LOGINShare
ตอนที่ 20 จูบเทียนอึกได้มั้ย
Last Updated:
2025-02-18 13:45:35
Related chapters
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 21 หรือว่าเพราะกุ้ง(nc)
"หึ"คุณโดสกระตุกยกยิ้มแล้วขยับเข้ามาใกล้ชิดติดแทบจะสิงร่างฉันซะให้ได้ "ถ้าฉันจูบเธอแล้ว..เธอมีอะไรตอบแทนฉันล่ะ หึม?"คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับเอามือมาลูบที่ใบหน้าฉัน ทำให้รู้สึกขนลุกไปหมด และเร่าร้อนไปทั้งตัว "แล้วจะให้เทียนทำอะไรล่ะคะ"ฉันตอบไปตามความรู้สึกอยากให้เขาจูบจะแย่อยู่แล้ว ไม่รู้ทำไมรู้สึกแบบนี้ คุณโดสเปลี่ยนจากที่เอามือมาลูบที่แก้มมาเป็นกดหัวฉันลงทำให้สายตามองตรงไปที่กลางกายของเขา "อมมันให้ฉันหน่อย"ฉันผงกหัวอัตโนมัติ ไม่รู้ผีห่าซาตานตัวไหนเข้าสิง ฉันเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่กำลังยกยิ้มอย่างพึงพอใจ จากนั้นคุณโดสก็จับต้นคอฉันหลวม ๆ แล้วเอียงคอเอาปากจูบฉันทันที ลิ้นร้อนได้แทรกเข้าไปในช่องปากอย่างรวดเร็ว แล้วตวัดกวนวนไปรอบโพรงปาก ลิ้นทั้งสองได้เกี่ยววนหยอกล้ออย่างดูดดื่ม คุณโดสดูดดุนริมฝีปากบนล่างสลับกันทำให้หลับตาลงไปในความเคลิบเคลิ้ม รู้สึกว่ามันดีมาก จนกระทั่งคุณโดสละจากจูบแล้วยกยิ้มมุมปาก "ถึงเวลาเธอต้องตอบแทนฉันแล้ว"คุณโดสจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันยกขึ้นแล้วเอาฉันลงไปที่พื้น ก่อนที่แยกขาทั้งสองของเขาออกตอนนี้ฉันอยู่ในท่าคุกเข่าตรงกลางระหว่างขาทั้งสองข้าง คุณ
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 22 น้าของลูกไม่ใช่แม่ของลูก
คุณโดสขับรถพาฉันมาถึงที่โรงพยาบาล พอจอดรถสนิท ฉันก็เปิดประตูรถรีบลงทันที แล้วเดินเข้ามาในตึกผู้ป่วยโดยมีคุณโดสตามมาติด ๆ พอเข้าไปในห้องที่เหนือพักฟื้นอยู่ก็เห็นว่าป้าพิศกำลังป้อนข้าวให้เหนืออยู่พอดี .."แม่"พอเหนือเห็นฉันก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับชูมือดีใจ ฉันกับคุณโดสเดินมาจนถึงเตียง เหนือก็ยกมือประกบกันไหว้คุณโดส "สวัสดีครับ""ครับ หายดีแล้วใช่ไหมคนเก่ง"คุณโดสยกมือลูบหัวเหนือแล้วเอ่ยถาม โดยที่ไม่ได้ต้องการคำตอบอะไรหรอก แล้วหันมาบอกกับฉัน "เก็บของสิ ฉันจะไปส่งที่บ้าน""ค่ะ ๆ"ฉันตอบรับ แล้วเดินมาเก็บข้าวของใส่กระเป๋า ป้าพิศจะเข้ามาช่วยฉันก็ห้ามไว้และขอโทษเธอที่มาช้า "เทียนต้องขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า""ไม่เป็นไรหรอก..งั้นป้าไปก่อนนะลุงเต่ามาถึงแล้ว"ลุงเต่าคือสามีป้าพิศ เขาจะคอยมารับมาส่งป้าพิศเวลามาเยี่ยมหรือมาเฝ้าเหนือ ลุงเต่าก็เอ็นดูเหนือเช่นกัน แต่ที่ไม่ค่อยเจอกันเพราะเขาเป็นตำรวจ บางที่ต้องเข้าเวรติด ๆกัน"ขอบคุณนะคะ"ฉันกล่าวป้าพิศก็ยิ้มให้ฉันแล้วเหล่ไปที่คุณโดสที่แย่งหน้าที่ป้าป้อนข้าวเหนือไปแล้ว ท่าทางเขาก็ไม่ได้ดูเคอะเขินเหมือนกับคุณเป้ และยังดูชิล ๆ อีกด้วย "เหมือนกับเป็นพ่อลูกกัน
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 23 แสดงเป็นเมีย
หลังจากทุกคนออกไปกันหมด "คุณเป้มีเรื่องอะไรจะคุยกับเทียนเหรอคะ"ฉันเอ่ยถามจุดประสงค์ที่เขาต้องให้ทุกคนออกไปเพื่อจะคุยกับฉัน "ผมอยากให้เทียนช่วยอะไรสักเรื่องนึงจะได้ไหม"คุณเป้ดูสีหน้าจริงจังมาก ฉันคิดว่าต้องเป็นเรื่องสำคัญแน่ ๆ แล้วฉันจะช่วยเขาได้เหรอ "คุณเป้จะให้เทียนช่วยอะไรเหรอคะ""ช่วยเป็นแม่ของเหนือได้ไหม"ฉันขมวดคิ้วจ้องหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ ฉันก็เป็นแม่เหนืออยู่หนิ "ผมหมายถึงว่าให้เทียนสวมรอยเป็นหอมเลยได้ไหม เป็นแม่แท้ ๆ ของเหนือ"ตอนนี้ฉันยิ่งขมวดคิ้วหนักไปอีก "พ่อผมบังคับให้ผมหมั้น ซึ่งผมไม่ได้อยากจะหมั้นเลย อีกอย่างผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นที่จะมาเป็นคู่หมั้นผมจึงอยากให้เทียนสวมบทเป็นเมียผม แม่แท้ ๆ ของเหนือเพื่อว่าผมจะไม่ต้องหมั้น..."ฉันจะบ้าตายอีกคนให้ฉันแสดงเป็นแฟน ส่วนอีกคนให้ฉันแสดงเป็นเมีย ฉันไปแคสบทละครดีไหมเนี่ย "เทียนช่วยผมสักครั้งนะครับ"คุณเป้คว้ามือฉันไปจับทั้งสอง แล้วทำสายตาอ้อนวอน"เอ่อ...."ฉันพูดอะไรไม่ออกเลยแต่กลับนึกถึงหน้าคุณโดสขึ้นมา เขาเพิ่งให้ฉันแสดงเป็นแฟน คราวนี้เพื่อนเขามาขอให้แสดงเป็นเมียอีก เขาจะยอมให้ฉันทำไหมนะ เพราะฉันเป็นแฟนเขาอยู่หนิ โอ๊ย ทำไมฉ
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 24 ความจริง
พอมาถึงที่บ้านของคุณเป้ ซึ่งมันหลังใหญ่พอ ๆ กับคุณโดสเลยแหละ คุณเป้ลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาฝั่งฉันที่นั่งข้างเขา แล้วขอเหนือไปอุ้ม ฉันก็ยื่นให้ก่อนที่จะลงจากรถพร้อมกับพี่พลอยที่นั่งอยู่เบาะด้านหลัง จังหวะที่กำลังจะเดินออกมาจากโรงรถ ก็มีรถคันหรูขับเข้ามา ทุกคนจึงหันไปดู "ไอ้โดส มันมาทำไมว่ะ"คุณเป้พึมพำออกมาเบา ๆ นั้นสิเขาจะมาทำไมไหนบอกว่าไม่ชอบยุ่งครอบครัวใคร ทุกคนยังคงยืนมองจนเขาออกมาจากรถ แล้วก็เดินตรงมาที่พวกเรา "มาทำไมว่ะ"คุณเป้ถาม "กูก็แค่อยากมาดูว่าพ่อมึงจะรับเหนือเป็นหลานหรือเปล่า และอยากรู้ว่าเขาจะเชื่อไหมว่า.เทียนเป็นเมียมึง"ประโยคสุดท้ายเขาหันมาที่ฉัน "เข้าไปสิ เหนือท่าจะร้อนแล้ว"คุณโดสหันกลับไปพูดกับคุณเป้ แล้วเดินนำเข้าในบ้านแบบชิล ๆ ฉันแอบเห็นคุณเป้หันไปมองที่พี่พลอย แล้วลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะชวนฉันกับพี่พลอยเข้าไปในบ้าน "สวัสดีครับคุณอา"เป็นเสียงคุณโดส "อ้าวโดส"ชายสูงอายุที่นั่งอยู่ที่โซฟารับแขกเอ่ยขึ้นมา แล้วสายตาเขาก็มองทะลุมาที่คุณเป้ ที่เดินตามหลังมาติด ๆ "เป้อุ้มลูกใครมา แล้วผู้หญิงสองคนนี้เป็นใคร"ชายคนดังกล่าวเอ่ยถาม และฉันคิดว่าคงจะเป็นพ่อเขา คุณเป้รีบก้าวขา
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 25 อย่าแยกเราสองคน
"ไอ้เป้ มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ"คุณโดสที่กำลังลูบหัวเหนืออย่างรักใคร่ ก็หันไปตวาดใส่เพื่อนตัวเองด้วยความโมโห เดาได้เลยว่าคุณเป้ต้องขอให้พี่พลอยช่วยปกปิดความจริง"ไอ้โดส..กะ กูขอโทษ"คุณเป้เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนและมีสีหน้ารู้สึกผิด คุณโดสพ่นลมหายใจหนัก ๆ แล้วเอาเหนือจากฉันไปอุ้ม "ไปกันเถอะ...คุณอาผมลานะครับ"ประโยคสุดท้ายเขาหันไปบอกกับพ่อคุณเป้ก่อนจะเดินนำหน้าไป ฉันกับพี่พลอยก็ยกมือไหว้พ่อคุณเป้ก่อนที่จะเดินตามคุณโดสออกมาในรถฉันกับพลอยต้องเบียด ๆ กันนั่งเพราะว่ารถของคุณโดสขี้งกชะมัดนั่งได้แค่สองคน และฉันยังต้องอุ้มเหนือด้วย "จะซื้อมาทำไมก็ไม่รู้ไอ้รถแบบนี้"ฉันบ่นพึมพำเบา ๆ ในขณะที่คุณโดสขับรถไปอย่างเงียบ ๆ ขมวดคิ้วเข้าหากันสีหน้าเคร่งเครียด จนกระทั่งเขาพาฉันกับพี่พลอยมาที่บ้านของเขา พอลงจากรถฉันบิดแขนยืดขากับพี่พลอยเพราะความเมื่อยในขณะที่คุณโดสรับเหนือไปอุ้มแล้ว "คุณโดสพาพลอยมาที่บ้านคุณทำไมเหรอคะ"พอบิดจนหายเมื่อยพี่พลอยก็เอ่ยถามคุณโดส "ฉันอยากรู้อะไรเพิ่มเติมจากเธอ"ว่าจบเขาก็อุ้มเหนือเดินนำเข้าไปในบ้าน พอเข้ามาที่ด้านในก็เจอกับแม่บ้านที่เดินออกมาพอดี "คุณโดส เด็กที่ไหนคะเนี่ย น่
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 26 ยังไม่ลืม
หลังจากพูดคุยตกลงกันเรียบร้อย และตัวฉันก็เต็มใจที่จะไปอยู่กับคุณโดสตามที่เขาบอก ก็ไม่รู้เพราะอะไรถึงรับปากไปโดยไม่ต้องคิด หรือรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่สามารถปกป้องฉันและช่วยรักษาเหนือได้ คุณโดสใช้รถที่บ้านไม่ใช่รถเขาที่นั่งได้แค่สองคนขับพาฉันกับพี่พลอยกลับมาที่ห้องเช่าเพื่อมาส่งพี่พลอยและพาฉันมาเก็บข้าวของ ส่วนเหนือคุณโดสให้นอนพักอยู่ที่บ้านพ่อแม่เขาก่อนเพราะท่าทางเหนือดูเพลียมาก พอมาถึงคุณโดสก็จ้องไปที่ตึกด้วยสีหน้าประหลาดใจ "แม่ฉันก็เคยอาศัยอยู่ที่นี้"เขาพูดเปรย ๆ ออกมา "หลังจากที่เทียนขายบ้านเพื่อนำเงินทำงานศพให้พี่หอม เทียนก็เลือกที่จะเช่าที่นี้อยู่"ฉันมองไปที่ตึกแล้วพูดขึ้นมา "เธอคงจะลำบากมากสินะ"คุณโดสหันมาถามฉันสีหน้าเขาเป็นห่วง และดูเข้าอกเข้าใจฉันผงกหัวรับแต่ก็คลี่ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงหน้าเหนือ"แต่ถึงเทียนจะเหนื่อยจะลำบากแค่ไหน..เทียนก็ยังยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อเห็นเหนือยิ้มให้""....."คุณโดสไม่ได้พูดอะไรเขาได้แต่มองหน้านิ่ง ๆ "พี่หอมได้ฝากเหนือไว้กับเทียนแล้ว..เทียนก็จะต้องทำหน้าที่ปกป้องและดูแลเหนืออย่างดีที่สุด"คุณโดสคลี่ยิ้มให้ฉันบาง ๆ พร้อมกับยกมือลูบหัวฉันเบา ๆ "ขึ้นไปเ
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 27 เจ็บไปทั้งหัวใจ
หลังจากทานข้าวเย็นเรียบร้อย พ่อคุณโดสก็ให้แม่บ้านพาฉันกับเหนือไปที่ห้องนอนคุณโดส ฉันเป็นคนอุ้มเหนือเข้ามาในห้อง พอวางลงเขาก็เดินเตาะแตะไปทั่วห้องด้วยความตื่นตาตื่นใจ เหนือปืนขึ้นไปที่โซฟาใหญ่ที่ตั้งอยู่มุมห้อง "ตามสบายเลยนะคะ""ขอบคุณมากนะคะ"ฉันกล่าวกลับไปกับแม่บ้าน เธอยิ้มหวานให้ก่อนที่จะดึงประตูปิดให้ฉันหันกลับมากวาดสายตามองไปทั่วห้องที่กว้างมาก มีมุมโต๊ะทำงาน และมุมนั่งเล่นที่ตอนนี้เหนือกระโดดเล่นอยู่บนโซฟาอย่างสนุกสนาน คงจะนิ่มหน้าดู "ระวังจะร่วงลงมานะครับ"ฉันหันไปบอกกับเหนือ เขาผงกหัวรับแล้วฉีกยิ้มกว้างให้ เหนือเป็นเด็กฉลาดพูดได้เร็วกว่าเด็กทั่วไป แต่อาจจะไม่ค่อยชัด ชอบสังเกตและความจำดี จำชื่อคนได้ไว ตอนนี้เขาจำชื่อพ่อกับแม่คุณโดสได้แล้วด้วย ปู่เค กับย่าด้าย ท่านทั้งสองคงจะสอนเหนือให้พูด ฉันเดินมานั่งที่โซฟาข้างเหนือเพราะกลัวจะตกลงไป สายตาก็มองไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ที่อยู่อีกมุม และก็ต้องไปสะดุดกับกรอบรูปที่ตั้งไว้บนโต๊ะที่อยู่ติดกับหัวเตียง จึงเดินมาหยิบดู ก็เป็นรูปคุณโดสตอนสมัยยังเรียนอยู่กอดคอถ่ายกับน้องสาว ฉันเอามือลูบไปที่ใบหน้าในรูปถ่ายแล้วเผลอยิ้มออกมา..เขาทั้งหล่อทั้
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 28 ทิ่มแทง
ฉันเดินออกมาแล้วตรงไปที่สนามหญ้าหน้าบ้านที่มีเหนือเดินเล่นอยู่กับแม่บ้าน ฉันยืนดูเขาห่าง ๆ แล้วคิดอะไรอยู่ในหัวคนเดียว.ฉันจะต้องสลัดความรู้สึกบ้า ๆ นั้นออกแล้วโฟกัสแค่เหนือคนเดียว ถ้าคุณโดสเป็นเป็นพ่อของเหนือจริง ๆ ฉันจะให้เขารักษาเหนือให้เร็วที่สุด เหนือจะได้มีร่างกายแข็งแรงเหมือนกับเด็กทั่วไป นั้นเป็นสิ่งที่ฉันปรารถนามานานแล้ว คุณโดสจะต้องเป็นคนที่ไม่มีอิทธิพลอะไรกับหัวใจของฉัน ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วพ่นออกมาหนัก ๆก่อนที่จะคลี่ยิ้มกว้างเดินเข้าไปหาเหนือ "เหนื่อยไหมครับ"ฉันเดินเข้าไปลูบหัวเหนือด้วยความรัก "..."เหนือส่ายหน้าแล้วฉีกยิ้มกว้าง "วันนี้คุณเหนือทานข้าวได้เยอะเลยค่ะ"แม่บ้านที่ดูแลเหนือเอ่ยแล้วยิ้มหวานให้"แล้วพี่ให้เหนือทานวิตามินหรือยังคะ"เหนือจะต้องทานวิตามินอยู่เป็นประจำ "ตายแล้วพี่ลืมเลย เดี๋ยวพี่เข้าไปเอามาให้นะ"แม่บ้านทำท่าทางตกใจแล้วรีบเดินไป แต่ก็มีเสียงนึงดังมา "ผมเอามาแล้วครับ"เป็นคุณโดสที่เดินถือวิตามินเดินสวนมา "พี่ไปพักเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง"ฉันหันไปมองเขาที่กำลังคุยกับแม่บ้าน "ค่ะ"แม่บ้านตอบรับแล้วเดินเข้าไปในบ้าน คุณโดสก็เดินมาที่ฉันกับเหนือ เขาม
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
พันธะหน้าที่ Special
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า
พันธะหน้าที่ END ขอฝากชีวิต (nc)
คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 49 สานฝัน
ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 48 ขอเบอร์ลูกสาว
"ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 47 พ่อหม้ายลูกติด
พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว
พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 45 พญาเทครัว
หลายวันมานี้ฉันคิดอยู่ตลอดว่าถ้าหายดีแล้วฉันก็จะไปจากที่นี้ทันที และตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยให้เหนืออยู่กับพ่อของเขา แม้ว่าหัวใจของฉันมันแทบจะแตกสลาย แต่เพื่ออนาคตที่ดีของเขา ฉันไม่ควรจะพาเขาไป "พี่หอม เทียนทำถูกแล้วใช่ไหม"ฉันพึมพำกับรูปถ่ายพี่สาวด้วยน้ำตาที่ไหลลงมา แอ๊ดดดด ฉันรีบยกมือปาดน้ำตาแล้วเงยไปมองที่ประตูก็พบชายร่างสูงอุ้มเหนือเข้ามา "แม่"คุณโดสอุ้มเหนือเดินมาที่ฉันในขณะที่นั่งบนโซฟาในห้อง "เหนือ"ฉันเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน พอนึกถึงว่าฉันจะไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว ห้วใจฉันก็สั่นหวิว ๆไปหมด คุณโดสมานั่งข้าง ๆ แล้วเอาเหนือมานั่งที่ตักแกร่งเขา เหนือฉีกยิ้มหวานจนเห็นฟันน้ำนมสามซี่ ฉันยกมือลูบหัวเขาด้วยความเอ็นดู "มหาวิทยาลัยจะเปิดแล้ว...เธอคงจะหายทันไปเรียนพอดี"ฉันชะงักแล้วมองหน้าเขา ถ้าฉันย้ายออกจากที่นี้แล้วคงไม่ไปเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับดิวหรอก ค่าเทอมแพงเกินไป ฉันคงจ่ายไม่ไหวแน่ "คิดอะไรอยู่"ฉันสะบัดหน้าเล็กน้อย "เปล่า"ฉันตอบกลับไปสั้น ๆ แล้วก้มหน้าลง"เทียน...เธอยังคิดถึงเรื่องที่จะพาเหนือไปจากฉันอีกเหรอ""เทียนเลิกคิดที่จะพาเหนือไปจากคุณแล้ว"ฉันเงยหน้าแล้วพูดขึ้นคุ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 44 เห็นเทียนเป็นอะไร
"พี่หอมมม"ฉันตะโกนสุดเสียงพร้อมกับลืมตาขึ้นก็เห็นเพดานห้องสีขาว และมีเสาแขวนน้ำเกลือและเลือดตั้งอยู่ที่ข้างเตียง ฉันขยับตัวก็รู้สึกว่าเจ็บที่หลังมาก .."โอ๊ยยย""เทียน เทียนฟื้นแล้ว"ฉันหันไปที่เสียงจึงรู้ว่าเป็นคุณโดสที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพอดี ดวงตาเขาแดงก่ำ ราวกับคนเพิ่งจะร้องไห้มา และพอเขาเดินมาถึงเตียงที่ฉันนอน"เหนือ เหนืออยู่ไหน"ฉันเอ่ยถามเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับจะพยายามหยัดกายลุกแต่ทว่ามันเจ็บที่บริเวณหลังมาก ๆ "ไม่ต้องลุก เหนือปลอดภัยดี นอนพักฟื้นอยู่ข้าง ๆ เธอนี้แหละ""แต่เทียนอยากไปหาเหนือ"ฉันบอกความต้องการกับคุณโดส ตอนนี้ฉันอยากเจอเหนือมาก อยากเห็นกับตาว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ "เธอนอนพักเถอะเดี๋ยวฉันจะพาเหนือมาหาเธอเอง"เขายกมือมาลูบที่หัวฉันอย่างอ่อนโยนฉันจ้องมองชายหนุ่มนิ่ง ๆ "ฉันขอโทษที่ดูแลเธอได้ไม่ดีพอ ทำให้เธอต้องรับบาดเจ็บ"ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ จะมาไม้ไหนอีกว่ะ "เทียนอยากเจอเหนือ คุณช่วยพาเทียนหรือพาเหนือมาเจอกับเทียนหน่อย เทียนเป็นห่วงเหนือ"ฉันเบือนหน้ากลับมาแล้วบอกกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเตียง "ได้สิ"แอ๊ดดดด ฉันกับคุณโดสหันไปที่ปร
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 43 ทำดีที่สุดแล้ว
ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้บนเก้าอี้ แล้วกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ทำให้รู้ว่าฉันอยู่ในห้องโล่ง ๆ ไม่มีอะไรเลย มีแค่ฉันที่นั่งบนเก้าอี้อยู่กลางห้อง ในหัวก็นึกถึงเหนือขึ้นมา ."เหนือ..เหนือ"ฉันตะโกนสุดเสียงไปทั่วห้อง ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก ดวงตาเริ่มเห่อร้อน คล้ายกับกำลังจะร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงเหนือ ถ้าฉันถูกมัดไว้อยู่แบบนี้แล้วเหนือล่ะ "เหนือ...ปล่อยฉันออกไปนะ เหนือ อยู่ไหน เหนือ"ฉันตะโกนแบบนี้ซ้ำ ๆ จนในที่สุดประตูก็เปิดเข้ามา และฉันต้องเบิกตาโต เพราะคนที่เข้ามาคือ "คุณพริ้ง...เหนือ"เธอจับมือเหนือที่ร้องไห้ สีหน้าซีดเผือกเข้ามาในห้อง"แม่ แงงงง"เหนือเห็นฉันก็พยายามจะเดินเข้ามาแต่ก็ถูกพริ้งจับไว้ "อยู่นิ่ง ๆ"พริ้งก้มลงมาเอ็ดเหนือที่พยายามสะบัดแขน พร้อมกับชี้หน้าเหนือด้วยสีหน้าดุดัน "อย่าทำอะไรเหนือนะ"พริ้งหันมาที่ฉันแล้วแสยะยิ้มร้าย "คุณจับเทียนกับเหนือมาทำไม""ถ้าไม่มีแกสองคน..โดสจะต้องกลับมารักฉัน และแต่งงานกับฉัน"พริ้งจ้องหน้าฉันตาเขม็ง "เรื่องแค่นี้คุณถึงต้องจับเราสองคนมาเลยเหรอ ปล่อยเทียนเถอะ คุณเห็นไหมเหนือจะไม่ไหวแล้ว"ฉันมองที่เหนือที่มีท่าทางเหมือนกับคนไม่มีแรง ห
