บทที่ 73

"คุณฟ้าจะลงมาเข้าห้องน้ำหรือเปล่าคะ" พิมพ์สงสัยเพราะเสียงดังอยู่ชั้นสอง ต้องเป็นเสียงคนกำลังเดินลงมาข้างล่างแน่เลย

"พวกมึงมองอะไรวะ" กายเอ็นดูกับความคิดของเธอ แต่พอจะกระซิบบอกพวกลูกน้องดันมองมา "ใครที่ไม่หลับออกไปเดินเวรยามรอบๆ แถวนี้"

"แต่พวกผมเพิ่งไปเดินมาครับ"

"ไปเดินอีก!"

"ครับ"

"ทำไมต้องดุพวกเขาด้วยล่ะคะ"

"ไอ้พวกนี้พูดดีไม่ได้หรอกต้องดุมันบ้าง"

"แต่เอ๊ะถ้าคุณฟ้าจะลงมาทำไมป่านนี้ยังไม่ลงมาอีกล่ะคะ" พอไม่เห็นใครลงมาพิมพ์ก็จะขึ้นบ้านเพราะข้างล่างยุงเยอะ

"คุณจะขึ้นข้างบนแล้วใช่ไหม" กายเห็นว่าเธอกำลังจะขึ้นไปเลยตะโกนถาม

"อุ้ยคุณทำไมต้องพูดเสียงดังด้วยฉันตกใจ" พิมพ์ตกใจหันกลับมามอง อยู่ใกล้แค่นี้ทำไมต้องส่งเสียงดังด้วย

"เดินดีๆ นะเดี๋ยวสะดุดขาตัวเอง"

"ฉันไม่ใช่คนซุ่มซ่ามแบบนั้นสักหน่อย" พอขึ้นมาถึงด้านบนพิมพ์ก็เห็นว่ามุ้งข้างๆ เงียบสนิท "อ้าวเมื่อกี้นึกว่าคุณฟ้าตื่นแล้ว อืมม" พิมพ์พูดออกมาได้แค่นี้ก็ถูกกายปิดปากไว้ไม่ให้พูดต่อ

พอถูกอีกฝ่ายปิดปากพิมพ์ถึงนึกได้ว่าเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร คิดได้แบบนั้นใบหน้าของพิมพ์ก็ถึงกับแดง แบบนี้สินะที่กายตะโกนส่งเสียงดัง เขาคงส่งสัญญาณบอกคนข้