All Chapters of ไฟแค้นลวงรัก: Chapter 11 - Chapter 20

“ท่านรองคิดจะทำอะไรคะ” เขมิกาเอ่ยขึ้นหลังกลับมาถึงบริษัทแล้วทิวากรหันกลับไปมองคนตัวเล็กที่กล้าตั้งคำถามกับเขา “ทำอะไร ฉันเปล่า” พูดแล้วเดินหนีเข้าห้องโดยมีเขมิกาสาวเท้าตามเข้ามาติด ๆ “จะเปล่าได้ยังไงคะ ก็ในเมื่อฉันเห็น” หญิงสาวไม่พูดต่อเธอเม้มริมฝีปากแน่นชายหนุ่มกระตุกยิ้มทรุดกายนั่งบนโซฟาเอนแผ่นหลังพิงพนักโซฟาด้วยท่วงท่าผ่อนคลายหลังเข้ามาด้านในห้องทำงานแล้ว “เห็นอะไร ทำไมไม่พูดต่อล่ะ”หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนผ่อนออกช้า ๆ“พี่ทิว”“ฉันไม่ใช่พี่เธอ อย่ามาเรียกฉันว่าพี่” ชายหนุ่มพูดแทรกเสียงแข็งตวัดสายตาวาวโรจน์มองร่างบางที่บังอาจเรียกเขาว่าพี่เขมิกาเจ็บแปลบแต่ก็พยักหน้ารับคำ “ค่ะ ท่านรองคะ ถ้าท่านรองแค้นเขม ก็แก้แค้นเขม อย่าดึงคนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้ามาเอี่ยวกับเรื่องนี้เลยได้ไหมคะ ถือว่าเขมขอ” เธอขอร้องเขาพร้อมมองอย่างอ้อนวอน แต่คนที่มีอคติบังตาหรือจะฟัง“หึ ของั้นเหรอ”“ค่ะ”“ฝันไปเถอะ”“หมายความว่าท่านรองจะใช้ยัยวาดแก้เเค้นเขมงั้นเหรอคะ”“ฉลาดดีนี่ รู้ไหม ตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดอะไรยุ่งยากหรอก แค่อยากทำให้เธอเจ็บเล่น ๆ เจ็บแปลบ ๆ แต่พอเห็นเธอดิ้นแบบนี้แล้วมันก็ทำให้ฉันคิดอะไรดี ๆ

“ว่าไงครับ จะถามหรือเปล่า ถ้าไม่ถามตอนนี้มาถามทีหลังผมไม่ตอบแล้วนะ” เสียงนุ่มทุ้มละมุนของเขาดังขึ้นอีกครั้ง ปานวาดสูดลมหายใจเข้าลึกเรียกความมั่นใจของตัวเองกลับมาก่อนมองหน้าและถามเขาตรง ๆ ว่า“ขอโทษนะคะคุณทิว คือ เอ่อ” พอจะถามเข้าจริง ๆ กลับหาเสียงตัวเองไม่เจอ หญิงสาวรู้สึกเก้อกระดาก จะว่าไปสิ่งที่เธอกำลังจะถามมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเขา หากถามไป ชายหนุ่มจะหาว่าเธอละลาบละล้วงเกินไปหรือเปล่า ถึงเขาจะอนุญาตแล้วก็เถอะ ยิ่งคิดคิ้วเรียวของเธอยิ่งกดเข้าหากันทิวากรเห็นหญิงสาวไม่กล้าถามจึงเอ่ยสิ่งที่ปานวาดจะถามขึ้นมาเอง “คุณวาดจะถามผมเรื่องผมกับเขมิกาหรือเปล่าครับ”“ชะ ใช่ค่ะ คุณทิว คือว่าวาด” หญิงสาวไม่พูดต่อ ช้อนดวงตากลมโตมองเขาอย่างไม่มั่นใจ ครั้นเห็นเขาไม่มีกิริยาผิดแปลก ทั้งยังมีท่าทีสบาย ราวกับเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพื่อคลายข้อสงสัยของตัวเอง หญิงสาวจึงตัดสินใจถามขึ้น“ยัยเขมบอกวาดว่าคุณทิวกับยัยเขมเคยคบหากัน แล้วมีเหตุให้ต้องเลิกกันโดยที่ยัยเขมเป็นคนบอกเลิก สุดท้ายก็ไม่ได้เจอกันนานหลายปี คุณทิวรู้สึกเจ็บแค้นพอกลับมาเจอกันครั้งนี้ เลยคิดหาทางเอาคืนเขม ประจวบกับเห็นว่าวาดเป็นเพื่

แผนการต่าง ๆ ดำเนินไปตามที่ทิวากรวางแผนไว้เป็นอย่างดี น่าแปลกที่สุดท้ายแล้วเป็นเขาเองที่ไม่มีความสุข เป็นเขาที่หงุดหงิดอารมณ์เสียเมื่อไม่เห็นเขมิกาเป็นทุกข์ตามที่ใจวาดหวัง กระวนกระวายไม่สบอารมณ์ยามเห็นเธอคุยกับผู้ชายคนอื่น ทั้ง ๆ ที่เธอก็ติดต่อแค่เรื่องงาน ชายหนุ่มรู้สึกโมโหตัวเองที่รู้สึกแบบนั้น หากไม่แสดงออกไปให้เธอได้รับรู้ตุบ!ทิวากรกระแทกตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานด้วยความหงุดหงิดใจ ทั้งตอนนี้ยังต้องมานั่งรำคาญกับความจู้จี้จุกจิกวุ่นวายเกินพอดีของปานวาดอีก คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างไม่สมอารมณ์กับเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าระคนเสียงสายเรียกเข้าที่ดังแทรกขึ้นมา ตาคมปรายมองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาเป็นต้องกลอกตา เหอะ น่ารำคาญเป็นบ้าชายหนุ่มสบถ คิดว่าปานวาดจะว่าง่ายกว่านี้เสียอีก ที่ไหนได้กลับทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา ทั้งที่สถานะก็เป็นได้แค่คนคุยใช่ เขาคุยกับเธอมาร่วมเดือนแล้ว เป็นร่วมเดือนที่เขาพยายามเอาอกเอาใจหญิงสาวหวังให้ใครอีกคนเจ็บ แต่มันกลับไม่ได้ผล ในเมื่อหมากอย่างปานวาดใช้งานไม่ได้ เขาจะยังใช้ต่อไปทำไมทิวากรรอจนกระทั่งเสียงโทรศัพท์หยุดลงเขาถึงหยิบมันขึ

เช้าวันใหม่ของการทำงานมาถึง เขมิกาถึงได้รู้จักผู้หญิงอีกคนของทิวากรหญิงสาวมองคู่ควงคนใหม่ของชายหนุ่มที่เจ้าตัวควงมาวันนี้ด้วยใบหน้าฉงนสายตาเต็มไปด้วยความสงสัย ความคิดแล่นเร็วรี่ก่อนดวงตาคู่งามจะเข้มขึ้นที่แท้เขาก็มีผู้หญิงอีกคน!คนเลว! มีคนของตัวเองอยู่แล้วยังหว่านเสน่ห์ไปทั่ว ให้ความหวังเพื่อนเธอแล้วก็ไม่สนใจใยดี ก่อนหน้านี้ก็แพทริเซีย ตอนนี้ยังเป็นผู้หญิงหน้าเหวี่ยงสายตาร้ายกาจคนนี้อีก!ทิวากร คนเลว คุณมันเลวที่สุด!หญิงสาวโกรธจนตัวสั่นหากทำอะไรไม่ได้ หญิงโฉดชายชั่วเดินผ่านหน้าเธอเข้าห้องไปอย่างไม่รู้สึกรู้สากับสิ่งที่กำลังทำ ทั้งยังปรายตามองเธอด้วยสายตาขบขันแกมเย้ยหยันอีกต่างหากเขมิกาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกำมือแน่นก่อนเดินไปกระแทกก้นนั่งที่เก้าอี้ทำงาน ในหัวเอาแต่ขบคิดว่าจะจัดการคนใจดำอย่างไรดี คิดยังไม่ทันไรเสียงเรียกใช้สั่งงานเธอก็ดังขึ้น“เอาน้ำส้ม กาแฟ และคุกกี้เข้ามารับรองแขกของฉันด้วย”เขมิกาหัวเราะในลำคอกระนั้นก็เดินไปเตรียมทุกอย่างเข้าไปให้เขา ต่อให้ไม่พอใจอย่างไร เธอก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดี ไม่ให้เขาหาเรื่องมาด่าหรือเล่นงานเธอในภายหลังได้“มาแล้วเหรอ ช้าจริง!” น้ำเสียงแห

“หนูเขม ลูกค้าที่ป้าให้หนูเขมไปจัดการเป็นยังไงบ้างจ๊ะ” คุณทิพย์ประภาถามขึ้น เนื่องจากหลายวันก่อนท่านมอบหมายหน้าที่ให้เขมิกาไปเสนอขายบ้านของโครงการบ้านจัดสรรที่กำลังสร้างขึ้นในพื้นที่แห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ“ลูกค้าให้ความสนใจนะคะคุณป้า แต่ว่าวันนี้เขมต้องเอาแผนรายละเอียดของโครงการไปให้ลูกค้าดูอีกรอบค่ะ”“อ้าว แล้วครั้งที่แล้วหนูเขมไม่ได้ให้ไว้เหรอคะ”“ไม่ได้ให้ไว้ค่ะคุณป้า คุณวีเขาติดธุระก่อนแล้วนัดให้เขมไปคุยรายละเอียดใหม่อีกทีตอนสิบเอ็ดโมงเช้าของวันนี้ค่ะ”“งั้นเหรอจ๊ะ”“ค่ะคุณป้า”“ตกลงจ้ะ ป้าฝากด้วยนะหนูเขม ถ้าคุณวีเขาตกลงเซ็นสัญญาจับจองไว้ หลังอื่น ๆ ในโครงการก็ไม่ต้องห่วงแล้วละว่าจะขายไม่ได้”“ค่ะคุณป้า เขมจะทำให้เต็มที่ ไม่ทำให้คุณป้าผิดหวังแน่นอนค่ะ” เขมิการับคำหนักแน่นวี หรือวีรภาพ ชายหนุ่มลูกหลานตระกูลผู้ดีเก่า หากทำให้เขาตกลงซื้อบ้านในโครงการได้ บ้านหลังอื่น ๆ ในโครงการบ้านจัดสรรที่กำลังก่อสร้างนี้ก็จะขายออกง่ายขึ้นความจริงโครงการดังกล่าวก็ได้รับการจับตามองจากบรรดาลูกท่านหลานเธออยู่แล้ว เพียงแต่การก่อสร้างเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น แม้ภาษีศิวานันท์จะดี แต่จะมีสักกี่คนที่ลงชื่อจับจ