เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 22
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-30 09:29:08
บทที่เกี่ยวข้อง
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 23
หลังจากที่ไม่ให้ธามม์ติดตามมาด้วย ธามม์ก็ไม่กล้าเพราะถ้าขัดคำสั่งได้เจ็บตัวแน่ สิงขรให้มนตรีพามาค้างที่บ้านหลังใหม่"ว่างเหรอคะ" คำถามแรกที่เห็นหน้าเขาโผล่เข้ามา"ถามอะไร" คนยิ่งกำลังเซ็งๆ อยู่"ก็เห็นมาหาฉันได้ ว่างแล้วเหรอ" เมื่อวานรอมาทั้งวันทั้งคืนบอกจะพาเราออกไปเที่ยวแต่ไม่เห็นกลับมา วันนี้ก็จนค่ำมืดแล้วถึงมาหา ใครจะไม่โมโหล่ะแต่สิงขรก็ไม่ได้ตอบ เขารู้ว่าที่เธอถามเพราะประชด หลังจากที่เอาเสื้อตัวนอกวางพาดไว้เก้าอี้ชายหนุ่มก็ถอดเสื้อผ้าออกเพื่อจะเข้าไปอาบน้ำอาบน้ำออกมาก็เห็นเธอนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียง"เป็นอะไร""คุณบอกจะพาฉันออกไปเที่ยว""วันนี้ผมเหนื่อยขอเป็นวันหลังแล้วกัน""ถ้างั้นก็ปล่อยฉันไปสิ"สายตาคมจับจ้องมาที่ใบหน้างามของอีกฝ่ายในระหว่างที่กำลังเช็ดผมอยู่"มองทำไม" มองขนาดนี้ใครจะไม่สงสัยล่ะ"อยู่แต่ในนี้อึดอัดไหม""คุณก็ลองขังตัวเองไว้ในห้องสักอาทิตย์สิคะ จะได้รู้ความรู้สึกของฉัน""พรุ่งนี้ผมจะให้คุณออกไปข้างนอกได้ แต่ห้ามออกจากบ้านหลังนี้""จริงเหรอคะ""แต่คุณรู้นะว่าถ้าทำให้ผมไม่พอใจจะเกิดอะไรขึ้น""ฉันจะทำอะไรได้ล่ะลูกน้องคุณเยอะขนาดนี้"คุยกับเธอรู้เรื่องเขาถึงได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 24
ไอรินรีบเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมแทบจะไม่ได้หวีเธอหยิบเอาแค่ผ้าผูกผมแล้วถือออกมาจากห้องสิงขรที่ยังนั่งอยู่โซฟามองตามร่างระหงที่เอาแต่จ้องมองไปทางหน้าประตูเธอสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าจนเต็มปอดก่อนที่จะค่อยๆ ปล่อยมันออกมา"มึงมองอะไร" สายตาที่มองเธออยู่เหลือบมองไปเห็นลูกน้องที่กำลังมองเธออยู่เช่นกัน"เปล่าครับ""จะไปทำอะไรก็ไปทำ""ครับ""วันนี้คุณไม่ได้ไปไหนเหรอ" ไอรินหันมองมาดูเขาที่กำลังตำหนิลูกน้องอยู่"ยังไม่แน่ใจ""ถ้าคุณออกไปฉันขอไปด้วยได้ไหมคะ" เสียงออดอ้อนดังออกมาพร้อมกับเจ้าของเสียงที่เดินไปนั่งลงข้างๆ และก็ไม่ได้นั่งเฉยๆ ด้วยเพราะเธอเอื้อมมือไปนวดขาให้เขา"ได้คืบก็จะเอาศอก""ไม่ให้ไปก็พูดมาดีๆ ก็ได้" เห็นว่าเขาไม่ให้ไปด้วยมือที่นวดอยู่ก็ขยับออก"ทำไมไม่นวดต่อ""ไม่มีอารมณ์""ถ้าทำตัวน่ารักอาจจะพาออกไปด้วยก็ได้""จริงเหรอคะ" ใบหน้างามที่กำลังบึ้งตึงอยู่มีรอยยิ้มออกมา เพราะแบบนี้ไงเขาถึงยังไม่อยากปล่อยเธอไป ผู้หญิงอะไรน่ารักชะมัดมือเรียวเอื้อมไปนวดต้นขาให้เขาอีกครั้ง แต่เธอนวดไม่เป็นหรอกแค่ขย้ำๆ"นายครับ""โผล่หัวมาได้แล้วเหรอ""ก็เจ้านายไม่ใช่เหรอที่ไม่ให้ผมมา คือคุณยี่.."
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 25
เห็นยี่หวาเข้ามาสิงขรถึงได้ขยับมือออก แต่ดาวก็แกล้งตีเนียนนั่งอยู่ที่เดิม"ยี่หวามีเรื่องจะคุยกับคุณค่ะ" ตอนนี้ยี่หวาแทบไม่ได้มองดูในห้องนั้นด้วยซ้ำว่ามีใครอยู่ แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะคนที่เธอสนใจที่สุดก็คือสิงขร"เดี๋ยวตามไปที่ห้องทำงาน""ค่ะ" ก่อนออกจากห้องนั้นยี่หวายังปรายหางตามองจิกไปที่ดาว คิดว่าแม่นี่คงไม่ธรรมดาแล้วล่ะเจนนี่และเอมมี่มองตากันแบบยิ้มๆ คิดว่าดาวต้องเจองานใหญ่แน่ เพราะใครๆ ก็คิดว่าผู้หญิงที่มาใหม่เป็นแฟนกับเสี่ย"ดื่มตามสบายเลยนะ ฉันเปิดโรงแรมไว้ให้แล้ว ถ้ายังไม่กลับพรุ่งนี้ค่อยนัดเจอกันใหม่" สิงขรพูดกับเพื่อนก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป"เสี่ยขา คืนนี้ถ้าเหงาให้เจนนี่ไปบริการก็ได้นะคะ""เจ้านายให้ออกจากที่นี่ด้วยเหรอ""จุ๊ๆ เสี่ยอย่าพูดเสียงดังสิคะ ถ้าใครได้ยินมีหวังเจนนี่เดือดร้อนแน่""หึหึ"ดาวเหลือบมองมาดูเจนนี่ที่ออดอ้อนเสี่ยเพื่อนรักของสิงขร"เสี่ยขา ให้ดาวนวดคลายเมื่อยให้ไหมคะ""นี่! แม่ดาว" เจนนี่ชักจะไม่พอใจที่ดาวจะมาอ้อนลูกค้าของเธอ"ไม่เอาไม่ทะเลาะกันได้ทุกคน""คะ?""ฮ่าา เสี่ยพูดเล่น""เสี่ยอารมณ์ดีจังเลยนะคะ เอมมี่ชักอยากจะรู้จักชื่อของเสี่ยแล้วสิคะ"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 26
"ทำไมคุณไม่ทานก่อนล่ะ" ออกมาจากห้องน้ำยังเห็นว่าเขานั่งรออยู่เลย"รอทานพร้อมกัน"ไอรินหยิบช้อนส้อมขึ้นมา กำลังจะเอื้อมไปตักอาหาร สิงขรก็ตักอาหารที่เธอกำลังจะตักเมื่อสักครู่วางใส่จานให้"......" เธอมองหน้าเขาเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่พอเธอกำลังจะเอื้อมไปตักอีกอย่างเขาก็ทำหน้าที่ตักให้อีก"ทำไมคุณไม่กินล่ะ""ยังไม่หิว" ตอนนี้เขาอื้อไปหมดแล้วจับต้นชนปลายอะไรก็ไม่ถูกได้ยินว่าเขายังไม่หิวเธอเลยวางช้อนกับส้อมลง"เป็นอะไร""จะให้ฉันนั่งกินคนเดียวหรือไง"สิงขรมองหน้าเธอก่อนที่จะตักอาหารใส่ปากตัวเอง เธอกับเขามันคงเป็นไปไม่ได้ ทั้งสองแทบไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แถมเธอคิดยังไงกับเขาเขายังไม่รู้เลย"อันนี้ดูน่าจะอร่อยนะ คุณลองกินดูสิ" ไอรินเลยทำหน้าที่ตักอาหารให้เขาบ้าง"อืม อร่อยจริงๆ""หน้าฉันมีอะไรติดหรือเปล่า" เขาไม่ได้มองด้วยซ้ำว่าเอาอะไรใส่ปาก มัวแต่มองหน้าเธออยู่นั่นแหละ"อยากไปไหนอีกก็บอกนะ เดี๋ยวพาไป""ทำไมวันนี้คุณใจดีจังเลย ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าเนี่ย"สิงขรยกยิ้มเล็กน้อยพอให้เธอรู้ว่าเขาก็มีอารมณ์ร่วมกับสิ่งที่เธอพูดอยู่จนทั้งสองทานข้าวเสร็จก็ออกมา.."กลับบ้านใช่ไหมครับ" ธามม์ถามตอนท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 27
"คุณสิงขรคะ ดาวรักคุณนะคะ" ดาวพูดพร่ำก่อนจะแนบริมฝีปากลงไปจูบจมูกคมสันของอีกฝ่าย แล้วก็เลื่อนริมฝีปากนั้นต่ำลงมาแนบกับริมฝีปากหนา"ไอริน.." ถึงแม้น้ำเสียงนั้นจะเบามากแต่ดาวก็พอจะได้ยินเพราะอยู่ใกล้ขนาดนี้"ใครอีกล่ะ" ดาวขยับใบหน้าออกมาเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ถ้าเพ้อหายี่หวายังพอเข้าใจได้..แต่ก็ช่างมันเถอะ คอยดูนะครั้งแรกฉันก็จะปล่อยให้ท้องกับคุณเลยดาวเริ่มปฏิบัติการโดยการถอดเสื้อผ้าของสิงขร แต่ก็ไม่ได้ถอดง่ายๆ เพราะเขาติดกระดุมทุกเม็ดเลยอึบ! จังหวะนั้นร่างของดาวถูกสิงขรจับนอนลงกับพื้นเตียงโดยมีร่างของเขาขึ้นคร่อมอยู่"ไอริน" สิ้นเสียงร่างของเขาก็ฟุบลงทับร่างกายของดาวที่นอนอยู่ด้านล่าง"โอ้ยหนัก.." ดาวพยายามผลักร่างสิงขรให้ออกไปก่อน เพราะน้ำหนักของเขามีเท่าไรก็ทิ้งลงมาหมดเลยพอดันร่างหนาออกได้แล้วดาวก็เริ่มจัดการถอดเสื้อผ้าเขาอีกครั้งแกร็ก! แอดดด.. จังหวะนั้นประตูถูกเปิดเข้ามาโดยคนที่มีกุญแจห้อง เพราะตอนที่พนักงานผู้ชายออกไปดาวก็จัดการล็อกห้องไว้แล้ว"เธอ!" คนที่เข้ามาก็คือยี่หวาคิดว่าจะไม่มาทำงานแล้วแต่ให้อยู่ห้องก็เหงาเลยเปลี่ยนใจมาทำงานดีกว่า พอมาถึงก็มีผู้หวังดีเข้ามาบอกว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 28
หลังจากที่เขาออกไปแล้ว เธอก็มานั่งคิดอยู่ว่าจะจัดการยังไงกับความรู้สึกของตัวเอง และไอรินก็ได้คำตอบ..เธอควรที่จะไป เพราะเธอแทบไม่รู้จักผู้ชายคนนี้เลย แม้แต่ชื่อเขาเธอยังไม่รู้ ชื่อเธอเขาก็คงจะไม่รู้ เพราะวันนั้นที่เขาถามเธอก็ไม่ได้บอกพอคิดได้แบบนั้นหญิงสาวก็ลุกขึ้นจัดการกับร่างกายของตัวเองให้ดูดีหน่อย เพราะเธอเป็นดีไซเนอร์ระดับเกียรตินิยมเลยนะ คิดแล้วก็อยากร้องไห้ ในวันที่เรียนจบไม่มีแม้ครอบครัวมาร่วมแสดงความยินดี ..ไอรินเธอเป็นคนอ่อนแอแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร มือเรียวยกขึ้นมาปาดน้ำตาออกไปให้หมดไอรินใช้เวลาไม่นานก็พร้อมที่จะไปจากที่นี่แล้ว เธอเอาแค่ของจำเป็นที่ต้องใช้เวลาเดินทางกลับบ้านอีกจังหวัดหนึ่ง ส่วนที่เหลือเธอก็ทิ้งไว้ที่นี่"เดี๋ยวผมจะไปส่ง" เอเห็นว่าเธอแต่งตัวสวยออกมาจากห้องคิดว่าคงจะไปแล้ว เพราะเจ้านายสั่งไว้ว่าให้ไปส่งเธอถึงที่"ไม่ต้อง""ไม่ได้หรอกครับเจ้านายสั่งไว้""เขาเป็นเจ้านายคุณไม่ใช่เจ้านายฉันสักหน่อย""เอาไงดีล่ะทีเนี้ย" เอหันมองไปดูหน้าเพื่อนที่เฝ้าอยู่บ้านหลังนี้ด้วยกัน พอเธอเดินออกไปก็รีบโทรหาผู้เป็นเจ้านายอย่างเร็ว>>{"มีอะไร เจ้านายคุยงานอยู่"} {"เธอไปแล้ว"}
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 29
"มึงจะพากูไปไหน หยุดรถเดี๋ยวนี้นะ""พี่ธามม์บอกว่าให้พากลับไปก่อนครับ""ไอ้ธามม์หรือกูที่เป็นเจ้านายมึง""เจ้านายครับฟังพวกผมก่อนสิครับ""มึงไม่เห็นเหรอว่าเธอยังกลับมาไม่ถึงบ้าน ถ้าเธอเป็นอันตรายจะทำยังไง กูบอกให้มึงจอดรถ!""พี่ธามม์กำลังให้คนมาสืบเรื่องนี้อยู่ครับ""จนกว่าจะเจอเธอกูจะยังไม่กลับ""ก็ได้ครับ แต่เราต้องไปหาที่พักกันก่อน""บอกไอ้ธามม์ซื้อบ้านในหมู่บ้านนี้ให้กูหลังหนึ่ง"มนตรีหันไปมองกระจกหลังเล็กน้อยก่อนที่จะตั้งใจขับรถต่อ ที่มองเพราะคิดว่าเจ้านายเป็นเอามากเลย บ้านหลังที่สามแล้วมั้งที่จะซื้อเพราะผู้หญิงคนนี้ หลังแรกก็บ้านในป่าหลังจากที่รถพวกเขาออกไปจากบ้านของหมอโอห์มแล้ว คนในบ้านก็โทรไปรายงานหมอโอห์มว่ามีผู้ชายคนหนึ่งมาถามหาไอริน ..โอห์มเลยกลับมาเช็คกล้องวงจรปิดดู"เป็นคนเดียวกันจริงๆ ด้วย" โอห์มเอาภาพผู้ชายสองคนมาเทียบกันดู ก็พบว่าเป็นผู้ชายคนเดียวกันกับคนที่น้องสาวไปทานข้าวด้วยภาพนี้ป้ารัตนาเพื่อนของแม่ส่งมาให้ดู เพราะเห็นว่าหน้าคล้ายไอรินมาก แต่ด้วยความไม่เห็นหน้าหลานมานานหลายปีเลยไม่กล้าทักมากกว่านั้น แต่รัตนาก็แอบถ่ายรูปตอนที่ไอรินนั่งทานข้าวกับผู้ชายที่อยู่ร้านอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 30
"........" โอห์มมองไปดูผู้หญิงคนที่สาวเอนเตอร์เทนบอกว่าเป็นแฟนของเจ้าของที่นี่ แสดงว่าไม่ใช่น้องสาวของเขางั้นเหรอ"เจ้าของที่นี่มีกี่คนครับ" เวทมนต์เป็นคนถามเอมมี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ เพราะเห็นแล้วว่าผู้หญิงที่เดินมาไม่ใช่น้องสาวของคุณหมอโอห์ม อาจจะเป็นแฟนของหุ้นส่วนคนอื่นก็ได้"มีคนเดียวค่ะเสี่ยสิงขร"เมื่อได้ยินคำตอบโอห์มถึงกับหันมองไปสบตากับเวทมนต์"พวกคุณดูจะสนใจจังเลยนะคะ อย่าบอกนะว่าจะมาร่วมลงทุนหรือจะมาเป็นคู่แข่งคะเนี่ย""ก็บอกแล้วไงครับว่าเห็นคลับหรูดีเลยอยากจะรู้จักเจ้าของไว้ เผื่อว่าจะมาฝากตัวเป็นลูกค้าประจำ""ดีใจจังเลยค่ะที่คุณทั้งสองชอบที่นี่" ว่าแล้วใบหน้าของคนที่พูดหวังจะซบลงกับไหล่ของบุรุษที่นั่งอยู่ข้างๆ แต่ยังไม่ทันได้สัมผัสถูกเนื้อตัวอีกฝ่ายเลยเขาก็ขยับออกก่อน"ผมไม่ค่อยถูกกับน้ำหอมผู้หญิง" เห็นฝ่ายหญิงมองมาเลยต้องหาคำพูดที่ดูดีหน่อย ถ้าจะให้พูดจริงๆ คือกลัวเมียจับได้เรดาร์ผู้หญิงน่ากลัวมากทางฝ่ายของสิงขรตอนนี้แยกกันออกหาแทบจะทั่วทั้งเมืองแล้ว"เจอไหม""ไม่เจอเลยครับ""แล้วเธอจะไปไหนได้ ถ้าคืนนี้ตามหาเธอไม่เจอพวกมึงไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้า" งานการก็ไม่เป็นอันทำแล้ว..นัด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
บทล่าสุด
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้
