เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 30
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-30 09:32:08
บทที่เกี่ยวข้อง
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 31
"ไอริน?" สิงขรเห็นมนตรีเรียกเลยรีบลงจากรถไปดู พอมองไปหน้าคลับก็เห็นว่าไอรินกำลังยืนรอเข้าไปในนั้นอยู่ ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบเดินตรงเข้าไปหา แต่จังหวะนั้นก็ได้มีเสียงผู้ชายเรียกชื่อเธอขึ้นมา"ไอริน!"ทั้งสามที่เดินตามกันมาหยุดแทบจะพร้อมกันเมื่อเห็นว่าใครที่เรียกไอริน"พี่?" ไอรินแทบขยี้ตาคิดว่าตัวเองตาฝาดหูเพี้ยนไปหรือเปล่าถึงเห็นพี่ชายอยู่สถานที่แบบนี้ แต่เธอยังไม่เห็นเขาหรอกว่าเขาก็อยู่ข้างหลังโอห์มที่มารออยู่คลับ S̄ingk̄hr สองคืนแล้วรีบตรงเข้ามาคว้าแขนน้องสาวไว้เพราะกลัวว่าน้องสาวจะหนีไปก่อน"กลับบ้าน!""โอ๊ย.. ปล่อยนะฉันเจ็บ""เราเหลวไหลมากเลยรู้ไหมไอริน! ทำไมถึงทำตัวแบบนี้!""พี่จะไม่ถามฉันสักคำเลยเหรอว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน""แล้วเกิดอะไรล่ะ" สายตาผู้เป็นพี่จับจ้องเสื้อผ้าที่น้องสาวใส่อยู่ เพราะชุดที่เธอใส่มันดูไม่เรียบร้อยเลย ออกไปทางโป๊มากกว่าด้วยซ้ำ รวมถึงการแต่งหน้าทำผมเขาไม่เคยเห็นน้องสาวอยู่ในลุคนี้เลย "กลับบ้านกับพี่ รู้ไหมว่าแม่เป็นห่วงแค่ไหน""สิงขรคะ" ระหว่างที่พี่กับน้องกำลังพูดคุยกันอยู่ ผู้หญิงที่เดินออกมาพร้อมกับโอห์มและเวทมนต์ก็มองไปเห็นว่าตอนนี้สิงขรยืนมองมาทางนี้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 32
"พอแล้วใช่ไหมคะ" เธอไม่มีน้ำตาออกมาแม้สักหยดตอนที่ถูกแม่ตี และเห็นว่าแม่คงจะเหนื่อยแล้ว"ดูลูกของคุณนะไม่สำนึกผิดเลยสักนิด" อิงอรพูดกับผู้เป็นสามี"ลูกผมคนเดียวที่ไหนล่ะ""เหลวไหลแบบนี้" อิงอรหยุดคำพูดตัวเองไว้ได้ทัน"ทำไมคะ ทำไมแม่ไม่พูดต่อล่ะ เหลวไหลแบบนี้ไม่อยากมีหนูเป็นลูกใช่ไหม" ถึงแม้แม่จะไม่พูดต่อเธอก็รู้ว่าแม่จะพูดอะไร"ตามแม่เข้ามาในห้องแม่มีอะไรจะคุยด้วย" อิงอรมีเรื่องสำคัญอยากจะถามลูกสาว ซึ่งถามต่อหน้าคนอื่นไม่ได้แม้แต่พ่อของไอรินเธอยอมเดินตามแม่เข้ามาในห้อง เพราะเธอไม่มีทางเลือกแล้วนี่"แกกินยาคุมไหม" นี่แหละคือสิ่งที่แม่จะคุยกับลูก หายไปกับผู้ชายเป็นเดือนๆ เป็นใครจะไม่คิดล่ะ เพราะเป็นแม่ถึงต้องถามแบบนี้"แม่กลัวว่าฉันจะท้องไม่มีพ่อใช่ไหมคะ.. แม่สบายใจได้ฉันไม่ท้องหรอก" เธอผิดเองที่เก็บเรื่องทั้งหมดไว้กับตัว ไอรินพูดไปไม่ได้ประชดแต่เพื่ออยากให้แม่สบายใจ ถ้าบอกว่าไม่มีอะไรกับผู้ชายคนนั้นอมพระทั้งวัดมาพูดคงไม่มีใครเชื่อ"ดี.. ถ้างั้นแม่จะนัดเดทให้แก""อะไรนะคะ?""ลูกชายเพื่อนแม่เขาสนใจแกอยู่""แม่!""แกไม่ต้องมาขึ้นเสียงใส่ฉัน ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันมีแฟนแล้วทำไมแกต้องไปเสียรู้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 33
"เป็นไงบ้างวะโทรหรือยัง""โทรแล้ว..ลูกพี่ธามม์ไม่รับสายเลย""สงสัยกำลังยุ่งอยู่ค่อยโทรใหม่" ทั้งสองถือโอกาสเข้าไปในร้านอาหารนั้นแล้วก็นั่งโต๊ะที่อยู่ใกล้ๆ โชคดีที่ไอรินไม่รู้จักพวกเขาเลยไม่ต้องระวังตัวอะไรมาก"คนนี้เหรอคือลูกสาวของคุณ" สมศรีมองดูผู้หญิงที่อยู่เบื้องหน้าเห็นชุดที่ใส่แล้วแทบจะลมจับ"Hi สวัสดีค่ะ" ไอรินแค่ชูมือขึ้นแล้วกระดิกนิ้วเพื่อทักทาย"ไอรินไม่น่ารักเลยนะลูก" อิงอรตำหนิลูกสาวก่อนที่จะหันไปถามเพื่อน "แล้วลูกชายของคุณสมศรียังไม่มาเหรอคะ""มาแล้วเมื่อกี้ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนสงสัยจะตื่นเต้นมาก..พูดถึงก็มาโน่นแล้วค่ะ" สมศรีมองไปก็เห็นว่าลูกชายกำลังเดินมาทางนี้"หือ?" ไอรินเกือบหลุดขำเมื่อเห็นคู่นัดเดทของเธอใส่แว่นตาหนาเตอะเลย“สะ สวัสดีครับ” ฝ่ายชายเดินมาถึงก็มีท่าทีเงอะงะ ทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นผู้หญิงที่นัดเดทด้วย ถึงแม้เธอจะแต่งตัวเหมือนสก๊อยแต่รูปร่างหน้าตาจัดอยู่ในขั้นสวยมาก"ไอรินสวัสดีพี่เขาสิลูก""หวัดดี" เธอพูดส่งๆ พอให้จบๆ ไป"จะมานั่งทำไมตรงนี้ไปนั่งใกล้ๆ น้องสิ" สมศรีเห็นลูกชายจะมานั่งอีกฝั่งหนึ่งของนาง"มานั่งสิคะฉันไม่กินคุณหรอก""ไอรินทำไมพูดแบบนั้นลูก""ไม่เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 34
"จะดีหรือครับ" ธามม์ยังคงไม่กล้าส่งโทรศัพท์ให้กับเจ้านาย อยากให้คุยงานเสร็จก่อนค่อยดู"ในนั้นมีอะไรทำไมมึงไม่อยากให้กูดู""ผมว่าเจ้านายคุยงานให้เสร็จก่อนดีกว่าไหมครับ""ไม่เป็นไรครับผมไม่รีบ คุณสิงขรจัดการธุระให้เสร็จก่อนก็ได้ครับ" คนที่มานั่งรอคุยงานออกความคิดเห็น"กลัวว่าจะไม่เสร็จง่ายน่ะสิ" ธามม์แค่พึมพำตามที่ตัวเองคิดไว้ "อุ๊ย.." แต่พอมองไปเห็นสายตาผู้เป็นเจ้านายแล้วธามม์จำใจต้องส่งโทรศัพท์นั้นไปให้อีกฝ่ายดู เพราะถ้าไม่งั้นคงจะถูกกระทืบต่อหน้าแขกแน่หลังจากที่เห็นรูปภาพในโทรศัพท์แล้วสิงขรก็ส่งมันคืนไปให้กับธามม์ ..จนอีกฝ่ายแปลกใจทำไมเจ้านายถึงไม่ได้มีท่าทีอะไรเลย"เราคุยถึงไหนกันแล้วนะ" หลังจากที่ส่งโทรศัพท์คืนแล้วสิงขรก็หันกลับมาหาคนที่คุยธุระด้วย"เรายังไม่ได้คุยอะไรกันเลยครับ""คุณมีอะไรก็พูดมาสิ""ผมหรือครับ?""นายครับ" ธามม์เห็นว่าเจ้านายคงสติหลุดไปแล้วเลยเรียกสติกลับมาก่อน"อะไรของมึง!""ผมว่าเลื่อนคุยงานก่อนไหมครับ""ถ้าคุณสิงขรมีธุระต้องไปจัดการก็ไปทำเถอะครับ วันหลังเราค่อย..." เจ้าหน้าที่ท่านนั้นยังพูดไม่จบด้วยซ้ำคู่สนทนาก็ดันตัวลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไปก่อนแล้ว"เอ่อ..
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 35
ไอรินยืนคุยกับแม่บ้านไม่นานมองเข้าไปในบ้านก็เห็นแม่เดินออกมา เธอเลยรีบไปขึ้นรถแล้วขับออกจากบ้าน แต่ก่อนก็ไม่มีความรู้สึกแบบนี้กับแม่หรอก ถึงแม้ท่านจะชอบเจ้ากี้เจ้าการ แต่ไม่รู้เดี๋ยวนี้เป็นอะไรแค่เห็นเดินเข้ามาหาเธอก็หงุดหงิดรอแล้ว"โรงแรมม่านฟ้า?" นัดไปทำไมที่นั่น ร้านอาหารเล็กๆ ก็มีทำไมไม่นัดไป ..มองดูโลเคชั่นที่สมศักดิ์ส่งมาให้ไอรินก็สงสัย อาหารในโรงแรมแพงจะตายรวยนักหรือไงมาถึงโรงแรมเธอก็หาที่จอดเองถ้าใครไม่สะดวกพนักงานก็มีบริการเดินเข้าไปด้านในเธอก็แจ้งพนักงานว่ามาทำอะไร พนักงานเลยพาไปส่งที่ห้องอาหารของโรงแรม"สวัสดีครับ" สมศักดิ์เห็นไอรินเดินมาก็รีบลุกต้อนรับก่อนจะขยับเก้าอี้ออกมาให้เธอนั่ง"ขอบคุณ" ที่เธอทำกิริยาแบบนี้เพราะอยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอไม่เต็มใจทำตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ หวังว่าเขาคงดูออกนะ"ผมไม่รู้ว่าคุณชอบทานอาหารแบบไหนเลยรอคุณมาถึงก่อน"ไอรินรับเมนูจากพนักงานมาเปิดดู อวดรวยมากนักใช่ไหม.. เธอเลือกสั่งแต่อาหารที่แพงๆ ทั้งนั้นเลย..รวมแล้วก็คงเป็นหมื่น"สั่งขนาดนี้แล้วเราจะกินกันหมดหรือครับ""มีแต่อาหารที่ฉันชอบทั้งนั้นนี่คะ.. หรือว่าจะยกเลิกดี""มะ.. ไม่เป็นไรครับ"ผ่าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 36
ขับรถออกจากบ้านมาไม่รู้จะไปไหน แต่ถ้าอยู่บ้านก็คงต้องไปนั่งปั้นหน้าต้อนรับพี่สะใภ้ เธอก็ไม่ได้อะไรมากหรอกกับพี่สะใภ้ แต่กับแม่นี่สิ..เดี๋ยวก็เอาใจกันออกนอกหน้าจนเธอพลอยจะไม่ชอบหน้าพี่สะใภ้ไปด้วยแต่พอผ่านมาทางหน้าสถานบันเทิงร้านเดิมที่มาคืนนั้นไอรินเลยเลี้ยวเข้าไปดื่ม คิดว่าถ้าเมาเดี๋ยวทางร้านก็คงพาเธอกลับไปส่งบ้านเหมือนเดิม..ร้านแบบนี้ก็มีด้วยดูจริงใจดี"มากี่ท่านครับ" พนักงานผู้ชายยืนรอต้อนรับอยู่ด้านหน้า"มาคนเดียวค่ะ""ถ้างั้นเชิญทางนี้เลยครับ""เออพี่คะ ต้องขอบคุณมากนะคะที่ทางร้านไปส่งที่บ้าน""อะไรนะครับ?""เมื่อวานนี้ฉันมาดื่มค่ะ เมามากทางร้านเลยไปส่งค่ะ""มีแบบนี้ด้วยเหรอครับ??"ไอรินกำลังจะคุยต่อแต่ลูกค้าคนอื่นก็เข้ามา ทางพนักงานต้องรีบไปต้อนรับอีก แต่เธอก็สงสัยเหมือนว่าพนักงานของร้านจะไม่รู้ หรืออาจไม่ใช่คนนี้ที่ไปส่งเธอ"รับอะไรดีคะ" พอเธอมานั่งลงก็มีพนักงานเสิร์ฟเข้ามารับออเดอร์ไอรินเลยสั่งเครื่องดื่มและกับแกล้มไป คิดว่าวันนี้จะเบาๆ หน่อย ถ้าหนักเหมือนเมื่อคืนแม่ต้องเล่นงานแน่นั่งดื่มไปได้พักหนึ่งกลุ่มวัยรุ่นที่นั่งมองอยู่ก็อยากเดินเข้ามาทักทาย ส่วนมากวัยรุ่นจะชอบมาตกสาว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 37
"เห็นไหมบอกแล้ว" ชายหนุ่มจับร่างบางให้นอนหงายลง เพราะถ้าให้เธอทำคงต้องเจ็บทั้งสองฝ่ายแน่"อื้อ" ไอรินสะดุ้งตอนที่ถูกของแข็งดันเข้ามาทำไมมันเหมือนจริงจัง เพราะเธอรู้สึกเจ็บตั้งแต่ตอนที่ตัวเองนั่งทับลงไปแล้วเจ้าของท่อนเอ็นลำใหญ่ดันมันเข้ามาได้เพียงแค่นิดก่อนที่จะขยับออก ถ้ายิ่งฝืนก็คงเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่ายตอนที่ร่างหนาขยับต่ำลงไปมือเรียวก็ได้ดึงรั้งร่างของเขาไว้ ไอรินกลัวภาพในจินตนาการของเธอจะหายไปเลยต้องรั้งไว้ก่อน"จะช่วย" น้ำเสียงที่พูดออกมาอ่อนโยนมากจนมือที่รั้งร่างเขาอยู่ยอมปล่อยออกเขาเห็นว่ามันเข้าลำบากคงต้องช่วยเธอกระตุ้นก่อน พอขยับต่ำลงไปลิ้นหนาก็ลากยาวกึ่งกลางร่องแล้วตวัดวนพร้อมกับดูด"อื้ออ" สะโพกงามเกร็งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ขยับหนีเรียวลิ้นที่กำลังโลมเลียอยู่"ซี๊ดดไม่ไหวแล้ว" ร่างหนาขยับขึ้นมาก่อนจะจับท่อนเอ็นเสียดสีกับร่องเล็ก เขาไม่ได้เอ่ยปากขอเธออีกถึงยังไงวันนี้เขาก็คงไม่ปล่อยเธอไป"โอ๊ยเจ็บ" คนตัวเล็กสะดุ้งตอนที่ถูกกระแทก แต่ถึงแม้ปากจะบอกเจ็บแต่มือก็ไม่ได้ปล่อยยังคงโอบร่างหนาไว้แน่น"ซี๊ดดไอริน" เสียงทุ้มกระซิบพูดข้างใบหูก่อนจะดันเข้าไปให้ลึกกว่านี้แล้วก็ค่อยๆ โยกให้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 38
กว่าพ่อของเธอจะกลับก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง หลังจากที่ส่งท่านออกจากบ้านแล้วสิงขรก็รีบตรงขึ้นไปชั้นบนแต่พอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าเธอนอนหลับอยู่บนเตียง คงเพลียสิท่า ..เท้าแกร่งค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปแล้วก็ขยับผ้าห่มขึ้นคลุมร่างให้กับเธอเขาจะทำยังไงกับผู้หญิงอีกคนดี ก็ตอนนั้นยังไม่เจอเธอนี่ และชีวิตนี้ก็ไม่คิดว่าจะมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงที่ไหนด้วย ..ผู้หญิงอะไรบ้าดีเดือดชะมัดผ่านไปอีกเป็นชั่วโมงคนที่นอนหลับอยู่ก็รู้สึกตัว.."นี่!" แต่พอรู้สึกตัวก็ขยับร่างกายไม่ได้ "ปล่อยฉันนะ!""ปล่อยผมก็เจ็บตัวอีกน่ะสิ""คิดว่าไม่ปล่อยแล้วจะไม่เจ็บงั้นเหรอ"งับ! พูดจบไอรินก็อ้าปากงับเข้าที่ต้นแขนของอีกฝ่ายแต่แทนที่เขาจะร้องเจ็บเขากลับทำแค่มองจนเธอต้องยอมปล่อยออกเอง"ไม่เจ็บหรือไง""อยากกัดก็กัดไปสิ""เค็ม""หึหึหึ" สิงขรหลุดขำออกมาที่เธอปล่อยเพราะเค็มเนี่ยนะ"ปล่อยฉันได้แล้วฉันจะกลับบ้าน""นอนต่ออีกสักคืนสิ""จะบ้าเหรอ แม่ได้ตีฉันตายแน่เลย"หลังจากที่เขายอมปล่อยเธอก็รีบเดินลงมาชั้นล่าง ก่อนจะออกจากบ้านหลังนี้ไอรินมองจนทั่วแล้วว่าไม่มีใครมองมาทางนี้เธอถึงได้รีบวิ่ง"เดี๋ยวก็ล้ม" สิงขรก็ยืนมองอยู่เห็นเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
บทล่าสุด
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้
