All Chapters of ห้ายอดหญิงคณิกา: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่สิบสาม อีกแล้วหรือ แม้จะกลัวพลัดตกจากหลังม้าด้วยทั้งคู่ต่างพาดเกี่ยวลอยตัวกระแทกกระทั้นดุเดือด แต่หญิงสาวยังคงกรีดเสียงร้องดังลั่นใบหน้าบิดเบี้ยวสมองลอยคว้าง“ซี้ดดดด จะเสร็จแล้ว อ๊ายยยยย”น้ำรักที่หลั่งไหลออกมามากมาย เกิดคราบขาวเปรอะเปื้อนไปทั่วหว่างขาเรียว หญิงสาวเสร็จอีกครั้งและอีกครั้ง จนร่องรักที่ปีนป่ายไปถึงสวรรค์แล้วฟื้นตื่นขึ้นมาเสียวซ่านต่ออย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อยไฟสวาทยังคงแผดเผาไม่หยุดแม้พวกเขาจะเสร็จสมถึงฝั่งฝันไปไม่รู้กี่คราต่อกี่ครา“อีกแล้วหรือ พี่เฉิง ไยจึงหิวโหยเช่นนี้”“พี่อดทนอดกลั้นมาหลายปี เมื่อได้กินของอร่อยย่อมต้องขอกินให้อิ่มหนำจึงจะพอ”“แต่ข้าเหนื่อยแล้ว” หญิงสาวโอดครวญ“เช่นนั้นเสร็จคราวนี้แล้วจะให้เจ้าได้นอนพัก”คำหลอกล่อย่อมไม่เกิดขึ้นจริง ด้วยชายหนุ่มพาร่างบางเริงรักไปตลอดเส้นทาง ทั้งบนเนินเขา กลางสายน้ำ ทุ่งหญ้า และกระท่อมร้างเพียงเขาเล้าโลมไม่นาน หญิงสาวก็คล้อยตาม

คณิกาแสนเย้ายวนคือซีอีโอโคตรดุงั้นหรือซีอีโอสาวใหญ่ซึ่งต้องทำงานอย่างหนักกลับกลายเป็นยอดหญิงเซียนสุราไม่เมาไม่เลิกรา นางใช้ความงามยั่วยวนผู้ชายจนตบตีแย่งชิงตัว แต่กลับถูกสองหนุ่มฝาแฝดผู้แข็งแกร่งพาตัวไปนอกด่าน พวกเขารักจริงหวังแต่งอีกทั้งแข็งขันนัก แล้วนางยังอยากกลับไปปวดหัวดั่งเดิมอีกหรือแนะนำตัวละครฮัวซินฮวา คณิกาแสนเย้ายวนหรือซีอีโอโคตรดุตงต๋าหยาง บุตรชายคนโตของหัวหน้าเผ่านอกด่านตงต๋าเหยา บุตรชายคนรองของหัวหน้าเผ่านอกด่านองครักษ์ซุน องครักษ์ซึ่งแฝงตัวเข้ามาสืบข่าวลับในหอเหลียงฮัวคุณชายอู๋ ยอดฝีมือผู้ดื่มสุราต่างน้ำเจียเจีย สาวใช้ซึ่งคอยช่วยดูแลอยู่เสมอตอนที่หนึ่งซีอีโอแสนดุ             ภาพสองร่างเปลือยเปล่าซึ่งเสียดสีกันไปมาเพิ่มความซ่านกระสันแก่หญิงสาวซึ่งลอบ

ตอนที่สาม อย่างน้อย  ‘ฮัวซินฮวา’ร่างงดงามหยาดเยิ้มนางนี้มีนามไพเราะว่าฮัวซินฮวา หรือ’ซินซิน’นางเป็นบุตรสาวของคนดูแลชายแห่งหอเหลียงฮัว เดิมทีบิดาย่อมไม่อยากให้บุตรสาวเพียงคนเดียวต้องอยู่อาศัยในหอคณิกาและพบเห็นแต่เรื่องกามาจึงเลี้ยงดูนางอยู่ภายนอก เขาให้เด็กสาวคอยช่วยหมักสุรานำมาขายเป็นรายได้เสริมมิคาดว่าคืนหนึ่งระหว่างทางกลับบ้านผู้เป็นบิดากลับถูกกลุ้มรุมทุบตีจนตายโดยหาผู้กระทำผิดมิได้เด็กน้อยซึ่งเพิ่งมีวัยเพียง10ขวบปีถูกทิ้งเอาไว้ตัวคนเดียวโดยไร้คนเหลียวแล แม่เล้าใหญ่ซึ่งทราบข่าวจึงนำตัวมาเลี้ยงดู และให้ช่วยหมักสุราขายในหอเหลียงฮัวโดยไม่คิดให้นางต้องขายเรือนร่างแต่หญิงสาวยิ่งโตยิ่งงดงามฉายแววเย้ายวนจนเป็นที่ต้องตาของผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งมีอำนาจล้นเหลือ เขาขอซื้อความบริสุทธิ์ของนางด้วยจำนวนเงินที่มากกว่าหญิงคณิกานางอื่นถึงหลายเท่าเดิมทีแม่เล้าใหญ่ย่อมลำบากใจ แต่ฮัวซินฮวากลับตกลงยินยอมโดยไม่อิดออด“ข้าเติบโตในหอเหลียงฮัว แม้ไม่อยากเป็นคณิกา แต่คงไม่มีวั

ตอนที่สี่สะใจจริง“เช่นนั้นค่ำนี้ข้าขอจองเวลาของแม่นางซินซินทั้งคืนได้หรือไม่”“นั่นย่อมไม่ได้ อี้จี้ดาวเด่นมีเวลาให้จับจองเพียงหนึ่งชั่วยามเท่านั้น กฎข้อนี้คุณชายซุนย่อมรู้แก่ใจดี”“เวลาเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว หากว่าน้องซินซินจะเมตตา”“ข้าต่างหากที่ต้องขอให้คุณชายเมตตา” ฮัวซินฮวาออดอ้อนอย่างเย้ายวนคุณชายซุนผู้นี้มาที่หอเหลียงฮัวหลายวันแล้ว เขามีท่าทางหลุกหลิกพิกล คล้ายมาเที่ยวหาความสำราญแต่ก็คล้ายมาสืบข่าวหาข้อมูลบางอย่างหอเหลียงฮัวไม่ได้กังวลหากผู้คนจะเข้ามาสืบหาข่าวคราว ขอเพียงไม่สร้างความวุ่นวายพวกเขาย่อมทำได้เต็มที่ด้วยที่นี่เป็นแหล่งรวมของชายหนุ่มทั่วทุกสารทิศคุณชายซุนหรือองครักษ์ซุนถูกส่งให้มาสืบความลับบางอย่างจึงแวะเวียนมาทุกวัน แม้ไม่อาจเข้าห้องร่วมเสพสมกับหญิงคณิกาด้วยต้องคอยสังเกตสังกาผู้คนโดยรอบแต่เขายังคงวนเวียนมาเกี้ยวพาเซียนสุราผู้งดงามพร้อมทั้งประชันฝีปากกับคุณชายอู๋ผู้ดื่มสุราต่างน้ำและเป็นแขกประจำของฮัวซินฮวาราวกับเป็นศัตรูกันมาแต่ชาติปางก่อนนั่นก็ด้วยห้องร่ำ

ตอนที่หกพูดคุยกันดีดี“กลิ่นกายของแม่นางซินซินช่างหอมหวานนัก แก้มหรือก็นุ่มเนียน ติ่งหูก็น่าขบกัด เอวบางร่างน้อยเช่นนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะสามารถดื่มสุราได้ทีละหลายไหโดยไม่มึนเมา”            ฮัวซินฮวาหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ในใจรู้ดีว่าเมื่อครู่ยามอยู่ในอ้อมกอดของชายผู้นี้ เขาได้ฉวยโอกาสกับนางไปไม่น้อย            “เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้สัมผัสเต้าหู้ก้อนใหญ่ล้นคู่นั้นตรงๆ เพียงได้เฉียดใกล้ก็รู้สึกได้ถึงความนุ่มเด้งแล้ว หากว่าแม่นางซินซินจะเมตตา...”            “หุบปากไปเลย” เซียนสุราสาวรีบกระชากเสียงใส่พลางทิ้งค้อนวงใหญ่ให้เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะหึหึตามหลัง            “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาจะลอบบุกมาค้นห้องของข้า” หญิงสาวรวบรวมสติไม่ใส่ใ