บททั้งหมดของ สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]: บทที่ 31 - บทที่ 40

ฟ้างามยังแอบสงสัยว่าสองคนนั้นเป็นใคร หรือว่าจะเป็นลูกค้าที่อยากมาหาห้องพัก แต่ที่นี่คงไม่เปิดให้คนภายนอกพักแล้วมั้ง เพราะเขาซื้อไว้เห็นว่ามีรถของลูกน้องเขาจอดอยู่หลังอื่นของรีสอร์ทนั้นด้วยแล้วเธอจะไปคิดเรื่องของเขาทำไม เอาชีวิตตัวเองให้รอดก่อนดีไหม หาที่เช่าใหม่ยังไม่ได้เลยหญิงสาวขับรถออกมาไกลหน่อยเผื่อว่าจะมีบ้านเป็นหลังให้เช่าแถวรอบเมือง จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่ได้บ้านในแบบที่ต้องการ เลยขับรถกลับมาแถวในตัวเมือง เธอลดมาตรฐานลงหน่อยหาแบบที่เป็นห้องเช่าดูแล้วฟ้างามก็สอบถามมาหลายที่ แต่ละที่ไม่ค่อยกว้างมาก ถ้าอยากได้กว้างก็คงต้องเช่าสองห้อง เธอเลยต้องเก็บมาคิดก่อน โชคดีที่เจ้าของบ้านให้เวลาอาทิตย์กว่าสำหรับการย้ายเธอยังพอมีเวลาอยู่บ้าง "ทำไมวันนี้กลับช้านักล่ะลูก มีงานเยอะเหรอ""เปล่าหรอกค่ะยาย ฟ้ากำลังหาที่เช่าใหม่อยู่" ฟ้างามตัดสินใจบอกยายไปตรงๆ"ยายพักที่ไหนก็ได้ขอแค่ให้มีหนู""ยาย?" นี่ยายรู้แล้วเหรอเธออุตส่าห์ปิดบังไว้ กลัวว่ายายจะคิดมาก ถึงวันย้ายค่อยบอก"ยายรู้แล้วล่ะ มีอะไรก็พูดกับยายได้ หนูไม่ต้องคิดมากสองหัวดีกว่าหัวเดียวรู้ไหม" คำพูดแต่ละคำของยายมันเป็นการเตือนสติเธอได้ดีมาก

เช้าวันต่อมา.. เมื่อคืนนี้ไล่ยังไงสมิงดำก็ไม่ยอมกลับ​ เธอเลยนอนหันหลังให้จนหลับไป"อาการเป็นยังไงบ้างครับเช้านี้" พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าคุณหมอเข้ามาดูอาการของเธอแล้ว"รู้สึกเจ็บตรงที่ถูกกระแทกค่ะ" โชคดีตอนที่มันถีบไม่ได้เล็งตรงท้อง ถ้าไม่งั้นลูกเธอก็คงจะไม่อยู่ด้วยแล้ว"งั้นหมอให้นอนดูอาการอีกสักคืนก่อนนะครับ""ไม่ได้ค่ะคุณหมอ""ได้ครับหมอ​ เธอจะนอนดูอาการอีกคืนหนึ่ง" สมิงดำเห็นว่าเธอปฏิเสธ​ เขาเลยเป็นคนพูดกับหมอ"ก็บอกไม่ได้ไง​ ยายยังไม่รู้เรื่องนี้" ถ้ากลับตอนนี้ยังพอโกหกยายได้ว่าไปหาบ้านเช่า แต่ถ้าไม่กลับทั้งวันเลยเดี๋ยวยายก็เป็นห่วง"เรื่องยายไม่ต้องห่วงมีคนดูแลให้แล้ว""คุณหมายความว่ายังไง อย่าบอกนะว่าคุณบอกยายเรื่องที่ฉันนอนโรงพยาบาล""ก็บอกไม่ต้องเป็นห่วงไง""คุณสมิงดำ เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณไม่ต้องมาบงการชีวิตฉันได้ไหม"สมิงดำหันมองไปดูหน้าคุณหมอที่ยังยืนอยู่ข้างๆ และหมอก็มองมาไหนบอกว่าคนนี้เป็นพ่อของลูกไง"เมียผมกำลังโกรธครับ คุณหมอคงรู้ว่ารุ่นนี้ผลิตมาเยอะ""หมอเข้าใจค่อยๆ คุยกันนะ ยังไงคนไข้ก็ต้องไม่เครียดมาก""ขอบคุณคุณหมอมากครับ" เขาเดินไปส่งหมอที่หน้าประตูก่อนจะก

"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ" ฟ้างามจะไม่ยอมอีกแล้ว เพราะมันไม่ต่างจากการสาปแช่งเลย ถ้าเธอตัวคนเดียวยังจะไม่คิดมากแต่นี่เธอมีลูกอยู่ในท้องอีกคนกิ๊ฟซี่ไม่เคยเห็นฟ้างามมีท่าทีเอาเรื่องขนาดนี้มาก่อน พอเห็นว่าอีกฝ่ายหันมาเอาเรื่องสายตาของกิ๊ฟซี่ก็มองไปดูเพื่อน"ถ้าพ่นคำดีๆ ออกมาจากปากไม่ได้ก็เก็บปากไว้กินข้าวจะดีกว่าไหม""อ้าว.. พูดแบบนี้มันก็แรงเกินไปนะ""แล้วทีเธอแช่งฉันมันไม่แรงเหรอ""ฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่อเลยว่าพูดให้ใคร""เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีแค่ฉันคนเดียว ถ้าไม่พูดให้ฉันแล้วเธอจะพูดให้ใคร"กิ๊ฟซี่หันมองเพื่อนอีกทีเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่พวกเพื่อนๆ เริ่มหันข้างกันแล้ว"อย่าให้ฉันได้ยินเธอพูดแบบนี้ ไม่ว่าจะพูดกับฉันหรือพูดกับคนอื่น" ฟ้างามชี้หน้ากิ๊ฟซี่แบบไม่ยอมลดละ"อ้าวทำไมต้องชี้หน้ากันแบบนี้ด้วย" ขณะที่พูดกิ๊ฟซี่ก็เดินตรงเข้ามาแบบลืมตัวเพี๊ยะ! ฟ้างามไม่รอให้อีกฝ่ายเดินเข้ามาประชิดตัว เธอก็สะบัดฝ่ามือฟาดลงกับใบหน้าของกิ๊ฟซี่"เสี่ยขา" ทีแรกกำลังจะเอาคืน แต่พอมองไปทางเข้าก็เห็นว่าเสี่ยสมิงดำเดินเข้ามาพร้อมกับลูกน้องอีกหลายคน "ดูคุณผู้จัดการสิคะใช้อำนาจตบหน้ากิ๊ฟ" กิ๊ฟซี่เอามือแนบลงกับแ

"ถ้างั้นคุณก็ลงไปเอาไฟหลอดที่อยู่ห้องน้ำขึ้นมาให้ฉันสิ""ไฟหลอดนั้นก็หมดแล้วเหมือนกัน""แล้วหลอดที่อยู่ทางขึ้นบันไดนี่ล่ะ" หญิงสาวมองลงไปยังเห็นแสงไฟอยู่เลยแต่ทันใดนั้นแสงไฟก็ดับลง"คุณลืมไปแล้วหรือไงว่าเปิดพร้อมกันมันก็ต้องดับไล่เลี่ยกันสิ""ถ้างั้นคืนนี้ฉันก็ต้องนอนมืดๆ เหรอ""ใช่.. เดี๋ยวผมไปส่งเข้ามุ้ง" สมิงดำโอบเอวเธอพาเดินตรงมาทางมุ้ง ตอนนี้แทบไม่มีแสงสว่างเลยขนาดเดือนยังไม่ส่องแสง เพราะท้องฟ้ามีเมฆหนาเหมือนฝนจะตกฟ้างามมุดเข้าไปในมุ้ง เธอยังไม่ทันได้นอนด้วยซ้ำก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเดินไปทางประตู"คุณจะไปไหน""คุณไม่ให้ผมขึ้นมาไม่ใช่เหรอ""คุณก็เห็นอยู่ว่ามันมืด"ถ้ามีแสงสว่างคงเห็นรอยยิ้มจากใบหน้าหล่อคม แต่พอตอนที่เขาเดินกลับมาจะเปิดมุ้งก็ถูกคนที่อยู่ด้านในหยุดเขาไว้ก่อน"คุณจะเข้ามาทำไม""กลัวไม่ใช่เหรอ""ไปนอนอยู่ที่เดิมเลย" ที่เดิมที่เธอหมายถึงก็คือทางขึ้นคราวก่อนที่มาด้วยกันทั้งสองนอนอยู่มุมนั้น"อะไรนะ ผมไม่นอนหรอกนะคุณยุงเยอะจะตาย""อยู่ข้างล่างก็ไม่มีมุ้งคุณยังอยู่ได้""ข้างล่างไม่มีมุ้งแต่มีไอ้พวกนั้นพัดวีให้""แล้วคุณจะทิ้งฉันไว้คนเดียวได้ยังไง""ผมก็จะเข้าไปนอนในมุ

หลังทานข้าวเสร็จฟ้างามก็นอนเอาแรงอีกรอบ เพราะวันนี้ท้องฟ้าไม่เปิดเลยสงสัยว่าฝนจะตกทั้งวันนอนไปได้พักใหญ่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองไม่ได้นอนอยู่คนเดียวตุ๊บ!"อึก" สมิงดำที่ถูกกำปั้นสะดุ้งตื่นขึ้นมา "จะฆ่าผัวเลยหรือไง""?" เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะ? ที่จริงเธอก็ได้ยินชัดอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากเขาผู้ชายที่บอกว่าไม่อยากมีครอบครัว "ออกไปนะ""ใจร้ายจะนอนคนเดียวหรือไง เมื่อคืนนี้คนที่ใช้แรงก็คือเรา""ใครขอให้คุณใช้แรงล่ะ""จำเรื่องเมื่อคืนนี้ไม่ได้ล่ะสิ ทบทวนความจำกันไหม""ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณนะ ลงไป""จะให้ไปอยู่ตรงไหนข้างล่างไอ้พวกนั้นมันก็อยู่กันเต็มหมดแล้ว""ถ้างั้นคุณก็พาฉันกลับสิ หรือให้ลูกน้องคุณพาฉันไปส่งก็ได้" เธอยังไม่รู้ว่าเขาทำงานเสร็จแล้ว ถ้ารู้ว่าทำเสร็จแล้วยังไม่พาเธอกลับคงโวยวายหนักกว่านี้แน่"ก็บอกแล้วไงว่าถ้าคุณไม่ทำตัวให้น่ารักกว่านี้ เราก็จะอยู่ที่นี่กันต่อไปเรื่อยๆ""ถ้าคุณต้องการคนน่ารัก คุณก็ไปหาแม่กิ๊ฟซี่อะไรนั่นสิ""เราจะไม่พูดถึงคนอื่น""หวงจนไม่อยากให้ฉันพูดถึงเลยเหรอ""ใครจะไปหวง คุณจะให้เวลาของเรามันหมดไปเพราะการพูดประชดประชันกันหรือไง"ได้ยินคำพู