LOGINShare
ตอนที่ 49 สานฝัน
Last Updated:
2025-02-18 15:00:34
Related chapters
พันธะหน้าที่ END ขอฝากชีวิต (nc)
คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ Special
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า
Last Updated : 2025-02-18พันธะหน้าที่ ตอนที่ 1 โลกที่มืดมน
ตึกห้องเช่าแห่งหนึ่งกลางใจเมืองห้อง..403"พี่หอม เหนืออายุครบหนึ่งขวบแล้วนะ วันนี้ก็เป็นวันเกิดเหนือ..พี่ช่วยอวยพรให้เหนือด้วยนะ"ฉันพูดจบก็ปักธูปไปที่กระถางขนาดย่อมที่วางอยู่บนหิ้งตรงหน้ารูปหญิงสาว แล้วก็เดินมาอุ้มลูกที่นอนเล่นอยู่ในเปลขึ้นมา "เหนือวันนี้แม่จะพาไปเที่ยว ไปไหมครับ"ลูกชายตัวดีของฉันผงกหัวรับ แล้วยกมือไหว้ "ค้าบบบ"พูดยังไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ เพราะเขาเพิ่งจะหนึ่งขวบ จากนั้นฉันก็เดินออกจากห้องแล้วปิดประตูคล้องกุญแจเรียบร้อยแล้วเดินลงบันไดไปที่ชั้นล่าง ตึกนี้มีทั้งหมดสี่ชั้น ฉันอยู่ชั้นที่สี่ ซึ่งชั้นบนสุดของที่นี้ก็ไม่มีลิฟต์ แต่ฉันเดินขึ้นลงบ่อยจนชินแล้วแหละ"เทียน ๆ จะพาลูกไปไหน"ขณะที่ฉันกำลังเดินอุ้มลูกชายลงบันไดก็ต้องหยุดชะงักแล้วหันมองขึ้นไป "พาลูกไปเที่ยว วันนี้วันเกิดเหนือน่ะ"ฉันตอบกลับพี่ชมพลอย หรือพี่พลอยเป็นเพื่อนร่วมอาศัยอยู่ตึกนี้กับฉัน และยังที่ชั้นเดียวกันด้วย แถมยังอยู่ห้องใกล้กันอีก"อ้าว เจ้าเหนือมันขวบหนึ่งแล้วเหรอ ไวจัง"พี่พลอยพูดขึ้นแล้วเดินลงบันไดตามมาแล้ว"จ้า ขวบหนึ่งแล้ว พี่มีอะไรหรือเปล่า"ฉันเอ่ยถามในขณะที่พี่พลอยลงบันไดมาถึงฉันแล้ว"พี่จะเอาผ้า
Last Updated : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 2 มาเป็นแม่บ้าน
ฉันยอมขายบ้านแล้วมาอยู่ห้องเช่าแทน เพื่อนำเงินมาจัดงานศพพี่หอมและอีกส่วนเก็บไว้เป็นค่าเลี้ยงดูเหนือ เพราะคิดว่าคงจะไม่ได้ทำงานอีกนาน แต่ฉันก็รับจ้างรีดผ้าเพื่อหารายได้ระหว่างที่ต้องเลี้ยงดูเหนือซึ่งยังเป็นเด็กอ่อนอยู่ ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยสักแค่ไหน พอเห็นเหนือยิ้มความเหนื่อยก็หายเป็นปลิดทิ้ง ไม่มีใครรู้ว่าจริง ๆ แล้วเหนือไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของฉัน เพราะฉันไม่ได้บอกกับใคร ฉันไม่อยากให้เหนือสับสนถ้าเขาโตขึ้นมาแล้วรู้ว่าฉันไม่ใช่แม่ของเขา โชคดีที่ฉันได้เจอกับพี่พลอยที่คอยช่วยฉันมาตลอด และเอ็นดูเหนือ เธอช่วยพูดกับคนในตึกให้เอามาผ้ามาจ้างฉันรีดเพื่อให้ฉันได้มีรายได้มากขึ้น เหนือเป็นเด็กไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่ ป่วยอยู่บ่อย ๆ หมอได้บอกว่าเหนือเป็นโรคเลือดจาง ฉันจึงต้องเก็บเงินบางส่วนไว้เพื่อพาเหนือไปรักษายามที่มึอาการวันนี้ฉันได้พาเหนือมาที่ห้างสรรพสินค้า ฉันปล่อยให้เหนือลงเดินเตาะแตะ โดยที่ฉันคอยมองดูตลอด "แง..แง"ฉันรีบวิ่งมาหาเหนือเมื่อเห็นว่าลูกได้ชนเข้ากับผู้หญิงจนล้มซึ่งเธอเดินควงแขนมากับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลา คลอเคลียกันมาจนไม่ได้มองว่ามีเด็ก แล้วก็ชนจนเหนือล้มก้นจ้ำเบ้า ชายหนุ่มดึ
Last Updated : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 3 พ่อของเด็ก
"ฉันชื่อโดส""ค่ะ คุณโดส"คุณโดสมองมาที่ฉันแว่บนึงก่อนที่จะหยัดกายลุกขึ้น "เธอเข้าไปทำความสะอาดในครัว และห้องน้ำด้านนอกก่อน"เขาพูดพร้อมกับชี้ทางให้ "ค่ะ"ฉันตอบรับพร้อมกับผงกหัว "ฉันจะเข้าไปอาบน้ำ หลังจากฉันออกไปแล้วเธอค่อยเข้าไปทำความสะอาดในห้องนอนของฉัน""ค่ะ"คุณโดสก้าวขาเดินเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวแล้วปิดประตู ฉันก็แอบลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัวเพื่อจัดการทำความสะอาดตามคำสั่ง .ฉันเดินเข้าไปหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดแล้วเริ่มลงมือทำ ทำงานไปก็คิดถึงเหนือไป ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง เราสองคนตัวติดกันมาตลอด วันนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันกับเหนือจะต้องแยกกัน แต่เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้เจอกันแล้วล่ะ พอนึกถึงเรื่องของเหนือ ฉันก็ต้องขอย้อนกลับไปวันที่เหนือเกิด ....ตอนนั้นฉันนั่งร้องไห้ฟูมฟายเมื่อรู้ว่าพี่สาวที่เป็นที่รักได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ จนลืมไปเลยว่าพี่หอมได้ส่งตัวแทนไว้ให้กับฉัน นั้นก็คือเหนือ ลูกชายของเธอ พอฉันตั้งสติได้ ก็รีบไปที่แผนกเด็กเล็กทันที ฉันได้เห็นเทวดาตัวน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงทารก แล้วเผลอยิ้มออกมาทั้งน้ำตา"เป็นญาติของแม่เด็กใช่ไหมคะ"ขณะที่ฉันกำลังยืนมองเด็ก
Last Updated : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 4 เจ้านายใจดี
ขณะที่ฉันกำลังทำความสะอาดห้องนอนของคุณโดสจนกระทั่งได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันหันไปแหงนบอกที่นาฬิกามันได้บอกให้รู้ว่าตอนนี้ถึงเวลาเที่ยงตรงแล้ว ตาย ๆ ฉันยังทำไม่เสร็จเลย คุณโดสต้องกลับมาแล้วแน่ ๆ และแล้วเสียงชายหนุ่มก็ดังเข้ามา "เทียน"ฉันรีบวางอุปกรณ์แล้วเดินออกไปทันที ก็เห็นว่าคุณโดสซื้อของกินมาเยอะแยะ เขายื่นของพวกนั้นมาให้ฉัน "เอาไปใส่จานให้หน่อย""ค่ะ"ฉันรับมาแล้วเดินเข้าไปในครัว แล้วจัดแจงเปิดกล่องอาหารที่ดูน่ารับประทานมาก ใส่ลงไปในจาน อาหารที่คุณโดสนำมาไม่น่าจะซื้อ เพราะกล่องที่ใส่นั้นมันเป็นภาชนะที่อยู่ในบ้าน หรือว่ามีคนทำมาให้ ฉันก็คิดไปเรื่อยเปื่อยแหละ พอจัดแจงเสร็จเรียบร้อยก็ยกมาที่โต๊ะอาหารซึ่งมีคุณโดสนั่งรออยู่ ฉันตักข้าวให้เขาแล้ววางไว้ตรงหน้าแล้วเดินออกมาเพื่อจะไปทำงานต่อ "จะไปไหน"ฉันหยุดชะงักแล้วหันไปที่คนถาม "เทียนจะไปทำงานต่อค่ะ"ฉันตอบกลับไป "เที่ยงแล้วมากินข้าวก่อน"คุณโดสพูดพร้อมกับตวัดสายตาไปที่เก้าอี้"เอ่อ...."ฉันรู้สึกว่ามันจะไม่สมควรไหมที่จะต้องไปนั่งกินกับเจ้านาย "ไปตักข้าวมาสิ ยืนบื้ออยู่ทำไม"ในเมื่อเขาอนุญาตฉันก็ไม่กล้าจะขัด จึงเดินไปหยิบจานแล้วตักข
Last Updated : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 5 เทียนมีลูกแล้ว
"ผับ kai ?"ฉันพึมพำเบา ๆ ผับ kai เป็นผับที่พี่หอมเคยทำงานที่นั้นหนิ.."พี่ไปก่อนนะ"ฉันหลุดจากความคิดเมื่อได้ยินเสียงพี่พลอยพูด "คะ ค่ะ"ฉันขานรับแล้วผงกหัว "ไปแล้วนะเจ้าอ้วน"พี่พลอยหันไปบอกกับเหนือแล้วหยิกแก้มเบา ๆ ก่อนจะเดินลงบันไดไป ฉันมองแผ่นหลังเธอแว็บนึงแล้วเดินขึ้นบันไดมาที่ห้อง จากนั้นฉันก็พาหนืออาบน้ำกินข้าวกินปลา ในหัวก็คิดว่าฉันควรจะไปที่ผับนั้นดีไหม ไปเพื่อตามหาพ่อของเหนือ เผื่อว่าเขาจะช่วยเหนือได้เรื่องโรคโลหิตจาง ตอนนี้ร่างกายของเหนือไม่ค่อยแข็งแรงนัก ฉันไม่อยากให้เขาได้รับบาดเจ็บ จนเลือดตกยางออกเลย เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไป แต่ถ้าพ่อของเขาสามารถช่วยปลูกถ่ายไขกระดูกได้ เหนือก็จะมีร่างกายที่แข็งแรงขึ้นหลังจากพาเหนือกินข้าวแล้วฉันก็พาเข้านอน พอเหนือหลับฉันก็ทำธุระส่วนตัวต่อด้วยกินข้าวก่อนจะล้มตัวนอนพักผ่อน เช้าวันต่อมา ฉันพาเหนือไปส่งให้ป้าพิศแล้วนั่งรถเมล์มาที่คอนโดคุณโดส ฉันเดินมาถึงหน้าประตูห้องเขาแล้วกดออดหน้าห้อง ไม่นานประตูก็เปิดออก ฉันกำลังจะยกมือไหว้แต่ต้องชะงักเพราะคนที่เปิดประตูไม่ใช่คุณโดส ฉันถอยหลังดูหมายเลขห้องทันที คิดว่าคงจะกดออดผิดห้อง แต่ก็เป็นหมายเล
Last Updated : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 6 ซาบซึ้งใจ
ตอนนี้ฉันนั่งรถยนต์คันหรูของคุณโดสซึ่งเป็นคนขับและมีคุณเป้นั่งอยู่ที่เบาะข้าง ๆ ส่วนฉันได้นั่งอยู่ที่เบาะหลังด้วยหัวใจที่ร้อนรนกระวนกระวาย รู้สึกเป็นห่วงเหนือมาก ขณะที่คุณเป้มักจะหันมาปลอบใจฉันอยู่ตลอด "ลูกเธอถึงมือหมอแล้ว คงไม่เป็นอะไรหรอก"เขาคอยพูดจาปลอบใจฉันมาตลอดทาง ทางด้านคุณโดสก็ขับรถไปอย่างเงียบ ๆ แต่ท่าทางเขาก็เร่งรีบให้ฉันอยู่เหมือนกัน พอรถจอดสนิทฉันก็รีบลงจากรถวิ่งเข้าไปด้านในตึกโดยที่ไม่ได้รอชายหนุ่มทั้งสอง คิดว่าเขาคงไม่โกรธเพราะฉันเป็นห่วงเหนือจริง ๆ ฉันเห็นป้าพิศนั่งอยู่จึงรีบเดินเข้าไปหาทันที "ป้าพิศ เหนือเป็นอย่างไรบ้าง"ฉันร้อนใจมากมองเข้าไปในห้องตรวจ ปากก็เอ่ยถามอาการของเหนือ ป้าพิศเงยหน้าแล้วลุกขึ้นมองฉันแล้วมองผ่านตัวฉันไปที่ข้างหลัง.เพราะมีชายหนุ่มสองคนกำลังตามติด ๆ ป้าพิศยังไม่ทันได้ตอบอะไร ฉันก็เห็นคุณหมอออกมาจากห้องตรวจ และฉันก็จำได้ว่าหมอท่านนี้คือหมอที่คอยรักษาเหนืออยู่ ที่ชื่อว่า หมอคิณ ฉันจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที แล้วก็มีเสียงคุณโดสพูดตามหลังมา "หวัดดีครับลุงหมอ"ฉันหันขวับไปที่คนพูดก็เห็นว่าคุณโดสกับคุณเป้ยกมือไหว้คุณหมอ แล้วจึงหันมากลับมาที่หมอ คุณโด
Last Updated : 2025-01-20
Latest chapter
พันธะหน้าที่ Special
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า
พันธะหน้าที่ END ขอฝากชีวิต (nc)
คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 49 สานฝัน
ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 48 ขอเบอร์ลูกสาว
"ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 47 พ่อหม้ายลูกติด
พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว
พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 45 พญาเทครัว
หลายวันมานี้ฉันคิดอยู่ตลอดว่าถ้าหายดีแล้วฉันก็จะไปจากที่นี้ทันที และตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยให้เหนืออยู่กับพ่อของเขา แม้ว่าหัวใจของฉันมันแทบจะแตกสลาย แต่เพื่ออนาคตที่ดีของเขา ฉันไม่ควรจะพาเขาไป "พี่หอม เทียนทำถูกแล้วใช่ไหม"ฉันพึมพำกับรูปถ่ายพี่สาวด้วยน้ำตาที่ไหลลงมา แอ๊ดดดด ฉันรีบยกมือปาดน้ำตาแล้วเงยไปมองที่ประตูก็พบชายร่างสูงอุ้มเหนือเข้ามา "แม่"คุณโดสอุ้มเหนือเดินมาที่ฉันในขณะที่นั่งบนโซฟาในห้อง "เหนือ"ฉันเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน พอนึกถึงว่าฉันจะไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว ห้วใจฉันก็สั่นหวิว ๆไปหมด คุณโดสมานั่งข้าง ๆ แล้วเอาเหนือมานั่งที่ตักแกร่งเขา เหนือฉีกยิ้มหวานจนเห็นฟันน้ำนมสามซี่ ฉันยกมือลูบหัวเขาด้วยความเอ็นดู "มหาวิทยาลัยจะเปิดแล้ว...เธอคงจะหายทันไปเรียนพอดี"ฉันชะงักแล้วมองหน้าเขา ถ้าฉันย้ายออกจากที่นี้แล้วคงไม่ไปเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับดิวหรอก ค่าเทอมแพงเกินไป ฉันคงจ่ายไม่ไหวแน่ "คิดอะไรอยู่"ฉันสะบัดหน้าเล็กน้อย "เปล่า"ฉันตอบกลับไปสั้น ๆ แล้วก้มหน้าลง"เทียน...เธอยังคิดถึงเรื่องที่จะพาเหนือไปจากฉันอีกเหรอ""เทียนเลิกคิดที่จะพาเหนือไปจากคุณแล้ว"ฉันเงยหน้าแล้วพูดขึ้นคุ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 44 เห็นเทียนเป็นอะไร
"พี่หอมมม"ฉันตะโกนสุดเสียงพร้อมกับลืมตาขึ้นก็เห็นเพดานห้องสีขาว และมีเสาแขวนน้ำเกลือและเลือดตั้งอยู่ที่ข้างเตียง ฉันขยับตัวก็รู้สึกว่าเจ็บที่หลังมาก .."โอ๊ยยย""เทียน เทียนฟื้นแล้ว"ฉันหันไปที่เสียงจึงรู้ว่าเป็นคุณโดสที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพอดี ดวงตาเขาแดงก่ำ ราวกับคนเพิ่งจะร้องไห้มา และพอเขาเดินมาถึงเตียงที่ฉันนอน"เหนือ เหนืออยู่ไหน"ฉันเอ่ยถามเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับจะพยายามหยัดกายลุกแต่ทว่ามันเจ็บที่บริเวณหลังมาก ๆ "ไม่ต้องลุก เหนือปลอดภัยดี นอนพักฟื้นอยู่ข้าง ๆ เธอนี้แหละ""แต่เทียนอยากไปหาเหนือ"ฉันบอกความต้องการกับคุณโดส ตอนนี้ฉันอยากเจอเหนือมาก อยากเห็นกับตาว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ "เธอนอนพักเถอะเดี๋ยวฉันจะพาเหนือมาหาเธอเอง"เขายกมือมาลูบที่หัวฉันอย่างอ่อนโยนฉันจ้องมองชายหนุ่มนิ่ง ๆ "ฉันขอโทษที่ดูแลเธอได้ไม่ดีพอ ทำให้เธอต้องรับบาดเจ็บ"ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ จะมาไม้ไหนอีกว่ะ "เทียนอยากเจอเหนือ คุณช่วยพาเทียนหรือพาเหนือมาเจอกับเทียนหน่อย เทียนเป็นห่วงเหนือ"ฉันเบือนหน้ากลับมาแล้วบอกกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเตียง "ได้สิ"แอ๊ดดดด ฉันกับคุณโดสหันไปที่ปร
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 43 ทำดีที่สุดแล้ว
ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้บนเก้าอี้ แล้วกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ทำให้รู้ว่าฉันอยู่ในห้องโล่ง ๆ ไม่มีอะไรเลย มีแค่ฉันที่นั่งบนเก้าอี้อยู่กลางห้อง ในหัวก็นึกถึงเหนือขึ้นมา ."เหนือ..เหนือ"ฉันตะโกนสุดเสียงไปทั่วห้อง ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก ดวงตาเริ่มเห่อร้อน คล้ายกับกำลังจะร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงเหนือ ถ้าฉันถูกมัดไว้อยู่แบบนี้แล้วเหนือล่ะ "เหนือ...ปล่อยฉันออกไปนะ เหนือ อยู่ไหน เหนือ"ฉันตะโกนแบบนี้ซ้ำ ๆ จนในที่สุดประตูก็เปิดเข้ามา และฉันต้องเบิกตาโต เพราะคนที่เข้ามาคือ "คุณพริ้ง...เหนือ"เธอจับมือเหนือที่ร้องไห้ สีหน้าซีดเผือกเข้ามาในห้อง"แม่ แงงงง"เหนือเห็นฉันก็พยายามจะเดินเข้ามาแต่ก็ถูกพริ้งจับไว้ "อยู่นิ่ง ๆ"พริ้งก้มลงมาเอ็ดเหนือที่พยายามสะบัดแขน พร้อมกับชี้หน้าเหนือด้วยสีหน้าดุดัน "อย่าทำอะไรเหนือนะ"พริ้งหันมาที่ฉันแล้วแสยะยิ้มร้าย "คุณจับเทียนกับเหนือมาทำไม""ถ้าไม่มีแกสองคน..โดสจะต้องกลับมารักฉัน และแต่งงานกับฉัน"พริ้งจ้องหน้าฉันตาเขม็ง "เรื่องแค่นี้คุณถึงต้องจับเราสองคนมาเลยเหรอ ปล่อยเทียนเถอะ คุณเห็นไหมเหนือจะไม่ไหวแล้ว"ฉันมองที่เหนือที่มีท่าทางเหมือนกับคนไม่มีแรง ห
