เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 18
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-30 07:28:21
บทที่เกี่ยวข้อง
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 19
"เธอชื่ออะไร""ถามทำไม""เวลาครางจะได้เรียกชื่อถูกไง""ไอ้!""บอกมาว่าชื่ออะไร""ไม่ต้องมาครางชื่อฉันเลยนะ""ถ้าครางชื่อผู้หญิงคนอื่นเดี๋ยวก็จะโกรธอีก""ไอ้ลามกไอ้โรคจิตในสมองของนายคงมีแค่เรื่องนี้สินะ เอาเวลาไปทำงานดีกว่าไหม""ปากเหรอที่พูด" จำได้ครั้งสุดท้ายคนที่ว่าให้เขาได้ก็คือแม่"เอ่อ.. ถือว่าฉันขอโทษแล้วกัน วันนี้คุณไม่ไปทำงานใช่ไหม" ท่าทางเมื่อสักครู่เปลี่ยนไปตอนที่คิดอะไรขึ้นมาได้ จากใบหน้าที่บึ้งตึงใส่อีกฝ่ายอยู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา"อยากได้เหรอ""!!!!!" ไอรินต้องกัดฟันไว้ เพราะมันเป็นโอกาสของเธอแล้ว "ไหนๆ วันนี้คุณก็ว่างแล้วพาฉันออกไปเดินเล่นหน่อยสิคะ" หญิงสาวใช้น้ำเสียงออดอ้อนคิดว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยต้องชอบแบบนี้แหละ"มาอ้อนใกล้ๆ""ไม่""ถ้างั้นไม่พาออกไปเดินเล่นนะ" เขายังคงนอนพิงหมอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางที่สบายอารมณ์"คุณจะพาฉันออกไปจริงเหรอ" คนตัวเล็กดีใจมากจนเผลอลุกเดินมาใกล้เขาหมับ.."อุ๊ยคุณ" ร่างของเธอถูกอีกฝ่ายกระชากมาจนใบหน้าของเขาแนบอยู่กับหน้าอก "คุณจะพาฉันออกไปเดินเล่นจริงนะ" ออกไปตอนกลางวันแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เผื่อมีใครเดินผ่านจะได้ขอความช่วยเหลือได้แต่แทนที่เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บมที่ 20
"กลับเพนท์เฮ้าส์เลยไหมครับ" เห็นเจ้านายเดินออกมามนตรีก็รีบเปิดประตูรถให้"ไม่..กูจะไปบ้านหลังนั้น""จะค้างที่นั่นเหรอครับ""ทำไมมึงต้องถามด้วย เหมือนไม่เชื่อว่ากูจะค้างที่นั่น""เชื่อครับ" ปากบอกเชื่อแต่ใบหน้าเริ่มจะมีรอยยิ้ม แทบจะทุกครั้งเลยมั้งที่ไปบ้านหลังนั้นต้องหัวซุกหัวซุนออกมานอนที่เพนท์เฮ้าส์เหมือนเดิมพอรถจอดเอที่เฝ้าอยู่ก็เปิดประตูรอให้เจ้านายเดินเข้าไปในห้องนั้นโดยไม่ต้องสั่งเข้ามาถึงก็เห็นว่าเธอนอนหลับไปแล้ว ตั้งแต่มีผู้หญิงคนนี้ก้าวเข้ามาชีวิตของเขาก็มีสีสันขึ้นเยอะ เพราะไม่เคยมีใครกล้าทำอะไรกับเขาแบบนี้ เธอคนแรกมั้งที่ท้าทายอำนาจของเขาสิงขรเปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำสิ่งแรกที่เขาดูคือเครื่องใช้ของเธอที่อยู่ในนั้น ตอนนี้เขาสั่งให้คนที่เฝ้าอยู่ที่นี่ซื้อเครื่องใช้พวกนั้นมาเปลี่ยนให้เธอทั้งหมด รวมถึงของเขาด้วยพอได้ยินเสียงอาบน้ำไอรินก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"ใคร?" หญิงสาวตกใจรีบเดินไปเปิดดูประตูห้องน้ำ "คุณ?"สายตาคมหันมามองดูเล็กน้อยแล้วก็หันกลับไปอาบน้ำต่อ"เข้ามาตั้งแต่เมื่อไร อาบน้ำก็ไม่ปิดประตู" ไอรินพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะเดินกลับมานอนต่อหลังจากอาบน้ำเสร็จสิงขรก็ตามเธอม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 21
ดึกดื่นคืนนั้น.. ที่เธอรู้ว่ามันเป็นกลางคืนเพราะมองผ่านช่องลมของห้องน้ำ คนที่เขาติดคุกติดตารางก็คงมีความรู้สึกเหมือนเธอนี่แหละ ถึงแม้คุกที่เธอติดระดับ VIP แต่ใครอยากจะถูกขังอยู่แบบนี้ล่ะรู้ว่าจะมาทิ้งเธอไว้ในห้องแบบนี้วันนั้นบอกตำรวจก็ดี ไม่น่าช่วยโกหกเลย พอนึกถึงเรื่องวันนั้นทำไมเธอถึงไม่ส่งสัญญาณบอกตำรวจ เธอโง่หรือเปล่าไอริน นั่นมันคือโอกาสทองเลยนะแต่มานึกถึงตอนนี้ก็สายไปแล้ว ถ้ามีโอกาสอีกเธอจะพยายามคว้าโอกาสนั้นไว้ แล้วเมื่อไรเขาจะกลับมาเนี่ยและแล้วคืนที่ 5 ก็ผ่านไป จนถึงเช้าวันที่ 6แกร็ก..ไอรินได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาแต่เธอก็ยังคงนอนหันหลังให้ เพราะคิดว่าเป็นลูกน้องของเขาที่เอาอาหารเข้ามาส่ง ถึงแม้เธอจะถามพวกนั้นก็ไม่ให้คำตอบอะไรเธออยู่ดีกึก.. เสียงประตูปิดลงเธอก็ยังคงนอนหันหลังอยู่เหมือนเดิม เพราะคิดว่าพวกมันคงวางของไว้แล้วก็ออกไปก๊อกแก๊ก..แต่พอมีเสียงเหมือนวางของอะไรสักอย่าง ไอรินถึงได้ดันตัวลุกขึ้นอย่างเร็ว เพราะคิดว่าในห้องนี้น่าจะมีแค่เธอ..แล้วเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร"คุณ?" หันไปเห็นว่าเป็นใครใบหน้างามร้อนผ่าวขึ้นมา"นึกว่านอนหลับอยู่"ตุ๊บ! มือเรียวคว้าหมอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 22
"มาช้านะครับคุณสิงขร""โทษทีว่ะมีเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย""ไม่เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละ""อะไรใหม่ๆ ของมึงวะ""อ้าวอย่าวะสิโว้ยคนอุตส่าห์พูดดีๆ ด้วย""ก็คุณกวนตีนผมก่อนนี่ครับ""ไม่เอาแล้วมาพูดเรื่องงานดีกว่า พูดเรื่องผู้หญิงไม่จบง่ายๆ หรอก""ใครล่ะเป็นคนเริ่มก่อนอุตส่าห์รีบมาแล้วนะเนี่ย""รีบแล้วใช่ไหม ถ้าไม่รีบคงถึงพรุ่งนี้ล่ะมั้ง""จะคุยเรื่องงานไหม""คุยคร้าบ..ฉันไม่แน่ใจว่าของล็อตนี้จะข้ามฟากได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็คงต้องเร่ขายในประเทศ""คุณใช้คำว่าเร่ขายเลยเหรอวะ""ฮ่าาาา เอาน่าราคาตกหน่อยก็ช่างมัน ล็อตต่อไปเราค่อยวางแผนกันใหม่""แล้วไอ้นรสิงห์มันรู้ไหมว่านายมาร่วมลงทุนกับฉัน""จะให้ทำยังไงได้ล่ะอยู่ดีไม่ว่าดีกัดกันเองซะงั้น" คนที่เลือกฝั่งก็ทำใจลำบาก เพราะถ้าจะหันกลับไปหาอีกฝั่งคงไม่ได้แล้ว"ขอบใจมากที่ไม่ทิ้งเพื่อน แล้วรู้ข่าวไอ้พวกนั้นไหม""แล้วนายไปกรุงเทพฯมาไม่ได้ยินข่าวพวกมันเลยเหรอ""ไปจัดการเรื่องส่วนตัวเลยไม่ได้สนใจ""ปล่อยวางมันไปเถอะเราก็มาทำมาหาแดกกัน""ขอบใจมึงอีกครั้งนะสมิงดำ" อดคิดถึงวันที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเพื่อนมาไม่ได้ กลุ่มของเขามีด้วยกัน 6 คน ต่างก็ช่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 23
หลังจากที่ไม่ให้ธามม์ติดตามมาด้วย ธามม์ก็ไม่กล้าเพราะถ้าขัดคำสั่งได้เจ็บตัวแน่ สิงขรให้มนตรีพามาค้างที่บ้านหลังใหม่"ว่างเหรอคะ" คำถามแรกที่เห็นหน้าเขาโผล่เข้ามา"ถามอะไร" คนยิ่งกำลังเซ็งๆ อยู่"ก็เห็นมาหาฉันได้ ว่างแล้วเหรอ" เมื่อวานรอมาทั้งวันทั้งคืนบอกจะพาเราออกไปเที่ยวแต่ไม่เห็นกลับมา วันนี้ก็จนค่ำมืดแล้วถึงมาหา ใครจะไม่โมโหล่ะแต่สิงขรก็ไม่ได้ตอบ เขารู้ว่าที่เธอถามเพราะประชด หลังจากที่เอาเสื้อตัวนอกวางพาดไว้เก้าอี้ชายหนุ่มก็ถอดเสื้อผ้าออกเพื่อจะเข้าไปอาบน้ำอาบน้ำออกมาก็เห็นเธอนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียง"เป็นอะไร""คุณบอกจะพาฉันออกไปเที่ยว""วันนี้ผมเหนื่อยขอเป็นวันหลังแล้วกัน""ถ้างั้นก็ปล่อยฉันไปสิ"สายตาคมจับจ้องมาที่ใบหน้างามของอีกฝ่ายในระหว่างที่กำลังเช็ดผมอยู่"มองทำไม" มองขนาดนี้ใครจะไม่สงสัยล่ะ"อยู่แต่ในนี้อึดอัดไหม""คุณก็ลองขังตัวเองไว้ในห้องสักอาทิตย์สิคะ จะได้รู้ความรู้สึกของฉัน""พรุ่งนี้ผมจะให้คุณออกไปข้างนอกได้ แต่ห้ามออกจากบ้านหลังนี้""จริงเหรอคะ""แต่คุณรู้นะว่าถ้าทำให้ผมไม่พอใจจะเกิดอะไรขึ้น""ฉันจะทำอะไรได้ล่ะลูกน้องคุณเยอะขนาดนี้"คุยกับเธอรู้เรื่องเขาถึงได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 24
ไอรินรีบเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมแทบจะไม่ได้หวีเธอหยิบเอาแค่ผ้าผูกผมแล้วถือออกมาจากห้องสิงขรที่ยังนั่งอยู่โซฟามองตามร่างระหงที่เอาแต่จ้องมองไปทางหน้าประตูเธอสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าจนเต็มปอดก่อนที่จะค่อยๆ ปล่อยมันออกมา"มึงมองอะไร" สายตาที่มองเธออยู่เหลือบมองไปเห็นลูกน้องที่กำลังมองเธออยู่เช่นกัน"เปล่าครับ""จะไปทำอะไรก็ไปทำ""ครับ""วันนี้คุณไม่ได้ไปไหนเหรอ" ไอรินหันมองมาดูเขาที่กำลังตำหนิลูกน้องอยู่"ยังไม่แน่ใจ""ถ้าคุณออกไปฉันขอไปด้วยได้ไหมคะ" เสียงออดอ้อนดังออกมาพร้อมกับเจ้าของเสียงที่เดินไปนั่งลงข้างๆ และก็ไม่ได้นั่งเฉยๆ ด้วยเพราะเธอเอื้อมมือไปนวดขาให้เขา"ได้คืบก็จะเอาศอก""ไม่ให้ไปก็พูดมาดีๆ ก็ได้" เห็นว่าเขาไม่ให้ไปด้วยมือที่นวดอยู่ก็ขยับออก"ทำไมไม่นวดต่อ""ไม่มีอารมณ์""ถ้าทำตัวน่ารักอาจจะพาออกไปด้วยก็ได้""จริงเหรอคะ" ใบหน้างามที่กำลังบึ้งตึงอยู่มีรอยยิ้มออกมา เพราะแบบนี้ไงเขาถึงยังไม่อยากปล่อยเธอไป ผู้หญิงอะไรน่ารักชะมัดมือเรียวเอื้อมไปนวดต้นขาให้เขาอีกครั้ง แต่เธอนวดไม่เป็นหรอกแค่ขย้ำๆ"นายครับ""โผล่หัวมาได้แล้วเหรอ""ก็เจ้านายไม่ใช่เหรอที่ไม่ให้ผมมา คือคุณยี่.."
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 25
เห็นยี่หวาเข้ามาสิงขรถึงได้ขยับมือออก แต่ดาวก็แกล้งตีเนียนนั่งอยู่ที่เดิม"ยี่หวามีเรื่องจะคุยกับคุณค่ะ" ตอนนี้ยี่หวาแทบไม่ได้มองดูในห้องนั้นด้วยซ้ำว่ามีใครอยู่ แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะคนที่เธอสนใจที่สุดก็คือสิงขร"เดี๋ยวตามไปที่ห้องทำงาน""ค่ะ" ก่อนออกจากห้องนั้นยี่หวายังปรายหางตามองจิกไปที่ดาว คิดว่าแม่นี่คงไม่ธรรมดาแล้วล่ะเจนนี่และเอมมี่มองตากันแบบยิ้มๆ คิดว่าดาวต้องเจองานใหญ่แน่ เพราะใครๆ ก็คิดว่าผู้หญิงที่มาใหม่เป็นแฟนกับเสี่ย"ดื่มตามสบายเลยนะ ฉันเปิดโรงแรมไว้ให้แล้ว ถ้ายังไม่กลับพรุ่งนี้ค่อยนัดเจอกันใหม่" สิงขรพูดกับเพื่อนก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป"เสี่ยขา คืนนี้ถ้าเหงาให้เจนนี่ไปบริการก็ได้นะคะ""เจ้านายให้ออกจากที่นี่ด้วยเหรอ""จุ๊ๆ เสี่ยอย่าพูดเสียงดังสิคะ ถ้าใครได้ยินมีหวังเจนนี่เดือดร้อนแน่""หึหึ"ดาวเหลือบมองมาดูเจนนี่ที่ออดอ้อนเสี่ยเพื่อนรักของสิงขร"เสี่ยขา ให้ดาวนวดคลายเมื่อยให้ไหมคะ""นี่! แม่ดาว" เจนนี่ชักจะไม่พอใจที่ดาวจะมาอ้อนลูกค้าของเธอ"ไม่เอาไม่ทะเลาะกันได้ทุกคน""คะ?""ฮ่าา เสี่ยพูดเล่น""เสี่ยอารมณ์ดีจังเลยนะคะ เอมมี่ชักอยากจะรู้จักชื่อของเสี่ยแล้วสิคะ"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 26
"ทำไมคุณไม่ทานก่อนล่ะ" ออกมาจากห้องน้ำยังเห็นว่าเขานั่งรออยู่เลย"รอทานพร้อมกัน"ไอรินหยิบช้อนส้อมขึ้นมา กำลังจะเอื้อมไปตักอาหาร สิงขรก็ตักอาหารที่เธอกำลังจะตักเมื่อสักครู่วางใส่จานให้"......" เธอมองหน้าเขาเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่พอเธอกำลังจะเอื้อมไปตักอีกอย่างเขาก็ทำหน้าที่ตักให้อีก"ทำไมคุณไม่กินล่ะ""ยังไม่หิว" ตอนนี้เขาอื้อไปหมดแล้วจับต้นชนปลายอะไรก็ไม่ถูกได้ยินว่าเขายังไม่หิวเธอเลยวางช้อนกับส้อมลง"เป็นอะไร""จะให้ฉันนั่งกินคนเดียวหรือไง"สิงขรมองหน้าเธอก่อนที่จะตักอาหารใส่ปากตัวเอง เธอกับเขามันคงเป็นไปไม่ได้ ทั้งสองแทบไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แถมเธอคิดยังไงกับเขาเขายังไม่รู้เลย"อันนี้ดูน่าจะอร่อยนะ คุณลองกินดูสิ" ไอรินเลยทำหน้าที่ตักอาหารให้เขาบ้าง"อืม อร่อยจริงๆ""หน้าฉันมีอะไรติดหรือเปล่า" เขาไม่ได้มองด้วยซ้ำว่าเอาอะไรใส่ปาก มัวแต่มองหน้าเธออยู่นั่นแหละ"อยากไปไหนอีกก็บอกนะ เดี๋ยวพาไป""ทำไมวันนี้คุณใจดีจังเลย ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าเนี่ย"สิงขรยกยิ้มเล็กน้อยพอให้เธอรู้ว่าเขาก็มีอารมณ์ร่วมกับสิ่งที่เธอพูดอยู่จนทั้งสองทานข้าวเสร็จก็ออกมา.."กลับบ้านใช่ไหมครับ" ธามม์ถามตอนท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
บทล่าสุด
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้
