All Chapters of พันธะหน้าที่: Chapter 31 - Chapter 40

พอฉันเดินเข้ามาในบ้านคุณเป้ก็รีบเดินมาหาฉัน "เกิดอะไรขึ้น"ฉันลอบหายใจออกมาเบา ๆ แล้วเหลือบไปมองคุณโดสที่กำลังประคองพริ้งนั่งลงที่โซฟา เขามองสำรวจที่ใบหน้าเธอโดยใช้มือจับที่ปลายคางหันซ้ายหันขวาสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย "ป้าครับ ช่วยไปหยิบกล่องยาให้ผมหน่อย"เขาหันไปบอกกับป้าแม่บ้าน แล้วมองมาที่ฉันที่ยืนอยู่ทางเข้ากับคุณเป้แล้วพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ "เข้าไปนั่งข้างในกัน"คุณเป้ดึงมือฉันเดินเข้าไปด้านใน "โอ๊ย..โดสพริ้งเจ็บ"พอฉันเข้ามาเสียงออดอ้อนพริ้งก็ดังขึ้น คุณโดสจึงละสายตาที่มองฉันหันไปที่เธอ ใบหน้าพริ้งมีแต่รอยนิ้วที่ฉันประทับไว้ทั้งสองแก้ม ริมฝีปากมีเลือดไหลออกมานิด ๆ คงจะไปกระทบกับฟันของเธอ เห็นแล้วก็สะใจ อยากจะทำมากกว่านี้ด้วยซ้ำ "เทียนเป็นอะไรไหม"ฉันหันขวับที่คนถามที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เพราะสายตาฉันมัวแต่จ้องชายหญิงคู่นั้น "เทียนไม่เป็นอะไรค่ะ"ฉันบอกกับคุณเป้แล้วก้มหน้าลง สำนึกผิด? ไม่เลย ฉันไม่สำนึกผิด และจะไม่ขอโทษด้วย พอป้าแม่บ้านเอากล่องยามาให้..คุณโดสก็ทำแผลที่ปากและทายาให้พริ้งทันที พอเขาทำเสร็จปิดกล่องยาเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันมาที่ฉัน "เทียน..มันเกิดอะไรขึ้นทำไมเธอต้องทำร้ายพริ

ตอนนี้ฉันนั่งรถมากับคุณเป้ไปที่คอนโดคุณโดสก่อน เพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันนั่งใช้ความคิดเรื่องเงินที่จะต้องมาจ่ายค่าเล่าเรียนของตัวเอง และค่าใช้จ่ายอื่น ๆรวมถึงค่ารักษาเหนือเผื่อไว้ยามฉุกเฉิน ฉันคิดว่าควรจะต้องหางานทำ แม้ว่าตอนนี้ฉันมีที่อยู่โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายตรงนั้น แต่ถ้าเหนือรักษาเรียบร้อยแล้วฉันก็ต้องมาเหนือย้ายออกมา และจะไม่รับความช่วยเหลือจากพ่อแม่คุณโดส อาจจะดูว่าฉันหยิ่งทนงตัวก็เถอะ แต่ฉันรับไว้ไม่ได้จริง ๆฉันเกรงใจพวกท่าน "เทียน.."ฉันสะดุ้งโหย่งแล้วหันขวับไปที่คนขับรถที่เรียกฉัน "คะ ค่ะ"คุณเป้คลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ "คิดอะไรอยู่เหรอ เห็นเงียบ ๆ""เทียนอยากจะหางานทำ"ฉันบอกไปในสิ่งที่คิดไว้ "ทำไมถึงจะหางานทำ..ไม่ต้องทำหรอกเรียนอย่างเดียวก็เหนื่อยแล้ว นี่ต้องมาทำงานอีกเทียนจะไม่เหนื่อยแย่เลยเหรอ"คุณเป้หันหน้ามาที่ฉันเสี้ยววินาทีหลังจากพูดจบประโยค"เทียนไม่กลัวจะเหนื่อยหรอกค่ะ...เทียนกลัวเหนือจะลำบากมากกว่า'ประโยคสุดท้ายฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ "อาเคเดน อาด้ายคงไม่ให้ทำหรอก"คุณเป้คงไม่รู้ว่าถ้าเหนือรักษาเรียบร้อยแล้วฉันจะพาเขาย้ายออกไป "เทียนเป็นคนที่มีพระคุณดูแลหลานแท้ ๆ ข

พอมาถึงที่บ้านคุณโดส ฉันกับคุณเป้เดินนำเข้าบ้านมาก่อน ส่วนคุณโดสกับพริ้งช่วยกันยกกระเป๋าเสื้อผ้าที่อยู่ท้ายรถ พอเข้ามาในบ้านก็พบกับพ่อแม่คุณโดสนั่งคุยกันอยู่ที่โซฟาห้องรับแขก คุณเป้กับฉันก็พากันเดินเข้าไปหาพวกท่าน "อ้าว มากันแล้วเหรอ"พ่อคุณโดสหันมาทัก "ค่ะ แล้วเหนือล่ะคะ"ฉันหันมองซ้ายมองขวาหาเหนือ แล้วหันมาถามพ่อคุณโดส "เหนือหลับอยู่บนห้องน่ะ"แม่คุณโดสเป็นคนตอบแล้วหันไปยิ้มกับสามี "ห้องใครคะ""ห้องโดส"ห๊ะ! ฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัยทำไมให้เหนือไปนอนที่ห้องคุณโดสล่ะ "โดสให้เหนือไปนอนที่ห้องเขา เพื่อให้เหนือคุ้นชิน"เหอะ! ให้เหนือคุ้นชิน บ้าบอ จะคุ้นชินอะไรกันไม่นานฉันก็พาเหนือไปแล้ว"เทียนขอไปเอาเหนือมานอนที่ห้องนะคะ"ฉันกำลังจะหันหลัง "อย่าเลยเทียน เหนือกำลังนอนสบาย มีแม่บ้านคอยเฝ้าอยู่ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"แม่คุณโดสเอ่ยทักท้วง "แล้วทานอะไรมาหรือยัง"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม"ยังเลยครับ ผมหิวจะแย่"คุณเป้รีบตอบทันที"งั้นเดี๋ยวอาให้แม่บ้านจัดโต๊ะให้นะ เออ เดี๋ยวโดสล่ะ""สวัสดีค่ะ อาเคเดน อาด้าย"ยังไม่ขาดคำเสียงหวานก็ดังเข้ามา พ่อแม่คุณโดสมองไปที่กระเป๋าเสื้อผ้าแล้วมองหน้ากันด้วยความสงสัย "

ฉันพาเหนือเข้ามาในห้อง ก็ทำการอาบน้ำอาบท่าให้ จนเสร็จเรียบร้อย แล้วก็พาเหนือมานั่งที่โซฟาเปิดการ์ตูนให้ดู เขาชอบใจใหญ่นั่งยิ้ม หัวเราะอย่างมีความสุข ฉันมองหนุ่มน้อยแล้วยกมือลูบหัวเขาอย่างเอ็นดู เฮ้อ ถ้าฉันพาเขาออกไปจากบ้านนี้จริง ๆ เขาจะยังยิ้ม ยังหัวเราะได้แบบนี้ไหมนะ ฉันก็ดูเหมือนคนเห็นแก่ตัวเลย ที่กำลังจะพาหลานไปลำบากกับตัวเอง ทั้ง ๆ ที่ พ่อแท้ ๆ ของเขาก็ยอมรับและยินดีที่จะดูแลให้เขาได้อยู่อย่างสุขสบาย มีอนาคตที่ดีกว่าที่มาอยู่กับฉัน หรือว่าฉันจะยอมให้เหนืออยู่กับพ่อแท้ ๆ ของเขาที่นี้ดี?เวลาผ่านไปเกือบจะสองทุ่ม เหนือรู้สึกง่วงฉันจึงอุ้มเขาไปนอนที่เตียง ฉันไม่พาเขาไปนอนที่ห้องคุณโดสหรอกนะ ชอบมาออกคำสั่ง เหนือต้องนอนกับฉัน พอเหนือหลับฉันก็เข้าไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนข้าง ๆ เหนือ วันนี้รู้สึกเพลีย พอหัวถึงหมอนฉันก็หลับทันที ขณะที่ฉันหลับก็ได้ขยับนอนตะแคงแล้วเอามือไปโอบกอดเหนือ แต่มีความรู้สึกว่าเหนือเปลี่ยนไป เหนือตัวใหญ่ขึ้น ฉันยังคงหลับตาแล้วคลำ ๆ ไปทั่วตัว มันไม่ใช่แล้ว ไม่ใช่เหนือแน่ ๆ เพราะแขนที่ฉันได้สัมผัสมันเป็นแขนผู้ใหญ่ จึงเบิกตาขึ้นแล้วเอื้อมไปเปิดโค

เรื่องทุกอย่างจบลงทั้งที่ฉันยังค้างคาใจ แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้ จึงขอตัวขึ้นมาดูเหนือบนห้อง คุณโดสก็เข้าบริษัท ส่วนยัยปีศาจนั้นออกไปชอปปิ้ง ฉันได้ยินเธอบอกกับคุณโดส และยังถามเขาด้วยว่าจะเอาไรไหม แหม่..ฉันอยากจะแหม่ไปถึงดาวอังคาร สายเปย์เหรอ ระหว่างที่ฉันเดินขึ้นบันไดมา ก็สวนกับดิวเข้าพอดี "มีอะไรกันเหรอเทียน ดิวได้ยินเสียงพี่โดสดังไปถึงบนห้องเลย"ดิวหยุดถามฉัน แล้วยกมือขึ้นเกาหัวแถมยังอ้าปากหาวอีก ฉันเผลอยิ้มออกมากับท่าทางของเธอ "เหนือโดนหยิกค่ะ คุณโดสก็เลยเรียกแม่บ้านมาไต่สวน"ฉันหุบยิ้มแล้วตอบคำถามเธอ "ห๊ะ! เหนือโดนหยิก"เธอสบถออกมาด้วยความตกใจ สีหน้าดูเป็นห่วงหลาน ฉันผงกหัวรับแล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ ฉันเลี้ยงเหนือมาไม่เคยให้เขามีรอยฟกซ้ำแม้แต่นิด นึก ๆ ก็เจ็บใจอยู่เหมือนกัน "แล้วพี่คิด...พี่คิดไม่น่าจะเป็นคนทำ พี่คิดรักเด็กจะตายไม่ใช่พี่คิดใช่ไหม แล้วใครทำ"ดิวขมวดคิ้วราวกับคิดอะไรบางอย่าง "แต่พี่คิดสารภาพว่าเธอเป็นคนทำ""ไม่ใช่แล้ว"ดิวทักท้วงพร้อมกับส่ายหน้า เธอก็คิดเหมือนกับฉันเลย "เหตุเกิดที่ไหน"ฉันแปลกใจที่ดิวถามจึงจ้องหน้าเธอแล้วขมวดคิ้ว "ที่บ้านมีกล้องวงจรปิด ดิวจะไปดูให้"ฉั