เช้าวันต่อมา.. เมื่อคืนนี้ไล่ยังไงสมิงดำก็ไม่ยอมกลับ เธอเลยนอนหันหลังให้จนหลับไป"อาการเป็นยังไงบ้างครับเช้านี้" พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าคุณหมอเข้ามาดูอาการของเธอแล้ว"รู้สึกเจ็บตรงที่ถูกกระแทกค่ะ" โชคดีตอนที่มันถีบไม่ได้เล็งตรงท้อง ถ้าไม่งั้นลูกเธอก็คงจะไม่อยู่ด้วยแล้ว"งั้นหมอให้นอนดูอาการอีกสักคืนก่อนนะครับ""ไม่ได้ค่ะคุณหมอ""ได้ครับหมอ เธอจะนอนดูอาการอีกคืนหนึ่ง" สมิงดำเห็นว่าเธอปฏิเสธ เขาเลยเป็นคนพูดกับหมอ"ก็บอกไม่ได้ไง ยายยังไม่รู้เรื่องนี้" ถ้ากลับตอนนี้ยังพอโกหกยายได้ว่าไปหาบ้านเช่า แต่ถ้าไม่กลับทั้งวันเลยเดี๋ยวยายก็เป็นห่วง"เรื่องยายไม่ต้องห่วงมีคนดูแลให้แล้ว""คุณหมายความว่ายังไง อย่าบอกนะว่าคุณบอกยายเรื่องที่ฉันนอนโรงพยาบาล""ก็บอกไม่ต้องเป็นห่วงไง""คุณสมิงดำ เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณไม่ต้องมาบงการชีวิตฉันได้ไหม"สมิงดำหันมองไปดูหน้าคุณหมอที่ยังยืนอยู่ข้างๆ และหมอก็มองมาไหนบอกว่าคนนี้เป็นพ่อของลูกไง"เมียผมกำลังโกรธครับ คุณหมอคงรู้ว่ารุ่นนี้ผลิตมาเยอะ""หมอเข้าใจค่อยๆ คุยกันนะ ยังไงคนไข้ก็ต้องไม่เครียดมาก""ขอบคุณคุณหมอมากครับ" เขาเดินไปส่งหมอที่หน้าประตูก่อนจะก
"อย่าบอกนะว่าคุณพายายฉันมาอยู่ที่นี่""ไม่อยู่ที่นี่แล้วจะไปอยู่ที่ไหน เจ้าของบ้านเขาเอาบ้านคืนแล้ว""เอาบ้านคืน?" ฟ้างามถึงกับจุกในอกตอนที่เธอไม่อยู่ยายถูกไล่ให้ย้ายของออกจากบ้านงั้นเหรอสมิงดำเปิดประตูก้าวลงจากรถแต่พอมองกลับมาก็เห็นอีกฝ่ายกำลังเช็ดน้ำตาอยู่ "เข้าไปหายายกัน"เธอสงสารยายมากขณะที่เธอไม่อยู่บ้านยายถูกไล่ออกงั้นเหรอ ทำไมใจดำขนาดนี้ ..ฟ้างามเลยยอมลงจากรถแล้วเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน"ยายล่ะ" เดินเข้ามาใกล้ก็เห็นผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่ง"ยายอยู่ในห้องค่ะ" คนที่ตอบปรายตามองไปดูฟ้างามที่เดินตามหลังของเสี่ยมา"เธอคือคุณฟ้า""อ๋อคุณฟ้าเหรอคะสวัสดีค่ะ" ได้ยินยายพูดถึงหลานสาวที่ชื่อฟ้าบ่อยเลยรู้จัก"ดารินเป็นลูกสาวแม่บ้านที่นี่ ผมเลยให้เธอดูแลยาย" สมิงดำเห็นว่าฟ้างามจ้องหน้าเด็กสาวคนนั้น เลยรีบแนะนำให้รู้จักฟ้างามทำแค่พยักหน้ารับรู้ก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้อง"ยายคะ""ฟ้า" ยายเห็นหลานสาวมาก็อ้าแขนรอรับ แล้วฟ้างามก็โผเข้าไปกอด"ยายเป็นยังไงบ้างคะ""เพิ่งไปเที่ยวกันมาทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะลูก" เพราะเห็นสีหน้าของหลานเหมือนจะร้องไห้เลย"ไปเที่ยว?" นี่เขาโกหกยายว่าพาเธอไปเที่ยวงั้นเหรอ "คิดถึง
"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ" ฟ้างามจะไม่ยอมอีกแล้ว เพราะมันไม่ต่างจากการสาปแช่งเลย ถ้าเธอตัวคนเดียวยังจะไม่คิดมากแต่นี่เธอมีลูกอยู่ในท้องอีกคนกิ๊ฟซี่ไม่เคยเห็นฟ้างามมีท่าทีเอาเรื่องขนาดนี้มาก่อน พอเห็นว่าอีกฝ่ายหันมาเอาเรื่องสายตาของกิ๊ฟซี่ก็มองไปดูเพื่อน"ถ้าพ่นคำดีๆ ออกมาจากปากไม่ได้ก็เก็บปากไว้กินข้าวจะดีกว่าไหม""อ้าว.. พูดแบบนี้มันก็แรงเกินไปนะ""แล้วทีเธอแช่งฉันมันไม่แรงเหรอ""ฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่อเลยว่าพูดให้ใคร""เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีแค่ฉันคนเดียว ถ้าไม่พูดให้ฉันแล้วเธอจะพูดให้ใคร"กิ๊ฟซี่หันมองเพื่อนอีกทีเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่พวกเพื่อนๆ เริ่มหันข้างกันแล้ว"อย่าให้ฉันได้ยินเธอพูดแบบนี้ ไม่ว่าจะพูดกับฉันหรือพูดกับคนอื่น" ฟ้างามชี้หน้ากิ๊ฟซี่แบบไม่ยอมลดละ"อ้าวทำไมต้องชี้หน้ากันแบบนี้ด้วย" ขณะที่พูดกิ๊ฟซี่ก็เดินตรงเข้ามาแบบลืมตัวเพี๊ยะ! ฟ้างามไม่รอให้อีกฝ่ายเดินเข้ามาประชิดตัว เธอก็สะบัดฝ่ามือฟาดลงกับใบหน้าของกิ๊ฟซี่"เสี่ยขา" ทีแรกกำลังจะเอาคืน แต่พอมองไปทางเข้าก็เห็นว่าเสี่ยสมิงดำเดินเข้ามาพร้อมกับลูกน้องอีกหลายคน "ดูคุณผู้จัดการสิคะใช้อำนาจตบหน้ากิ๊ฟ" กิ๊ฟซี่เอามือแนบลงกับแ
"คุณบอกคนขับรถจอดเดี๋ยวนี้นะฉันจะลง""ก็บอกว่าจะพาไปด้วยไง""คุณจะพาฉันไปอยู่ที่ไหน"สมิงดำชะงักเล็กน้อย เพราะเขาต้องใช้เส้นทางเดิมในการส่งของ แต่มันคงไม่อันตรายเหมือนคราวก่อนแล้วเพราะได้เคลียร์ทุกพื้นที่ไว้แล้ว"ฉันกำลังท้อง ถ้าฉันเดินป่าไปกับคุณแล้วมีอันตรายคุณจะรับผิดชอบไหวไหม""ไม่ได้เดินไกลเหมือนก่อน" บ้านหลังนั้นไม่ใช่ว่ามีทางเข้าทางเดียว ตอนนั้นเขาแค่แกล้งอยากให้เธอเดินไกล"ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ไป""คงไม่ทันแล้วมั้งรถขับมาไกลแล้ว""จอดตรงนี้เดี๋ยวฉันหารถกลับเอง"สมิงดำเอนเบาะรถลงก่อนจะนอนหลับตา โดยไม่สนใจคำพูดของเธอแล้ว"ฉันยังไม่ได้บอกยายเลยว่าจะไปไหน เดี๋ยวยายก็เป็นห่วง""เดี๋ยวฉันโทรไปบอกยายเอง""ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น มันอยู่ตรงที่ฉันไม่เต็มใจไปกับคุณ" คราวก่อนยังว่าเธอเต็มใจไปด้วยดวงตาคมค่อยๆ หลับลงเหมือนว่าเขาจะนอนพักผ่อนบนรถตู้ แต่มีเหตุต้องให้เขาได้ลืมตาอีกทีเพราะถูกทุบลงกลางหน้าอกจังหวะนั้นชายหนุ่มก็รวบมือของหญิงสาวเข้าหากันแล้วใช้แรงดึงร่างของเธอเข้ามาแนบกับลำตัว"ปล่อยนะคุณสมิง""ทำงานมาทั้งคืนไม่ง่วงหรือไง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่อยากไปกับคุณ ปล่อยฉันลงตรงนี้ก็ได้เด
"ถ้างั้นคุณก็ลงไปเอาไฟหลอดที่อยู่ห้องน้ำขึ้นมาให้ฉันสิ""ไฟหลอดนั้นก็หมดแล้วเหมือนกัน""แล้วหลอดที่อยู่ทางขึ้นบันไดนี่ล่ะ" หญิงสาวมองลงไปยังเห็นแสงไฟอยู่เลยแต่ทันใดนั้นแสงไฟก็ดับลง"คุณลืมไปแล้วหรือไงว่าเปิดพร้อมกันมันก็ต้องดับไล่เลี่ยกันสิ""ถ้างั้นคืนนี้ฉันก็ต้องนอนมืดๆ เหรอ""ใช่.. เดี๋ยวผมไปส่งเข้ามุ้ง" สมิงดำโอบเอวเธอพาเดินตรงมาทางมุ้ง ตอนนี้แทบไม่มีแสงสว่างเลยขนาดเดือนยังไม่ส่องแสง เพราะท้องฟ้ามีเมฆหนาเหมือนฝนจะตกฟ้างามมุดเข้าไปในมุ้ง เธอยังไม่ทันได้นอนด้วยซ้ำก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเดินไปทางประตู"คุณจะไปไหน""คุณไม่ให้ผมขึ้นมาไม่ใช่เหรอ""คุณก็เห็นอยู่ว่ามันมืด"ถ้ามีแสงสว่างคงเห็นรอยยิ้มจากใบหน้าหล่อคม แต่พอตอนที่เขาเดินกลับมาจะเปิดมุ้งก็ถูกคนที่อยู่ด้านในหยุดเขาไว้ก่อน"คุณจะเข้ามาทำไม""กลัวไม่ใช่เหรอ""ไปนอนอยู่ที่เดิมเลย" ที่เดิมที่เธอหมายถึงก็คือทางขึ้นคราวก่อนที่มาด้วยกันทั้งสองนอนอยู่มุมนั้น"อะไรนะ ผมไม่นอนหรอกนะคุณยุงเยอะจะตาย""อยู่ข้างล่างก็ไม่มีมุ้งคุณยังอยู่ได้""ข้างล่างไม่มีมุ้งแต่มีไอ้พวกนั้นพัดวีให้""แล้วคุณจะทิ้งฉันไว้คนเดียวได้ยังไง""ผมก็จะเข้าไปนอนในมุ
"อึกอึกอึก" เสียงสะอื้นเบาๆ จากผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่น เพราะมันอบอุ่นนี่แหละเธอถึงกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เธอจะอบอุ่นกับอกผู้ชายที่ไม่อยากมีเธอในชีวิตไม่ได้นะสมิงดำที่เพลียหลับไปแล้วแต่ได้ยินเสียงเหมือนเธอร้องไห้ เขาเลยลืมตาขึ้นมามองดู"ร้องไห้ทำไม""ปล่อยฉันได้หรือยัง""ก็บอกแล้วไงว่ามุ้งมันแคบ..ทนนอนเบียดกันก่อนนะ" รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยตกใจคิดว่าเธอร้องไห้เพราะเจ็บท้อง เขาเผลอกระแทกแรงไปพอหลั่งแล้วถึงคิดได้ว่าไม่น่าใช้แรงขนาดนั้นเลย"อึกอึก" ด้วยอารมณ์ฮอร์โมนหรืออะไรไม่รู้ ทำให้เธอโกรธตัวเองที่ดันไปมีอารมณ์ร่วมกับเขา เธอน่าจะปกป้องตัวเองให้มากกว่านี้"ไม่ร้องนะผมปล่อยแล้วก็ได้" สมิงดำยอมขยับมือที่โอบร่างเธออยู่ออกแล้วก็หันหลังให้ คิดว่าถ้าทำแบบนี้แล้วเธอคงจะดีขึ้นผ่านไปสักพักทั้งสองก็หลับไปพร้อมกัน ตื่นมาอีกทีเธอก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้วฟ้างามรีบหยิบเสื้อผ้ามาใส่ วันนี้ดีหน่อยที่มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ ไม่แน่ใจว่าเธอห่มเองหรือว่าเขาห่มให้ ครั้งก่อนตื่นขึ้นมาเขายังปล่อยให้เธอโป๊อยู่แบบนั้นโดยไม่สนใจสวมเสื้อผ้าเสร็จหญิงสาวก็ลงมาดูข้างล่างแต่ตอนนี้ฝนกำลังตกฟ้างามเดินลงมาลู
หลังทานข้าวเสร็จฟ้างามก็นอนเอาแรงอีกรอบ เพราะวันนี้ท้องฟ้าไม่เปิดเลยสงสัยว่าฝนจะตกทั้งวันนอนไปได้พักใหญ่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองไม่ได้นอนอยู่คนเดียวตุ๊บ!"อึก" สมิงดำที่ถูกกำปั้นสะดุ้งตื่นขึ้นมา "จะฆ่าผัวเลยหรือไง""?" เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะ? ที่จริงเธอก็ได้ยินชัดอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากเขาผู้ชายที่บอกว่าไม่อยากมีครอบครัว "ออกไปนะ""ใจร้ายจะนอนคนเดียวหรือไง เมื่อคืนนี้คนที่ใช้แรงก็คือเรา""ใครขอให้คุณใช้แรงล่ะ""จำเรื่องเมื่อคืนนี้ไม่ได้ล่ะสิ ทบทวนความจำกันไหม""ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณนะ ลงไป""จะให้ไปอยู่ตรงไหนข้างล่างไอ้พวกนั้นมันก็อยู่กันเต็มหมดแล้ว""ถ้างั้นคุณก็พาฉันกลับสิ หรือให้ลูกน้องคุณพาฉันไปส่งก็ได้" เธอยังไม่รู้ว่าเขาทำงานเสร็จแล้ว ถ้ารู้ว่าทำเสร็จแล้วยังไม่พาเธอกลับคงโวยวายหนักกว่านี้แน่"ก็บอกแล้วไงว่าถ้าคุณไม่ทำตัวให้น่ารักกว่านี้ เราก็จะอยู่ที่นี่กันต่อไปเรื่อยๆ""ถ้าคุณต้องการคนน่ารัก คุณก็ไปหาแม่กิ๊ฟซี่อะไรนั่นสิ""เราจะไม่พูดถึงคนอื่น""หวงจนไม่อยากให้ฉันพูดถึงเลยเหรอ""ใครจะไปหวง คุณจะให้เวลาของเรามันหมดไปเพราะการพูดประชดประชันกันหรือไง"ได้ยินคำพู
นั่งรถนานๆ เธอก็รู้สึกง่วง สมิงดำเลยปรับเบาะให้เธอเอนนอน ส่วนเขาก็เอนตามลงไปด้วยเพื่อให้เธอมีที่พิงเวลาหลับหน้ารีสอร์ท.. หลังจากที่ขับรถมาหลายชั่วโมงก็ได้มาถึง"นายครับ""จุ๊จุ๊" เขาส่งสัญญาณบอกลูกน้องไม่ต้องพูดคนที่ทำหน้าที่ขับรถและกายที่นั่งอยู่ข้างคนขับก็ปล่อยรถสตาร์ทไว้แบบนั้นแล้วพวกเขาก็ลงจากรถไป"อึกอึก" นอนไปได้อีกพักหนึ่งฟ้างามก็รู้สึกกระอักกระอ่วนในท้อง"เป็นอะไรจะอ้วกเหรอ"แต่พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าถึงที่พักแล้ว จากที่มีอาการเมื่อครู่หายเป็นปลิดทิ้งเลยเมื่อรู้ว่าจะได้เจอยาย"ทำไมคุณไม่ปลุกฉัน""ผมก็เพิ่งตื่นตอนที่คุณมีอาการเมื่อสักครู่นี่แหละ" มันอาจจะเป็นการโกหกแต่มันก็เป็นทางออกที่ดี ถ้ารู้ว่าเขานั่งมองเธออยู่เดี๋ยวก็หาเรื่องงอนให้อีกฟ้างามรีบลงจากรถตู้ แล้วก็เดินเข้าไปบ้านหลังที่ยายอาศัยอยู่"ยายคะ""กลับมากันแล้วเหรอลูก""ยายเป็นยังไงบ้างคะ คิดถึงยายจังเลย""ไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะยายก็อยู่ของยายแบบนี้แหละ"ไปเที่ยวงั้นเหรอ พาเราไปลำบากล่ะสิไม่ว่า แต่ฟ้างามก็ไม่ได้พูดให้ยายฟังหรอก เธอได้แต่แนบใบหน้าลงกับอกอันอบอุ่นของผู้เป็นยาย "คิดถึงยายจังเลยค่ะ""ยายก็คิดถึงเรา แต่ยา
ถึงยังไงพิมพ์ก็ไม่สบายใจเรื่องนี้อยู่ดี เขาอาจจะพูดไปเพราะอยากทำให้เธอสบายใจ"คุณยังไม่นอนเหรอ" กายที่เพิ่งหลับไปตื่นขึ้นมาเพราะคนข้างๆ ขยับตัว"ฉันกวนคุณเหรอคะ""ไม่ได้กวนหรอกผมยังไม่หลับสักหน่อย คุณไม่สบายใจเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ" จริงๆ เขาก็นอนหลับไปแล้วแหละแค่อยากพูดให้เธอสบายใจว่าไม่ได้กวนถ้าคนพวกนี้ไม่โผล่หน้ามาเธอคงลืมไปแล้วว่ามีญาติ ทำไมความทุกข์ใจถึงมาทุกครั้งที่เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ชีวิตนี้เธอจะหาความสุขไม่ได้เลยหรือไง เพราะพิมพ์ยังเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของกายอยู่"คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้ว พวกนั้นจะไม่มีทางมาทำอะไรคุณได้อีก""คุณจะไม่เปลี่ยนไปใช่ไหมคะ""เกี่ยวอะไรกับผม"ถ้าเธอยังไม่ตั้งท้อง เธออาจจะไม่คิดมากขนาดนี้ "ลูกที่อยู่ในท้องฉันเป็นลูกของคุณนะคะ""เดี๋ยวนะพิมพ์" กายที่นอนคุยกับเธออยู่ตะแคงข้างแล้วหันไปมองเธอ "คุณคิดว่าผมจะเชื่อคำของพวกนั้นงั้นเหรอ""ตั้งแต่เกิดมา แม้แต่ผู้ให้กำเนิดยังไม่ค่อยอยากเชื่อคำที่พิมพ์พูดเลยค่ะ" คนรอบข้างของเธอเป็นพวกประเภทที่ชอบพูดชอบคุยกับคนปากหวานก้นเปรี้ยวไม่เว้นแม้แต่พ่อกับแม่ บางครั้งถ้าญาติพวกนั้นมาฟ้องว่าเธอทำอะไรผิด ถึงแม้ว่
เย็นวันต่อมา..ที่คลับ S̄ingk̄hr"มองอะไร""ทำไมวันนี้คนเยอะจังคะ" จะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าใช่เพราะส่วนมากลูกค้าจะมาช่วงเย็น"สงสัยจะมาสมัครงาน""สมัครงานเหรอคะ""ใช่ กำลังเปิดรับสมัครคนงานใหม่ เมื่อวานนี้ถูกไล่ออกไปหลายคนเลย" กายพูดพลางยิ้มไปด้วย"คุณยิ้มอะไร" สายตาของพิมพ์มองค้อนคนเป็นสามีก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน"รอก่อนสิครับคนสวย" กายรีบเดินตามหลังเธอเข้าไป"พิมพ์?"พิมพ์ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอมาจากกลุ่มที่ยืนรอสมัครงานอยู่ เลยหันไปมอง "พร?""ฉันไม่นึกเลยว่าจะเจอเธอที่นี่" พรหรือกนกพรรีบเดินตรงเข้ามาหาพิมพ์"ใครหรือพิมพ์" กายเห็นว่าคนที่มาสมัครงานทักทายพิมพ์เหมือนคนรู้จัก แต่ทำไมดูสีหน้าพิมพ์ไม่ยินดีที่ได้เจอผู้หญิงคนนี้เลย"คนรู้จักค่ะ""คนรู้จักอะไรล่ะเราเป็นญาติสนิทกันค่ะ พรไม่คิดว่าจะเจอพิมพ์ที่นี่ ดูชื่อสิคะยังพอพานเหมือนกันเลย" กนกพรเดินเข้ามาใกล้ก็ยื่นมือไปขอจับมือกับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ พิมพ์"สวัสดีครับผมชื่อกายเป็นสามีของพิมพ์" กายทำแค่พยักหน้าตอบโดยไม่ได้ยื่นมือไปจับ แถมยังแนะนำว่าพิมพ์เป็นภรรยาของเขาด้วย"สามีของพิมพ์หรือคะ เธอมีสามีแล้วเหรอ ทำไมถึงไม่ส่งข่าวกลับบ้านเลย
ในห้องเวลานี้มีแค่พิมพ์ ยี่หวาและฟ้างาม ..สมิงดำปล่อยให้พวกเธอคุยกันเป็นการส่วนตัวส่วนทางด้านอารียาตอนนี้ออกไปเก็บของและรอรับเงินกับฝ่ายบัญชี ที่อารียายอมแต่โดยดีเพราะเสี่ยสมิงดำให้เงินล่วงหน้าสามเดือน เพื่อให้มีทุนขณะที่ออกไปหางานใหม่ทำ"คุณฟ้าพูดจริงเหรอคะ""จริงสิ ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องจัดการกับคนพวกนี้แบบจริงจังสักที""แต่ถ้าพวกเขาถูกไล่ออก.." เธอเคยตกอยู่ในสภาพนั้นมาก่อน พิมพ์รู้ดีว่ามันทรมานมากกับการที่ไม่มีงานทำ"พวกเขาทำตัวเอง ถ้าทำตัวดีๆ ใครจะอยากไล่ออกล่ะ เก็บไว้มีแต่จะขวางหูขวางตา และสร้างความเดือดร้อนให้พวกเราอีก ถือเสียว่าให้บทเรียนพวกนั้นก็แล้วกัน"คุณฟ้างามพูดมาก็ถูก พิมพ์ไม่อยากให้คนรุ่นหลังที่เข้ามาทำงานเจอพวกนี้จิกกัดเหมือนเธอ เพราะอีกหน่อยถ้าท้องโตกายคงไม่ให้เธอทำงานแล้ว"พิมพ์มีอยู่ในใจ 2-3 คนค่ะ" 2-3 คนนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน และเป็นกลุ่มที่เล่นงานเธอประจำผ่านไปไม่นานคนที่มีรายชื่อต่างก็โวยวายว่าตัวเองไม่ได้ทำผิดแล้วทำไมถูกไล่ออก"พวกเราไม่ออกนะคะ พวกเราทำงานอยู่ของเราดีๆ จะมาไล่ออกได้ยังไง" นกแก้วเริ่มโวยวายคนแรกเลย"ฉันไม่น่าเข้ากลุ่มกับพวกเธอเลย รู้แบบนี้ฉั
"ทำไมคุณฟ้าถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ คุณลองถามเสี่ยสิงขรดูสิคะ ว่ามันเป็นความคิดของใคร""ใช่ความคิดนี้อารียามาเสนอกับฉันเอง" สิงขรยืนยันอีกเสียง พออารียาเสนอมาเขาก็เห็นว่ามันเป็นผลดี เลยจัดการประสานไปทางผู้จัดการของนักร้องท่านนั้น ทีแรกนักร้องก็บอกว่าหาคิวยังไม่ได้ แต่พอเห็นเงินค่าตัวแล้วก็จัดให้ตามวันและเวลาที่ลูกค้าต้องการเลย"ฉันไม่ได้หมายถึงว่าคนที่มาเสนอ ฉันหมายถึงคนที่คิดเรื่องจัดคอนเสิร์ต""คุณฟ้ารู้อะไรมาคะ" พิมพ์ที่ยืนฟังอยู่ถามบ้าง ทีแรกพิมพ์ก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมอารียาถึงคิดเรื่องนี้ได้"รอแป๊บนะ" ฟ้างามเดินไปเปิดประตูแล้วก็เรียกพนักงานเสิร์ฟสองคนนั้นเข้ามา เธอทำงานที่นี่มานานจนจำเสียงของพนักงานที่นี่ได้ พอออกจากห้องน้ำฟ้างามก็เข้าไปคุยกับพนักงานคนที่คุยกันในห้องน้ำ และบอกพวกเธอให้มายืนรออยู่หน้าห้องผู้บริหาร"??!!" เห็นพนักงานเสิร์ฟกลุ่มนี้เข้ามาอารียาถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ก็พยายามปรับสีหน้าตัวเองให้กลับมา"พูดเหมือนที่พวกเธอพูดกันในห้องน้ำซิ" ที่ฟ้างามต้องไปใช้ห้องน้ำร่วมกับพนักงานเพราะว่าสามีกำลังคุยงานอยู่ เลยไม่อยากเข้ามากวน"เอ่อ.." พนักงานเสิร์ฟที่ถูกเรียกตัวเข้ามาไม่ค่อยกล้า
"ถ้างั้นก็ตกลงเอาตามนี้เลยแล้วกัน เธอเก่งมากเลยนะอารียา"ก๊อก ก๊อก จังหวะที่สิงขรกำลังชมอารียาอยู่ประตูห้องก็มีคนมาเคาะ"เข้ามา"หลังจากที่ได้รับอนุญาตคนที่อยู่ด้านนอกก็เปิดประตูเข้ามา"สวัสดีค่ะ.." คนที่เข้ามาก็คือพิมพ์เธอมาพร้อมกับเอกสารในมือและพิมพ์ก็ไม่คิดว่าจะเจออารียาอยู่ในนี้ด้วย"มีอะไรหรือพิมพ์" กายเห็นเธอไม่มองมาทางนี้เลยเดินเข้าไปหา"พิมพ์เอางานมาส่งเสี่ยค่ะ""งานเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะ""งานอะไร" สิงขรมองดูเอกสารที่พิมพ์ถือเข้ามาด้วย พิมพ์เลยยื่นเอกสารนั้นไปให้กับสิงขรได้ดู"หือ?" พอเห็นใบแรกของเอกสาร คิ้วของสิงขรก็ขมวดเข้าหากันจนยุ่งเหยิง"อะไรเหรอ" สมิงดำเลยเข้าไปดูเอกสารที่สิงขรดูอยู่พอเห็นข้อความในเอกสารนั้นสมิงดำเลยหยิบเอกสารของอารียาออกมาดู เพราะเอกสารสองฉบับนี้มันคล้ายกันมาก"มีอะไรคะ" พิมพ์แปลกใจเธอคิดว่างานของเธอทำออกมาดีที่สุดแล้ว แล้วมันมีอะไรที่บกพร่องเหรอ"ทำไมโปรเจคของพวกเธอทั้งสอง..""โปรเจคของพิมพ์ทำไมคะ" พิมพ์เห็นสีหน้าของเสี่ยทั้งสองแล้วก็อยากจะเห็นโปรเจคอีกฉบับ"มีอะไรคะ" อารียาก็ทำท่าทีแปลกใจเหมือนกัน"ก็โปรเจคของพวกเธอทั้งสองมันอันเดียวกันเลยนี่ พวกเธอทำด
"เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" หลังจากที่สาวๆ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับมา หนุ่มๆ ก็ไปเข้าบ้าง"สงสัยเมียมึงอยู่ห้องคนเดียวคงจะเหงา""คงใช่ แล้วนี่มึงมองเหี้ยอะไรอยู่" ธามม์รีบเอามือมาบังสายตาของกายเพราะทั้งสองกำลังยิงกระต่ายแข่งกันอยู่"ดูมันสั้นลงหรือเปล่าวะ มึงใช้งานมันหนักไปไหมเนี่ย""ไอ้บ้า! จัญไรนะมึง""ของมึงสั้นลงหรือของกูยาวขึ้นวะ""ยังไม่จบอีก""ฮ่าาา"[คลับ S̄ingk̄hr] "คุณเข้าไปอยู่ในห้องก่อนนะ ผมขอดูงานข้างนอกก่อน" ธามม์บอกให้ยี่หวาเข้าไปกับพิมพ์ที่ห้องทำงานก่อน"คุณยี่หวาเข้าไปในห้องรอก่อนนะคะพิมพ์ไปเอาของในห้องนี้ก่อน" เดินผ่านห้องหัวหน้าพิมพ์ก็นึกได้ว่าเอกสารที่เธอทำวันก่อนยังไม่ได้เอาออกมา"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันเข้าไปด้วย""หวังว่าแม่นั่นคงยังไม่มานะคะ""ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเลยฉันว่ายังไม่มาหรอก พิมพ์จะเอาอะไรก็เข้าไปเอาก่อนเถอะ"พิมพ์เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องจริงๆ เธอเลยเดินตรงไปที่โต๊ะทำงาน"เจอไหมพิมพ์""ไม่เจอค่ะพิมพ์เอาวางไว้ตรงนี้นี่คะ"ผ่านไปไม่นานคนที่ออกไอเดียให้หานักร้องดังๆ มาแสดงสดที่นี่ก็เดินยิ้มแป้นมาเพราะการแสดงเมื่อวานทำรายได้ให้กับที่นี่เยอะเลย"เป็น
"นายครับผมขอร้องอะไรสักอย่างได้ไหมครับ""ขอร้องอะไรวะ""ตอนนี้ตำแหน่งผู้จัดการก็ว่างอยู่ผมขอให้พิมพ์ไปทำตำแหน่งนั้นก่อนได้ไหมครับ"สมิงดำใช้ความคิดครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบโดยการพยักหน้า"ไม่ได้นะคะเสี่ย พิมพ์วุฒิการศึกษาไม่ถึงที่จะเป็นผู้จัดการสักหน่อย" อารียารีบพูดขัดขวางไว้ กว่าจะถีบตัวเองให้มาเป็นหัวหน้าได้ไม่มีวันสะหรอกจะให้พิมพ์ขึ้นไปเป็นผู้จัดการ"เรื่องนั้นคงไม่จำเป็นต้องให้เธอมาออกความคิดเห็นช่วยหรอกมั้ง" สมิงดำไม่อยากมีปัญหาเหมือนคราวก่อนเพราะกายเป็นคนเอาจริง"คะ?" อารียาไม่ยอมหน้าแตกแบบนี้แน่ พอทุกคนออกจากห้องแล้วเธอก็เอาโทรศัพท์มาโทรหาเสี่ยสิงขร>>{"ยังไงนะ"} สมิงดำยังไม่ทันได้พูดกับสิงขร อารียาก็โทรมาฟ้องก่อนสิงขรเลยไม่รู้เรื่องนี้ {"แม่พิมพ์มีวุฒิการศึกษาแค่มัธยมปลายเองค่ะ เสี่ยสมิงจะให้ขึ้นเป็นผู้จัดการโดยการขอร้องจากคุณกาย แบบนี้มันระบบเส้นสายกันชัดๆ นี่คะ"}สิงขรวางสายจากอารียาเลยโทรไปหาสมิงดำ วันนี้เขาไม่ได้เข้าไปดูคลับเพราะคิดว่าหุ้นส่วนเข้าไปแล้ว>>{"ที่นั่นมีเรื่องอะไรกัน"} {"ไม่มีเรื่องอะไรนี่"} สมิงดำคิดว่าเพื่อนโทรมาถามเรื่องงานว่ามีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า เพร
ค้างที่โรงแรมคืนหนึ่งสมิงดำก็พาทุกคนกลับกลับมาถึงบ้านช่างที่กายนัดไว้ก็มารอแล้ว"ใครหรือคะ""ช่างไง""สวัสดีครับ ต้องการแบบไหนแจ้งได้เลยนะครับ""คุณอยากให้ช่างทำร้านแบบไหน""แต่ฉันได้ยินเสี่ยบอกว่าจะให้คุณเข้าไปดูงานไม่ใช่หรือคะ" ตอนนั่งรถมาด้วยกันเจ้านายของกายสั่งงานว่าคืนนี้ต้องทำอะไรบ้าง และดูเหมือนว่าที่คลับมีงานให้เขาทำเยอะเลย แต่พิมพ์ก็ไม่ได้ถามหรอกเพียงแค่นั่งฟังเงียบๆ"ผมก็ต้องเข้าไปดูงานอยู่แล้ว"ถ้าเปิดร้านเราก็ไม่ได้ไปกับเขาสิ จะปล่อยให้เขาไปทำงานที่คลับคนเดียวไม่ได้"พิมพ์ยังไม่เปิดร้านช่วงนี้ได้ไหมคะ""ทำไม""ก็เหมือนที่คุณบอก พิมพ์เพิ่งออกจากงานอย่าเพิ่งรีบหาอะไรทำเลยดีกว่า""คุณจะให้ช่างทำร้านไว้ให้ก่อนก็ได้นะ เผื่อว่าอยากเปิดตอนไหนค่อยเปิด""ยังค่ะ" ตอนนี้เธอไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินแล้ว และก็ไม่ต้องดิ้นรนใช้หนี้เหมือนแต่ก่อน "พิมพ์ยังอยากกลับไปทำงานที่คลับอยู่เลยค่ะ""ไม่ได้""ทำไมจะไม่ได้คะ คุณยังต้องไปทำงานคลับเลย""นั่นมันงานผม""ฉันไม่อยากให้คุณไปทำงานคนเดียว"ว่าแล้วทำไมอยู่ดีๆ เธอถึงไม่อยากเปิดร้านแล้ว กายเลยหันไปบอกช่างกลับไปก่อน ถ้าคุยกับเธอได้เรื่องยังไงเดี๋ยวเข
"คุณฟ้าจะลงมาเข้าห้องน้ำหรือเปล่าคะ" พิมพ์สงสัยเพราะเสียงดังอยู่ชั้นสอง ต้องเป็นเสียงคนกำลังเดินลงมาข้างล่างแน่เลย"พวกมึงมองอะไรวะ" กายเอ็นดูกับความคิดของเธอ แต่พอจะกระซิบบอกพวกลูกน้องดันมองมา "ใครที่ไม่หลับออกไปเดินเวรยามรอบๆ แถวนี้""แต่พวกผมเพิ่งไปเดินมาครับ""ไปเดินอีก!""ครับ""ทำไมต้องดุพวกเขาด้วยล่ะคะ""ไอ้พวกนี้พูดดีไม่ได้หรอกต้องดุมันบ้าง""แต่เอ๊ะถ้าคุณฟ้าจะลงมาทำไมป่านนี้ยังไม่ลงมาอีกล่ะคะ" พอไม่เห็นใครลงมาพิมพ์ก็จะขึ้นบ้านเพราะข้างล่างยุงเยอะ"คุณจะขึ้นข้างบนแล้วใช่ไหม" กายเห็นว่าเธอกำลังจะขึ้นไปเลยตะโกนถาม"อุ้ยคุณทำไมต้องพูดเสียงดังด้วยฉันตกใจ" พิมพ์ตกใจหันกลับมามอง อยู่ใกล้แค่นี้ทำไมต้องส่งเสียงดังด้วย"เดินดีๆ นะเดี๋ยวสะดุดขาตัวเอง""ฉันไม่ใช่คนซุ่มซ่ามแบบนั้นสักหน่อย" พอขึ้นมาถึงด้านบนพิมพ์ก็เห็นว่ามุ้งข้างๆ เงียบสนิท "อ้าวเมื่อกี้นึกว่าคุณฟ้าตื่นแล้ว อืมม" พิมพ์พูดออกมาได้แค่นี้ก็ถูกกายปิดปากไว้ไม่ให้พูดต่อพอถูกอีกฝ่ายปิดปากพิมพ์ถึงนึกได้ว่าเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร คิดได้แบบนั้นใบหน้าของพิมพ์ก็ถึงกับแดง แบบนี้สินะที่กายตะโกนส่งเสียงดัง เขาคงส่งสัญญาณบอกคนข้