All Chapters of สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]: Chapter 1 - Chapter 10

[คลับ S̄ingk̄hr]"อะไรนะ พิมพ์คนที่ก่อเรื่องแล้วถูกไล่ออกน่ะเหรอ""ใช่.. ตอนนี้นางกลับมาทำงานแล้วนะ แถมอัพเลเวลด้วย""อัพเลเวลยังไง""แต่ก่อนนางเป็นแค่เด็กเสิร์ฟแต่ตอนนี้เป็นเด็กเอนเตอร์เทนลูกค้าแล้วนะ""พิมพ์เดียวกันไหมเนี่ย" เพราะพิมพ์นั้นไม่ชอบงานเอนเตอร์เทนเอามากๆ จนทุกคนที่นี่คิดว่าเธอดูถูกงานนี้"ก็พิมพ์นิยมนั่นแหละ จะมีพิมพ์ไหนล่ะ""หือ? ว่าแต่นั่นใคร""อ้อ คนนั้นก็คุณกายไงลูกน้องคนสนิทเสี่ยสมิงดำ""ทำไมถึงใส่ชุดบอดี้การ์ดของที่นี่ล่ะ""อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ หรือแยกตัวออกจากเสี่ยสมิงดำแล้วมาอยู่กับเสี่ยของเรา"อีกมุมหนึ่งของคลับ S̄ingk̄hr"มึงจะเล่นเนียนไปไหนวะเนี่ย" ธามม์คือลูกน้องคนสนิทของเสี่ยสิงขรเจ้าของคลับแห่งนี้"กูช่วยใครแล้วก็อยากช่วยให้เต็มที่ มีอะไรหรือเปล่า" กายลูกน้องคนสนิทของสมิงดำ ซึ่งมีศักดิ์เป็นเพื่อนรักเสี่ยสิงขร กายรับปากว่าจะช่วยเรื่องที่ธามม์ขอร้องมา ให้แกล้งเป็นคนรักของพิมพ์ เพราะยี่หวาภรรยาของธามม์เข้าใจผิดคิดว่าเขาและพิมพ์เคยมีใจให้กัน ธามม์เคยเป็นคนช่วยเหลือหาที่ทำมาหากินให้พิมพ์ในครั้งนั้น แต่พอร้านที่พิมพ์คิดว่าจะใช้เลี้ยงชีพตอนนี้ถูกไฟไหม้ ไฟนั้น

"คำตอบของฉันมันก็อยู่ที่การกระทำของคุณนั่นแหละ" ว่าแล้วฟ้างามก็เปิดประตูออกไปเพราะเธอจะไม่มัวเสียเวลากับผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้าส่วนคนที่เธอทิ้งไว้ด้านหลังเอาแต่จับจ้องมองไปหน้าประตู และตอนนี้มันค่อยๆ ปิดลงแบบอัตโนมัติ"เสี่ยขาเรามา..""ออกไป""เสี่ยอย่าถือสาคุณฟ้าเลยนะคะ แกเป็นหัวหน้า..""บอกให้ออกไปไง""คุณฟ้านะคุณฟ้า" วันนี้อุตส่าห์ว่าจะขอทิปงามๆ สักหน่อย"มีคนไปแจ้งว่าห้องพิเศษมีปัญหา ห้องไหน" เห็นพนักงานเสิร์ฟเดินผ่านฟ้างามเลยลองถามดู"ไม่เห็นนี่คะว่าห้องไหนมีปัญหา"ในห้องพิเศษที่พิมพ์กำลังรับลูกค้าอยู่.."ทำไมหนูพิมพ์ถึงนั่งไกลจัง ขยับเข้ามาหาเสี่ยหน่อยสิ""พิมพ์จะชงเครื่องดื่มให้ค่ะ" ตอนที่พิมพ์ไปเปิดประตู เพราะตอนนั้นเธอตกใจที่อยู่ดีๆ ไอ้เสี่ยก็เอื้อมมือมาล้วง แต่พอเปิดประตูออกไปก็เห็นกายอยู่ตรงนั้นพอดี เธอเลยนึกขึ้นได้ว่าต้องทำงานนี้ให้สำเร็จให้ได้ เลยต้องจำใจกลับมานั่งที่เดิมหลังจากที่ชงเครื่องดื่มเสร็จเธอก็ต้องนำเครื่องดื่มนั้นมาให้ และจังหวะที่ยื่นแก้วไปก็ถูกเสี่ยกระชากตัวให้เข้ามานั่งบนตัก"อุ๊ยเสี่ยคะ พิมพ์ตัวหนัก""จะหนักที่ไหนล่ะอุ้มยังไหวเลย" เสียงชายวัยกลางคนกระซิบพู

ฟ้างามทนฟังไอ้เสี่ยหุ้นส่วนต่อไม่ไหวแล้ว เธอเลยออกจากห้องนี้ไป แต่ก่อนออกไปเธอไม่ลืมที่จะพาพิมพ์ออกไปด้วย"คุณฟ้าคะ พิมพ์ขอโทษที่ทำให้คุณฟ้าต้องเดือดร้อนด้วยอีกคน" พิมพ์พูดในระหว่างที่เดินตามหลังฟ้างามออกมา"ไม่เป็นไรหรอกพิมพ์ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ มีอะไรก็ต้องช่วยกัน""เพื่อน.." พิมพ์ตื้นตันใจมากที่ได้ยินคำนี้จากปากฟ้างาม "พิมพ์​ไม่อยากให้คุณมาเดือดร้อนกับพิมพ์เลย พอแค่นี้เถอะค่ะ""พิมพ์ฟังนะ ถ้าเสี่ยสิงขรรู้ท่านคงไม่ทิ้งลูกน้องแบบนี้หรอก""แต่อีกคนก็เป็นเพื่อนของท่านไม่ใช่เหรอคะ""ชิงหมาเกิดน่ะสิ""ขะ..คุณฟ้าคะ" สิ้นประโยคคำพูดของฟ้างามเมื่อสักครู่ พิมพ์ถึงได้มองไปเห็นคนที่ทั้งสองกำลังพูดถึงกันอยู่ และตอนนี้เขาก็ยืนอยู่ด้านหลังแค่เห็นท่าทีของพิมพ์ฟ้างามก็พอจะเดาได้แล้ว เธอหายใจเข้าลึกๆ แต่จังหวะที่ฟ้างามกำลังจะหันกลับไปมอง ก็ได้เห็นลูกค้าคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาพอดี"สวัสดีค่ะคุณสมชายหายหน้าหายตาไปหลายวันเลยนะคะ"ผู้ชายที่ฟ้างามเอ่ยทักเหมือนสนิทสนม ตอนนี้หันมองซ้ายมองขวา ดูว่าเธอพูดกับใครอยู่"ไปนั่งตรงนั้นดีกว่าค่ะ" ฟ้างามเดินเข้าไปควงแขนแขกคนนั้น แล้วพาไปนั่งที่โซน VIP"คุณ..""

"คุณจะทำบ้าอะไร" หลังจากที่ลูกน้องของเขาออกไปแล้ว ฟ้างามก็พยายามดันตัวลุกออกจากตัก แต่แรงแค่นี้หรือจะสู้เขาได้ สมิงดำใช้มือแค่ข้างเดียวก็สามารถรั้งเธอให้อยู่กับที่ได้แล้ว"คุณสมิงดำ ฉันไม่ได้ทำงานเอนเตอร์เทน ถ้าคุณต้องการเด็กมานั่งด้วยเดี๋ยวฉันจะเรียกมาให้""ชอบดื่มอะไร""ไม่ชอบดื่ม" ขณะที่ตอบเธอยังคงพยายามแกะมือของอีกฝ่ายออก"แบบเธอต้องทานอะไรที่มันเข้มข้นหน่อยเดี๋ยวฉันชงให้""ก็บอกว่าฉันไม่ดื่มไง" ฟ้างามได้จังหวะตอนที่เขาเอื้อมไปจะหยิบขวดเหล้ามาริน เธอก็รีบลุกออก"ถ้าเธอออกไปจากห้องนี้ ฉันจะซื้อกิจการที่นี่ทั้งหมด และเป็นเจ้าของเพียงแค่คนเดียว"หญิงสาวยังคงไม่ได้ใส่ใจคำพูดนั้นจะซื้อก็ซื้อไปสิ เธอหางานทำที่ใหม่ก็ได้"ลืมแล้วเหรอว่าเธอมีสัญญากับที่นี่ ฉันเห็นว่ายังเหลืออีกตั้งหลายเดือน""สัญญา?" ลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง สิงขรให้พนักงานทุกคนเซ็นสัญญากันไว้ว่าต้องทำงานที่นี่ให้ครบ 1 ปีถึงจะลาออกได้ เพราะที่นี่เป็นสถานบันเทิงแห่งใหม่เขาไม่อยากจะหาพนักงานใหม่บ่อยๆ เลยต้องมีสัญญาให้กับพนักงานทุกคนได้เซ็น ตอนที่พิมพ์ออกจากงานถ้าไม่ได้ธามม์ช่วยก็คงแย่ แต่สำหรับเธอใครจะช่วยล่ะฟ้างามที่ยืนอยู่ห

"หาที่นั่งสิ" ตอนที่บอกเธอให้หาที่นั่งสายตาเขาไม่ได้แลมาที่เธอเลย เพราะยังคงสนใจผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดห้องพิเศษหนึ่งเป็นห้องพิเศษที่ใหญ่ที่สุดและรองรับลูกค้าได้เยอะ ถ้าจะใช้ห้องนี้ในการคุยงานก็คงพอได้ แต่ถ้าเรียกมาทั้งแผนกแบบนี้มันก็ยังไม่เพียงพอต่อที่นั่งอยู่ดีฟ้างามเปิดประตูออกไปหยิบเอาเก้าอี้ด้านนอกเข้ามานั่ง เพราะไม่มีใครยอมลุกให้เธอนั่งเลย ที่จริงถ้าโดยมารยาทคนที่เป็นลูกน้องก็ควรจะลุกให้หัวหน้านั่งก่อน แล้วตัวเองออกไปเอาเก้าอี้ใหม่มาเสริม แต่นี่ทุกคนทำเหมือนไม่เห็นเธออยู่ในสายตา ยิ่งตอนนี้สมิงดำเหมือนจะไม่ชอบหน้าเธอพวกเขาก็ยิ่งได้ใจ"คุณจะคุยอะไรก็รีบคุยมาเถอะค่ะเดี๋ยวอีกหน่อยแขกก็คงเข้ามากันแล้ว""ตกลงว่าที่นี่ใครเป็นเจ้าของ""คุณเป็นหุ้นส่วนครึ่งหนึ่งค่ะ แต่อีกครึ่งเป็นของเสี่ยสิงขร" ขณะที่พูดสายตาฟ้างามอดมองไปดูพิมพ์ไม่ได้ ที่มองพิมพ์เพราะอยากรู้ว่าพิมพ์ถูกบังคับให้นั่งตรงนั้นไหม แต่อีกฝ่ายเหมือนไม่อยากขอความช่วยเหลือและสมิงดำก็มองเห็นแววตานั้นของเธอ"อึดอัดไหมครับ" สมิงดำเห็นว่าฟ้างามเป็นห่วงพิมพ์มากเลยดึงพิมพ์เข้ามาในเกมนี้ด้วย"ไม่ค่ะ" ร่างกายของพิมพ์จะเรียกว่าแข็งเลยก็