All Chapters of จะว้ากให้เธอรัก: Chapter 21 - Chapter 30

เฮ้อ เหนื่อยโคตร เหนื่อยชะมัด เหนื่อยที่สุด นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์เศษ ๆ ละ ฉันทุ่มเทเวลาให้กับการซ้อมวอลเล่ย์หนักมาก เรียนก็โคตรจะหนักเลย บริหารไม่ใช่หมูเลย อย่าว่าแต่คณะฉันเลยคณะวิศวะก็ไม่ธรรมดาหรอก เผลอ ๆ หนักกว่าฉันอีก แล้วไอ้กิจกรรมก็โคตรจะเยอะ อ้อ วอลเล่ย์น่ะอาทิตย์หน้าก็แข่งแล้วนะ โค้ชที่ทำการฝึกให้พวกฉันโคตรโหด ไม่ใช่นิสัยนะที่โหดแต่วิธีฝึกอะโหดโคตร จะใครเล่า ก็พี่วินไง แต่ฉันโดนไม่ค่อยเยอะหรอก คนที่โดนเยอะและน่าสงสารที่สุดคือยัยพิ้งค์ต่างหาก รายนั้นนะเจอพี่วินไม่ได้ จ้องแต่จะกัดคอพี่เขาอย่างเดียวเลย จะว่าพี่เขาแกล้งมันก็ได้นะ และการฝึกแบบนี้มันก็ทำให้รู้ว่า พวกพี่เขาไม่ธรรมดาเลย ไม่ธรรมดายังไงรู้ไหม พวกพี่มันทั้งสี่คน เอ่อ หมายถึงพี่วิน พี่ดิน พี่เหนือ และพี่พายุน่ะสิ อ้อ รวมถึงพี่ก้องปีสองและเจ๊ริชชี่ด้วย เล่นวอลเลย์เก่งมาก ขอย้ำว่า มาก พวกฉันไม่สามารถเอาชนะได้เลย จะวางหมาก จะเปลี่ยนเกม จะเล่นบอลเร็วอย่างไงก็ช่าง เหมือนพวกพี่มันดักทางได้ตลอด ผลที่ได้จากการประลองกับพี่มันมาทั้งหมดห้าครั้ง แพ้สองเสมอสาม ทั้งทีมหญิงทีมชาย โค่นพี่มันไม่ได้จริง ๆ อัปเดตเรื่องของฉันกับไอ้พี่พายุหน่อ

ดูสิ ดูยัยตัวแสบวีนใส่ผมสิ ผมก็พอจะเข้าใจอยู่นิดหน่อยนะว่า เวลาผู้หญิงเป็นเมนส์เนี่ย อารมณ์หญิงจะมาเต็มที่ แต่ไม่ได้คิดว่าจะมาเหวี่ยงวีน ให้ผมไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้ไง อ้อ แล้วก็ไม่ต้องถามนะครับว่ารู้ได้ยังไงว่าถ้าผู้หญิงเป็นเมนส์แม่งมันจะหงุดหงิด เพราะผมเรียนมาเลยรู้ ต้องขอบคุณคุณครูที่สอนวิชาสุขศึกษาที่ทำให้ผมได้รู้เรื่องนี้ แต่เชื่อเถอะเรื่องที่เรียนมาอะ มันเอามาใช้ในชีวิตจริงอย่างตอนนี้ไม่ได้หรอก โอย กูแล้วนั่นน้องมันจะเป็นยังไงบ้างวะน่ะ เดินกุมท้องเข้าคอนโดซะขนาดนั้น น่าสงสารฉิบ ทำยังไงดีวะ อ้อ นึกออกล่ะ อิริชชี่ตืด ตืด เสียงรอสาย"เซฮัลโหล ว่าไงยะ ร้อยวันพันปีไม่เคยจะโทรมา แล้วนี่มีอะไรคะคุณพายุ""อย่าเยอะ เวลาผู้หญิงเป็นเมนส์นี่ ต้องทำยังไงวะ""ฮะ แกว่าไงนะ เมนส์เหรอ""เออ ตอบมาเร็ว ๆ ด้วย""ก็ไม่ต้องทำไง ผู้หญิงเขารู้ของเขา แกจะไปยุ่งทำไม ส่วนถ้าถามว่าควรทำตัวแบบไหน ฉันว่าแกไม่ต้องทำอะไรหรอกพายุ อยู่เฉย ๆ ไปดีกว่า ไม่อย่างนั้นแกโดนพายุอารมณ์หญิงแน่ พิชชี่ขอเตือน" โอ้โหยัยริชชี่ ขอบคุณนะเว้ยที่เตือน แต่มันไม่ทันแล้ว กูโดนไปเต็ม ๆ เลยล่ะ"แล้วถ้าปวดท้องล่ะ ให้ทำไง ปวดจนตัวงอแล้วน

"แก" น้ำพิ้งค์"เล่ามา" น้ำหวาน"เดี๋ยวนี้" น้ำทิพย์นั่นไง ไอ้เรื่องเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยนี่ได้ที่หนึ่งเชียว เบื่อพวกมัน"อะไรเล่า มันไม่ได้มีอะไรทั้งนั้นแหละ" ฉันตอบพลางเสหน้ามองไปทางอื่น"ถ้าไม่มีอะไรพี่พายุจะมานอนทับแกตรงนี้ได้ยังไง" ยัยทิพย์ถามฉัน พร้อมกับดวงตาที่จ้องจับผิด ราวกับว่าฉันไปฆ่าใครมาอย่างนั้นอะ"นั่นสิ รู้ไหมถ้าใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี เกิดความเสียหาย"ยัยน้ำพิ้งค์ แม่พระประจำกลุ่ม องค์แม่ชีเริ่มเข้าสิงนางละ"หรือว่าแก กับพี่พายุจะ ป่ามป้ามกันแล้ว""โว้ยมันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ แล้วแกก็เลิกคิดแบบนั้นได้เลยยัยหวาน มันไม่มีอะไรเว้ย พี่เขาแค่เข้ามาดูฉันเพราะปวดท้องตั้งแต่เมื่อวาน ปวดจนเดินไม่ได้ ไม่ต้องมาจ้อง ฉันนอยด์พวกแก เพื่อนเจ็บแทนที่จะมาดูดันหายหน้าหายตาไปซะอย่างนั้น แล้วแกยัยหวานห้ามคิดอะไรที่มันทุเรศได้แล้ว"ฉันหันไปสวดยัยน้ำหวานทันที มีมันคนเดียวที่คิดอะไรพิเรนทร์ ๆ แบบนี้อะ แล้วฉันยังใช้โอกาสนี้นอยด์พวกมันไปในตัวเพื่อเบี่ยงประเด็นความสนใจออกจากหัวข้อสนทนาเมื่อสักครู่อีกทันที ขืนไม่ทำอย่างนี้น่ะ พวกมันได้ฟอกฉันจนขาวพอดี พวกนี้แม่งยิ่งเหมือนโคนันยอดนักสืบอยู่ ข

วันอาทิตย์สตูดิโอ kl"สวัสดีค่ะ พี่พาส เป็นไงบ้างคะวันนี้" ฉันเข้ามาถามพี่พาสทันทีที่มาถึงสตูดิโอ พี่แกชื่อพาส ลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง เป็นเจ้าของที่นี่ ฉันก็เลยมาตอนไหนก็ได้"อ้าว ตัวเล็ก ทำไมมาเร็วจัง นัดพี่ทุ่มนึงไม่ใช่เหรอ" พี่พาสตอบฉัน แถมยังทำหน้าสงสัยขั้นสุด"ก็แค่อยากมาก่อน" ฉันพูด"เอาความจริง" พี่พาสพูดพร้อมจ้องหน้าฉันนิ่ง"โอ๊ย เบื่อคนรู้ทัน มนต์แค่อยากมาก่อนยัยพวกนั้นฮ่า ฮ่า ฮ่า""เรานี่น้า จริง ๆ เลย" พี่พาสตอบ ใช่ทุกคนได้ยินไม่ผิดหรอก คือฉันกับยัยสามตัว พูดกันไว้นะ ว่าใครมาถึงทีหลัง ต้องเลี้ยงหมูกระทะ ฉันเลยมาก่อนไง"แล้วเพลง จำได้แล้ว"''แน่นอน นี่ใคร น้ำมนต์นะคะ" ฉันตอบพี่พาสก่อนจะยิ้มอย่างอารมณ์ดี"ยัยมนต์แกมาถึงก่อนฉันได้ไง" ยัยทิพย์พูด ฉันก็ยิ้มให้มัน''แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่ใช่คนสุดท้ายฮ่า ฮ่า ฮ่า" พูดแล้วมันก็ขำ"ไม่คิดจะทักพี่หน่อยเหรอ ยัยหมวยเล็ก""ง่า พี่พาสอ่า สวัสดีค่ะ" ทันทีที่ยัยทิพย์โดนพี่พาสดุ มันก็ทำหน้าอ้อน ๆ ทันที"ถึงแล้ว ๆ ๆ ๆ" เสียงมาก่อนตัว จะเป็นใครไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ ยัยสองสาวน้ำพิ้งค์กับน้ำหวาน"นี่พวกแกมาถึงนานแล้วเหรอ" ยัยพิ้งค์ถาม"อืม"ฉันตอบ พร้อ

พรึ่บ"โอ๊ย"หึ เสียงผมกระชากน้ำมนต์ลงมานั่งเหมือนเดิมเองแหละครับ คงจะเจ็บน่าดูร้องดังซะขนาดนี้ เพื่อนเธอก็เหมือนจะเข้ามาช่วยนะครับถ้าไม่ติดว่าเพื่อนผมจับตัวไว้เหมือนกันอะนะ คนตัวเล็กกว่าผมก็ยิ่งดิ้นเข้าไปอีก แหงล่ะ ผมเล่นดึงมานั่งที่ตักนี่"ปล่อย" และเมื่อดิ้นไม่หลุด เธอก็นั่งนิ่งและสั่งผมเรียบ ๆ แล้วไง ใครสน"บอกให้ปล่อย" นอกจากผมจะไม่ปล่อยแล้ว ผมยังรัดเธอแน่นอีกต่างหาก ขืนปล่อยเธอก็ไปหาไอ้ห่าคนชื่อพาสอะไรนั่นนะสิ เรื่องอะไรจะปล่อยล่ะ ไม่มีทางอ้อ ย้อนไปก่อนหน้านี้ ที่เธอกับเพื่อนมา บอกได้คำเดียวครับว่าตกใจ เพราะไม่มีใครเข้ามาได้นอกจากยัยริชชี่ แต่พอได้ยินไอ้เหนือพูดแบบนั้น ผมเลยเงยหน้าจากนมที่ผมกำลังซุกไซ้อย่างเมามัน พอเงยขึ้นมาเท่านั้นแหละ ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก นอกจากมองหน้าเธอนิ่ง ๆ ยิ่งไอ้คนชื่อพาสโทรมา จากตกใจก็เปลี่ยนเป็นโกรธ มีอย่างที่ไหนพูดจาคะขา เลิฟ จุ๊บๆ เหอะ ใครมันจะทนได้วะ ผมจึงต้องตะคอกน้องมันไป แล้วเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่ทุกคนเห็นนั่นแหละครับ คนมันหวง ไม่อยากให้ใครมายุ่ง ผมผิดอะไร บอกผมทีผมผิดตรงไหน"ฉันบอกให้ปล่อย!!" และเมื่อผมไม่ปล่อย คราวนี้เธอตะคอกเลยครับ แล้วไง คิดว่