ดึกดื่นคืนนั้น.. ที่เธอรู้ว่ามันเป็นกลางคืนเพราะมองผ่านช่องลมของห้องน้ำ คนที่เขาติดคุกติดตารางก็คงมีความรู้สึกเหมือนเธอนี่แหละ ถึงแม้คุกที่เธอติดระดับ VIP แต่ใครอยากจะถูกขังอยู่แบบนี้ล่ะรู้ว่าจะมาทิ้งเธอไว้ในห้องแบบนี้วันนั้นบอกตำรวจก็ดี ไม่น่าช่วยโกหกเลย พอนึกถึงเรื่องวันนั้นทำไมเธอถึงไม่ส่งสัญญาณบอกตำรวจ เธอโง่หรือเปล่าไอริน นั่นมันคือโอกาสทองเลยนะแต่มานึกถึงตอนนี้ก็สายไปแล้ว ถ้ามีโอกาสอีกเธอจะพยายามคว้าโอกาสนั้นไว้ แล้วเมื่อไรเขาจะกลับมาเนี่ยและแล้วคืนที่ 5 ก็ผ่านไป จนถึงเช้าวันที่ 6แกร็ก..ไอรินได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาแต่เธอก็ยังคงนอนหันหลังให้ เพราะคิดว่าเป็นลูกน้องของเขาที่เอาอาหารเข้ามาส่ง ถึงแม้เธอจะถามพวกนั้นก็ไม่ให้คำตอบอะไรเธออยู่ดีกึก.. เสียงประตูปิดลงเธอก็ยังคงนอนหันหลังอยู่เหมือนเดิม เพราะคิดว่าพวกมันคงวางของไว้แล้วก็ออกไปก๊อกแก๊ก..แต่พอมีเสียงเหมือนวางของอะไรสักอย่าง ไอรินถึงได้ดันตัวลุกขึ้นอย่างเร็ว เพราะคิดว่าในห้องนี้น่าจะมีแค่เธอ..แล้วเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร"คุณ?" หันไปเห็นว่าเป็นใครใบหน้างามร้อนผ่าวขึ้นมา"นึกว่านอนหลับอยู่"ตุ๊บ! มือเรียวคว้าหมอ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-30 Baca selengkapnya