เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 14
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-30 07:25:15"สวัสดีค่ะเสี่ย ดาวขอโทษด้วยนะคะยังไม่ได้แต่งตัวเลย"
"ใครให้เข้ามา" สิงขรที่นั่งอยู่เหลือบตามองดูลูกน้อง ดาวกำลังจะเดินไปนั่งข้างๆ ถึงกับหยุด
"ถ้าเสี่ยยังไม่ต้องการให้ดาวดูแลดาวออกไปก็ได้นะคะ" ดาวเป็นคนฉลาดมากพอรู้ว่าสิงขรชอบผู้หญิงที่อินโนเซ้นท์ก็แกล้งทำเป็นไร้เดียงสา
"มาแล้วก็ไม่เป็นไร มานวดให้หน่อย" ชายหนุ่มเอนตัวลงพิงกับโซฟา ส่วนดาวที่กำลังจะนั่งก็เดินอ้อมไปด้านหลังเพื่อนวดไหล่ให้ "กำลังมือดีนี่ เคยทำงานนวดมาเหรอ"
"ที่บ้านดาวยากจนค่ะ แม่นวดให้ชาวบ้านที่ปวดเมื่อยเพื่อแลกกับเงินมาใช้จ่ายในครอบครัว ดาวโตมาได้ก็เพราะเงินของแม่เลยพยายามศึกษาวิธีการนวดกับแม่ค่ะ"
"อืม" สิงขรกำลังเคลิ้ม ดาวที่นวดไหล่อยู่ขยับมือมาตรงท้ายทอยเขาถึงกับสะดุ้ง
"อุ้ยขอโทษค่ะ เสี่ยมีแผลตรงนี้เหรอคะ"
"ไม่มีอะไร พอแค่นี้แหละ"
"ดาวขอดูแผลหน่อยได้ไหมคะ" สิงขรอนุญาตให้ดาวดูแผลโดยการนั่งอยู่เฉยๆ ส่วนอีกฝ่ายโน้มใบหน้าลงมามองใกล้ๆ "ถูกของแข็งกระทบนี่คะ เดี๋ยวดาวจะประคบให้นะ โชคดีที่เป็นแผลนิดเดียว"
พูดจบดาวก็ออกไปหาของที่จะมาประคบให้
สิงขรมองไปดูหน้าลูกน้อง และทุกคนก็ออกไปจากห้อง ..พอได้ของที่ต้องการแล้วดาวก็กลับมา
"อุ๊ย.." ดาวไม่ได้เดินอ้อมไปประคบด้านหลังเหมือนตอนนวด เธอเอื้อมมือเอาลูกประคบที่เตรียมมายื่นไปทางด้านหลัง ตอนที่โน้มตัวลงมาหน้าอกแทบจะชิดกับใบหน้าของสิงขร และตอนนั้นเขาก็กระชากตัวของดาวเข้ามาแนบกับลำตัว
"ใจเย็นก่อนสิคะดาวขอประคบก่อน แผลตั้งหลายวันแล้วทำไมคุณสิงขรถึงปล่อยแบบนี้ล่ะคะ" แต่พอดาวนึกได้ว่าเผลอไปเรียกชื่อแทนที่จะเรียกเสี่ยเหมือนทุกคนเรียกกัน ดาวก็กล่าวคำขอโทษ
"ไม่เป็นไรหรอก เธอรู้เรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ"
"ความรู้รอบตัวค่ะ ดาวเป็นคนที่ชอบศึกษาพวกนี้ เผื่อว่าสักวันจะได้ดูแลผู้ชายสักคน" ดาวหมายถึงผู้ชายที่จะเข้ามาเป็นคู่ครอง
จนถึงเย็นของวันนั้น..ไอรินได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาก็เริ่มมีความกลัว กลัวว่าจะเป็นไอ้บ้านั่น ถ้าวันนี้เขามาอีกเธอจะปลอดภัยไหม
แต่สักพักรถคันที่วิ่งเข้ามาก็วิ่งออกไปเหมือนเอาอะไรมาส่ง หญิงสาวหายใจโล่งขึ้นคิดว่าวันนี้เขาคงไม่มา
สักพักก็มีคนเอาเสื้อผ้าชุดใหม่เข้ามาส่งให้เธอ เพราะเมื่อคืนนี้เขาทำเสื้อเธอขาดอีกแล้ว เธอเย็บโดยการใช้มือไม่ได้ใช้จักรมันเลยไม่มีความทนถูกแรงดึงนิดหน่อยก็ทำให้ขาดออกจากกันแล้ว
"วันนี้ท่านไม่มา" คนที่เอาของมาส่งกล่าวก่อนที่จะปิดประตูห้อง คงคิดว่าเธออยากจะถามเรื่องของเจ้านายพวกมันล่ะสิ ใครอยากจะให้มาล่ะ
[คลับ S̄ingk̄hr]
"เรารวมกลุ่มประท้วงกันเลยดีไหม เสี่ยนะเสี่ย หลงหัวปักหัวปำเลย"
"เราเป็นแค่ลูกจ้างจะไปทำอะไรได้ล่ะ ในเมื่อเสี่ยชอบแบบนั้น"
"ใช่ดูไม่ออกหรือไงว่าตอแหล"
"อย่าพูดเสียงดังสิ หน้าต่างมีหูประตูมีช่องนะ"
"ก็มันอดใจไม่ได้นี่เรามาทำงานก่อนตั้งแต่เริ่มตั้งผับนี้ด้วยซ้ำ"
"พี่ๆ กำลังพูดถึงดาวอยู่หรือเปล่าคะ"
3-4 คนที่กำลังจับกลุ่มคุยกัน รีบหันกลับไปมองตามเสียง
"น้องดาว? พี่นึกว่าเข้าไปดูแลเสี่ยสะอีก"
"ดาวแค่ออกมาเติมแป้งค่ะ พอดีว่าแป้งหลุด" ดาวพูดเป็นนัยให้พวกนั้นเข้าใจว่าที่แป้งหลุดเพราะถูกคลอเคลียมากเกินไป ..พูดจบดาวก็แยกตัวออกไปที่ล็อกเกอร์เพราะจะไปเอาของในกระเป๋า
คืนนี้ยังไงก็ต้องเสร็จฉัน จะแทงก็ไม่แทงสักทีลีลาอยู่ได้ ..ดาวมองของที่อยู่ในมือ เพราะเตรียมมันมาไว้ผสมเหล้าให้กับสิงขรได้ดื่ม จะได้รู้ว่าสวรรค์มีจริง
ดาวหายออกไปไม่นานกลับมารอบข้างของสิงขรก็ไม่มีที่ว่างให้นั่งแล้ว เพราะข้างๆ ของมาเฟียหนุ่มใครๆ ก็อยากจะนั่ง
"เดี๋ยวฉันเอาเข้าไปเอง" จังหวะนั้นพนักงานก็เข้ามาบริการเครื่องดื่มพอดี ดาวเลยอาสายกเข้ามา แล้วก็เริ่มผสมเหล้า...
ดาวขยับเหล้าแก้วนั้นไปให้เจนนี่ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เพื่อให้เจนนี่บริการเสี่ย
"เสี่ยขาดื่มหน่อยนะคะ"
หลังจากที่เห็นว่าสิงขรรับเหล้าแก้วนั้นจากมือเจนนี่ ดาวก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปด้านหลัง
"ดาวนวดให้นะคะเสี่ย" ดาวเอามือแนบกับขมับของเขาทั้งสองข้างก่อนจะนวดวนไปมาเพื่อให้ผ่อนคลาย ส่วนสายตาเอาแต่จับจ้องขณะที่เขาดื่มเหล้าแก้วนั้น
สิงขรไม่ได้ยกดื่มจนหมดแก้วหรอก เขาจิบเล็กน้อยแล้วก็วางแก้วลง
มือของดาวที่นวดวนอยู่ขมับสะดุดเล็กน้อย แต่ก็รีบปรับอารมณ์ตัวเองให้ไวก่อนจะขยับต่ำลงมานวดที่ไหล่
"เสี่ยขาดื่มให้หมดสิคะ" เอมมี่ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งหยิบแก้วเหล้าแก้วนั้นขึ้นมาให้สิงขรดื่มอีก
แล้วเขาก็อ้าปากออกเล็กน้อยให้เธอคนนั้นเป็นคนป้อน
"เดี๋ยวดาวชงเหล้าให้ใหม่นะคะ" ดาวที่นวดอยู่เอื้อมมือไปจะหยิบแก้วเปล่าที่สิงขรเพิ่งดื่มหมดมาชงให้อีก
"ไม่ต้องหรอก" ว่าแล้วมาเฟียหนุ่มก็ดันตัวลุกขึ้นจนสาวๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ต้องรีบขยับออก
"เดี๋ยวก่อนสิคะเสี่ยจะไปไหนคะ" ดาวรีบเดินตามหลังเพราะจะปล่อยเขาไปแบบนี้ไม่ได้ เขาดื่มไปจนหมดแก้วเลยนะ
แต่พอดาวเดินตามมาจนถึงหน้าผับ ก็ถูกลูกน้องของสิงขรขวางไว้
"ฉันแค่จะตามไปบริการเสี่ย"
"ไม่ต้อง"
ดาวได้แต่มองตามหลังรถที่สิงขรเพิ่งขึ้นไปเมื่อสักครู่ ทำไมโชคถึงไม่เข้าข้างเธอเลย ชวดอีกแล้วไหมล่ะ
"พวกมันขนของข้ามไปได้หรือยัง"
"ไปได้แล้วครับ"
"อย่าให้พวกมันมีพิรุธล่ะ"
"พวกนี้มันมืออาชีพครับ เราจะไปหาสมิงดำเลยไหมครับ"
"อืม" หลังจากที่ตอบลูกน้องไปร่างกายของเขาก็รู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมา
"เป็นอะไรครับเจ้านาย" มนตรีที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่มองกระจกหลังพอดีเห็นว่าเจ้านายขยับเนคไทออกแบบไม่สบายตัว
"กลับบ้านหลังนั้น"
"เราไม่ไปตามนัดแล้วเหรอครับ"
"โทรไปเลื่อนนัด" ขณะที่พูดเขายังพยายามถอดเสื้อนอกออก
"นายไม่สบายหรือเปล่าครับ" ธามม์ดูท่าทางของสิงขรแปลกๆ
"พากูไปบ้านหลังนั้น" นอกจากจะร้อนวูบวาบตามร่างกายแล้วเขายังคิดถึงหุ่นแซ่บๆ ของเธอด้วย
มนตรีและธามม์หันมองหน้ากันเพราะดูเจ้านายแปลกไปแถมยังเร่งให้พาไปบ้านหลังนั้นอีก
"เร็วหน่อยสิวะ!"
บทที่เกี่ยวข้อง
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 15
หลังจากที่รถจอดสิงขรก็รีบเปิดประตูลงจากรถแล้วก้าวเท้าเดินเข้าไปในบ้านแบบรีบเร่ง"อ้าวไหนบอกว่าจะไม่มาไงพี่" คนที่เฝ้าอยู่บ้านหลังนี้เห็นว่าเจ้านายเดินผ่านไปแบบรีบๆ ก็เลยเดินออกมาถามธามม์ที่เพิ่งลงจากรถ"พวกมึงก็รู้ว่าเจ้านายเราเห่อของใหม่แค่ไหน""อีกหน่อยคงยัดเงินให้เหมือนทุกครั้งล่ะสิ" ผู้หญิงที่เขามีสัมพันธ์ด้วยนานสุดก็คงไม่ถึงเดือน แต่คนไหนที่เขาเก็บไว้บำเรอนานหน่อยก็จะได้เงินไปตั้งตัวคนที่ยืนเฝ้าประตูอยู่เห็นว่ามาเฟียผู้เป็นเจ้านายเดินเข้ามาก็รีบเปิดประตูให้ไอรินอาบน้ำเสร็จออกมาพอดีเป็นจังหวะเดียวกับประตูห้องเปิดเข้ามา หญิงสาวรีบก้าวถอยหลังกลับเข้าไปในห้องน้ำ แต่เธอยังปิดประตูไม่สนิทก็ถูกอีกฝ่ายผลักประตูเข้ามาก่อน"อุ๊ยคุณ!" หญิงสาวรีบดึงผ้าเช็ดตัวเข้ากระชับร่างกายไว้แน่น แต่ก็สู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้สิงขรเอื้อมมือไปกระชากผ้าเช็ดตัวนั้นออก "คุณจะทำอะไรฉัน"แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ฟังเธอเลย พอผ้าเช็ดตัวหลุดลงใบหน้าคมก็ฝังจูบลงที่เนินหน้าอก"คุณ.. อย่าทำอะไรฉันเลยนะ" ไอรินไม่รู้ว่ามันจะได้ผลเหมือนทุกครั้งไหม พอเขาเห็นน้ำตาและท่าทางหวาดกลัวของเธอเขาก็จะหยุด "อืมมม"แต่ครั้งนี้มันกลับไม่เป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 16
ไอรินลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยร่างกายที่อ่อนเพลีย ที่เธออ่อนเพลียเพราะเพิ่งหลับไปตอนที่เขาออกจากห้อง ถึงแม้ว่าจะง่วงแค่ไหนเธอก็ข่มตาไว้เพราะกลัวจะไม่ปลอดภัยเขาคงเป็นที่หมายตาของสาวๆ ล่ะสิถึงถูกวางยาปลุกเซ็กส์แบบนั้น แล้วทำไมไม่ทำอะไรกับคนที่วางยาเลยล่ะ"เธอก็รักฉันสิ รักฉันตอนนี้เลย" คำพูดประโยคนี้ของเขามันผุดขึ้นมาในหัว ..ไม่นะไอริน เธอจะคิดถึงคำพูดนั้นทำไมในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เธอไม่ใช่คนที่จะมารักใครง่ายๆ แบบนี้สักหน่อย ถ้าไม่งั้นป่านนี้เธอก็คงจะมีความรักไปนานแล้วเข้ามาในห้องน้ำสิ่งแรกที่เธอทำคือแปรงฟันอีกรอบ ที่จริงเธอแปรงฟันไปหลายรอบแล้ว มันรู้สึกขยะแขยงยังไงไม่รู้ แต่ก็ดีกว่าเธอต้องเสียตัวให้เขาอิสระ..เขาจะจำคำที่พูดเมื่อคืนนี้หรือเปล่า เพราะตอนที่คุยกันเขาบอกว่าจะคิดดูอีกทีว่าจะให้อิสระเธอไหม เธอต้องทำให้เขามั่นใจว่าเธอจะไม่หนีหลังจากอาบน้ำเสร็จไอรินก็ออกมา เธออยู่แต่ในห้องมาแบบนี้อาทิตย์กว่าแล้ว เกิดมาไม่เคยถูกกักขังแบบนี้เลย มันจะต่างอะไรกับติดคุกติดตารางในเวลาต่อมาที่คลับ.."รู้หรือยังว่าเป็นฝีมือของใคร""เราสงสัยอยู่สี่คนครับ"ในห้องนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด เลยไม่รู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 17
"เจ้านายครับตอนเที่ยงเรามีนัดทานข้าวกับคุณยี่หวานะครับ" มนตรีจอดรถรอรับเจ้านายอยู่หน้าเพนท์เฮ้าส์เห็นเจ้านายลงมาก็รีบเปิดประตูรถให้"เลื่อนไปเป็นตอนเย็น" สิงขรหันไปสั่งธามม์ที่เดินตามมา"แล้วตอนเที่ยงเจ้านายจะไปไหนครับ" ที่มนตรีถามเพราะจะได้พาไปถูก"ไปร้านขายยา""เจ้านายเป็นอะไรครับ""แล้วมึงจะถามทำไม บอกให้ไปไหนก็ไปเถอะน่า" ธามม์สะกิดมนตรีไว้ไม่ให้ถามหน้าร้านขายยา.."พวกมึงไม่ต้องลง" สิงขรลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในร้าน ที่ไม่สั่งให้พวกนั้นลงมาซื้อเดี๋ยวมันก็เกี่ยงกันอีก"สวัสดีค่ะต้องการยาประเภทไหนคะ""เวลาที่ผู้หญิงเจ็บท้อง เขากินยาอะไรหรือต้องทำยังไง""ผู้หญิงเจ็บท้องเป็นอะไรคะ""เป็น..""อ๋อผู้หญิงเป็นรอบเดือนใช่ไหมคะ" เภสัชกรที่ประจำอยู่ร้านนี้พอจะเดาได้แล้ว"อืม""ลองเอาน้ำร้อนประคบดูก่อนนะคะ มีถุงน้ำร้อนหรือยังคะ""ไม่มี""ถ้าประคบแล้วไม่ดีขึ้นแนะนำให้กินยาตัวนี้นะคะ คนไข้แพ้ยาอะไรไหมคะ""ไม่รู้""ก่อนจะให้คนไข้ทานลองถามคนไข้ดูก่อนนะคะว่าเคยกินยาประเภทนี้ไหม" เภสัชกรก็ทำได้แค่นี้แหละพูดแทบจะนับคำได้จ่ายเงินแล้วสิงขรก็ออกมาจากร้านพร้อมกับถุงยา"เราจะไปไหนต่อครับ""มึงไม่เห็นหรือไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 18
"หึ..หึ..หึ..ฮ่าา" หลังจากที่รู้ว่าเขาใช้อะไรสระผมไอรินพยายามกลั้นขำไว้แต่ก็กลั้นไม่อยู่"มีอะไรน่าขำ""ตอนสระผมรู้สึกเย็นๆ ด้วยไหมล่ะคะ""อืมใช่ หอมด้วย""หึหึหึ""ถ้ายังขำอยู่อีกเดี๋ยวได้โดน""ก็คุณเองไม่ใช่เหรอที่ซื้อของมาให้ฉัน คุณไม่รู้หรือไงว่าซื้ออะไรมาบ้าง""หลายอย่างขนาดนั้นจะไปรู้ได้ยังไง""ดีแล้วล่ะค่ะไม่ต้องรู้หรอก""ยัง..ยังไม่พูดอีก" ชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาหาเธอเพราะหาโอกาสจะใกล้ชิดอยู่แล้ว"ถอยไปนะ" มือเรียวผลักหน้าอกอีกฝ่ายให้ถอยไป"ก็บอกมาสิว่ามันคืออะไร""มันใช้สระผมเหมือนกันนั่นแหละค่ะแต่สระผมล่าง""สระผมล่าง?" สายตาคมมองต่ำลงไปดูท่อนล่างของเธอ "อย่าบอกนะว่า?""ใช่ค่ะน้ำยาล้างจุดซ่อนเร้น สดชื่นดีไหมล่ะคะ""ถึงว่ากลิ่นเดียวกันเลย""คุณ!" ทีแรกกำลังจะต่อว่าให้เขาแต่พอเงยหน้าขึ้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมด้วยการโน้มลงจูบ "อืมม!"ตอนที่ริมฝีปากของเธอกำลังจะหลุดออก เขาก็เอื้อมมากดท้ายทอยของเธอไว้แน่นแล้วก็ขยี้จูบเข้าไปอีก"อื้มมม"สิงขรใช้ลิ้นของตัวเองทำให้เธอเคลิ้มให้ได้มากที่สุดก่อนจะพาไปนอนลงบนเตียงชายหนุ่มตามลงไปซุกไซร้เรือนร่างระหงทันทีโดยไม่ปล่อยเวลาไป"อือ ไม่นะ" มือเรียวเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 19
"เธอชื่ออะไร""ถามทำไม""เวลาครางจะได้เรียกชื่อถูกไง""ไอ้!""บอกมาว่าชื่ออะไร""ไม่ต้องมาครางชื่อฉันเลยนะ""ถ้าครางชื่อผู้หญิงคนอื่นเดี๋ยวก็จะโกรธอีก""ไอ้ลามกไอ้โรคจิตในสมองของนายคงมีแค่เรื่องนี้สินะ เอาเวลาไปทำงานดีกว่าไหม""ปากเหรอที่พูด" จำได้ครั้งสุดท้ายคนที่ว่าให้เขาได้ก็คือแม่"เอ่อ.. ถือว่าฉันขอโทษแล้วกัน วันนี้คุณไม่ไปทำงานใช่ไหม" ท่าทางเมื่อสักครู่เปลี่ยนไปตอนที่คิดอะไรขึ้นมาได้ จากใบหน้าที่บึ้งตึงใส่อีกฝ่ายอยู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา"อยากได้เหรอ""!!!!!" ไอรินต้องกัดฟันไว้ เพราะมันเป็นโอกาสของเธอแล้ว "ไหนๆ วันนี้คุณก็ว่างแล้วพาฉันออกไปเดินเล่นหน่อยสิคะ" หญิงสาวใช้น้ำเสียงออดอ้อนคิดว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยต้องชอบแบบนี้แหละ"มาอ้อนใกล้ๆ""ไม่""ถ้างั้นไม่พาออกไปเดินเล่นนะ" เขายังคงนอนพิงหมอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางที่สบายอารมณ์"คุณจะพาฉันออกไปจริงเหรอ" คนตัวเล็กดีใจมากจนเผลอลุกเดินมาใกล้เขาหมับ.."อุ๊ยคุณ" ร่างของเธอถูกอีกฝ่ายกระชากมาจนใบหน้าของเขาแนบอยู่กับหน้าอก "คุณจะพาฉันออกไปเดินเล่นจริงนะ" ออกไปตอนกลางวันแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เผื่อมีใครเดินผ่านจะได้ขอความช่วยเหลือได้แต่แทนที่เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บมที่ 20
"กลับเพนท์เฮ้าส์เลยไหมครับ" เห็นเจ้านายเดินออกมามนตรีก็รีบเปิดประตูรถให้"ไม่..กูจะไปบ้านหลังนั้น""จะค้างที่นั่นเหรอครับ""ทำไมมึงต้องถามด้วย เหมือนไม่เชื่อว่ากูจะค้างที่นั่น""เชื่อครับ" ปากบอกเชื่อแต่ใบหน้าเริ่มจะมีรอยยิ้ม แทบจะทุกครั้งเลยมั้งที่ไปบ้านหลังนั้นต้องหัวซุกหัวซุนออกมานอนที่เพนท์เฮ้าส์เหมือนเดิมพอรถจอดเอที่เฝ้าอยู่ก็เปิดประตูรอให้เจ้านายเดินเข้าไปในห้องนั้นโดยไม่ต้องสั่งเข้ามาถึงก็เห็นว่าเธอนอนหลับไปแล้ว ตั้งแต่มีผู้หญิงคนนี้ก้าวเข้ามาชีวิตของเขาก็มีสีสันขึ้นเยอะ เพราะไม่เคยมีใครกล้าทำอะไรกับเขาแบบนี้ เธอคนแรกมั้งที่ท้าทายอำนาจของเขาสิงขรเปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำสิ่งแรกที่เขาดูคือเครื่องใช้ของเธอที่อยู่ในนั้น ตอนนี้เขาสั่งให้คนที่เฝ้าอยู่ที่นี่ซื้อเครื่องใช้พวกนั้นมาเปลี่ยนให้เธอทั้งหมด รวมถึงของเขาด้วยพอได้ยินเสียงอาบน้ำไอรินก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"ใคร?" หญิงสาวตกใจรีบเดินไปเปิดดูประตูห้องน้ำ "คุณ?"สายตาคมหันมามองดูเล็กน้อยแล้วก็หันกลับไปอาบน้ำต่อ"เข้ามาตั้งแต่เมื่อไร อาบน้ำก็ไม่ปิดประตู" ไอรินพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะเดินกลับมานอนต่อหลังจากอาบน้ำเสร็จสิงขรก็ตามเธอม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 21
ดึกดื่นคืนนั้น.. ที่เธอรู้ว่ามันเป็นกลางคืนเพราะมองผ่านช่องลมของห้องน้ำ คนที่เขาติดคุกติดตารางก็คงมีความรู้สึกเหมือนเธอนี่แหละ ถึงแม้คุกที่เธอติดระดับ VIP แต่ใครอยากจะถูกขังอยู่แบบนี้ล่ะรู้ว่าจะมาทิ้งเธอไว้ในห้องแบบนี้วันนั้นบอกตำรวจก็ดี ไม่น่าช่วยโกหกเลย พอนึกถึงเรื่องวันนั้นทำไมเธอถึงไม่ส่งสัญญาณบอกตำรวจ เธอโง่หรือเปล่าไอริน นั่นมันคือโอกาสทองเลยนะแต่มานึกถึงตอนนี้ก็สายไปแล้ว ถ้ามีโอกาสอีกเธอจะพยายามคว้าโอกาสนั้นไว้ แล้วเมื่อไรเขาจะกลับมาเนี่ยและแล้วคืนที่ 5 ก็ผ่านไป จนถึงเช้าวันที่ 6แกร็ก..ไอรินได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาแต่เธอก็ยังคงนอนหันหลังให้ เพราะคิดว่าเป็นลูกน้องของเขาที่เอาอาหารเข้ามาส่ง ถึงแม้เธอจะถามพวกนั้นก็ไม่ให้คำตอบอะไรเธออยู่ดีกึก.. เสียงประตูปิดลงเธอก็ยังคงนอนหันหลังอยู่เหมือนเดิม เพราะคิดว่าพวกมันคงวางของไว้แล้วก็ออกไปก๊อกแก๊ก..แต่พอมีเสียงเหมือนวางของอะไรสักอย่าง ไอรินถึงได้ดันตัวลุกขึ้นอย่างเร็ว เพราะคิดว่าในห้องนี้น่าจะมีแค่เธอ..แล้วเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร"คุณ?" หันไปเห็นว่าเป็นใครใบหน้างามร้อนผ่าวขึ้นมา"นึกว่านอนหลับอยู่"ตุ๊บ! มือเรียวคว้าหมอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 22
"มาช้านะครับคุณสิงขร""โทษทีว่ะมีเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย""ไม่เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละ""อะไรใหม่ๆ ของมึงวะ""อ้าวอย่าวะสิโว้ยคนอุตส่าห์พูดดีๆ ด้วย""ก็คุณกวนตีนผมก่อนนี่ครับ""ไม่เอาแล้วมาพูดเรื่องงานดีกว่า พูดเรื่องผู้หญิงไม่จบง่ายๆ หรอก""ใครล่ะเป็นคนเริ่มก่อนอุตส่าห์รีบมาแล้วนะเนี่ย""รีบแล้วใช่ไหม ถ้าไม่รีบคงถึงพรุ่งนี้ล่ะมั้ง""จะคุยเรื่องงานไหม""คุยคร้าบ..ฉันไม่แน่ใจว่าของล็อตนี้จะข้ามฟากได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็คงต้องเร่ขายในประเทศ""คุณใช้คำว่าเร่ขายเลยเหรอวะ""ฮ่าาาา เอาน่าราคาตกหน่อยก็ช่างมัน ล็อตต่อไปเราค่อยวางแผนกันใหม่""แล้วไอ้นรสิงห์มันรู้ไหมว่านายมาร่วมลงทุนกับฉัน""จะให้ทำยังไงได้ล่ะอยู่ดีไม่ว่าดีกัดกันเองซะงั้น" คนที่เลือกฝั่งก็ทำใจลำบาก เพราะถ้าจะหันกลับไปหาอีกฝั่งคงไม่ได้แล้ว"ขอบใจมากที่ไม่ทิ้งเพื่อน แล้วรู้ข่าวไอ้พวกนั้นไหม""แล้วนายไปกรุงเทพฯมาไม่ได้ยินข่าวพวกมันเลยเหรอ""ไปจัดการเรื่องส่วนตัวเลยไม่ได้สนใจ""ปล่อยวางมันไปเถอะเราก็มาทำมาหาแดกกัน""ขอบใจมึงอีกครั้งนะสมิงดำ" อดคิดถึงวันที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเพื่อนมาไม่ได้ กลุ่มของเขามีด้วยกัน 6 คน ต่างก็ช่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
บทล่าสุด
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้
