All Chapters of พันธะหน้าที่: Chapter 21 - Chapter 30

"หึ"คุณโดสกระตุกยกยิ้มแล้วขยับเข้ามาใกล้ชิดติดแทบจะสิงร่างฉันซะให้ได้ "ถ้าฉันจูบเธอแล้ว..เธอมีอะไรตอบแทนฉันล่ะ หึม?"คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับเอามือมาลูบที่ใบหน้าฉัน ทำให้รู้สึกขนลุกไปหมด และเร่าร้อนไปทั้งตัว "แล้วจะให้เทียนทำอะไรล่ะคะ"ฉันตอบไปตามความรู้สึกอยากให้เขาจูบจะแย่อยู่แล้ว ไม่รู้ทำไมรู้สึกแบบนี้ คุณโดสเปลี่ยนจากที่เอามือมาลูบที่แก้มมาเป็นกดหัวฉันลงทำให้สายตามองตรงไปที่กลางกายของเขา "อมมันให้ฉันหน่อย"ฉันผงกหัวอัตโนมัติ ไม่รู้ผีห่าซาตานตัวไหนเข้าสิง ฉันเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่กำลังยกยิ้มอย่างพึงพอใจ จากนั้นคุณโดสก็จับต้นคอฉันหลวม ๆ แล้วเอียงคอเอาปากจูบฉันทันที ลิ้นร้อนได้แทรกเข้าไปในช่องปากอย่างรวดเร็ว แล้วตวัดกวนวนไปรอบโพรงปาก ลิ้นทั้งสองได้เกี่ยววนหยอกล้ออย่างดูดดื่ม คุณโดสดูดดุนริมฝีปากบนล่างสลับกันทำให้หลับตาลงไปในความเคลิบเคลิ้ม รู้สึกว่ามันดีมาก จนกระทั่งคุณโดสละจากจูบแล้วยกยิ้มมุมปาก "ถึงเวลาเธอต้องตอบแทนฉันแล้ว"คุณโดสจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันยกขึ้นแล้วเอาฉันลงไปที่พื้น ก่อนที่แยกขาทั้งสองของเขาออกตอนนี้ฉันอยู่ในท่าคุกเข่าตรงกลางระหว่างขาทั้งสองข้าง คุณ

หลังจากทุกคนออกไปกันหมด "คุณเป้มีเรื่องอะไรจะคุยกับเทียนเหรอคะ"ฉันเอ่ยถามจุดประสงค์ที่เขาต้องให้ทุกคนออกไปเพื่อจะคุยกับฉัน "ผมอยากให้เทียนช่วยอะไรสักเรื่องนึงจะได้ไหม"คุณเป้ดูสีหน้าจริงจังมาก ฉันคิดว่าต้องเป็นเรื่องสำคัญแน่ ๆ แล้วฉันจะช่วยเขาได้เหรอ "คุณเป้จะให้เทียนช่วยอะไรเหรอคะ""ช่วยเป็นแม่ของเหนือได้ไหม"ฉันขมวดคิ้วจ้องหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ ฉันก็เป็นแม่เหนืออยู่หนิ "ผมหมายถึงว่าให้เทียนสวมรอยเป็นหอมเลยได้ไหม เป็นแม่แท้ ๆ ของเหนือ"ตอนนี้ฉันยิ่งขมวดคิ้วหนักไปอีก "พ่อผมบังคับให้ผมหมั้น ซึ่งผมไม่ได้อยากจะหมั้นเลย อีกอย่างผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นที่จะมาเป็นคู่หมั้นผมจึงอยากให้เทียนสวมบทเป็นเมียผม แม่แท้ ๆ ของเหนือเพื่อว่าผมจะไม่ต้องหมั้น..."ฉันจะบ้าตายอีกคนให้ฉันแสดงเป็นแฟน ส่วนอีกคนให้ฉันแสดงเป็นเมีย ฉันไปแคสบทละครดีไหมเนี่ย "เทียนช่วยผมสักครั้งนะครับ"คุณเป้คว้ามือฉันไปจับทั้งสอง แล้วทำสายตาอ้อนวอน"เอ่อ...."ฉันพูดอะไรไม่ออกเลยแต่กลับนึกถึงหน้าคุณโดสขึ้นมา เขาเพิ่งให้ฉันแสดงเป็นแฟน คราวนี้เพื่อนเขามาขอให้แสดงเป็นเมียอีก เขาจะยอมให้ฉันทำไหมนะ เพราะฉันเป็นแฟนเขาอยู่หนิ โอ๊ย ทำไมฉ

"ไอ้เป้ มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ"คุณโดสที่กำลังลูบหัวเหนืออย่างรักใคร่ ก็หันไปตวาดใส่เพื่อนตัวเองด้วยความโมโห เดาได้เลยว่าคุณเป้ต้องขอให้พี่พลอยช่วยปกปิดความจริง"ไอ้โดส..กะ กูขอโทษ"คุณเป้เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนและมีสีหน้ารู้สึกผิด คุณโดสพ่นลมหายใจหนัก ๆ แล้วเอาเหนือจากฉันไปอุ้ม "ไปกันเถอะ...คุณอาผมลานะครับ"ประโยคสุดท้ายเขาหันไปบอกกับพ่อคุณเป้ก่อนจะเดินนำหน้าไป ฉันกับพี่พลอยก็ยกมือไหว้พ่อคุณเป้ก่อนที่จะเดินตามคุณโดสออกมาในรถฉันกับพลอยต้องเบียด ๆ กันนั่งเพราะว่ารถของคุณโดสขี้งกชะมัดนั่งได้แค่สองคน และฉันยังต้องอุ้มเหนือด้วย "จะซื้อมาทำไมก็ไม่รู้ไอ้รถแบบนี้"ฉันบ่นพึมพำเบา ๆ ในขณะที่คุณโดสขับรถไปอย่างเงียบ ๆ ขมวดคิ้วเข้าหากันสีหน้าเคร่งเครียด จนกระทั่งเขาพาฉันกับพี่พลอยมาที่บ้านของเขา พอลงจากรถฉันบิดแขนยืดขากับพี่พลอยเพราะความเมื่อยในขณะที่คุณโดสรับเหนือไปอุ้มแล้ว "คุณโดสพาพลอยมาที่บ้านคุณทำไมเหรอคะ"พอบิดจนหายเมื่อยพี่พลอยก็เอ่ยถามคุณโดส "ฉันอยากรู้อะไรเพิ่มเติมจากเธอ"ว่าจบเขาก็อุ้มเหนือเดินนำเข้าไปในบ้าน พอเข้ามาที่ด้านในก็เจอกับแม่บ้านที่เดินออกมาพอดี "คุณโดส เด็กที่ไหนคะเนี่ย น่

หลังจากทานข้าวเย็นเรียบร้อย พ่อคุณโดสก็ให้แม่บ้านพาฉันกับเหนือไปที่ห้องนอนคุณโดส ฉันเป็นคนอุ้มเหนือเข้ามาในห้อง พอวางลงเขาก็เดินเตาะแตะไปทั่วห้องด้วยความตื่นตาตื่นใจ เหนือปืนขึ้นไปที่โซฟาใหญ่ที่ตั้งอยู่มุมห้อง "ตามสบายเลยนะคะ""ขอบคุณมากนะคะ"ฉันกล่าวกลับไปกับแม่บ้าน เธอยิ้มหวานให้ก่อนที่จะดึงประตูปิดให้ฉันหันกลับมากวาดสายตามองไปทั่วห้องที่กว้างมาก มีมุมโต๊ะทำงาน และมุมนั่งเล่นที่ตอนนี้เหนือกระโดดเล่นอยู่บนโซฟาอย่างสนุกสนาน คงจะนิ่มหน้าดู "ระวังจะร่วงลงมานะครับ"ฉันหันไปบอกกับเหนือ เขาผงกหัวรับแล้วฉีกยิ้มกว้างให้ เหนือเป็นเด็กฉลาดพูดได้เร็วกว่าเด็กทั่วไป แต่อาจจะไม่ค่อยชัด ชอบสังเกตและความจำดี จำชื่อคนได้ไว ตอนนี้เขาจำชื่อพ่อกับแม่คุณโดสได้แล้วด้วย ปู่เค กับย่าด้าย ท่านทั้งสองคงจะสอนเหนือให้พูด ฉันเดินมานั่งที่โซฟาข้างเหนือเพราะกลัวจะตกลงไป สายตาก็มองไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ที่อยู่อีกมุม และก็ต้องไปสะดุดกับกรอบรูปที่ตั้งไว้บนโต๊ะที่อยู่ติดกับหัวเตียง จึงเดินมาหยิบดู ก็เป็นรูปคุณโดสตอนสมัยยังเรียนอยู่กอดคอถ่ายกับน้องสาว ฉันเอามือลูบไปที่ใบหน้าในรูปถ่ายแล้วเผลอยิ้มออกมา..เขาทั้งหล่อทั้

คุณโดสขับรถมาถึงคอนโดของเขา แล้วรับเหนือจากฉันไปอุ้มเอง แล้วพาขึ้นมาบนห้อง "เอาเหนือไปพักผ่อน คงจะเหนื่อยมากแล้ว"เขาส่งเหนือที่ดูงัวเงียส่งมาให้ฉัน "ละ แล้วคุณจะออกไปไหนหรือเปล่าคะ"ไม่รู้ทำไมฉันจะต้องอยากรู้ด้วย "ไม่อ่ะ ฉันก็จะนอนพักสักหน่อย..ไม่ได้นอนมาทั้งคืน"ประโยคสุดท้ายเขาบ่นพึมพำออกมาเบา ๆ แต่ฉันพอได้ยิน ว่าจบแล้วเขาก็เดินเข้าห้องนอนตัวเองไป ฉันยืนอุ้มเหนือมองแผ่นหลังแล้วคิดออกมาในใจ.. 'ก็คงจะคอยดูแลคนรักทั้งคืนเลยนะสิถึงไม่ได้นอน' 'เหอะ' ฉันแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ แล้วเดินเข้าห้องของตัวเอง ฉันขึ้นมาที่บนเตียงเพื่อพาเหนือนอน ฉันกางแขนให้เหนือหนุมแล้วตบที่ก้นเขาเบา ๆ กล่อมเขา"นอนนะครับ"ฉันมองดูเด็กชายด้วยความรักและเอ็นดู แล้วภาพพี่หอมก็ลอยเข้ามาในหัว "เทียนคิดถึงพี่จัง..."ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ เพราะนึกถึงเมื่อตอนพี่หอมยังมีชีวิต ถึงแม้จะมีฉันกับพี่หอมกันแค่สองคน แต่ฉันรู้สึกมีความสุขมาก แม้จะอดมื้อกินมื้อก็ตาม พี่หอมมักจะให้ฉันกินอะไรก่อนเธอเสมอ พอฉันถามเธอก็มักจะตอบกลับมาว่าพี่กินมาแล้ว และมีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันกินอาหารที่พี่หอมซื้อมาไม่หมด จึงเอาไปตั้งไว้ จึงไ