All Chapters of สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

คาร่าค่อย ๆ พาเพียงพราวย่องออกจากใต้โต๊ะเพื่อหมายจะเดินไปอีกห้อง ทว่าขณะที่เธอกำลังเดินออกไปเงียบ ๆ กลับเจอพี่ชายของตัวเอง ยืนล้วงกระเป๋าจ้องมองการกระทำของพวกเธออยู่ ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่าใครเป็นคนต้นคิดเรื่องนี้ทั้งหมดทั้งสองคนตกใจมาก และคิดว่าตัวเองจะต้องถูกส่งขึ้นฝั่งเป็นแน่ คาร่าจึงใช้วิธีออดอ้อนพี่ชายอย่างที่ชอบทำ โดยการเข้าไปสวมกอดพี่ชายที่กำลังจับจ้องเพื่อนสนิทของเธอด้วยสายตาที่แปลกไป เพราะเธอนั้นอยู่ในชุดที่ค่อนข้างแปลกตาเพราะปกติเคยเห็นแต่หญิงสาวอยู่ในชุดทำงานเพียงพราวก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิด ในขณะที่คาร่ายังคงออดอ้อนพี่ชายของตัวเองด้วยการหาข้ออ้างสารพัด" เฮียให้หนูไปเถอะนะ นะ ๆๆๆ หนูไม่ได้ไปเกาะนั้นนานมากแล้ว หนูอยากไปมาก เฮียอย่าส่งหนูกลับเลยนะคะ นะ"เมื่อเห็นว่าน้องสาวเพียงคนเดียวออดอ้อนมีเหรอ คนอย่างมาเวลล์จะไม่ยอมใจอ่อน ชีวิตนี้นอกจากพ่อกับแม่ ก็คงมีแค่คาร่า ที่มีอิทธิพลต่อเขา และในที่สุด ชายหนุ่มก็ยอมให้ทั้งสองคนขึ้นเรือไปด้วย ทว่าต้องมีข้อแม้"ห้ามไปยุ่งกับไอ้พายุมันเด็ดขาด! อยู่ในที่ของตัวเอง เฮียจะให้คนไปจัดการบ้านพักอีกหลังให้"" รับทราบครับเฮีย"คาร่าตอบตกลงทันที

เพียงพราวตื่นมาในช่วงเช้าของวันด้วยสภาพร้าวระบมไปทั่วร่าง กลีบกุหลาบบวมช้ำเป็นสิ่งแรกที่เธอสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด เมื่อพลันนึกขึ้นได้จึงรีบลุก เข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำทันที พร้อมกับหยิบเครื่องสำอางราคาแพงขึ้นมาปิดร่องรอยที่ชายหนุ่มฝากไว้เมื่อคืนด้วยท่าทีเร่งรีบ เพราะกลัวว่าคาร่าจะตื่นขึ้นมาเห็น และถามถึงร่องรอยพวกนี้ พร้อมกับแต่งตัวด้วยความเร่งรีบ ทว่าในขณะที่เธอกำลังแต่งตัวอยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ซึ่งภายในใจเธอคิดว่าต้องเป็นมาเวลล์แน่ ๆ เพราะเขาบอกว่าจะเอายามาให้เธอ เพียงพราวรีบวิ่งไปเปิดประตูด้วยความเร่งรีบจนลืมความเจ็บปวดใจกลางสาวไปชั่วขณะ แต่ก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเจ็บหน่วง ๆ"อ๊ะ!"เธอเผลอร้องเสียงหลงออกก่อนจะเปลี่ยนเป็นท่าทีปกติในทันที ทว่าเปิดประตูออกไป กลับไม่ใช่ร่างของชายหนุ่มที่เธอรอคอย แต่กลับเป็นลูกน้องคนสนิทของเขา เพียงพราวจับจ้องใบหน้าชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความมึนงงเล็กน้อยก่อนที่จะชายหนุ่มจะยื่นถุงยาให้เธอ" ยาคุมฉุกเฉินครับ เม็ดแรกทานทันที เม็ดที่สองทานหลังจากสิบสองชั่วโมง"เพียงพราวมีใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มบอกวิธีกินให้กับ

" เหล้าหมด ไปหยิบให้หน่อยสิ"ก่อนที่เพื่อนสนิทอย่างเซนต์จะเอ่ยขึ้น"ไปใช้น้องทำไม"ไร้ซึ่งคำตอบจากชายหนุ่ม มาเวลล์จ้องมองใบหน้าหญิงสาวด้วยท่าทีนิ่งๆ ก่อนจะเอ่ยถามประโยคถัดมา" ได้ไหม"เพียงพราวที่เริ่มเมาแต่ยังไม่มาก เผลอสบตากับชายหนุ่มและตกตะลึงในความหล่อของเขาจึงพยักหน้ารัวๆ แทนคำตอบก่อนจะเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ"เอาแบบนี้ใช่ไหมคะ"มาเวลล์ยกคิ้วขึ้นแทนคำตอบ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเดินออกไปแบบงงๆ แต่ก็พอจะรู้ว่าห้องครัวอยู่ไหน"ว้าย!!"ทว่าเดินยังไม่ถึงครัว กลับถูกโดนฉุดกระชากไปยังห้องห้องหนึ่งที่อยู่ในตัวบ้านพัก เพียงพราวตกใจมาก แต่พอเห็นใบคมคายก็กลับใจเต้นแรงขึ้นมาเสียดื้อ ๆ" เฮียจะทำอะไรคะ"ไร้ซึ่งคำตอบจากชายหนุ่ม มาเวลล์ปิดประตูล็อกกลอนอย่างแน่นหนา ก่อนใบหน้าคมคายจะซุกไซ้เข้าหาหญิงสาว พร้อมกับประริมฝีปากเข้าหาเธอทันที มือแกร่งลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างก่อนจะผลักเธอลงที่เตียงอย่างรีบร้อนใบหน้าคมคายซุกไซ้ลำคอระหงพร้อมกับสูดดมกลิ่นกายอย่างบ้าคลั่ง" ใครให้เธอแต่งตัวแบบนี้ออกมา แม่งแข็งตั้งแต่เธอเดินเข้ามาเลย"" เฮีย เพื่อนเฮียรออยู่นะ"เพียงพราวเอ่ยห้ามขี้น เมื่อชายหนุ่มปลดเปลื้องชุดบิกินี่ท

ใบหน้าคมคายค่อยๆ ผละออกช้า ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมกับจ้องใบหน้าหญิงสาว"ที่นี่มีแต่พวกอันตราย อย่าลงมาอีก"" รวมถึงเฮียด้วยรึเปล่าคะ"" เดี๋ยวจะใช้ร่างกายเป็นคำตอบ"ว่าจบมือแกร่งก็ผลักร่างหญิงสาวให้นอนลงบนโต๊ะอาหารก่อนจะปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของเธอออก เรียวขาสวยถูกแยกออกจากกันในองศาที่พอดี กลีบกุหลาบบวมช้ำค่อย ๆ แย้มบาน ใจหญิงสาวเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นเมื่อชายหนุ่มค่อย ๆ จ่อแก่นกายเข้าหาร่องสวาท ก่อนจะดันมันเข้าไปช้าๆ เพื่อให้เธอเจ็บปวดน้อยที่สุด" อื้อ!!"เพียงพราวกำชายเสื้อตัวเองไว้แน่น พร้อมกับกัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางเอาไว้ เพราะกลัวว่าจะมีใครผ่านไปผ่านมาเห็นบทรักอันเร่าร้อนนี้" เฮียคะ คาร่ารออยู่""ฉันทำไม่นาน"ปึก!ปึก!ปึก!"อื้อ!!! จุก!"มือแกร่งค่อย ๆ สอดแขนทั้งสองข้างเข้าไปใต้ข้อพับขาของหญิงสาว ก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง แม้จะร่วมรักกันมาบ้างแล้วทว่าร่องสวาทของเธอยังคงขมิบตอดรัดแก่นกายของเขาไว้แน่นไม่ต่างจากครั้งแรก สร้างความพอใจให้กับมาเวลล์เป็นอย่างมากปึก!ปึก!ปึก!"อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ...เฮีย"ตับ!ตับ!ตับ!เสียงเนื้อกระทบกันบวกเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มดัง

หลังจากร่วมรักกันมาทั่วทุกมุมหาด มาเวลล์ก็ปล่อยให้หญิงสาวได้กลับไปพักผ่อน ขณะที่เธอกำลังออกไปด้วยท่าทีเขินอาย อยู่ๆ ชายหนุ่มก็เอ่ยเรียกเธอขึ้นพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มือถือตัวเองให้เธอ เพียงพราวมึนงงเล็กน้อย ทว่าชายหนุ่มกลับเอ่ยขึ้น" เอาเบอร์เธอมา"เพียงเท่านั้นก็ทำให้หญิงสาวเข้าใจได้ในทันที เพียงพราวรับโทรศัพท์มือถือจากชายหนุ่มด้วยท่าทีเขินอาย ก่อนจะกดเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองลงไป การกระทำของชายหนุ่มทำให้เธอเผลอคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าเขานั้นอาจจะมีใจให้เธอเหมือนกัน เพราะดูจากที่เขานั้นตามเธอออกมา การกระของเขาทำให้คิดเขาก็คงชอบเธอเหมือนกัน แต่เธอกลับคิดผิด ความสัมพันธ์ของเธอกับเขากลับเป็นความสัมพันธ์ลับที่ยากจะอธิบายและจะถูกปิดแบบนี้ตลอดไปหนึ่งสัปดาห์ต่อมา....หลังจากงานเลี้ยงที่เกาะส่วนตัวจบลง ทุกคนก็ต่างกลับมาใช้ชีวิตและทำหน้าที่ของตัวเองตามปกติมาเวลล์ยังคงไปเรียน ไปเที่ยว และจัดปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ ตามปกติส่วนด้านเพียงพราว เธอก็ยังใช้ชีวิตในแบบของเธอ คือการกลับมาทำงานที่ร้านตามเดิม และก็ไปเรียนตามปกติ แม้ทั้งสองจะเจอกันอยู่บ้างแต่มาเวลล์ก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำราวกับว่าเธอเป็นแค่เพื