เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 36
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-30 09:34:19
บทที่เกี่ยวข้อง
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 37
"เห็นไหมบอกแล้ว" ชายหนุ่มจับร่างบางให้นอนหงายลง เพราะถ้าให้เธอทำคงต้องเจ็บทั้งสองฝ่ายแน่"อื้อ" ไอรินสะดุ้งตอนที่ถูกของแข็งดันเข้ามาทำไมมันเหมือนจริงจัง เพราะเธอรู้สึกเจ็บตั้งแต่ตอนที่ตัวเองนั่งทับลงไปแล้วเจ้าของท่อนเอ็นลำใหญ่ดันมันเข้ามาได้เพียงแค่นิดก่อนที่จะขยับออก ถ้ายิ่งฝืนก็คงเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่ายตอนที่ร่างหนาขยับต่ำลงไปมือเรียวก็ได้ดึงรั้งร่างของเขาไว้ ไอรินกลัวภาพในจินตนาการของเธอจะหายไปเลยต้องรั้งไว้ก่อน"จะช่วย" น้ำเสียงที่พูดออกมาอ่อนโยนมากจนมือที่รั้งร่างเขาอยู่ยอมปล่อยออกเขาเห็นว่ามันเข้าลำบากคงต้องช่วยเธอกระตุ้นก่อน พอขยับต่ำลงไปลิ้นหนาก็ลากยาวกึ่งกลางร่องแล้วตวัดวนพร้อมกับดูด"อื้ออ" สะโพกงามเกร็งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ขยับหนีเรียวลิ้นที่กำลังโลมเลียอยู่"ซี๊ดดไม่ไหวแล้ว" ร่างหนาขยับขึ้นมาก่อนจะจับท่อนเอ็นเสียดสีกับร่องเล็ก เขาไม่ได้เอ่ยปากขอเธออีกถึงยังไงวันนี้เขาก็คงไม่ปล่อยเธอไป"โอ๊ยเจ็บ" คนตัวเล็กสะดุ้งตอนที่ถูกกระแทก แต่ถึงแม้ปากจะบอกเจ็บแต่มือก็ไม่ได้ปล่อยยังคงโอบร่างหนาไว้แน่น"ซี๊ดดไอริน" เสียงทุ้มกระซิบพูดข้างใบหูก่อนจะดันเข้าไปให้ลึกกว่านี้แล้วก็ค่อยๆ โยกให้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 38
กว่าพ่อของเธอจะกลับก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง หลังจากที่ส่งท่านออกจากบ้านแล้วสิงขรก็รีบตรงขึ้นไปชั้นบนแต่พอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าเธอนอนหลับอยู่บนเตียง คงเพลียสิท่า ..เท้าแกร่งค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปแล้วก็ขยับผ้าห่มขึ้นคลุมร่างให้กับเธอเขาจะทำยังไงกับผู้หญิงอีกคนดี ก็ตอนนั้นยังไม่เจอเธอนี่ และชีวิตนี้ก็ไม่คิดว่าจะมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงที่ไหนด้วย ..ผู้หญิงอะไรบ้าดีเดือดชะมัดผ่านไปอีกเป็นชั่วโมงคนที่นอนหลับอยู่ก็รู้สึกตัว.."นี่!" แต่พอรู้สึกตัวก็ขยับร่างกายไม่ได้ "ปล่อยฉันนะ!""ปล่อยผมก็เจ็บตัวอีกน่ะสิ""คิดว่าไม่ปล่อยแล้วจะไม่เจ็บงั้นเหรอ"งับ! พูดจบไอรินก็อ้าปากงับเข้าที่ต้นแขนของอีกฝ่ายแต่แทนที่เขาจะร้องเจ็บเขากลับทำแค่มองจนเธอต้องยอมปล่อยออกเอง"ไม่เจ็บหรือไง""อยากกัดก็กัดไปสิ""เค็ม""หึหึหึ" สิงขรหลุดขำออกมาที่เธอปล่อยเพราะเค็มเนี่ยนะ"ปล่อยฉันได้แล้วฉันจะกลับบ้าน""นอนต่ออีกสักคืนสิ""จะบ้าเหรอ แม่ได้ตีฉันตายแน่เลย"หลังจากที่เขายอมปล่อยเธอก็รีบเดินลงมาชั้นล่าง ก่อนจะออกจากบ้านหลังนี้ไอรินมองจนทั่วแล้วว่าไม่มีใครมองมาทางนี้เธอถึงได้รีบวิ่ง"เดี๋ยวก็ล้ม" สิงขรก็ยืนมองอยู่เห็นเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 39
ก๊อกๆ "คุณหนูคะคุณผู้หญิงให้เอาข้าวมาส่งค่ะ"ฉันไม่กิน""แต่คุณหนูยังไม่ได้ทานข้าว..""เอาออกไป""ถ้ามันไม่กินก็ไม่ต้องกิน ยกลงไปเลย" เสียงแม่ของเธอพูดกับแม่บ้านแสดงว่าท่านตามขึ้นมาด้วย"แต่คุณหนูยังไม่ทานข้าวทั้งวันเลยนะคะ""จะไม่ทานสักวันสองวันคงไม่ตายหรอก""ถ้าไม่ชอบลูกผู้หญิงแล้วจะคลอดเราออกมาทำไม ฮือออ" เธออุตส่าห์ไม่คิดแบบนี้แล้ว แต่ตั้งแต่เล็กจนโตเธอถูกเปรียบเทียบกับพี่ชายมาตลอด เหมือนแม่จะชอบลูกชายมากกว่า ยิ่งลูกสาวไม่ได้ดั่งใจให้เรียนหมอแต่ดันไปเรียนดีไซเนอร์แม่ก็ยิ่งใส่อารมณ์กับเธอมากขึ้นไอรินพยายามหลับตาข่มความหิวไว้ ทำไมเธอจะไม่หิวล่ะตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่ได้ทานอะไรเลยก๊อกแก๊ก"?" เสียงอะไร? หญิงสาวสะดุ้งตื่นเพราะเหมือนมีใครกำลังงัดอะไรสักอย่างและจังหวะเดียวกันนั้นประตูห้องของเธอก็ค่อยๆ ถูกเปิดเข้ามา"ใคร?!" เธอล็อกห้องไว้คนที่จะเปิดเข้ามาต้องเป็นคนที่มีกุญแจ เพราะไม่ได้ยินเสียงงัดประตูเลย"ผมเอง""คุณขร?""อื้อหือเรียกซะเสียชื่อเลย""คุณเข้ามาห้องฉันได้ยังไง" ไอรินรีบลุกขึ้นไปเปิดไฟในห้อง โดยที่ไม่ต้องคลำทางเพราะว่าเธอรู้อยู่แล้วว่าปลั๊กไฟอยู่ตรงไหน"ให้ช่วยอะไรไหม""คุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 40
>>{"คุณ! อย่าเงียบสิ ฉัน search เข้าไปดูในอินเตอร์เน็ตแล้ว ถ้าฉันทานยาคุมฉุกเฉินอาจจะทัน คุณช่วยซื้อมาให้หน่อยได้ไหม ฉันยังออกจากบ้านไม่ได้เลย"} อยากตบกบาลตัวเองนักเรื่องสำคัญแบบนั้นทำไมถึงเพิ่งนึกได้ พอนึกได้เธอก็รีบกดโทรศัพท์ไปหาเขาตามนามบัตรที่ให้ไว้{"แล้วกินข้าวหรือยัง"} สิงขรไม่ได้สนใจเรื่องยาคุมฉุกเฉินที่เธอต้องการเลย พอได้ยินว่าเธอยังออกจากห้องไม่ได้ก็เป็นห่วงกลัวว่าจะยังไม่ทานข้าว>>{"มันใช่เวลาไหม คุณเสร็จงานหรือยังเนี่ย"} {"ยัง"} ดวงตาสิงขรกรอกมองไปรอบๆ ห้อง ซึ่งตอนนี้สายตาทุกคนแทบจะมองมาที่เขา ส่วนลูกน้องพอเห็นสายตาเจ้านายต่างก็หลบไปคนละทิศคนละทางกัน>>{"เอาไงดีล่ะ กว่าคุณจะกลับมาถึงที่นี่ก็ตั้งอีกหลายชั่วโมง"}ตุ๊ดดดด พูดจบไอรินก็ตัดสายไปเลย เธอคงต้องแก้ปัญหานี้เองแล้ว ถ้ารอเขามีหวังท้องป่องแน่ ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆ ไม่อยากจะคิดเลย ยิ่งถูกแม่สบประมาทไว้อยู่ไอรินแง้มประตูห้องเปิดออกมาดูว่ามีใครอยู่แถวนี้ไหม พอชั้นบนไม่มีเธอก็ค่อยๆ ก้าวลงไปชั้นล่าง"คุณหนูจะไปไหนคะ" ตอนนี้ค่ำมากแล้วเหลือแต่แม่บ้านที่ยังคงเก็บทำความสะอาดบ้านก่อนจะปิด"จุ๊จุ๊ ป้าอย่าเสียงดังสิ อย่าบอกแม่นะว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 41
"คุณจำคนผิดแล้วมั้ง คนนี้คือแฟนของผม" ไอ้หนุ่มที่ใส่แว่นหนาตรงเข้าไปจะแย่งไอรินกลับมาอึบ! แต่ก็ถูกคนของสิงขรผลักไหล่จนต้องถอยออกไปอีก"ว่าแต่ไอ้หมอนี่ทำไมหน้าคุ้นๆ" ธามม์เอ่ยเบาๆ เพราะรู้สึกคุ้นหน้าไอ้แว่นคนนี้มาก"ไอรินคุณบอกพวกมันสิว่าคุณกับผมเป็นอะไรกัน""ไอริน?" สิงขรมองต่ำลงไปดูเธอที่ตอนนี้เมาจนจะไม่ได้สติอยู่แล้ว ถึงได้หันมองกลับไปดูไอ้แว่นใหม่อีกรอบ ทีแรกเขาคิดว่ามันเป็นผู้ชายที่ฉวยโอกาสเหมือนคราวก่อน แต่ไม่น่าใช่แล้วเหมือนมันรู้จักเธอ"ผมจำได้แล้วครับ" ธามม์มองหน้ามันชัดๆ แล้วก็นึกขึ้นได้"กูก็จำได้แล้ว" มันคือผู้ชายที่อยู่ในรูปนั่นเอง ไอ้หมอนี่เหรอที่แม่เธออยากจะให้แต่งงานด้วย เขาจำคำพูดวันนั้นของพ่อเธอได้ ที่บอกว่าแม่อยากให้ไอรินแต่งงานกับลูกชายเพื่อน"คุณ.. นี่ฉันฝันไปอีกแล้วเหรอ" ไอรินหรี่ตามองดูคนร่างสูงที่โอบเอวเธออยู่ ถ้าไม่ฝันเธอก็คงเมามากจนเห็นใครก็ไม่รู้เป็นเขา"ถ้ามึงไม่ยอมปล่อยเธอ..กูจะโทรแจ้งตำรวจ" อีกฝ่ายไม่พูดเปล่ายังล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาจะโทรแจ้งความแต่ยังไม่ทันได้โทรก็ถูกลูกน้องของสิงขรกระชากโทรศัพท์ออกมาจากมือก่อน"เอาโทรศัพท์กูคืนมานะ""กลับบ้านไปกินนมแล้วเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 42
"แกทำไมออกมาจากบ้านหลังนั้น แกเข้าไปทำไมในบ้านคนอื่น!""แม่?" จากที่ไม่มีเรี่ยวแรงจะยืนอยู่แล้วร่างของเธอแทบทรุด เมื่อเห็นว่าเปิดประตูรั้วหน้าบ้านออกมาแล้วเจอแม่อยู่ด้านหน้าพอดี"ไอริน! บอกฉันมานะว่าแกเข้าไปทำไมในนั้น เมื่อคืนนี้แกไปกับพี่ศักดิ์ไม่ใช่เหรอ""คือฉัน..""อย่าบอกนะว่าแก!?" อิงอรพอรู้มาว่าบ้านหลังนี้เป็นชายโสดที่มาซื้อ และได้ยินพวกแม่บ้านเอามาพูดคุยกันว่าหน้าตาดีมาก "ฉันไม่คิดว่าแกจะร่านได้ขนาดนี้"ถูกแม่ตบตีซะดีกว่าจะได้ยินคำนี้ออกจากปากของคนเป็นแม่"ค่ะ ฉันก็ทำตามที่แม่ต้องการแล้วนี่ไง แม่บอกว่าฉันนิสัยเสียแม่บอกว่าฉันเป็นคนเหลวไหล และแม่ก็บอกว่าฉันร่าน"เพี๊ยะ!!"หยุดนะครับ" ถึงแม้เธอจะไม่ให้ตามออกมาแต่เขาก็รีบใส่เสื้อผ้า แต่พอลงมาก็เห็นว่าแม่ของเธอกำลังทำร้ายร่างกายลูกสาวอยู่ สิงขรรีบเข้ามาขวางไว้ก่อนที่นางจะตบเธออีกครั้ง "เป็นยังไงบ้าง" ระหว่างที่ยืนขวางหน้าเขาก็หันกลับไปมองร่องรอยบนใบหน้างามที่ถูกแม่ตบเมื่อครู่"แกเป็นใคร ทำไมถึงทำแบบนี้กับลูกสาวฉันได้ แกต้องการอะไร" ตอนนี้คนบ้านละแวกใกล้เคียงออกมายืนมองกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่อิงอรก็ไม่สนอะไรแล้ว"ผมจะรับผิดชอบทุกอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 43
"เอาใบหน้าออกไปนะคุณสิงขร!""ขอชื่นใจหน่อย""ถ้าคุณยังเล่นอยู่อีกฉันจะ.." กำลังจะขู่เขาบอกว่าถ้าเขายังเล่นเธอจะกลับ แล้วเธอจะกลับไปไหนล่ะ บ้านก็ไม่มีให้กลับแล้วคนร่างหนาดันตัวลุกขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่สนุกด้วยแล้ว"ไปอาบน้ำกัน""ฉันจะอาบคนเดียว" ถ้าขืนให้เขาอาบด้วยก็คงไม่ได้อาบเหมือนเคย"ก็ได้ถ้างั้นคุณเข้าไปอาบน้ำก่อนนะ" ชายหนุ่มเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาส่งให้ จนไอรินแปลกใจทำไมดูเชื่อฟังจังหลังจากอาบน้ำเสร็จเธอก็ออกมานั่งหน้าตู้กระจก พลอยทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ตอนที่ถูกเขาจับมาขังที่นี่ไม่ได้ หรือมันจะเป็นพรหมลิขิตเธอถึงขึ้นรถตู้คันนั้นของเขามา"เป็นอะไร" ชายหนุ่มเข้าไปอาบน้ำออกมายังเห็นเธอนั่งมองจ้องกระจกบานนั้นอยู่"คิดถึงที่นี่ค่ะ""ก็อยู่ที่นี่แล้วไง""คุณจะให้ฉันอยู่ที่นี่อีกนานไหม""ทำไมถามแบบนั้น""ไม่รู้สิคะ ฉันกลัวว่าสักวันคุณจะเบื่อ""ไม่เบื่อหรอก""คุณจะไปไหนคะ" เธอเห็นว่าเขาเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้"ออกไปดูงานก่อนเดี๋ยวผมกลับมานะ""ฉันไปด้วยได้ไหมคะ""มาเหนื่อยๆ นอนพักผ่อนเอาแรงรอรับศึกตอนเย็นดีกว่า""คะ?""เดี๋ยวตอนเย็นไม่มีแรงสู้กับผมนะ" ขณะที่พูดเขาก็สวมใส่เสื้อผ้าไปด้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 44
ถึงยังไงเขาก็ต้องตัดใจออกมา เพราะจะทิ้งเพื่อนเพื่อความสุขส่วนตนก็ไม่ได้แต่ก่อนที่สิงขรจะออกไปก็สั่งให้คนดูแลเธอให้ดี ถ้าอยากออกไปข้างนอกก็ตามใจเธอได้ยินเสียงรถเขาวิ่งออกไปจะน้อยใจให้เขาก็ไม่ได้เพราะนั่นมันก็งานของเขา จะว่าไม่เสียใจเลยก็คงไม่ได้ แต่เธอก็ต้องเข้าใจเขาด้วย หลังจากที่สิงขรออกไปแล้วเธอก็นอนพัก จนถึงช่วงบ่ายคล้อยของวันเดียวกัน ที่จริงไอรินก็ได้ยินเขาสั่งลูกน้องไว้อยู่หรอกว่าถ้าอยากออกไปไหนก็ให้พาเธอไปพออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จไอรินก็ออกมาข้างนอก"คุณจะไปไหนครับ""อยากจะไปนั่งรถเล่น""ถ้างั้นเชิญคันนี้เลยครับ" ได้ยินว่าเธอจะออกไปนั่งรถเล่นคนของเขาก็รีบเตรียมรถ"ฉันจะขับเอง""ไม่ได้หรอกครับเจ้านายได้เอาพวกผมตายแน่"ไอรินเลยต้องยอมนั่งรถมากับคนของเขา สถานที่แรกเธอให้พวกเขาไปส่งที่ห้างสรรพสินค้าในตัวจังหวัดขณะที่สิงขรกำลังทำงานอยู่ ข้อความการรูดบัตรดังไม่ขาดสายเลย"ไอ้พวกนั้นพาไปเดินห้างครับ" ธามม์ได้รับรายงานมาแล้วแต่ก็ยังไม่มีเวลารายงานเจ้านาย"อืม" สิงขรหยิบโทรศัพท์มาเลื่อนดูก่อนที่จะเก็บมันเข้าที่เดิมหลังจากที่ช้อปปิ้งเสร็จเธอก็ไปดูหนังต่อ ถ้าเขามานั่งดูหนังด้วยก็คงจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
บทล่าสุด
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้
