All Chapters of สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ 42. ดูแลหลังจากเพียงพราวเดินออกมาก็ไม่รู้จะไปไหนระหว่างที่วีณาดูแลชายหนุ่มเมื่อนึกถึงวีณากำลังดูแลมาเวลล์ หัวใจก็เจ็บปวดขึ้นมาเสียดื้อๆ เมื่อเห็นภาพวีณาอยู่กับมาเวลล์ อาการปวดหัวกำเริบจนหน้ามืด ทำอะไรไม่ได้ทำได้เพียงเอายาแก้ปวดขึ้นมากินคาร่าเข้ามาเจอเธอพอดีในตอนที่กำลังกินยาด้วยท่าทีเร่งรีบและมีสีหน้าไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่“เป็นอะไร”เป็นครั้งแรกที่คาร่าพูดกับเธอในรอบหลายเดือน เพียงพราวรู้สึกดีใจมากก่อนจะรีบเอ่ยตอบด้วยท่าทีดีใจทันที“ไม่เป็นอะไร”คาร่ามองใบหน้าหญิงสาวอย่างไม่เชื่อ“ถ้าไม่เป็นไร จะกินยาทำไม”“ยาแก้ปวดธรรมดา รู้สึกเหมือนจะไม่สบายน่ะ”“อืม”คาร่าเอ่ยตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินออกไป ทั้งๆที่ในใจก็อดเป็นห่วงเพียงพราวไม่ได้ เพราะเธอนั้น มาหาพี่ชายของเธอตั้งแต่เช้าและกลับดึกทุกวัน อาจจะพักผ่อนไม่เพียงพอเมื่อเห็นว่ามาเวลล์รู้สึกตัวตื่น วีณาก็ไม่ยอมกลับส่วนเพียงพราวที่รู้ว่ามาเวลล์ฟื้นแล้วก็ทำได้เพียงยืนดีใจอยู่ห่างๆสักพักก็ถอยออกมาตามที่ให้สัญญากับพ่อแม่ของชายหนุ่มเอาไว้ก่อนไปก็ฝากบางอย่างไว้กับเชน“หนูฝากให้เฮียเวลล์หน่อยนะคะ ไว้ให้ตอนที่เขาหาดีแล้วค่อยเอาให้ก็ได้”“

บทที่ 44. รู้ความจริงเช้าต่อมา...แทนคุณเดินย่างกรายเข้ามาภายในห้องหญิงสาวเหมือนทุกวัน เพราะวันนี้เขานั้นต้องเข้าไปคุยธุรกิจกับมาเวลล์ จึงต้องการกำลังใจจากเธอ เพียงแค่นึกว่าจะเห็นเจ้าของหัวใจเธอ อาการเจ็บปวดก็แผ่ซ่านเข้ามาในใจ" วันนี้พี่จะไปคุยงานกับคนพวกนั้นแล้วนะ หนูอยากให้พี่ใจดีกับพวกนั้นไหม ถ้าอยากก็รีบฟื้นขึ้นมา"แทนคุณเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ก่อนจะฝังจมูกลงที่มือของหญิงสาว เพราะถ้าหากเธอฟื้นขึ้นมา เขาคงไม่มีโอกาศได้ทำมันแล้ว แม้จะรู้อยู่เต็มอก ว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นมันไม่ถูก แต่ชายหนุ่มก็ยังเลือกที่จะทำหลังจากออกมาจากห้องพักหญิงสาว แทนคุณก็เรียกรวมตัวเหล่าลูกน้องทันที ก่อนจะเอ่ยสิ่งที่สำคัญ" ห้ามให้เฟรญ่า เข้ามาในบ้านเด็ดขาด"แทนคุณเอ่ยสั่งลูกน้องทุกคนด้วยน้ำเสียงดุดัน ก่อนจะนั่งรถออกไปทันทีใช้เวลาเพียงไม่นาน แทนคุณก็มาถึงบริษัทของเควิน โดยมีมาเวลล์และเชนรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองทักทายกันตามปกติ แม้ภายในใจจะไม่ค่อยชอบหน้ากันสักเท่าไหร่ ก่อนที่แทนคุณจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยยัน" หายดีแล้วเหรอ ถึงออกมาจากรังได้"คำพูดของแทนคุณ ทำเอามาเวลล์เดือดดาลขึ้นมาทันควัน มาเวลล์เริ่มควบค

บทที่ 46 รู้ใจตัวเอง“ช่วงนี้อย่าเพิ่งให้คนไข้เครียดหรือใช้สมองหนักเกินไป เพราะจะปวดหัวได้ง่าย”เสียงหมอเอ่ยขึ้นก่อนที่ทุกคนจะรับปาก และเอ่ยขอบคุณหมอพร้อมกับออกไปส่งภายในห้องเงียบสงัดมีเพียงเธอ และมาเวลล์ที่ยังอยู่ภายในห้องมาเวลล์เดินย่างกรายเข้าไปนั่งข้างๆเตียง เพียงพราวจ้องมองใบหน้าชายหนุ่มด้วยความสงสัยว่าชายหนุ่มนั้นต้องการจะทำอะไรมือแกร่งค่อย ๆ กุมมือหญิงสาวอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเอ่ยประโยคถัดมาที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นระรัวราวกับจะหลุดออกมา“อย่าหายไปไหนอีกนะ ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ”หยาดน้ำตาเอ่อล้นออกมาเป็นทางยาว หัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งในตอนที่ชายหนุ่มเลื่อนมือมากุมแก้มใสของเธอ“ช่วงนี้นอนพักผ่อนเยอะๆ หายดีแล้วค่อยคุยกัน”หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป...เพียงพราวอาการดีขึ้นเรื่อย ๆ และสามารถช่วยเหลือตัวเองหลาย ๆอย่างได้แล้ว แต่ยังคงอยู่ในความดูแลของหมอภายใต้คำสั่งของมาเวลล์ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอออกไปไหน เพียงพราวทำได้เพียงออกมารับลมริมระเบียงและจ้องมองวิวภายในคฤหาสน์อันไกลโพ้น และ คาร่าก็มาอยู่กับเธอทุกวันหลังจากที่ทั้งสองปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้วตอนนี้เพียงพราวกลับมายิ้มได้

บทที่ 48. โหยหา NC+ 🔞มือแกร่งค่อยๆรั้งร่างหญิงสาวเข้ามาบนตัก ก่อนจะซุกไซร้ลำคอระหงอย่างหื่นกระหายกลิ่นกายสาบสาวสตรีเพศสร้างอารมณ์กระสันให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมากกลิ่นกายเฉพาะของหญิงสาวแทบทำเอามาเวลล์ไม่อยากผละใบหน้าออกแม้แต่น้อยกลิ่นกายที่เขาโหยหามาตลอดหลายเดือน ริมฝีปากที่เขานั้นคิดถึงริมฝีปากหยักได้รูป ประกบริมฝีปากเข้าหาหญิงสาวด้วยอารมณ์คิดถึงและต้องการเธอเป็นอย่างมาก“อืม~”เพียงพราวกำคอเสื้อชายหนุ่มไว้แน่นก่อนจะจูบอย่างรู้งานทั้งสองสัมผัสริมฝีปากและแลกน้ำลายกันอยู่นานโนมก่อนจะเป็นเพียงพราวที่ผละริมฝีปากออกเนื่องจากรู้สึกว่าเริ่มขาดอากาศหายใจ“อ่อนวะ”มาเวลล์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนที่เพียงพราวจะประกบริมฝีปากเข้าหาชายหนุ่มและบดขยี้ริมฝีปากอย่างเร่าร้อน ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย มือแกร่งค่อย ๆลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาว ก่อนจะบีบเคล้นสะโพกงอนงามชุดเดรสราคาแพง ค่อย ๆ ถูกเลื่อนซิปลงช้า ๆ ก่อนจะตามด้วยบราเซียไร้สายทันทีที่บราเซียถูกถอดออก หน้าอกใหญ่ก็ดีดเด้งออกมาทันทีชายหนุ่มบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ สลับกับขบเม้มริมฝีปากหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจก่อนจะผลักเธอลงเตีย

บทที่ 50. เป็นห่วงหลังจากที่ออกมาจากคฤหาสน์ทั้งสองก็ขึ้นมาบนรถ ที่ลูกน้องคนสนิทอย่างเชนเตรียมไว้รอก่อนที่คาร่าจะกระซิบบอกเพียงพราวอย่างแผ่วเบา“มีคนอยากเจอเธอ”เธอไม่กล้าพูดดังเพราะกลัวลูกน้องจะเอาไปรายงานมาเวลล์“ใครหรอ”“แทนคุณ เขารอเธอที่ร้านอาหาร อย่าบอกเฮียนะ”เพียงพราวเริ่มเกิดความสงสัยจึงถามคาร่าออกไป“เธอไปรู้จักพี่แทนคุณได้ยังไง แล้วเธอรู้ได้ไงว่าเขารออยู่ที่นั่น”คาร่าเริ่มแสดงท่าทีเลิกลั่กนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยตอบไป“เขาอยากเจอเธอ เลยขอให้ฉันช่วย”เพียงพราวพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ แม้ว่าภายในใจจะยังคงรู้สึกแปลกๆในท่าทีของเธอ แต่ก็เลือกที่จะนั่งสองสาวเดินย่างกรายเข้าไปในห้องวีไอพีภายในร้านอาหารตามที่ได้นัดชายหนุ่มเอาไว้ ลูกน้องคนสนิทของมาเวลล์เดินเข้าไปตรวจก่อนความเรียบร้อยก่อนแต่ไม่เห็นทว่ากลับไร้ร่างคนอื่นเมื่อคนของมาเวลล์เดินออกไป แทนคุณก็เปิดประตูลับออกมาทันทีเพราะว่าร้านนี้เป็นร้านของเขาเอง“หนูสบายดีใช่ไหม? ยังเจ็บตรงไหนอยู่รึเปล่า พี่เป็นห่วงหนูมากนะ”แทนคุณเอ่ยถามไถ่เพียงพราวด้วยความเป็นห่วง“หนูหายดีแล้วค่ะ”“พี่คิดถึงหนูนะ คิดถึงมาก...”“ขอบคุณนะคะ”“หนูหิวไหม