Semua Bab ห้ายอดหญิงคณิกา: Bab 41 - Bab 50

ตอนที่เจ็ด เกี่ยวอันใดกับนาง สาวน้อยรีบขยับตัวปิดสาบเสื้อให้เรียบร้อยแม้คุณชายจูจะยังพยายามฝืนเล้าโลมต่อ“หากแม่เล้าใหญ่รู้เข้า ข้าคงโดนถอดออกจากการเป็นอี้จี้ดาวเด่นแน่” เสียงหวาดกลัวของเซียนร่ายรำสาวพาให้คุณชายหนุ่มต้องปลอบประโลม“ถอดก็ถอด ไม่เห็นต้องกลัว ข้าจะรับผิดชอบเอง”คำว่ารับผิดชอบคืออย่างไรบุตรชายคหบดีผู้มั่งคั่งกลับไม่เอ่ยให้ชัด นั่นย่อมสร้างความไม่แน่ใจให้เซียนร่ายรำน้อยจนต้องครุ่นคิดหนักความจริงนางแทบหลงลืมเหตุการณ์อกสั่นขวัญแขวนในวันแรกที่พบกับมู่กังเปาไปจนสิ้นแล้ว หากเขาไม่เสนอหน้ามาให้เห็นในวันนี้เมื่อหมดเวลาสาวน้อยจึงเตรียมเดินกลับห้อง แต่กลายเป็นว่าคุณชายวังทุ่มเงินขอพบเจอฮัวซูฮวาต่อจนแม่เล้าใหญ่ต้องมาอ้อนวอนให้นางออกรับหน้า“เขาเป็นทั้งขุนนางและมีกำลังเงิน อย่าได้มีเรื่องขัดใจกับเขาจะดีกว่า” เหตุผลของผู้ดูแลหอเหลียงฮัวย่อมไม่อาจปฏิเสธเซียนร่ายรำน้อยจำต้องเข้าไปต้อนรับขับสู้คุณชายวังและมู่กังเปาซึ่งนั่งอยู่ในห้องด้วยก

ตอนที่สิบสุดๆไปเลย  ความรู้สึกเสียวซ่านอย่างไม่เคยสัมผัสพาให้กายเล็กแอ่นร่างส่งเนินโหนกเข้าหาท่อนลำใหญ่เพื่อให้เขาทะลุทะลวงในร่องสวาทจนหนำใจด้วยโดนหลอมละลายจากไฟสวาทเสียงที่เปล่งออกมาจึงมีเพียงการครวญครางหวานกระเส่าเคล้าคลอเป็นท่วงทำนองเดียวกับจังหวะการตอกทิ่ม“อื้อ...อ้า...อู้วววว...โอ้...”ปัก ปัก ปักร่างบางส่ายร่อนอย่างเร่าร้อนก่อนกระตุกเกร็งจิกแขนขาสาดน้ำรักกระจายออกมาพร้อมเสียงกรีดร้องก้องถ้ำใหญ่“ซี้ดดดดด อู๊ยยยย”เสียวแทบตายแล้ว เสียวสุดๆไปเลยเด็กฝึกงานสาวตะโกนในใจมู่กังเปาผ่อนแรงเพียงครู่ก่อนจะส่งแรงโยกกระหน่ำจ้วงแทงต่อเนื่อง ยิ่งโดนช่องทางฉ่ำบีบรัดเขายิ่งเสียวซ่านถึงจิตวิญญาณเร่งแรงตอกทิ่มจนสะเทือนฟ้าสะเทือนดินแล้วปลดปล่อยกระสุนน้ำออกมาจนท่วมนอง“อ้า...” สองร่างนอนซบเปลือยกายหอบหายใจถี่ มู่กังเปาขยับขึ้นมองกลีบดอกไม้นุ่มซึ่งถูกเขาอัดกระแทกจนบวมเป่งด้วยความพอใจนางเป็นของ

ตอนที่สิบสองแรงดีหรือไม่  กว่าสองหนุ่มสาวจะตื่นอีกทีก็สายมากแล้ว หัวหน้าพรรคหนุ่มอุ้มร่างบางเพื่อพาไปอาบน้ำชำระคราบไคลยังลำธารใสเพียงลูบไล้ช่วยสาวงามล้างเนื้อล้างตัว ลำทวนแกร่งก็ขยายใหญ่ด้วยไม่อาจอดกลั้นจับช่องทางสีหวานแหวกกว้างเพื่อฝากฝังความเป็นชายเข้าไปจนสุดทางอีกครา ปลายหยักอันปูดโปนลากครูดผนังนุ่มก่อให้เกิดความหวามไหวจนฮัวซูฮวาเลิกขัดขืนแต่โยกร่างคล้อยตาม“อ้า เสียว อื้อ...”มู่กังเปาส่ายสะโพก วนซ้าย วนขวา กระแทกตรงเข้าไปอย่างแรงจนน้ำกระจาย“แรงดีหรือไม่ น้องซูซู”หญิงสาวไม่ตอบรับด้วยมัวหลับหูหลับตาส่ายเอวสอดรับความเคลิ้มไหวชายหนุ่มโยกเข้าโยกออกอีกไม่กี่คราก็ปลดปล่อยความรุ่มร้อนจนทะลักล้น น้ำขุ่นขาวไหลปะปนไปกับสายน้ำยามถอนออกก่อนจะกลืนหายไปเป็นเนื้อเดียวกันฮัวซูฮวาถูกพามากลับนอนหลับอย่างจริงจังด้วยถูกเคี่ยวกรำจนไม่เหลือเรี่ยวแรง หญิงสาวตื่นขึ้นมาอีกทีเมื่อได้ยินเสียงแปลกปลอมจนหวาดระแวง“ลีลาของพวกเจ้าร้อนแรงจนข้าแทบ

ตอนที่สิบสี่ เหตุใดจึงนานนัก เด็กสาวฝันหวานไปหลายวัน กว่าจะเริ่มหวั่นวิตกเหตุใดเขายังไม่มาสักที จะเอ่ยปากบอกเรื่องนี้กับผู้ใดก็ยังไม่กล้า ด้วยหากเขาไม่มารับนางคงต้องอับอายแทบมุดแผ่นดินหนี เหตุใดจึงไปนานนัก หรือว่าต่อสู้กันจนบาดเจ็บไม่หรอก เขาเก่งกาจออกปานนั้น คงไม่พลาดพลั้งง่ายๆแต่ฝ่ายตรงข้ามคงร้ายกาจไม่น้อย มิเช่นนั้นเขาคงไม่ต้องมาหาซื้ออาวุธ เฮ้อ...มู่กังเปา เจ้าหายไปที่ใด ภายในใจของเด็กสาวคิดวุ่นวายร้องเรียกชื่อของชายผู้บอกรักและรับปากจะแต่งงานกับนางผ่านไปหลายวันมู่กังเปาก็ยังไม่โผล่หน้ามาจนเด็กฝึกงานสาวในร่างฮัวซูฮวาร้อนใจคิดว่าเขาคงเบื่อหน่ายทอดทิ้งนางอย่างเช่นรุ่นพี่คนแรกเซียนร่ายรำนั่งทดท้อหมดเรี่ยวแรงไม่ออกร้องเพลงหรือร่ายรำอีกจนชุนเจียวได้แต่ปลอบโยน“เหล่าชายหนุ่มก็เป็นเช่นนี้ พอได้สมใจก็หันหน้าจากไปหาความสดใหม่ ซูซูเอ๊ย อย่าได้คิดมากไปเลย เจ้ายังเยาว์วัยนัก พักไม่นานร่องช่องทางก็กลับมาคับแคบ

ตอนที่สอง สถานที่แปลกใหม่ แสงสีขาวสว่างจ้าอาบไปทั่วร่างก่อนที่สาวนักกฎหมายจะลืมตาขึ้นมองเบื้องหน้าในสำนักงานมีสถานที่แบบนี้ด้วยหรือ ตกแต่งแปลกมาก เหมือนทะลุมาอยู่ในยุคโบราณ คงไม่ใช่รสนิยมแบบใหม่ของซีอีโอหรอกนะ หญิงสาวค่อนขอดในใจ ก่อนจะเดินตามเสียงที่ได้ยินเข้าหูมาจนเห็นภาพร่างของหญิงสาวผู้งดงามจับตานอนเปลือยอยู่บนโต๊ะกลางขณะชายหนุ่มใช้สองมือกระชับเอวคอดดึงรั้งเข้าหาตัว แล้วจ้วงโจนสอดแทงท่อนเอ็นใหญ่เข้าใส่ในโพรงถ้ำอุ่นอย่างหนักหน่วงปัก ปัก ปัก“มีแรงเท่านี้เองหรือเจ้าคะ”“อย่าท้าทายพี่เช่นนี้ จงรอรับให้ดีเถิด”เสียงกระเซ้าเย้าแหย่ดังออกมาก่อนทั้งสองร่างจะโยกโยนเข้าออกอย่างดุเดือดพร้อมเสียงซ่านกระเส่าซึ่งดังอย่างต่อเนื่อง“อื้อ...อ้า...โอ้ววว” เฮ้ย!...ทำแบบนี้กันในที่ทำงานอย่างโจ่งครึ่มเลยหรือ นี่มัน...เกินไปแล้วนะ ผิดกฎชัดๆผู้ซึ่ง