LOGINShare
บทที่ 4
Last Updated:
2025-01-28 07:26:15ก่อนหน้าที่สมิงดำจะเข้ามาในห้องนี้ก็ได้โทรไปหาสิงขรมาแล้ว
>>{"ว่างไหม"}
{"พอมีเวลา..มึงโทรมาทำไมวะ"}
>>{ตอนนี้กูอยู่คลับของมึง"}
{"อ้าวไหนบอกว่ามึงติดธุระที่กรุงเทพฯ"}
>>{"เรื่องนั้นช่างมันก่อน มึงจำได้ไหมที่เคยชวนกูลงทุนที่นี่ด้วยกัน"}
{"จำได้สิวะ และมึงก็ปฏิเสธ"}
>>{"ถ้ากูจะตอบตกลงตอนนี้ยังทันไหม"}
{"อะไรนะ?"}
>>{"กูเบื่อรอแค่ส่งของแล้วอยากทำงานบ้าง"}
{"ผีป่าเข้าหรือเปล่าเนี่ย"}
>>{"ตอบมา หรือมึงจะขายที่นี่ให้กูเลยก็ได้"}
{"มึงบ้าหรือไง กว่ากูจะหาทำเลดีๆ ได้"}
>>{"50 50"}
{"ตามนั้นก็ได้ ส่วนเรื่องสัญญาเดี๋ยวกูเสร็จธุระจากที่นี่แล้วเราค่อยคุยกัน"} สิงขรคิดว่าดีเหมือนกันเพราะช่วงหลังเขาไม่ค่อยได้อยู่คลับเลย
กลับมาตอนเหตุการณ์ที่สมิงดำบอกว่าเป็นหุ้นส่วนของที่นี่ครึ่งหนึ่ง
"ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองโทรไปหาเจ้าของที่นี่ดูสิ"
ฟ้างามมองหน้าอีกฝ่ายครู่หนึ่งก่อนจะหันมาบอกให้พิมพ์ออกไปข้างนอกก่อน
"ออกไปได้ยังไง อย่าบอกนะว่าจะไม่รับผิดชอบเรื่องนี้" เสี่ยไพโรจน์ไม่ยอมเกิดมาเพิ่งเคยมีคนทำกับตัวเองแบบนี้
"ใช่ คนทำผิดก็ต้องได้รับโทษ" สมิงดำพูดช่วยลูกค้าอีกแรง
"คุณยังไม่รู้ว่าเมื่อสักครู่มันเกิดอะไรขึ้น อย่าตัดสินมั่วๆ" ฟ้างามหันไปพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบใจ
"ตกลงใครใหญ่กว่าใครกันแน่เนี่ย" เสี่ยไพโรจน์พูดแทรกขึ้นเพราะดูผู้หญิงจะไม่เกรงขามหุ้นส่วนของที่นี่เลย
"ทางลูกค้าไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้รับความยุติธรรมจากเรา ผมสัญญาว่าจะลงโทษคนที่ทำผิด"
"พิมพ์ขอโทษค่ะ พิมพ์ไม่ได้ตั้งใจ"
"นี่ขนาดไม่ได้ตั้งใจนะลูกค้ายังหัวแตก"
"แต่ลูกค้า.."
"ไม่ว่าลูกค้าจะทำอะไรคุณเป็นผู้หญิงเอนเตอร์เทนคุณต้องทำตามที่ลูกค้าต้องการ"
"ผู้หญิงเอนเตอร์เทนแล้วไงคะ" ฟ้างามทนฟังต่อไม่ได้แล้ว คิดไว้แล้วเชียวคนนิสัยเหมือนกันก็คงจะเข้าข้างกัน
"ถ้าผมจำไม่ผิด คุณเป็นแค่หัวหน้า" สายตาของคนที่พูดบ่งบอกถึงความดูแคลนอย่างไม่ตั้งใจ
"ขอบคุณค่ะที่ยังรู้ว่าฉันเป็นหัวหน้า และหน้าที่ของฉันคือต้องดูแลลูกน้อง"
"หึ.." ริมฝีปากหนากระตุกยิ้ม
"จะเอายังไงกันแน่ ผมจะไปโรงพยาบาลแล้วนะ"
"ใครอยู่ข้างนอกบ้างพาเสี่ยไปโรงพยาบาลก่อน" เขาตะโกนออกไปบอกลูกน้อง
"แล้วเดี๋ยวฉันจะกลับมาดูว่าพวกคุณจะลงโทษผู้หญิงคนนี้ยังไง" ก่อนเสี่ยไพโรจน์จะออกไปยังไม่แคล้วที่จะหันกลับมาพูด
"ทางนั้นมีอะไรกัน" กายที่ถูกธามม์คุมประพฤติอยู่มองไปเห็นเสี่ยไพโรจน์ถูกพาตัวออกมาจากห้อง และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะได้รับบาดเจ็บ
"อะไร"
"ทางนั้นไง" พอธามม์หันไปมองกายก็รีบชิ่ง
"เฮ้ยไอ้กาย"
"เกิดอะไรขึ้น..นาย?" เข้ามาในห้องถึงเห็นว่าเจ้านายก็อยู่ในนี้ด้วย
"มีอะไรกัน" ธามม์ที่ตามกายมาคาดว่าในห้องนี้คงเกิดเรื่องจริงๆ
"พิมพ์มีเรื่องกับแขกนิดหน่อยค่ะ" คนที่ตอบทั้งสองก็คือฟ้างาม
"แบบนี้คุณเรียกว่านิดหน่อยงั้นเหรอ"
"ฉันคิดว่าแค่หัวแตกมันยังน้อยไป ถ้าเป็นฉันรับประกันได้เลยว่าลูกค้าคนนั้นจะไม่ได้รับบาดเจ็บแค่นี้"
แปะๆๆ อยู่ดีๆ สมิงดำก็ปรบมือ เหมือนชมเชยคนที่พูด แต่สายตาเขายังคงมองเธอไม่ต่างจากตอนแรกเลย
"มันทำอะไรคุณ" กายหันไปถามพิมพ์ที่ดูเหมือนว่ายังมีท่าทีตกใจอยู่
"ไม่มีอะไรค่ะ"
"มันลวนลามคุณเหรอ"
"เปล่าค่ะ มันยังไม่ได้ทำ"
"เอาแบบนี้แล้วกันในฐานะที่ฉันเป็นหุ้นส่วนที่นี่..เธอชื่ออะไรนะ"
กายแปลกใจมากกับคำพูดของเจ้านาย ตอนนั้นที่เสี่ยสิงขรชวนให้มาร่วมลงทุนเขาก็ได้ปฏิเสธไปแล้วแต่ตอนนี้ทำไมถึงได้ยินว่าเป็นหุ้นส่วน
"ชื่อพิมพ์ค่ะ"
"นายมีอะไรจะพูดกับพิมพ์เหรอครับ" กายรีบขยับตัวเข้ามาใกล้พิมพ์ เพราะเขารู้ในความเจ้าชู้ของเจ้านายดี
"ก็ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ไม่รักในงานเอนเตอร์เทน ก็ต้องให้เธอทำงานอื่น"
"ไม่นะคะพิมพ์ทำได้ค่ะ"
"แล้วลูกค้าที่นี่จะหัวแตกอีกกี่คน"
"พิมพ์จะพยายามไม่ให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นอีกค่ะ"
"เรื่องนี้ฉันจะดูแลคนของฉันเอง" ฟ้างามรู้ว่าพิมพ์กำลังเดือดร้อนต้องการเงิน ถ้าให้กลับไปเป็นพนักงานเสิร์ฟไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้เงินก้อนมาใช้หนี้
"คนของคุณ? ผมฟังผิดหรือเปล่า ที่นี่มีชื่อคุณเป็นหุ้นส่วนเหรอ"
ธามม์ที่ยืนมองอยู่เงียบๆ จับสังเกตได้ว่าสมิงดำเหมือนจะไม่ชอบหน้าฟ้างามเป็นพิเศษ คนแบบเสี่ยสมิงดำเนี่ยนะจะไม่ชอบหน้าผู้หญิงสวยๆ แบบนี้
"ก็ฉัน.."
"อย่าเอาคำว่าหัวหน้ามาอ้าง เพราะนั่นก็พนักงานที่กินเงินเดือนอยู่เหมือนกัน" สมิงดำรีบพูดดักทางเธอไว้ จนอีกฝ่ายถึงกับอ้าปากค้างพูดต่อไม่ได้
Related chapters
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 5
ฟ้างามทนฟังไอ้เสี่ยหุ้นส่วนต่อไม่ไหวแล้ว เธอเลยออกจากห้องนี้ไป แต่ก่อนออกไปเธอไม่ลืมที่จะพาพิมพ์ออกไปด้วย"คุณฟ้าคะ พิมพ์ขอโทษที่ทำให้คุณฟ้าต้องเดือดร้อนด้วยอีกคน" พิมพ์พูดในระหว่างที่เดินตามหลังฟ้างามออกมา"ไม่เป็นไรหรอกพิมพ์ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ มีอะไรก็ต้องช่วยกัน""เพื่อน.." พิมพ์ตื้นตันใจมากที่ได้ยินคำนี้จากปากฟ้างาม "พิมพ์ไม่อยากให้คุณมาเดือดร้อนกับพิมพ์เลย พอแค่นี้เถอะค่ะ""พิมพ์ฟังนะ ถ้าเสี่ยสิงขรรู้ท่านคงไม่ทิ้งลูกน้องแบบนี้หรอก""แต่อีกคนก็เป็นเพื่อนของท่านไม่ใช่เหรอคะ""ชิงหมาเกิดน่ะสิ""ขะ..คุณฟ้าคะ" สิ้นประโยคคำพูดของฟ้างามเมื่อสักครู่ พิมพ์ถึงได้มองไปเห็นคนที่ทั้งสองกำลังพูดถึงกันอยู่ และตอนนี้เขาก็ยืนอยู่ด้านหลังแค่เห็นท่าทีของพิมพ์ฟ้างามก็พอจะเดาได้แล้ว เธอหายใจเข้าลึกๆ แต่จังหวะที่ฟ้างามกำลังจะหันกลับไปมอง ก็ได้เห็นลูกค้าคนหนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาพอดี"สวัสดีค่ะคุณสมชายหายหน้าหายตาไปหลายวันเลยนะคะ"ผู้ชายที่ฟ้างามเอ่ยทักเหมือนสนิทสนม ตอนนี้หันมองซ้ายมองขวา ดูว่าเธอพูดกับใครอยู่"ไปนั่งตรงนั้นดีกว่าค่ะ" ฟ้างามเดินเข้าไปควงแขนแขกคนนั้น แล้วพาไปนั่งที่โซน VIP"คุณ..""
Last Updated : 2025-01-28สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 6
"เอ๊ะนี่คุณ!" จากมือที่โอบเอวเธออยู่ตอนนี้ขยับต่ำลงมาวางแนบกับสะโพก ฟ้างามไม่ทนอีกแล้วเธอรีบขยับตัวลุกขึ้นแล้วเดินออกไปเลย เพราะถ้ายังอยู่มีหวังได้ตบลูกค้าแน่"ดะ เดี๋ยวก่อนสิครับคุณฟ้า" ผู้ชายที่ฟ้างามเรียกว่าสมชายกำลังจะเดินตามเธอไป แต่ก็ถูกขัดขวางโดยบอดี้การ์ดของทางคลับ "อะไรของพวกมึงเนี่ย หลบไปสิ""เชิญคุณออกไปข้างนอก""อะไรวะกูเป็นลูกค้าอยู่ดีๆ จะมาเชิญกูออกไปได้ยังไง""ถ้าออกไปเองตอนนี้จะไม่ต้องเสียเงินสักบาท"ผู้ชายคนนั้นหันไปมองดูอาหารและเครื่องดื่มที่อยู่บนโต๊ะทำไมแค่นี้จะจ่ายไม่ได้"ค่าอาหารไม่เท่าไรหรอก แต่ค่านั่งเอนเตอร์เทนของคุณฟ้างาม แถมเป็นงานแรกของเธอด้วย คุณคิดว่าทางร้านจะเรียกเก็บเท่าไร"ได้ยินแบบนั้นก็เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาให้เห็น จะอยู่ทำไมล่ะ ลูกค้าคนที่ฟ้างามนั่งด้วยเมื่อครู่รีบหยิบเอาของสำคัญของตัวเองก่อนจะเดินออกไปอย่างเร็วอีกมุมหนึ่งของโซนวีไอพีที่ฟ้างามกำลังจะเดินผ่าน"จะรีบไปไหนคุยกันหน่อยสิ" น้ำเสียงเย็นชาราวกับน้ำแข็งที่เอ่ยออกมาทำให้อีกฝ่ายไม่อยากหยุดพูดด้วยเลย แต่ถ้าเธอไม่คุยด้วยมันยิ่งจะเพิ่มความไม่พอใจในตัวเธอมากขึ้น ..ฟ้างามเลยยอมหยุดแล้วหันไปมองหน้า
Last Updated : 2025-01-28สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 7
"คุณจะทำบ้าอะไร" หลังจากที่ลูกน้องของเขาออกไปแล้ว ฟ้างามก็พยายามดันตัวลุกออกจากตัก แต่แรงแค่นี้หรือจะสู้เขาได้ สมิงดำใช้มือแค่ข้างเดียวก็สามารถรั้งเธอให้อยู่กับที่ได้แล้ว"คุณสมิงดำ ฉันไม่ได้ทำงานเอนเตอร์เทน ถ้าคุณต้องการเด็กมานั่งด้วยเดี๋ยวฉันจะเรียกมาให้""ชอบดื่มอะไร""ไม่ชอบดื่ม" ขณะที่ตอบเธอยังคงพยายามแกะมือของอีกฝ่ายออก"แบบเธอต้องทานอะไรที่มันเข้มข้นหน่อยเดี๋ยวฉันชงให้""ก็บอกว่าฉันไม่ดื่มไง" ฟ้างามได้จังหวะตอนที่เขาเอื้อมไปจะหยิบขวดเหล้ามาริน เธอก็รีบลุกออก"ถ้าเธอออกไปจากห้องนี้ ฉันจะซื้อกิจการที่นี่ทั้งหมด และเป็นเจ้าของเพียงแค่คนเดียว"หญิงสาวยังคงไม่ได้ใส่ใจคำพูดนั้นจะซื้อก็ซื้อไปสิ เธอหางานทำที่ใหม่ก็ได้"ลืมแล้วเหรอว่าเธอมีสัญญากับที่นี่ ฉันเห็นว่ายังเหลืออีกตั้งหลายเดือน""สัญญา?" ลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง สิงขรให้พนักงานทุกคนเซ็นสัญญากันไว้ว่าต้องทำงานที่นี่ให้ครบ 1 ปีถึงจะลาออกได้ เพราะที่นี่เป็นสถานบันเทิงแห่งใหม่เขาไม่อยากจะหาพนักงานใหม่บ่อยๆ เลยต้องมีสัญญาให้กับพนักงานทุกคนได้เซ็น ตอนที่พิมพ์ออกจากงานถ้าไม่ได้ธามม์ช่วยก็คงแย่ แต่สำหรับเธอใครจะช่วยล่ะฟ้างามที่ยืนอยู่ห
Last Updated : 2025-01-28สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 8
ขณะที่สูดดมกลิ่นหอมจากร่างกายของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตัก มือหนาก็ได้แหย่เข้าไปใต้กระโปรงตัวสั้นที่เธอสวมใส่อยู่แบบตั้งใจ"คุณ!"เพี๊ยะ! ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำถึงขนาดนี้ฟ้างามเลยไม่ทนอีกต่อไป มือเรียวสะบัดฟาดเข้าที่ใบหน้าหล่อคมอย่างจัง เพราะจังหวะกับระยะมันช่างเหมาะเจาะลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มตรงที่ถูกตบเมื่อครู่ สายตาเพ่งเล็งมองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาฟ้างามลุกขึ้นได้กำลังจะเดินออกจากห้องนั้นแต่เธอนึกถึงค่าเอนเตอร์เทนเลยหยุดแล้วหันกลับมา "ฉันคิดว่าคุณคงจะทำตามคำที่พูด"สมิงดำไม่ได้ตอบเพียงแค่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม แต่สายตายังไม่ได้ละไปจากใบหน้าสวยหวานนั้น"ฉันจะคิดกับคุณแค่ค่านั่ง""ถึงหนึ่งชั่วโมงหรือยัง" คำแรกที่เขาพูดกับเธอหลังจากที่ถูกตบ"แต่ฉันก็ได้เปิดบิลกับคุณแล้ว ถึงยังไงคุณก็ต้องจ่าย""ถ้าอยากจะให้จ่าย ก็ต้องครบชั่วโมงตามที่ตกลงกันไว้สิ"ดวงตางามเหลือบมองไปดูไอ้คนเจ้าเล่ห์ ถ้าเธอกลับไปนั่งมีหวังถูกมันลวนลามอีกแน่ ดีไม่ดีคงหนักกว่าเดิมเพราะดันไปทำร้ายร่างกายมันก่อนแต่เงินตั้งเป็นแสนทำงานหลายเดือนกว่าจะได้ หรือว่าจะยอมมันดี ..หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก
Last Updated : 2025-01-28สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 9
"หาที่นั่งสิ" ตอนที่บอกเธอให้หาที่นั่งสายตาเขาไม่ได้แลมาที่เธอเลย เพราะยังคงสนใจผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดห้องพิเศษหนึ่งเป็นห้องพิเศษที่ใหญ่ที่สุดและรองรับลูกค้าได้เยอะ ถ้าจะใช้ห้องนี้ในการคุยงานก็คงพอได้ แต่ถ้าเรียกมาทั้งแผนกแบบนี้มันก็ยังไม่เพียงพอต่อที่นั่งอยู่ดีฟ้างามเปิดประตูออกไปหยิบเอาเก้าอี้ด้านนอกเข้ามานั่ง เพราะไม่มีใครยอมลุกให้เธอนั่งเลย ที่จริงถ้าโดยมารยาทคนที่เป็นลูกน้องก็ควรจะลุกให้หัวหน้านั่งก่อน แล้วตัวเองออกไปเอาเก้าอี้ใหม่มาเสริม แต่นี่ทุกคนทำเหมือนไม่เห็นเธออยู่ในสายตา ยิ่งตอนนี้สมิงดำเหมือนจะไม่ชอบหน้าเธอพวกเขาก็ยิ่งได้ใจ"คุณจะคุยอะไรก็รีบคุยมาเถอะค่ะเดี๋ยวอีกหน่อยแขกก็คงเข้ามากันแล้ว""ตกลงว่าที่นี่ใครเป็นเจ้าของ""คุณเป็นหุ้นส่วนครึ่งหนึ่งค่ะ แต่อีกครึ่งเป็นของเสี่ยสิงขร" ขณะที่พูดสายตาฟ้างามอดมองไปดูพิมพ์ไม่ได้ ที่มองพิมพ์เพราะอยากรู้ว่าพิมพ์ถูกบังคับให้นั่งตรงนั้นไหม แต่อีกฝ่ายเหมือนไม่อยากขอความช่วยเหลือและสมิงดำก็มองเห็นแววตานั้นของเธอ"อึดอัดไหมครับ" สมิงดำเห็นว่าฟ้างามเป็นห่วงพิมพ์มากเลยดึงพิมพ์เข้ามาในเกมนี้ด้วย"ไม่ค่ะ" ร่างกายของพิมพ์จะเรียกว่าแข็งเลยก็
Last Updated : 2025-01-28สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 10
ฟ้างามยืนหลับตาอยู่ครู่หนึ่งก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเลยค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมอง"คุณไม่ตบฉันคืนเหรอ" เห็นว่าอีกฝ่ายก็มองมาเหมือนกันจนเธอทำอะไรไม่ถูก"เธอคิดว่าฉันเป็นผู้ชายประเภทไหน""เจ้าคิดเจ้าแค้น" พูดออกไปแล้วอยากตบปากตัวเองนัก จะเข้ามาขอโทษเขาแต่ดันปากไวไปอีกแล้ว"หึ..สำคัญตัวเองผิดแล้วมั้ง"สำคัญตัวเองผิดเขาหมายความว่ายังไง เรื่องที่ผ่านมาเขาไม่ได้โกรธให้เราเหรอ "ฉันไม่เชื่อเพราะสิ่งที่คุณกระทำมันบ่งบอกว่าคุณไม่ชอบหน้าฉัน""แล้วทำไมฉันต้องชอบหน้าผู้หญิงทุกคนด้วย"อะไรของเขาเนี่ย ถ้าพูดเองเออเองเดี๋ยวก็หาว่าเธอมั่นหน้า"จะว่าตัวเองสวย ผู้ชายทุกคนต้องหลงใหลว่างั้น?""คุณอย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน คุณไม่ชอบหน้าฉันเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ"สมิงดำไม่ได้ตอบนอกจากไม่ตอบแล้วเขายังดันตัวลุกขึ้นยืน จนคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ รีบขยับถอยพอลุกขึ้นยืนมือหนาก็จับกระดุมเสื้อสูทที่ถูกปลดออกใส่กลับคืนให้เรียบร้อย"ดะ.. เดี๋ยวก่อนสิคะ ฉันยังคุยกับคุณไม่รู้เรื่องเลย" ฟ้างามรีบเดินไปขวางหน้าประตูไว้ไม่ให้เขาออก"ฉันไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอ""ฉันรู้ว่าที่คุณทำไปทุกอย่างเพราะจะเอาคืน""เอาคืน?" คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงเป็นเชิ
Last Updated : 2025-01-28สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 11
ตอนที่ฟ้างามนั่งมอง สายตาเธอไม่มีความพิศวาสในตัวเขาเลย ไม่ว่าเขาจะคลอเคลียกับเด็กแค่ไหน เธอก็ยังคงนั่งรอจนกว่าอีกฝ่ายจะว่างคุย และมันก็เกิดความท้าทายในตัวเขา..สมิงดำอยากมองเห็นแววตาหึงหวงในตัวเธอที่มีต่อเขา ผู้หญิงอวดเก่งแบบนี้ต้องเจอสะบ้าง แต่เขาต้องทำยังไงล่ะถึงให้เธอมีความรู้สึกแบบนั้นได้"ออกไป" ทุกอย่างหยุดลงแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยพร้อมกับไล่สาวๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้ออกไปให้หมด จนผู้หญิงพวกนั้นไม่พอใจฟ้างามหนักขึ้นไปอีก เล่นมานั่งจ้องขนาดนี้ใครเขาจะมีอารมณ์ล่ะ ยังทำให้คนอื่นพลอยเดือดร้อนไปด้วย"นั่งไกลขนาดนั้นจะคุยกันรู้เรื่องเหรอ" หลังจากที่เคลียร์พื้นที่ข้างๆ ได้แล้วสมิงดำก็เรียกเธอมานั่งด้วยฟ้างามไม่เล่นตัวอีกต่อไป เพราะเธอรู้แล้วว่าการต่อต้านมันไม่ได้มีผลดีต่อเธอเลย แถมยังทำให้เดือดร้อน หญิงสาวยอมเดินเข้าไปนั่งข้างๆ แต่เธอก็ไม่ได้ด้อยค่าตัวเอง เธอยังคงทิ้งระยะห่าง"เหมือนคุณไม่อยากจะคุยกับผม"แต่ก่อนเขาจะไม่ใช้คำว่าผมกับคุณแต่เขาจะใช้คำว่าเธอกับฉัน แต่วันนี้ทำไมแปลกๆ หรือว่าเพราะแอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไป"คุณต้องการอะไรในตัวฉัน""ยังไงนะ""ฉันหมายถึงคุณต้องการให้ฉันทำอะไร ถึงยัง
Last Updated : 2025-01-31สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 12
"ถ้าอยากให้ช่วยก็บอกมาได้นะ"คำพูดของเขามันทำให้เธอรู้สึกโมโหมากแต่ก็ต้องพยายามกลั้นอารมณ์ไว้ เพราะตอนนี้ยังไม่ครบชั่วโมงเลย "ดื่มหน่อยนะคะ" หญิงสาวกัดฟันไว้ก่อนจะเอื้อมไปรินเหล้า"ไม่ป้อนแล้วเหรอ" พอรินเหล้าเสร็จเธอก็ยื่นแก้วนั้นมาให้เขาฟ้างามมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม ริมฝีปากเปล่งประกายรอยยิ้มออกมาบางๆ จนสายตาคมที่มองเธออยู่เหมือนโดนมนต์สะกดไปครู่หนึ่งก่อนจะรีบเรียกสติตัวเอง แล้วเอื้อมไปหยิบเหล้าแก้วนั้นมาดื่มรวดเดียวจนหมด"เดี๋ยวฟ้าชงให้อีกนะคะ"คนร่างหนาชะงักอีกครั้งตอนที่ได้ยินเธอเรียกชื่อตัวเองแทนคำว่าฉันหญิงสาวผสมเหล้าเข้มกว่าเดิมแล้วก็ส่งให้"ไม่ดื่มด้วยกันหน่อยล่ะ""ฟ้าดื่มไม่ได้ค่ะ""ทำไม""พรุ่งนี้ฟ้าต้องพาคุณยายไปหาหมอ กลัวว่าถ้าดื่มแล้วจะพายายไปหาหมอไม่ได้ค่ะ" น้ำเสียงที่พูดกับเขาเปลี่ยนไปมาก ไม่มีความแข็งกระด้างในน้ำเสียงนั้นอยู่อีกแล้ว แต่สมิงดำก็รู้ว่าที่เธอมีท่าทีแบบนี้เพราะอะไรเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบฟ้างามเลยคิดหาวิธีจะพูดเรื่องเงิน เพราะยังไม่ได้ คุยเรื่องค่าชั่วโมงกับเขาเลย"เอ่อ..เสี่ยคะ""แอะๆ" เกือบสำลักเหล้าที่กำลังดื่มเมื่อได้ยินเธอเรียกตัวเองว่าเสี่ย"เป
Last Updated : 2025-01-31
Latest chapter
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
ถึงยังไงพิมพ์ก็ไม่สบายใจเรื่องนี้อยู่ดี เขาอาจจะพูดไปเพราะอยากทำให้เธอสบายใจ"คุณยังไม่นอนเหรอ" กายที่เพิ่งหลับไปตื่นขึ้นมาเพราะคนข้างๆ ขยับตัว"ฉันกวนคุณเหรอคะ""ไม่ได้กวนหรอกผมยังไม่หลับสักหน่อย คุณไม่สบายใจเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ" จริงๆ เขาก็นอนหลับไปแล้วแหละแค่อยากพูดให้เธอสบายใจว่าไม่ได้กวนถ้าคนพวกนี้ไม่โผล่หน้ามาเธอคงลืมไปแล้วว่ามีญาติ ทำไมความทุกข์ใจถึงมาทุกครั้งที่เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ชีวิตนี้เธอจะหาความสุขไม่ได้เลยหรือไง เพราะพิมพ์ยังเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของกายอยู่"คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้ว พวกนั้นจะไม่มีทางมาทำอะไรคุณได้อีก""คุณจะไม่เปลี่ยนไปใช่ไหมคะ""เกี่ยวอะไรกับผม"ถ้าเธอยังไม่ตั้งท้อง เธออาจจะไม่คิดมากขนาดนี้ "ลูกที่อยู่ในท้องฉันเป็นลูกของคุณนะคะ""เดี๋ยวนะพิมพ์" กายที่นอนคุยกับเธออยู่ตะแคงข้างแล้วหันไปมองเธอ "คุณคิดว่าผมจะเชื่อคำของพวกนั้นงั้นเหรอ""ตั้งแต่เกิดมา แม้แต่ผู้ให้กำเนิดยังไม่ค่อยอยากเชื่อคำที่พิมพ์พูดเลยค่ะ" คนรอบข้างของเธอเป็นพวกประเภทที่ชอบพูดชอบคุยกับคนปากหวานก้นเปรี้ยวไม่เว้นแม้แต่พ่อกับแม่ บางครั้งถ้าญาติพวกนั้นมาฟ้องว่าเธอทำอะไรผิด ถึงแม้ว่
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เย็นวันต่อมา..ที่คลับ S̄ingk̄hr"มองอะไร""ทำไมวันนี้คนเยอะจังคะ" จะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าใช่เพราะส่วนมากลูกค้าจะมาช่วงเย็น"สงสัยจะมาสมัครงาน""สมัครงานเหรอคะ""ใช่ กำลังเปิดรับสมัครคนงานใหม่ เมื่อวานนี้ถูกไล่ออกไปหลายคนเลย" กายพูดพลางยิ้มไปด้วย"คุณยิ้มอะไร" สายตาของพิมพ์มองค้อนคนเป็นสามีก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน"รอก่อนสิครับคนสวย" กายรีบเดินตามหลังเธอเข้าไป"พิมพ์?"พิมพ์ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอมาจากกลุ่มที่ยืนรอสมัครงานอยู่ เลยหันไปมอง "พร?""ฉันไม่นึกเลยว่าจะเจอเธอที่นี่" พรหรือกนกพรรีบเดินตรงเข้ามาหาพิมพ์"ใครหรือพิมพ์" กายเห็นว่าคนที่มาสมัครงานทักทายพิมพ์เหมือนคนรู้จัก แต่ทำไมดูสีหน้าพิมพ์ไม่ยินดีที่ได้เจอผู้หญิงคนนี้เลย"คนรู้จักค่ะ""คนรู้จักอะไรล่ะเราเป็นญาติสนิทกันค่ะ พรไม่คิดว่าจะเจอพิมพ์ที่นี่ ดูชื่อสิคะยังพอพานเหมือนกันเลย" กนกพรเดินเข้ามาใกล้ก็ยื่นมือไปขอจับมือกับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ พิมพ์"สวัสดีครับผมชื่อกายเป็นสามีของพิมพ์" กายทำแค่พยักหน้าตอบโดยไม่ได้ยื่นมือไปจับ แถมยังแนะนำว่าพิมพ์เป็นภรรยาของเขาด้วย"สามีของพิมพ์หรือคะ เธอมีสามีแล้วเหรอ ทำไมถึงไม่ส่งข่าวกลับบ้านเลย
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
ในห้องเวลานี้มีแค่พิมพ์ ยี่หวาและฟ้างาม ..สมิงดำปล่อยให้พวกเธอคุยกันเป็นการส่วนตัวส่วนทางด้านอารียาตอนนี้ออกไปเก็บของและรอรับเงินกับฝ่ายบัญชี ที่อารียายอมแต่โดยดีเพราะเสี่ยสมิงดำให้เงินล่วงหน้าสามเดือน เพื่อให้มีทุนขณะที่ออกไปหางานใหม่ทำ"คุณฟ้าพูดจริงเหรอคะ""จริงสิ ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องจัดการกับคนพวกนี้แบบจริงจังสักที""แต่ถ้าพวกเขาถูกไล่ออก.." เธอเคยตกอยู่ในสภาพนั้นมาก่อน พิมพ์รู้ดีว่ามันทรมานมากกับการที่ไม่มีงานทำ"พวกเขาทำตัวเอง ถ้าทำตัวดีๆ ใครจะอยากไล่ออกล่ะ เก็บไว้มีแต่จะขวางหูขวางตา และสร้างความเดือดร้อนให้พวกเราอีก ถือเสียว่าให้บทเรียนพวกนั้นก็แล้วกัน"คุณฟ้างามพูดมาก็ถูก พิมพ์ไม่อยากให้คนรุ่นหลังที่เข้ามาทำงานเจอพวกนี้จิกกัดเหมือนเธอ เพราะอีกหน่อยถ้าท้องโตกายคงไม่ให้เธอทำงานแล้ว"พิมพ์มีอยู่ในใจ 2-3 คนค่ะ" 2-3 คนนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน และเป็นกลุ่มที่เล่นงานเธอประจำผ่านไปไม่นานคนที่มีรายชื่อต่างก็โวยวายว่าตัวเองไม่ได้ทำผิดแล้วทำไมถูกไล่ออก"พวกเราไม่ออกนะคะ พวกเราทำงานอยู่ของเราดีๆ จะมาไล่ออกได้ยังไง" นกแก้วเริ่มโวยวายคนแรกเลย"ฉันไม่น่าเข้ากลุ่มกับพวกเธอเลย รู้แบบนี้ฉั
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ทำไมคุณฟ้าถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ คุณลองถามเสี่ยสิงขรดูสิคะ ว่ามันเป็นความคิดของใคร""ใช่ความคิดนี้อารียามาเสนอกับฉันเอง" สิงขรยืนยันอีกเสียง พออารียาเสนอมาเขาก็เห็นว่ามันเป็นผลดี เลยจัดการประสานไปทางผู้จัดการของนักร้องท่านนั้น ทีแรกนักร้องก็บอกว่าหาคิวยังไม่ได้ แต่พอเห็นเงินค่าตัวแล้วก็จัดให้ตามวันและเวลาที่ลูกค้าต้องการเลย"ฉันไม่ได้หมายถึงว่าคนที่มาเสนอ ฉันหมายถึงคนที่คิดเรื่องจัดคอนเสิร์ต""คุณฟ้ารู้อะไรมาคะ" พิมพ์ที่ยืนฟังอยู่ถามบ้าง ทีแรกพิมพ์ก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมอารียาถึงคิดเรื่องนี้ได้"รอแป๊บนะ" ฟ้างามเดินไปเปิดประตูแล้วก็เรียกพนักงานเสิร์ฟสองคนนั้นเข้ามา เธอทำงานที่นี่มานานจนจำเสียงของพนักงานที่นี่ได้ พอออกจากห้องน้ำฟ้างามก็เข้าไปคุยกับพนักงานคนที่คุยกันในห้องน้ำ และบอกพวกเธอให้มายืนรออยู่หน้าห้องผู้บริหาร"??!!" เห็นพนักงานเสิร์ฟกลุ่มนี้เข้ามาอารียาถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ก็พยายามปรับสีหน้าตัวเองให้กลับมา"พูดเหมือนที่พวกเธอพูดกันในห้องน้ำซิ" ที่ฟ้างามต้องไปใช้ห้องน้ำร่วมกับพนักงานเพราะว่าสามีกำลังคุยงานอยู่ เลยไม่อยากเข้ามากวน"เอ่อ.." พนักงานเสิร์ฟที่ถูกเรียกตัวเข้ามาไม่ค่อยกล้า
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"ถ้างั้นก็ตกลงเอาตามนี้เลยแล้วกัน เธอเก่งมากเลยนะอารียา"ก๊อก ก๊อก จังหวะที่สิงขรกำลังชมอารียาอยู่ประตูห้องก็มีคนมาเคาะ"เข้ามา"หลังจากที่ได้รับอนุญาตคนที่อยู่ด้านนอกก็เปิดประตูเข้ามา"สวัสดีค่ะ.." คนที่เข้ามาก็คือพิมพ์เธอมาพร้อมกับเอกสารในมือและพิมพ์ก็ไม่คิดว่าจะเจออารียาอยู่ในนี้ด้วย"มีอะไรหรือพิมพ์" กายเห็นเธอไม่มองมาทางนี้เลยเดินเข้าไปหา"พิมพ์เอางานมาส่งเสี่ยค่ะ""งานเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะ""งานอะไร" สิงขรมองดูเอกสารที่พิมพ์ถือเข้ามาด้วย พิมพ์เลยยื่นเอกสารนั้นไปให้กับสิงขรได้ดู"หือ?" พอเห็นใบแรกของเอกสาร คิ้วของสิงขรก็ขมวดเข้าหากันจนยุ่งเหยิง"อะไรเหรอ" สมิงดำเลยเข้าไปดูเอกสารที่สิงขรดูอยู่พอเห็นข้อความในเอกสารนั้นสมิงดำเลยหยิบเอกสารของอารียาออกมาดู เพราะเอกสารสองฉบับนี้มันคล้ายกันมาก"มีอะไรคะ" พิมพ์แปลกใจเธอคิดว่างานของเธอทำออกมาดีที่สุดแล้ว แล้วมันมีอะไรที่บกพร่องเหรอ"ทำไมโปรเจคของพวกเธอทั้งสอง..""โปรเจคของพิมพ์ทำไมคะ" พิมพ์เห็นสีหน้าของเสี่ยทั้งสองแล้วก็อยากจะเห็นโปรเจคอีกฉบับ"มีอะไรคะ" อารียาก็ทำท่าทีแปลกใจเหมือนกัน"ก็โปรเจคของพวกเธอทั้งสองมันอันเดียวกันเลยนี่ พวกเธอทำด
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" หลังจากที่สาวๆ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับมา หนุ่มๆ ก็ไปเข้าบ้าง"สงสัยเมียมึงอยู่ห้องคนเดียวคงจะเหงา""คงใช่ แล้วนี่มึงมองเหี้ยอะไรอยู่" ธามม์รีบเอามือมาบังสายตาของกายเพราะทั้งสองกำลังยิงกระต่ายแข่งกันอยู่"ดูมันสั้นลงหรือเปล่าวะ มึงใช้งานมันหนักไปไหมเนี่ย""ไอ้บ้า! จัญไรนะมึง""ของมึงสั้นลงหรือของกูยาวขึ้นวะ""ยังไม่จบอีก""ฮ่าาา"[คลับ S̄ingk̄hr] "คุณเข้าไปอยู่ในห้องก่อนนะ ผมขอดูงานข้างนอกก่อน" ธามม์บอกให้ยี่หวาเข้าไปกับพิมพ์ที่ห้องทำงานก่อน"คุณยี่หวาเข้าไปในห้องรอก่อนนะคะพิมพ์ไปเอาของในห้องนี้ก่อน" เดินผ่านห้องหัวหน้าพิมพ์ก็นึกได้ว่าเอกสารที่เธอทำวันก่อนยังไม่ได้เอาออกมา"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันเข้าไปด้วย""หวังว่าแม่นั่นคงยังไม่มานะคะ""ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเลยฉันว่ายังไม่มาหรอก พิมพ์จะเอาอะไรก็เข้าไปเอาก่อนเถอะ"พิมพ์เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องจริงๆ เธอเลยเดินตรงไปที่โต๊ะทำงาน"เจอไหมพิมพ์""ไม่เจอค่ะพิมพ์เอาวางไว้ตรงนี้นี่คะ"ผ่านไปไม่นานคนที่ออกไอเดียให้หานักร้องดังๆ มาแสดงสดที่นี่ก็เดินยิ้มแป้นมาเพราะการแสดงเมื่อวานทำรายได้ให้กับที่นี่เยอะเลย"เป็น
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"นายครับผมขอร้องอะไรสักอย่างได้ไหมครับ""ขอร้องอะไรวะ""ตอนนี้ตำแหน่งผู้จัดการก็ว่างอยู่ผมขอให้พิมพ์ไปทำตำแหน่งนั้นก่อนได้ไหมครับ"สมิงดำใช้ความคิดครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบโดยการพยักหน้า"ไม่ได้นะคะเสี่ย พิมพ์วุฒิการศึกษาไม่ถึงที่จะเป็นผู้จัดการสักหน่อย" อารียารีบพูดขัดขวางไว้ กว่าจะถีบตัวเองให้มาเป็นหัวหน้าได้ไม่มีวันสะหรอกจะให้พิมพ์ขึ้นไปเป็นผู้จัดการ"เรื่องนั้นคงไม่จำเป็นต้องให้เธอมาออกความคิดเห็นช่วยหรอกมั้ง" สมิงดำไม่อยากมีปัญหาเหมือนคราวก่อนเพราะกายเป็นคนเอาจริง"คะ?" อารียาไม่ยอมหน้าแตกแบบนี้แน่ พอทุกคนออกจากห้องแล้วเธอก็เอาโทรศัพท์มาโทรหาเสี่ยสิงขร>>{"ยังไงนะ"} สมิงดำยังไม่ทันได้พูดกับสิงขร อารียาก็โทรมาฟ้องก่อนสิงขรเลยไม่รู้เรื่องนี้ {"แม่พิมพ์มีวุฒิการศึกษาแค่มัธยมปลายเองค่ะ เสี่ยสมิงจะให้ขึ้นเป็นผู้จัดการโดยการขอร้องจากคุณกาย แบบนี้มันระบบเส้นสายกันชัดๆ นี่คะ"}สิงขรวางสายจากอารียาเลยโทรไปหาสมิงดำ วันนี้เขาไม่ได้เข้าไปดูคลับเพราะคิดว่าหุ้นส่วนเข้าไปแล้ว>>{"ที่นั่นมีเรื่องอะไรกัน"} {"ไม่มีเรื่องอะไรนี่"} สมิงดำคิดว่าเพื่อนโทรมาถามเรื่องงานว่ามีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า เพร
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
ค้างที่โรงแรมคืนหนึ่งสมิงดำก็พาทุกคนกลับกลับมาถึงบ้านช่างที่กายนัดไว้ก็มารอแล้ว"ใครหรือคะ""ช่างไง""สวัสดีครับ ต้องการแบบไหนแจ้งได้เลยนะครับ""คุณอยากให้ช่างทำร้านแบบไหน""แต่ฉันได้ยินเสี่ยบอกว่าจะให้คุณเข้าไปดูงานไม่ใช่หรือคะ" ตอนนั่งรถมาด้วยกันเจ้านายของกายสั่งงานว่าคืนนี้ต้องทำอะไรบ้าง และดูเหมือนว่าที่คลับมีงานให้เขาทำเยอะเลย แต่พิมพ์ก็ไม่ได้ถามหรอกเพียงแค่นั่งฟังเงียบๆ"ผมก็ต้องเข้าไปดูงานอยู่แล้ว"ถ้าเปิดร้านเราก็ไม่ได้ไปกับเขาสิ จะปล่อยให้เขาไปทำงานที่คลับคนเดียวไม่ได้"พิมพ์ยังไม่เปิดร้านช่วงนี้ได้ไหมคะ""ทำไม""ก็เหมือนที่คุณบอก พิมพ์เพิ่งออกจากงานอย่าเพิ่งรีบหาอะไรทำเลยดีกว่า""คุณจะให้ช่างทำร้านไว้ให้ก่อนก็ได้นะ เผื่อว่าอยากเปิดตอนไหนค่อยเปิด""ยังค่ะ" ตอนนี้เธอไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินแล้ว และก็ไม่ต้องดิ้นรนใช้หนี้เหมือนแต่ก่อน "พิมพ์ยังอยากกลับไปทำงานที่คลับอยู่เลยค่ะ""ไม่ได้""ทำไมจะไม่ได้คะ คุณยังต้องไปทำงานคลับเลย""นั่นมันงานผม""ฉันไม่อยากให้คุณไปทำงานคนเดียว"ว่าแล้วทำไมอยู่ดีๆ เธอถึงไม่อยากเปิดร้านแล้ว กายเลยหันไปบอกช่างกลับไปก่อน ถ้าคุยกับเธอได้เรื่องยังไงเดี๋ยวเข
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"คุณฟ้าจะลงมาเข้าห้องน้ำหรือเปล่าคะ" พิมพ์สงสัยเพราะเสียงดังอยู่ชั้นสอง ต้องเป็นเสียงคนกำลังเดินลงมาข้างล่างแน่เลย"พวกมึงมองอะไรวะ" กายเอ็นดูกับความคิดของเธอ แต่พอจะกระซิบบอกพวกลูกน้องดันมองมา "ใครที่ไม่หลับออกไปเดินเวรยามรอบๆ แถวนี้""แต่พวกผมเพิ่งไปเดินมาครับ""ไปเดินอีก!""ครับ""ทำไมต้องดุพวกเขาด้วยล่ะคะ""ไอ้พวกนี้พูดดีไม่ได้หรอกต้องดุมันบ้าง""แต่เอ๊ะถ้าคุณฟ้าจะลงมาทำไมป่านนี้ยังไม่ลงมาอีกล่ะคะ" พอไม่เห็นใครลงมาพิมพ์ก็จะขึ้นบ้านเพราะข้างล่างยุงเยอะ"คุณจะขึ้นข้างบนแล้วใช่ไหม" กายเห็นว่าเธอกำลังจะขึ้นไปเลยตะโกนถาม"อุ้ยคุณทำไมต้องพูดเสียงดังด้วยฉันตกใจ" พิมพ์ตกใจหันกลับมามอง อยู่ใกล้แค่นี้ทำไมต้องส่งเสียงดังด้วย"เดินดีๆ นะเดี๋ยวสะดุดขาตัวเอง""ฉันไม่ใช่คนซุ่มซ่ามแบบนั้นสักหน่อย" พอขึ้นมาถึงด้านบนพิมพ์ก็เห็นว่ามุ้งข้างๆ เงียบสนิท "อ้าวเมื่อกี้นึกว่าคุณฟ้าตื่นแล้ว อืมม" พิมพ์พูดออกมาได้แค่นี้ก็ถูกกายปิดปากไว้ไม่ให้พูดต่อพอถูกอีกฝ่ายปิดปากพิมพ์ถึงนึกได้ว่าเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร คิดได้แบบนั้นใบหน้าของพิมพ์ก็ถึงกับแดง แบบนี้สินะที่กายตะโกนส่งเสียงดัง เขาคงส่งสัญญาณบอกคนข้
