บททั้งหมดของ จะว้ากให้เธอรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

"ไม่แรงไปหน่อยเหรอวะ ไอ้พายุ" ไอ้วิน"ใช่ มันเหมือนประจานน้องเลยนะเว้ย" ไอ้เหนือ"ระวังเขาจะเกลียดมึงเข้าไส้ ด่าเขาไว้เยอะ" ไอ้ดิน ไอ้เชี่ยนี่ก็ปากหมาฉิบ แต่ทุกอย่างผมก็มีเหตุผลของผม ทุกสิ่งที่ออกจากปากคนเราออกไปแล้ว มีเหตุผลเสมอ แต่มันคืออะไรก็สุดรู้"พวกมึงจะบ่นเพื่อ?" ผมยักคิ้วถามพวกมันนิ่ง ๆจริง ๆ สิ่งที่ผมทำไปเมื่อครู่ มันอาจจะดูรุนแรงสำหรับรุ่นน้อง แต่ทุกอย่างที่ผมทำ มันก็มีเหตุผลเมื่อวานเด็กปีสองพวกไอ้ก้องมาบอกว่า เด็กรุ่นนี้ดื้อ แล้วก็มีนาวเด็กปีสองบริหารและคนอื่น ๆ มาบอกกับพวกผมว่ารุ่นน้องพูดด้วยไม่ได้ ติดเล่น ดื้อ บอกไม่ฟัง และเอารุ่นพี่ไปนินทาจนสนุกปาก งานที่สั่งก็ไม่เสร็จ กีฬาก็ไม่ซ้อม นี่เลยเป็นที่มาของการว้ากน้องวันนี้ครับ แต่ผมก็ผิด!!!ที่ผมบอกว่าผมผิดก็เพราะว่าผมด่าน้ำมนต์ เหมือนเป็นการประจานเธอ แต่ก็ดีเธอจะได้รู้ตัวซะบ้างว่าควรทำอะไร นี่อะไรผ่านมาสองอาทิตย์น้องไม่เคยเข้าหาผมเลย ไม่เคยคิดที่จะหาวิธีมาถามมาคุยกับผม ไม่มี! ซึ่งผมก็ไม่อะไรถ้าไม่ติดว่าคนอื่นจะต้องเดือดร้อนไปกับเธอด้วย มันดูเหมือนให้เธอแบกรับภาระไว้คนเดียว ซึ่งจริง ๆ แล้วผมต้องการให้เธอมีความรับผิดชอบ เพร

คอนโดพรรณ"ซี๊ด อา ดีค่ะ พี่พายุ""อา อย่างนั้นแหละค่ะ อา"กึด กึด กึดตอนนี้ผมขย่มร่างใต้ร่างอย่างเอาเป็นเอาตาย ความโกรธที่มีต่อน้ำมนต์ ผมเอามาลงที่พรรณหมด "อ๊ะ อ๊ะ จะ เจ็บ""บะ เบาหน่อยค่ะ""ซี๊ด อา เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน มีหน้าที่ร้องครางอย่างเดียวก็พอ ถ้าเธอยังข้ามเขต ฉันจะหยุด" พูดจบผมก็เตรียมผละออกจากร่างบางทันที"มะไม่นะคะ พี่พายุ ทำต่อนะคะ" พรรณรีบเอาขาเกี่ยวเอวผมทันที และมันก็ทำให้น้องชายผมเข้าไปอยู่ในร่างของเธออีกครั้ง"ดีมาก"ผลับ ผลับ ผลับ "ซี๊ด อ่า ใกล้แล้วคะพี่พายุ""อ่า แรงอีกค่ะ แรงอีก""ซี๊ด อา เอามันดี""ไม่ไหวแล้ว กรี๊ดดดดด"ตับ ตับ ตับ ตับ"อาา"หลังจากที่ผมได้ปลดปล่อย ความเครียดที่ผมมีก็ลดน้อยลง และมันคงดีกว่านี้ ถ้าคนที่ผมมีอะไรด้วย คือน้ำมนต์ เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมก็ลุกออกจากตัวของพรรณและถอดเครื่องป้องกันออก และไม่ลืมที่จะเข้าไปอาบน้ำ โดยพรรณหญิงสาวที่ผมหิ้วมาจากผับนอนหมดแรงอยู่บนเตียง อ้อผมรู้อีกอย่างคือเธอเรียนวอยซ์ เอกดนตรี ที่มหาลัยที่ผมเรียนอยู่ เข้าใจง่าย ๆ ก็คือ เธอเป็นรุ่นน้องต่างคณะของผมนั่นเอง"มีความสุขไหมคะพี่พายุ พรรณมีความสุขม้ากมาก" ทันทีที่ผมออ

ลงรูปในไอจีดีกว่าIG: nammont24 อย่าตกใจ ไม่ได้หาเรื่องใคร แค่ซ้อมกีฬา🏐jk.หราbb.ยัยโหดirin.กรี๊ด พี่น้ำมนต์เท่มากเลยค่าpeter.น่ารักจังเลยครับnamwan19.แหม สวยจริง ๆ ลูกตบ🏐namtip15.ตบเอา ๆ ไม่หาเรื่องใครเลย🏐nampink20.แรงหมดหรือยัง ตบตลอดขนาดนั้น🏐หลังจากลงรูปในไอจี ก็มีแฟนคลับและเหล่าเพื่อน ๆ ของฉันมาคอมเมนต์ แต่ฉันไม่ได้ตอบใครกลับไปหรอก บอกตามตรงอารมณ์ฉันยังไม่คงที่ ยิ่งเห็นหน้าพี่มันฉันก็ยิ่งเดือด เหอะแล้วเดี๋ยวก็ต้องไปเจอพวกพี่มันที่ร้านนั่งชิลอีก เซ็ง!แอ๊ดดด เสียงเปิดประตู"น้ำมนต์แกเสร็จรึยัง""เสร็จแล้วล่ะหวาน แต่แป๊บนึงน่ะ เก็บของก่อน""เออ เร็ว ๆ ยัยสองตัวมันรออยู่ข้างล่างคอนโดแล้ว" ฉันไม่ตอบอะไรมันกลับไปนอกจากหยิบกระเป๋าสะพายและมีดพกใส่กระเป๋าไว้สำหรับป้องกันตัว เวลาเกิดเหตุฉุกเฉิน ก็สมัยนี้มันไว้ใจใครได้ที่ไหนล่ะ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ ดูอย่างไอ้พี่ทอร์นาโดเป็นตัวอย่างสิ ฉันก็ต้องป้องกันตัวเป็นธรรมดาสิ "ปะ"หลังจากเช็กตัวเองเรียบร้อย ฉันก็ชวนยัยหวานลงมาข้างล่างเพราะไม่อยากให้ยัยพิ้งค์กับยัยทิพย์รอนาน"ว้าว น้ำมนต์ยังคงคาแรกเตอร์ไม่เปลี่ยนเลยนะ" ยัยพิ้งค์"แกก็เหมื

06:00 น.ติ้งต่อง “งืม งืม”ติ้ง ต่อง"ใครมากดออดตอนนี้วะ""โอ๊ย หกโมงเช้า มันใช่เวลาไหมเนี่ย"ติ้ง ต่อง"เออ รู้แล้ว" ฉันประชดออกไป คนยิ่งง่วง ๆ อยู่ อย่าให้รู้นะว่าใคร แม่จะด่าให้สำนึกไม่ทันเลย "มีอะระ..”อ้าว ไม่มีใครหนิ แล้วใครมาเคาะวะ เอ๊ะ นั่นมัน โจ๊กหนิ ใครเอามา ให้ผิดห้องเปล่าวะ เอ๊ะ มีการ์ดด้วย" ฉันเปิดประตูออกมากะจะด่าคนที่มารบกวนเวลานอนของฉัน แต่มันกลับไม่มีใคร แถมยังมีถุงข้าวต้มบวกปาท่องโก๋และน้ำเต้าหู้อีกด้วย โคตรสงสัย แต่ดีหน่อยที่มีการ์ด จะได้รู้ว่าเป็นของใคร to น้ำมนต์ ยัยแมวของฉัน😺o_oฮะ จ่าหน้าซองถึงฉันนิ ไม่ผิดแน่ ไอ้อาการง่วงหายเป็นปลิดทิ้งเลย ฉันรีบปิดประตู เพราะต้องการอ่านใจความด้านในมากกว่าว่าใครเป็นคนส่งมาถึง น้ำมนต์ ยัยแมวของฉัน ข้าวต้มปลากินด้วยนะจะได้ไม่ปวดท้อง ส่วนปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้เอาไว้กินรองท้องนะยัยแมว อ้อ!แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะใส่ยาพิษหรืออะไรลงไปนะ เพราะพี่มีแค่ใจที่ให้ด้วยความเต็มใจครับ กินนะยัยแมว จากสุดหล่อใครเป็นคนส่งมา คำ ๆ นี้วนอยู่ในหัวของฉันมาร่วมครึ่งชั่วโมง คิดยังไงก็ยังคิดไม่ออก แถมยังเรียกฉันว่ายัยแมวอีก แต่ก็หมั่นไส้ตรงสุดท

หึหึ ไปไม่เป็นเลยล่ะสิไอ้เหตุการณ์ที่จมูกผมไปโดนแก้มน้องอะมันไม่ใช่อุบัติเหตุนะครับผม จง ใจ!!!แล้วก็ตอนที่น้องมันไปฉุดกระชากลากถูผม ที่เธอล้มทับผม ก็ไม่ใช่อุบัติเหตุอีกนั่นแหละ เพราะผมตั้งใจ แหม ก็ใครมันจะอดใจไหว ตอนนี้ยังไม่เป็นอะไรกัน ก็ตอดเล็กตอดน้อยไปก่อนละกัน แล้วนั่นอะไร เขินตัวแดงหน้าแดงหมดแล้ว ยังตอบว่าไม่เขิน ใครเชื่อก็บ้าล่ะ"เด็กน้อย""พี่ว่าใครเด็ก""เธอมีสิทธิ์เรียกฉันว่าพี่ได้แล้วเหรอ""เออ ลืม งั้นเอาใหม่ นายว่าใครเด็ก"โอ้โห ดูครับดู น้องมันกวนตีนผม ยังจะเถียงอีก เห็นไหมผมไม่ได้ทำอะไรเลย"บอกมานะใครเด็ก""อ้าว ก็เธอไงเด็ก ถ้าไม่งั้นจะเขินตัวแดงอย่างนี้เหรอ""เอ๊ะ ก็บอกว่าไม่ได้เขิน แล้วไอ้ที่ตัวแดงเนี่ยเพราะว่าฉันร้อน เข้าใจไหม"😞ดูนี่ขนาดบอกว่าตัวเองไม่เด็กนะ แล้วอะไรคือทำหน้างอน ผมนั่งมองมันนิ่ง ๆ ดูสิน้องมันจะทำยังไงกับผมต่อ บอกเลยว่าผมไม่ง่ายนะครับ เอิ่ม ผมหมายถึง ผมจะไม่ยอมบอกชื่อตัวเองกับน้องมันง่าย ๆ แต่ถ้าเป็นอย่างอื่น ผมยอมเลยครับ แค่คิดถึงกลิ่นตัวน้องมัน แก้มก็นุ่ม ตัวก็นุ่ม แถมยังหอมอีกต่างหาก แค่นี้ก็ทำให้ผมติดแล้วครับ ไม่รู้เป็นไรอยู่กับน้ำมนต์ทีไร เคร