All Chapters of พันธะหน้าที่: Chapter 11 - Chapter 20

"เทียนขอห้าหมื่น ..แล้วเทียนจะนอนกับคุณ"ไม่รู้อะไรดลใจทำให้ฉันต้องพูดอะไรบ้า ๆ นั้นออกไป ฉันก้มหน้างุด ด้วยความเขินอายคำพูดของตัวเอง แล้วต้องเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของชายหนุ่มตรงหน้า "หึ...สามพันก็มากพอสำหรับแม่ม่ายลูกติดอย่างเธอ"คุณโดสแสยะยิ้มให้ฉันหลังจากที่พูดจบ ฉันรู้สึกหน้าชาเอามาก ๆ สามพันงั้นเหรอ บ้าจริง ดูถูกกันเกินไปล่ะ ฉันยังไม่เคยผ่านมือชายคนไหนเลยนะ ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วถอนหายใจออกมาหนัก ก่อนที่จะลุกขึ้น "ถ้างั้นเทียนขอตัวกลับก่อน"กำลังจะก้าวขาเดิน "เดี๋ยว..."ฉันหันกลับไปที่เสียง."เธอจะเอาเงินไปทำอะไร"คุณโดสลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วท้าวเอวหลวม ๆ จ้องหน้าฉันสีหน้าต้องการคำตอบ "เอาไปจ่ายค่ารักษาเหนือ"ฉันบอกออกไปตามความจริง "ห้าหมื่นเลยเหรอ..ลูกเธอเป็นอะไรกันแน่""ไม่ใช่แค่ห้าหมื่น หนึ่งแสนต่างหากล่ะ"ฉันสวนกลับไป เหนือป่วยครั้งนี้ใช้เงินมากจริง ๆ เพราะเขาไม่เคยเจ็บหนักแบบนี้ อย่างมากสุดก็แค่หมื่นเดียว แต่ครั้งนี้เป็นแสน ฉันล่ะเจ็บหัวใจจริง ๆ "เธอก็เลยต้อง...."คุณโดสหยุดพูดแล้วใช้สายตาโลมเลียเรือนร่างของฉัน "ฉันซื้อเธอก็ได้..ถือว่าทำบุญ""เหอะ"ฉัน

หลังจากที่ฉันพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาด ก้มมองดูร่างที่เปลือยเปล่าแล้วรู้สึกหวิว ๆ เคยคิดว่าถ้าฉันจะต้องมีอะไรกับผู้ชาย เขาคนนั้นต้องเป็นคนที่ฉันรัก แต่ความเป็นจริงในโลกใบนี้ไม่มีอะไรแน่นอน สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องนอนพลีกายให้กับผู้ชายเพื่อเงิน พออาบน้ำเสร็จฉันก็เดินออกมา ตอนนี้คุณโดสไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว จึงรีบหยิบเสื้อผ้าเอามาสวมใส่ทันที ก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องนอน "นั่งสิ"คุณโดสหันมาที่ฉันพร้อมตวัดสายตาไปที่โซฟา ฉันเดินก้มหน้าไปนั่งที่บนโซฟาตรงข้ามเขาตามสั่ง "เหนือเป็นลูกใคร"พอฉันหย่อนก้นนั่งลงปุ๊บคุณโดสก็ตั้งคำถามมาทันที "เอ่อ..."ฉันเงยหน้ามองคนถาม "ฉันรู้มาว่า เหนือป่วยต้องการปลูกถ่ายไขกระดูก และต้องเป็นเซลล์ต้นกำเนิด...ซึ่งพ่อของเหนืออาจจะช่วยเขาได้ เพราะฉะนั้นเธอต้องบอกความจริงกับฉันว่าเหนือเป็นลูกของใคร""คะ คุณรู้ได้ยังไงว่าเหนือป่วยเป็นอะไร..""เมื่อกี้ฉันโทรไปถามลุงหมอคิณ แต่เขาไม่รู้ว่าแม่เหนือเป็นใคร"คุณโดสตอบกลับสีหน้าเคร่งเครียด ถ้าฉันบอกความจริง คุณโดสน่าจะช่วยตามหาพ่อของเหนือได้ เพราะพี่หอมเคยทำงานที่ผับของเขา พ่อเหนืออาจจะยังอยู่ในผับก็ได้ "เหนือเป

หลังจากได้รับใบเสร็จเรียบร้อยฉันก็เดินไปที่ห้องพักฟื้นของเหนือ ก็ได้พบกับคุณหมอคิณที่กำลังตรวจร่างกายเหนืออยู่และมีป้าพิศนั่งอยู่ข้าง ๆ ฉันเดินเข้ายืนข้างๆคุณหมอพอเขาหันมาฉันก็ยกมือไหว้ ในขณะที่เขาตรวจเหนือเสร็จพอดี "เป็นอย่างไรบ้างคะ"คุณหมอหันมาคลี่ยิ้มให้"ร่างกายดีขึ้นครับ พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วล่ะ"พอคุณหมอพูดจบฉันก็ฉีกยิ้มออกมาแล้วหันไปที่เหนือที่นอนยิ้มตาหยีให้ฉัน "ขอตัวก่อนนะครับ""ขอบคุณนะคะ"ฉันกล่าวจบคุณหมอก็หันหลังเดินไป "ขอบคุณนะป้าที่อยู่ดูแลเหนือให้"หลังจากคุณหมอออกไปแล้วฉันก็หันไปขอบคุณป้าพิศที่ทันที "ไม่เป็นไร..ว่าแต่วันนี้เทียนจะไปทำงานหรือเปล่า"ป้าแกคงหมายถึงงานกลางคืนนั้นแหละ ฉันคิดว่าคงจะไม่ไปทำแล้ว ไม่ไหวจริง ๆ ที่จะต้องดื่มแบบนั้น คืนนี้ยังไงฉันต้องไปพบกับคุณโดสฉันจะบอกกับเขาว่าฉันจะไม่ทำงานที่ผับ แต่จะทำความสะอาดคอนโดให้เขาเหมือนเดิม "ทำคืนนี้อีกคืน เทียนก็จะไม่ทำแล้ว"ฉันตอบป้าไป "ถ้างั้นป้าขอกลับไปบ้านก่อน เดี๋ยวช่วงเย็นจะมาเฝ้าเหนือให้"ฉันยกมือไหว้ป้าพิศทันที รู้สึกซาบซึ้งใจแทนเหนือยังมีคนรักและคนที่ห่วงใยเขา "แม่ เหนือหิวน้ำ"ฉันหันไปที่เหนือเพราะมัว

"ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร เป็นลูกเต้าใครกัน""เธอชื่อเทียน"ไม่รู้คิดอะไรอยู่ จู่ ๆ ก็เอ่ยชื่อเทียนออกไป "งั้นเย็นนี้พามาให้พ่อแม่ และน้องเจอหน่อย"พ่อเคเดนเดินเข้ามาตบไหล่ผมเบา ๆ "ครับ"ผมคงต้องให้เทียนแสดงเป็นคนที่ผมคบอยู่ไปก่อน จึงตอบกลับพ่อไป "พ่อกลับบ้านก่อนนะ""ครับ"ผมตอบรับแล้วยิ้มบาง ๆ ให้พ่อ ก่อนที่ท่านจะเดินออกไป ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดไปที่เบอร์ เพื่อจะบอกให้เธอมาเร็วขึ้น (สวัสดีค่ะ)เสียงหวานดังเข้ามาในสาย ทำให้ผมเผลอคลี่ยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงภาพที่เธอนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง.เธอสวยมาก สวยไปทั้งตัว "ทำอะไรอยู่"ผมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบซึ่งเป็นสไตล์ผม (เอ่อ...กำลังจะอาบน้ำค่ะ)เธอตอบกลับมาเสียงเบา ๆ เดาว่าคงกำลังเขินอาย "อยากอาบด้วยจัง"ทำไมความคิดผมจึงออกมาเป็นเสียงได้นะ บ้าจริง.(.....)เทียนนิ่งไป เธอคงจะตกใจในคำพูดผม "อาบเสร็จแล้วก็รีบมาหาฉันเลยนะ"ผมต้องรีบเปลี่ยนโหมดนั้นแล้วทำน้ำเสียงขรึม (ทะ ทำไม...)"จริงสิ ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกกับเธอด้วย"เรื่องสำคัญที่ผมจะบอกเธอก็คือเรืองพ่อเหนือ (ระ..เรื่องอะไรเหรอคะ)"รีบอาบน้ำแล้วมาหาฉันที่คอนโด"ว่าจบผมก็กดวางสายทันที จ้องมองไป

"ยอมรับเถอะว่าโดสยังรักพริ้งอยู่.."คุณโดสทำเอาฉันตกใจเบิกตากว้าง เพราะเขาจับร่างฉันหันเข้าหาแล้วโน้มหน้ามาจูบฉันต่อหน้าพริ้ง..."อ๊ะ"เขาเอามือประคองหน้าฉันไว้หลวมๆแล้วบรรจงจูบอย่างนุ่มนวลเขาได้สอดลิ้นเข้าไปเกียววนรอบลิ้นเรียวของฉัน มือฉันได้จิกแขนเขาแน่นตาเบิกโตจ้องมองเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง. ไม่นานเขาก็ถอดจูบออก ฉันรีบเอาหลังมือปาดที่ปากเพราะมันเปียกแฉะไม่ด้วยน้ำลาย บ้าจริง อยู่ ๆก็มาจูบให้คนอื่นเห็น ไม่อายฟ้าอายดิน ผีบ้านผีเรือนเลยหรือไง ฉันบ่นในใจ "เห็นหรือยังว่าเทียนไม่ได้เป็นแฟนหลอก ๆ ของผม แต่เธอเป็นเมียผม"ฉันเงยหน้าขึ้นจ้องมองคุณโดสและพริ้งสลับกัน ในขณะที่พริ้งก็จ้องมองมาที่คุณโดสด้วยสายตาแข็งกร้าว ฉันเห็นว่าเธอกำหมัดแล้วตวัดสายตามาที่ฉันดูราวกับอาฆาต ฉันไปทำอะไรเธอทำไมต้องมองฉันน่ากลัวแบบนั้นด้วย "กลับกันเถอะ...เมียรัก"คุณโดสเอาแขนมาโอบไหล่ฉันแล้วพูด แต่ประโยคสุดท้ายเขาหันไปที่พริ้งแล้วยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะพาฉันหันหลังเดิน "ถ้าไม่ใช่แม่บ้านก็คงเป็นผู้หญิงที่โดสซื้อกินสินะ"คุณโดสหยุดชะงัก พร้อมกับฉันที่รู้สึกใจสั่น ๆ เธอรู้อีกแล้ว เธอต้องเป็นหมอดูแน่ ๆ"พริ้ง!"คุณโดสหันไปต