All Chapters of Bad Love ขุนเขา คนเถื่อน: Chapter 31 - Chapter 40

วันต่อมา....วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าลุกขึ้นอาบน้ำเตรียมตัวจะไปเรียน จริงๆ ฉันยังไม่หายปวด ยังปวดหัว และรู้สึกเพลียๆอยู่ แต่ฉันหยุดเรียนมาแล้ววันหนึ่ง ถ้าหยุดอีกคงจะเรียนไม่ทันเพื่อน นี่แอนดรูว์ก็ส่งงานมาให้ฉันในแชท ยังดีที่มีแอนดรูว์คอยช่วย ถึงเราจะสื่อสารกันไม่ค่อยรู้เรื่องก็เถอะแกร็ก! ประตูห้องนอนของฉันถูกเปิดเข้ามา พี่ขุนเขาเดินเข้ามาในห้อง เขาใช้สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยกมือขึ้นมากอดอกตัวเอง แล้วใช้สายตามองฉันแบบดุๆ“ถอดชุดนักเรียนออกซะ” พี่ขุนเขาสั่งเสียงเรียบ“ไม่ หนูจะไปเรียน” ฉันส่ายหน้ารัวๆ“เธอดูสภาพตัวเองหน่อยมั้ยวีนัส ซีดทั้งตัวแบบนี้ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”“ถ้าหนูเป็นอะไรเดี๋ยวก็มีคนพาหนูไปส่งโรงพยาบาลเองนั่นแหละ”“หมายถึงใคร ไอ้หมดเวรนั่นสินะ” พี่ขุนเขาจ้องหน้าฉันตาเขม็ง“ทำไมต้องเอาพี่หมอมาเกี่ยวด้วยคะ” ฉันมองหน้าพี่ขุนเขาอย่างไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องให้พี่หมอมาเกี่ยวด้วยทุกเรื่องที่เราคุยกันหมั่บ! พี่ขุนเขาพุ่งตรงมาหาฉันอย่างรวดเร็วก่อนจะเอามือหนาบีบแขนฉันอย่างแรง“อื้อ หนูเจ็บ...”“ฉันพูดถึงมันไม่ได้เลยนะ หึ!!”“หนูไม่อยากคุยกับพี่เเล้ว ปล่อยห

“ปะ เปล่า” ฉันมุดหน้าลงตรงแผงอกของพี่ขุนเขา“แล้วทำไมไม่ไปนอนที่อื่น ขึ้นมานอนบนเตียงกับฉันทำไม”“ก็ปล่อยหนูสิคะ” ฉันใช้มือดันอกแกร่งอีกครั้ง“เธอชอบตอบไม่ตรงคำถาม”“....”“ถ้าเธอบอกว่าทำไมเธอถึงร้องไห้ ฉันจะยอมปล่อยเธอ”“หนะ หนู หนูคิดถึงแม่ค่ะ” ฉันโกหกออกไป มันคงจะดีกว่าที่ฉันบอกความรู้สึกของตัวเองออกไปแต่พี่ขุนเขาก็พอจะดูออกนั่นแหละว่าฉันคิดยังไง ไม่งั้นเขาคงไม่บอกว่าฉันชอบเขาหรอก“ก็ตอบมาแค่นี้ มันยากตรงไหน กลัวดอกพิกุลจะล่วงออกมาจากปากเธอรึไง”ฉันเงยหน้าขึ้นมองพี่ขุนเขาอีกครั้ง ก่อนจะผละตัวออกจากเขา ขนาดไม่สบายทำไมถึงพูดจิกขนาดนี้นะ“เดี๋ยวหนูเช็ดตัวให้นะคะ”พี่ขุนเขาพยักหน้าตอบ สายตาจ้องมองฉันไม่กระพริบ จนฉันต้องรีบหันหลังให้แล้วเดินลงไปฉันล่างหลังจากเตรียมน้ำใส่กะละมังเสร็จ ฉันก็รีบยกขึ้นไปบนห้อง“มาหาใครคะ” ก่อนที่ฉันจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินขึ้นมาบนชั้นสอง ท่าทางเธอเหมือนกำลังมองหาอะไรอยู่ พอฉันถามก็ไม่ตอบ เธอเดินตรงไปที่ห้องพี่ขุนเขา“พี่คะ พี่ขุนเขาไม่ได้อยู่ในห้องค่ะ” ฉันรีบพูดก่อนที่เธอจะเปิดประตูเข้าไปด้านในห้อง“แล้วขุนเขาอยู่ไหน” เธอหันหน้าม

ฉันได้แค่มองดูการกระทำของพี่ขุนเขาที่กำลังกอดพี่เส้นด้ายอยู่ ฉันเห็นพี่ขุนเขาเจ็บ ใจฉันมันรู้สึกบีบรัดเหมือนกำลังมีคนกำหัวใจดวงน้อยๆของฉันเอาไว้และออกแรงบีบมันช้าๆ มันค่อยๆเจ็บแปลบๆทีละนิดๆตรงกลางอกมือของฉันเผลอกำผ้าห่มเอาไว้แน่น ฉันไม่ได้อยากมอง แต่ฉันห้ามไม่ให้ตัวเองมองเขาไม่ได้“นะ ด้าย อย่าทิ้งผม ผมยอมคุณทุกอย่าง แต่ขอร้องว่าอย่าไปไหนอีกได้มั้ย”“คุณอยากได้อะไร ผมยินดีหามาให้ทุกอย่าง”“บอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนี้อีก”“ด้าย....”“ใส่เสื้อผ้าเถอะ ด้ายจะรอที่ห้อง”พี่ขุนเขายอมปล่อยกอดออกจากพี่เส้นด้าย พอเห็นว่าพี่เส้นด้ายเดินออกไปจากห้องแล้ว ฉันก็รีบดึงผ้าห่มมาคลุมหัวเอาไว้ ทำเหมือนไม่เห็นอะไรบรรยากาศภายในห้องเงียบสนิท ฉันได้ยินแค่เสียงปิดประตูห้อง จากนั้นก็รู้สึกว่าเตียงมันยวบยาบๆ เหมือนมีคนขึ้นมา คงเป็นใครไปไม่ได้หรอกนอกจากเขา....“วีนัส ฉัน...”“หนะ หนูไม่เห็น หนูไม่ได้ยิน ไม่สิ ไม่เป็น ไปเถอะค่ะ พี่เส้นด้ายรออยู่....”ฉันเหมือนคนสติหลุดพูดอะไรไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลยตอนนี้ สมองมันเบลอไปหมด ทั้งอยากจะร้องไห้ ทั้งความรู้สึกที่มันแน่น แต่ต้องพยายามทำเหมือนว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอะไร“

“หนูมันก็แค่เมียชั่วคราว”“อีกตั้งสองปีเลยนะที่เธอจะได้เป็นเมียฉันวีนัส” จุกดีนะคะ คำพูดแบบนี้ ที่ฉับบอกไปแบบนั้นก็แค่หวังในใจลึกๆว่าจะได้ยินคำตอบที่มันดีกว่านี้“อะ จะทำอะไรคะ” ฉันร้องท้วงเมื่อพี่ขุนเขานั่งลงตรงหน้าของฉัน“ก็พิสูจน์ไง ว่าเธอไม่ได้ไปเอากับมันจริงรึเปล่า” พี่ขุนเขายกยิ้มมุมปาก ก่อนจะสอดมือเข้ามาด้านในกระโปรงของฉัน“ยะ อย่านะ” ฉันรีบจับมือพี่ขุนเขาเอาไว้ก่อนที่มือหนาจะล้วงลงไปลึกมากกว่านี้“ถ้าเธอไม่ให้ฉันทำ แสดงว่าเธอเอากับมันแล้ว”“.....”“หึ แปลว่าเอากันแล้วสินะถึงหวงขนาดนี้ !!” พี่ขุนเขาพูดเสียงแข็งพร้อมกับกำลังจะชักมือออก“กะ ก็ได้ค่ะ หนูให้พี่พิสูจน์ก็ได้”“งั้นก็อย่าขัดฉัน”“ครั้งเดียวนะคะ”“อื้ม” พี่ขุนเขาพยักหน้าตอบ“ดะ เดี๋ยวสิคะ” ฉันท้วงขึ้นอีกครั้ง เพราะว่าพี่ขุนเขาจะทำตรงนี้ ไม่ใช่ในห้องนอน“ทำไมอีกวะ !!” พี่ขุนเขาถามอย่างหัวเสีย“ตรงนี้มัน....”“จะ เอา ตรง นี้” พี่ขุนเขาพูดเน้นทีละคำ พร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม็งถึงฉันจะน้อยใจเรื่องเขากับพี่เส้นด้ายขนาดไหน แต่ทว่าฉันรักเขามากกว่าที่จะมาโกรธเขาได้นานๆ เพียงแค่นี้ฉันก็ต้องยอมเขาแล้ว เพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำพอฉั

ฉันรีบพูดปฏิเสธทันที แม่ใหญ่จะให้ฉันท้อง ได้ไง ฉันไม่ได้อยากท้องในตอนที่ฉันเรียนอยู่หรอกนะ อีกอย่างพี่ขุนเขาไม่ได้รักฉันเลยสักนิด เราสองคนแต่งงานกันเพราะอะไรแม่ใหญ่ก็รู้ดีหนิ“ถ้าหนูท้องแม่จะจ้างครูพิเศษมาสอนให้”“....” ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ท่าทางของแม่ใหญ่คงอยากจะให้ฉันท้องมากจริงๆ“ลูกของตาป่ากับหนูแอมจะได้มีเพื่อนเล่นไงลูก”“ตะ แต่ทางบ้านของหนูไม่รู้เรื่องว่าหนูแต่งงานนะคะ”“เดี๋ยวแม่ช่วยพูดให้ ยังไงหนูก็แต่งงานกับตาขุนไปแล้ว”“มะ มะ ไม่ได้นะคะ” ฉันส่ายหน้ารัวๆ เกร็งจนเผลอจิกเล็บลงบนต้นขาของตัวเองจนเป็นรอย“ทำไมละลูก เรื่องเรียน เรื่องครอบครัว หนูไม่ต้องห่วง” แม่ใหญ่ยังพยายามพูดรบเร้า“แม่ใหญ่ ผมว่าให้น้องพร้อมก่อนดีกว่านะครับ”“เพราะแกนั่นแหละ ดูแลเมียยังไงถึงปล่อยให้แท้งได้!!” แม่ใหญ่พูดเสียงแข็ง พร้อมกับจ้องพี่ขุนเขาตาเขม็ง“แม่ใหญ่คะ คือเรื่องที่หนูบอกว่าหนูท้อง...”“อยากได้หลานใช่มั้ยครับ งั้นเดี๋ยวผมจะรีบปั้มให้ตั้งแต่ตอนนี้เลย แม่ใหญ่กลับไปก่อนนะครับ”หมั่บ! จู่ๆ พี่ขุนเขาก็ลุกขึ้น คว้ามือมาจับแขนฉันแล้วดึงฉันออกไปจากห้องรับแขกทันที“พี่ขุนเขา จะพาหนูไปไหน”พี่ขุนเขาเงียบ