All Chapters of สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]: Chapter 11 - Chapter 20

"จะนอนทำไมอยู่อีก หรืออยากเจอของจริง" สิงขรกระชากผ้าห่มที่คลุมร่างของทั้งสองอยู่ออกแล้วก็ดันตัวลุกขึ้น ..แต่คนที่นอนอยู่ใต้ร่างเมื่อสักครู่ยังคงนอนนิ่งเหมือนเธอสับสนจะไม่ให้เธอสับสนได้ยังไง เมื่อสักครู่เสียงที่ได้ยินคือเขาสร้างสถานการณ์ทั้งนั้น เรื่องขย่มเตียงเขาก็เอื้อมมือไปดันเตียงให้กระแทกกับผนัง แถมยังครางเสียงดัง แต่เธอก็ยังคงนอนอยู่เฉยๆไอรินตั้งสติได้ก็รีบดันตัวลุกขึ้น แล้วดึงผ้าแถวนั้นมาปิดหน้าอก เพราะหน้าอกของเธอถูกเขาเปิดออกตอนที่เขาเริ่มใช้เสียงครางเธออยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะถ้าเมื่อสักครู่เขาจะทำอะไรกับเธอก็คงเสร็จไปแล้ว แต่ไอรินก็เลือกที่จะเงียบ เขาก็เหมือนไม่ใช่คนโหดร้ายอะไรนี่"คืนนี้ฉันคงต้องนอนในห้องนี้ก่อน หวังว่าคงไม่ได้แผลอีกนะ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอนตัวนอนลงข้างๆ เธอที่นั่งมองอยู่ไอรินจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวนอนลงอีกฝั่งหนึ่งของเตียง แต่เธอก็ไม่ได้ไว้วางใจเขาขนาดนั้น เธอยังคงใช้ผ้าห่มพันร่างกายตัวเองไว้ นอกจากวิธีนี้แล้วเธอคงทำอะไรไม่ได้ จะหนีก็ไม่ได้แล้วนี่สิงขรนอนหงายไม่ได้เพราะเจ็บแผลตรงที่ถูกจานกระเบื้องฟาด เขาเลยเปลี่ยนท่านอนตะแคงหั

ดวงตากลมเปิดกว้างขึ้นเมื่อถูกอีกฝ่ายแนบจูบลงมา ถึงตอนนี้เธอจะไม่ขัดขืนไม่ได้แล้วนะไอริน เพราะถ้าไม่งั้นมีหวังเตลิดแน่ หญิงสาวรีบผลักหน้าอกของเขาออกไป แต่เรี่ยวแรงของเธอเหมือนจะไม่มีเลยเรียวลิ้นอุ่นแทรกผ่านฟันที่เรียงตัวสวยงามอยู่เข้าไปถึงในโพรงปาก ก่อนที่เขาจะตวัดวนอยู่กับลิ้นอีกฝ่ายที่ไม่แม้แต่จะกระดิกสัมผัสอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ดูดแบบคนที่เชี่ยวชาญเรื่องพวกนี้มาก จนเธอเผลอเคลิ้มไปกับรสจูบนั้น ก่อนที่อีกฝ่ายจะถอนจูบออกแล้วขยับต่ำลงมาที่ซอกคอระหง ใจจริงก็ไม่ได้อยากจะหยุดจูบหรอกแต่เรือนร่างของเธอมันน่าสัมผัสไปทุกส่วนเลย"อือออ" ไอรินมาสะดุ้งตอนที่ริมฝีปากของเขาดูดยอดหน้าอก เธอใช้แรงที่มีอยู่ผลักเขาออกไปถึงแม้ว่ามันจะสั่นไปทั้งตัวแต่แทนที่เขาจะหยุดสิงขรกลับขยับริมฝีปากพรมจูบต่ำลงไป จนถึงหน้าท้องแบนราบ"อื้อ" หญิงสาวรีบขยับตัวหลบเพราะอีกนิดมันก็จะถึงจุดนั้นของเธอแล้ว "ไม่นะ!"เขาแค่จับสะโพกเธอล็อกไว้ และมืออีกข้างจับขาที่ชิดกันอยู่ให้แยกออกก่อนจะฝังใบหน้าลงกับหว่างขา"อื้อ หยุดนะคุณ" ไม่รู้ว่าผ้าถุงเธอที่ใส่อยู่มันหลุดออกไปตั้งแต่ตอนไหน แต่โชคดีที่ยังมีกางเกงชั้นในตัวบางขวางกั้นอยู่ "ไม่น

หลังจากที่รถจอดสิงขรก็รีบเปิดประตูลงจากรถแล้วก้าวเท้าเดินเข้าไปในบ้านแบบรีบเร่ง"อ้าวไหนบอกว่าจะไม่มาไงพี่" คนที่เฝ้าอยู่บ้านหลังนี้เห็นว่าเจ้านายเดินผ่านไปแบบรีบๆ ก็เลยเดินออกมาถามธามม์ที่เพิ่งลงจากรถ"พวกมึงก็รู้ว่าเจ้านายเราเห่อของใหม่แค่ไหน""อีกหน่อยคงยัดเงินให้เหมือนทุกครั้งล่ะสิ" ผู้หญิงที่เขามีสัมพันธ์ด้วยนานสุดก็คงไม่ถึงเดือน แต่คนไหนที่เขาเก็บไว้บำเรอนานหน่อยก็จะได้เงินไปตั้งตัวคนที่ยืนเฝ้าประตูอยู่เห็นว่ามาเฟียผู้เป็นเจ้านายเดินเข้ามาก็รีบเปิดประตูให้ไอรินอาบน้ำเสร็จออกมาพอดีเป็นจังหวะเดียวกับประตูห้องเปิดเข้ามา หญิงสาวรีบก้าวถอยหลังกลับเข้าไปในห้องน้ำ แต่เธอยังปิดประตูไม่สนิทก็ถูกอีกฝ่ายผลักประตูเข้ามาก่อน"อุ๊ยคุณ!" หญิงสาวรีบดึงผ้าเช็ดตัวเข้ากระชับร่างกายไว้แน่น แต่ก็สู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้สิงขรเอื้อมมือไปกระชากผ้าเช็ดตัวนั้นออก "คุณจะทำอะไรฉัน"แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ฟังเธอเลย พอผ้าเช็ดตัวหลุดลงใบหน้าคมก็ฝังจูบลงที่เนินหน้าอก"คุณ.. อย่าทำอะไรฉันเลยนะ" ไอรินไม่รู้ว่ามันจะได้ผลเหมือนทุกครั้งไหม พอเขาเห็นน้ำตาและท่าทางหวาดกลัวของเธอเขาก็จะหยุด "อืมมม"แต่ครั้งนี้มันกลับไม่เป็

"เจ้านายครับตอนเที่ยงเรามีนัดทานข้าวกับคุณยี่หวานะครับ" มนตรีจอดรถรอรับเจ้านายอยู่หน้าเพนท์เฮ้าส์เห็นเจ้านายลงมาก็รีบเปิดประตูรถให้"เลื่อนไปเป็นตอนเย็น" สิงขรหันไปสั่งธามม์ที่เดินตามมา"แล้วตอนเที่ยงเจ้านายจะไปไหนครับ" ที่มนตรีถามเพราะจะได้พาไปถูก"ไปร้านขายยา""เจ้านายเป็นอะไรครับ""แล้วมึงจะถามทำไม บอกให้ไปไหนก็ไปเถอะน่า" ธามม์สะกิดมนตรีไว้ไม่ให้ถามหน้าร้านขายยา.."พวกมึงไม่ต้องลง" สิงขรลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในร้าน ที่ไม่สั่งให้พวกนั้นลงมาซื้อเดี๋ยวมันก็เกี่ยงกันอีก"สวัสดีค่ะต้องการยาประเภทไหนคะ""เวลาที่ผู้หญิงเจ็บท้อง เขากินยาอะไรหรือต้องทำยังไง""ผู้หญิงเจ็บท้องเป็นอะไรคะ""เป็น..""อ๋อผู้หญิงเป็นรอบเดือนใช่ไหมคะ" เภสัชกรที่ประจำอยู่ร้านนี้พอจะเดาได้แล้ว"อืม""ลองเอาน้ำร้อนประคบดูก่อนนะคะ มีถุงน้ำร้อนหรือยังคะ""ไม่มี""ถ้าประคบแล้วไม่ดีขึ้นแนะนำให้กินยาตัวนี้นะคะ คนไข้แพ้ยาอะไรไหมคะ""ไม่รู้""ก่อนจะให้คนไข้ทานลองถามคนไข้ดูก่อนนะคะว่าเคยกินยาประเภทนี้ไหม" เภสัชกรก็ทำได้แค่นี้แหละพูดแทบจะนับคำได้จ่ายเงินแล้วสิงขรก็ออกมาจากร้านพร้อมกับถุงยา"เราจะไปไหนต่อครับ""มึงไม่เห็นหรือไ

"เธอชื่ออะไร""ถามทำไม""เวลาครางจะได้เรียกชื่อถูกไง""ไอ้!""บอกมาว่าชื่ออะไร""ไม่ต้องมาครางชื่อฉันเลยนะ""ถ้าครางชื่อผู้หญิงคนอื่นเดี๋ยวก็จะโกรธอีก""ไอ้ลามกไอ้โรคจิตในสมองของนายคงมีแค่เรื่องนี้สินะ เอาเวลาไปทำงานดีกว่าไหม""ปากเหรอที่พูด" จำได้ครั้งสุดท้ายคนที่ว่าให้เขาได้ก็คือแม่"เอ่อ.. ถือว่าฉันขอโทษแล้วกัน วันนี้คุณไม่ไปทำงานใช่ไหม" ท่าทางเมื่อสักครู่เปลี่ยนไปตอนที่คิดอะไรขึ้นมาได้ จากใบหน้าที่บึ้งตึงใส่อีกฝ่ายอยู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา"อยากได้เหรอ""!!!!!" ไอรินต้องกัดฟันไว้ เพราะมันเป็นโอกาสของเธอแล้ว "ไหนๆ วันนี้คุณก็ว่างแล้วพาฉันออกไปเดินเล่นหน่อยสิคะ" หญิงสาวใช้น้ำเสียงออดอ้อนคิดว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยต้องชอบแบบนี้แหละ"มาอ้อนใกล้ๆ""ไม่""ถ้างั้นไม่พาออกไปเดินเล่นนะ" เขายังคงนอนพิงหมอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางที่สบายอารมณ์"คุณจะพาฉันออกไปจริงเหรอ" คนตัวเล็กดีใจมากจนเผลอลุกเดินมาใกล้เขาหมับ.."อุ๊ยคุณ" ร่างของเธอถูกอีกฝ่ายกระชากมาจนใบหน้าของเขาแนบอยู่กับหน้าอก "คุณจะพาฉันออกไปเดินเล่นจริงนะ" ออกไปตอนกลางวันแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เผื่อมีใครเดินผ่านจะได้ขอความช่วยเหลือได้แต่แทนที่เขา