Beranda / โรแมนติก / พันธะหน้าที่ / ตอนที่ 2 มาเป็นแม่บ้าน

Share

ตอนที่ 2 มาเป็นแม่บ้าน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-20 15:31:58

ฉันยอมขายบ้านแล้วมาอยู่ห้องเช่าแทน เพื่อนำเงินมาจัดงานศพพี่หอมและอีกส่วนเก็บไว้เป็นค่าเลี้ยงดูเหนือ เพราะคิดว่าคงจะไม่ได้ทำงานอีกนาน แต่ฉันก็รับจ้างรีดผ้าเพื่อหารายได้ระหว่างที่ต้องเลี้ยงดูเหนือซึ่งยังเป็นเด็กอ่อนอยู่ ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยสักแค่ไหน พอเห็นเหนือยิ้มความเหนื่อยก็หายเป็นปลิดทิ้ง

ไม่มีใครรู้ว่าจริง ๆ แล้วเหนือไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของฉัน เพราะฉันไม่ได้บอกกับใคร ฉันไม่อยากให้เหนือสับสนถ้าเขาโตขึ้นมาแล้วรู้ว่าฉันไม่ใช่แม่ของเขา โชคดีที่ฉันได้เจอกับพี่พลอยที่คอยช่วยฉันมาตลอด และเอ็นดูเหนือ เธอช่วยพูดกับคนในตึกให้เอามาผ้ามาจ้างฉันรีดเพื่อให้ฉันได้มีรายได้มากขึ้น

เหนือเป็นเด็กไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่ ป่วยอยู่บ่อย ๆ หมอได้บอกว่าเหนือเป็นโรคเลือดจาง ฉันจึงต้องเก็บเงินบางส่วนไว้เพื่อพาเหนือไปรักษายามที่มึอาการ

วันนี้ฉันได้พาเหนือมาที่ห้างสรรพสินค้า ฉันปล่อยให้เหนือลงเดินเตาะแตะ โดยที่ฉันคอยมองดูตลอด

"แง..แง"ฉันรีบวิ่งมาหาเหนือเมื่อเห็นว่าลูกได้ชนเข้ากับผู้หญิงจนล้มซึ่งเธอเดินควงแขนมากับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลา คลอเคลียกันมาจนไม่ได้มองว่ามีเด็ก แล้วก็ชนจนเหนือล้มก้นจ้ำเบ้า ชายหนุ่มดึงแขนผู้หญิงออกแล้วย่อตัวยกเหนือขึ้น ในขณะที่ฉันเดินเข้าไปถึงพอดี

"เจ็บตรงไหนไหมครับ"ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แล้วส่งสายตาสำรวจร่างกายของเหนือ ในขณะที่หญิงสาวยืนกอดอกเชิดหน้าใส่ ฉันเข้าไปดึงเหนือมากอดและปลอบให้หยุดร้อง

"เหนือเป็นอย่างไรบ้างลูก"ฉันพูดขึ้นแล้วยกเหนือขึ้นมาอุ้มไว้

"ทำไมปล่อยให้ลูกเดินแบบนี้"

"นั้นสิ เป็นแม่ภาษาอะไร"หญิงสาวเอ่ยขึ้นแล้วเบ้ปากใส่

"ฉันขอโทษ"ฉันกล่าวแล้วผงกหัวให้

"เนื้อตัวก็มอมแมม พี่โดสกล้าไปจับได้ไง"หญิงสาวหันไปพูดกับชายหนุ่มที่มองเหนือด้วยสายตาที่เอ็นดู

"พี่ไม่เห็นว่าเด็กคนนี้จะมอมแมมอะไรเลยนะ"

"พี่โดส"หญิงสาวสบถออกมาอย่างไม่พอใจ

"ลูกเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม"ชายหนุ่มหันไปพูดกับหญิงสาวก่อนที่จะหันมาถามฉัน ตอนนี้เหนือหยุดร้องแล้ว และยังยิ้มหวานให้ชายหนุ่มด้วย เขาก็เอื้อมมาลูบที่หัวเหนืออย่างเอ็นดู

"ไม่เป็นอะไรค่ะ"ฉันพูดจบก็อุ้มเหนือเดินเลี่ยงมา

.

หลังจากที่พาเหนือไปเดินเล่น ซื้อของและกินข้าว ฉันก็พาเหนือกลับมา ด้วยความเพลียเหนือก็หลับไปส่วนฉันก็ไปรับผ้าตามห้องมารีด จนเย็นเหนือตื่นฉันก็พาลงไปเดินเล่นที่ชั้นล่างของตึก และแวะไปหาป้าพิศเพื่อจะคุยเรื่องที่จะฝากเหนือเลี้ยง เพราะฉันจะออกมาหางานทำ ป้าพิศยินดีมาก ๆ ที่จะได้เลี้ยงเหนือ

ระหว่างที่ฉันพาเหนือขึ้นมาบนตึกเพื่อจะเข้าห้องก็ได้สวนกับพี่พลอย ที่แต่งตัวสวยเดินลงมาพอดี

"วันนี้แต่งตัวสวยจัง"ฉันเอ่ยปากชมพี่ข้างห้องด้วยความจริงใจ

"ปากหวาน...พี่ไปก่อนนะ"ว่าจบพี่พลอยก็เดินลงบันไดไป พี่พลอยทำงานกลางคืนเหมือนกับที่พี่หอมเคยทำ

.

ฉันป้อนข้าวเหนือเสร็จแล้วก็พาอาบน้ำนอน จากนั้นฉันก็รีดผ้าที่เหลือต่อ ก่อนที่จะนำไปส่งตามห้อง กว่าจะได้นอนก็ดึก แต่ก็เป็นปกติที่ฉันนอนดึกแบบนี้อยู่แล้ว

.

เช้าวันต่อมา ฉันทำกับข้าวเหนือก็ตื่นพอดี จึงพาอาบน้ำและป้อนข้าวก่อนที่จะไปส่งให้ป้าพิศ เพราะวันนี้ฉันจะออกไปหางานทำ พอส่งเหนือให้ป้าพิศเรียบร้อย ฉันก็เดินขึ้นห้องเพื่อจะอาบน้ำแต่งตัว ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก ฉันจึงเดินไปเปิด เป็นพี่พลอยที่เคาะนั้นเอง

"อ้าว..พี่พลอย"

"วันนี้จะออกไปหางานทำ?"พี่พลอยถาม

"ใช่..พี่มีอะไรหรือเปล่า"

"เจ้านายพี่กำลังหาแม่บ้านไปทำความสะอาดห้องที่คอนโด แกสนใจไหม"

"สนใจพี่ ที่ไหนเหรอ"ฉันตอบกลับด้วยความดีใจ

"ถ้าสนใจ เดี๋ยวพี่จะส่งโลเคชั่นคอนโดให้ แล้วแกก็เข้าไปคุยกับเจ้านายพี่เองเลย บอกว่าพี่แนะนำมา"

"ได้จ้า ขอบคุณนะที่หางานให้เทียน"

"อืม ๆ"พี่พลอยตอบรับแล้วเดินกลับไปที่ห้อง ไม่นานพี่พลอยก็ส่งโลเคชั่น พร้อมกับหมายเลขชั้นพร้อมกับหมายเลขห้องมาให้

พอฉันแต่งตัวเรียบร้อยก็หยิบเอกสาร แล้วนั่งรถไปที่คอนโดนั้น ด้วยความโชคดีที่มันไม่ไกลจากตึกที่ฉันอยู่ พอไปถึงฉันก็ต้องเบิกตาโต เพราะคอนโดแห่งนี้มันค่อนข้างใหญ่มาก ก่อนที่จะเข้าไปฉันจะต้องแลกบัตรที่ ร.ป.ภ ก่อน ดู ๆ แล้วความปลอดภัยค่อนข้างดีเลยทีเดียว ฉันกดลิฟต์ขึ้นไปยังที่ชั้นตามที่พี่พลอยส่งมา และพอลิฟต์ก็เดินไล่ไปตามห้อง ซึ่งมันหาไม่ยากเลย เพราะชั้นหนึ่งมีแค่สี่ห้องเท่านั้น พอไปถึงหน้าห้องฉันก็กดกริ่งทันที กริ๊ง กริ๊ง กริ๊งงง ไม่นานนักประตูก็เปิดออกมา ฉันเบิกตากว้างเมืีอเห็นร่างชายหนุ่มก็ชะงักชั่วขณะ เจ้านายพี่พลอยเป็นผู้ชาย ฉันก็คิดว่าเป็นผู้หญิงชะอีก

"มาหาใคร"ฉันยังคงจ้องมองชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาตาค้าง เพราะฉันจำได้ว่าเมื่อวานฉันเพิ่งเจอกับเขา และฉันต้องก้มหน้าลงด้วยใบหน้าที่เห่อร้อน เพราะชายตรงหน้าอยู่ในสภาพสวมใส่กางเกงบ๊อกเซอร์ ไม่สวมเสื้อทำให้ฉันเห็นหน้าอกแกร่งหน้าท้องเป็นลอนเรียงอย่างสวย แน่นอนว่าเขาจะต้องเป็นคนที่ชอบออกกำลังกาย

"ฉันถามว่ามาหาใคร"ฉันสะดุ้งเฮือกนึง เมื่อได้ยินเขาพูดขึ้นเสียงดัง

"คือ..คือ พี่พลอยแนะนำมาค่ะ"ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วตอบกลับไปด้วยความตกใจ

"พลอย? ชมพลอยนะเหรอ"

"ใช่ค่ะ เอ่อ หนู..หนู..."

"ชื่ออะไร"ชายร่างสูงแทรกถามขึ้น

"หนูชื่อเทียนค่ะ"ฉันตอบกลับแล้วก้มหน้างุด

"จะมาเป็นแม่บ้าน?"

"ใช่ค่ะ"

"มาทำงานแบบนี้.แล้วใครเลี้ยงลูกให้เธอ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าชายร่างสูงแล้วขมวดคิ้ว เขาจำฉันได้งั้นเหรอ

"เข้ามา"ชายร่างสูงไม่ได้รอฟังคำตอบ เขาอ้าประตูกว้างแล้วเดินนำฉันมาเข้าด้านใน ฉันลอบหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนที่จะเดินตามเข้าไปแล้วหันมาปิดประตู ก่อนจะเดินไปที่โซฟา ที่เขานั่งอยู่

"นั่งสิ"พอเขาพูดจบ ฉันก็นั่งลงที่เบาะตรงข้าม

"เทียนมาสมัครงานค่ะ"ฉันพูดพร้อมกับส่งเอกสารให้กับชายร่างสูงที่ฉันอยู่ตรงหน้า เขารับเอกสารฉันแล้วเปิดออกมาดู

ชายหนุ่มเปิดทีอ่านทีละแผ่น

"จบมอ.6..อายุ 19 แสดงว่าเธอมีลูกเมื่อตอนอายุ 18เองเหรอ"เขาช้อนตาขึ้นมามองฉันแล้วพูดขึ้น

"ค่ะ"ฉันตอบรับไปสั้น ๆ

" หึ..แล้วสามี?"

"เอ่อ..เลิกกันแล้วค่ะ"ฉันตอบปัด ๆ ไป

"เธอเลี้ยงลูกคนเดียว?"ฉันผงกหัวรับ ชายหนุ่มวางเอกสารลง

"ฉันรับเธอ งานก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่ทำความสะอาดห้อง และเอาเสื้อผ้าของฉันไปส่งซักและรับกลับมา"

"ค่ะ"

"พอทำอาหารเป็นไหม"

"พอเป็นค่ะ"

"อืม..งั้นก็เริ่มงานเลย"พอเขาพูดจบ ก็หยัดกายลุกขึ้น กำลังจะก้าวขาเดิน แต่ก็หยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน

"เธอต้องมาถึงที่นี้ตอน 8โมงเช้า และกลับไปก่อน 5 โมงเย็น"

"ค่ะ"

"ฉันชื่อโดส"

"ค่ะ คุณโดส"

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 3 พ่อของเด็ก

    "ฉันชื่อโดส""ค่ะ คุณโดส"คุณโดสมองมาที่ฉันแว่บนึงก่อนที่จะหยัดกายลุกขึ้น "เธอเข้าไปทำความสะอาดในครัว และห้องน้ำด้านนอกก่อน"เขาพูดพร้อมกับชี้ทางให้ "ค่ะ"ฉันตอบรับพร้อมกับผงกหัว "ฉันจะเข้าไปอาบน้ำ หลังจากฉันออกไปแล้วเธอค่อยเข้าไปทำความสะอาดในห้องนอนของฉัน""ค่ะ"คุณโดสก้าวขาเดินเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวแล้วปิดประตู ฉันก็แอบลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัวเพื่อจัดการทำความสะอาดตามคำสั่ง .ฉันเดินเข้าไปหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดแล้วเริ่มลงมือทำ ทำงานไปก็คิดถึงเหนือไป ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง เราสองคนตัวติดกันมาตลอด วันนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันกับเหนือจะต้องแยกกัน แต่เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้เจอกันแล้วล่ะ พอนึกถึงเรื่องของเหนือ ฉันก็ต้องขอย้อนกลับไปวันที่เหนือเกิด ....ตอนนั้นฉันนั่งร้องไห้ฟูมฟายเมื่อรู้ว่าพี่สาวที่เป็นที่รักได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ จนลืมไปเลยว่าพี่หอมได้ส่งตัวแทนไว้ให้กับฉัน นั้นก็คือเหนือ ลูกชายของเธอ พอฉันตั้งสติได้ ก็รีบไปที่แผนกเด็กเล็กทันที ฉันได้เห็นเทวดาตัวน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงทารก แล้วเผลอยิ้มออกมาทั้งน้ำตา"เป็นญาติของแม่เด็กใช่ไหมคะ"ขณะที่ฉันกำลังยืนมองเด็ก

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 4 เจ้านายใจดี

    ขณะที่ฉันกำลังทำความสะอาดห้องนอนของคุณโดสจนกระทั่งได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันหันไปแหงนบอกที่นาฬิกามันได้บอกให้รู้ว่าตอนนี้ถึงเวลาเที่ยงตรงแล้ว ตาย ๆ ฉันยังทำไม่เสร็จเลย คุณโดสต้องกลับมาแล้วแน่ ๆ และแล้วเสียงชายหนุ่มก็ดังเข้ามา "เทียน"ฉันรีบวางอุปกรณ์แล้วเดินออกไปทันที ก็เห็นว่าคุณโดสซื้อของกินมาเยอะแยะ เขายื่นของพวกนั้นมาให้ฉัน "เอาไปใส่จานให้หน่อย""ค่ะ"ฉันรับมาแล้วเดินเข้าไปในครัว แล้วจัดแจงเปิดกล่องอาหารที่ดูน่ารับประทานมาก ใส่ลงไปในจาน อาหารที่คุณโดสนำมาไม่น่าจะซื้อ เพราะกล่องที่ใส่นั้นมันเป็นภาชนะที่อยู่ในบ้าน หรือว่ามีคนทำมาให้ ฉันก็คิดไปเรื่อยเปื่อยแหละ พอจัดแจงเสร็จเรียบร้อยก็ยกมาที่โต๊ะอาหารซึ่งมีคุณโดสนั่งรออยู่ ฉันตักข้าวให้เขาแล้ววางไว้ตรงหน้าแล้วเดินออกมาเพื่อจะไปทำงานต่อ "จะไปไหน"ฉันหยุดชะงักแล้วหันไปที่คนถาม "เทียนจะไปทำงานต่อค่ะ"ฉันตอบกลับไป "เที่ยงแล้วมากินข้าวก่อน"คุณโดสพูดพร้อมกับตวัดสายตาไปที่เก้าอี้"เอ่อ...."ฉันรู้สึกว่ามันจะไม่สมควรไหมที่จะต้องไปนั่งกินกับเจ้านาย "ไปตักข้าวมาสิ ยืนบื้ออยู่ทำไม"ในเมื่อเขาอนุญาตฉันก็ไม่กล้าจะขัด จึงเดินไปหยิบจานแล้วตักข

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 5 เทียนมีลูกแล้ว

    "ผับ kai ?"ฉันพึมพำเบา ๆ ผับ kai เป็นผับที่พี่หอมเคยทำงานที่นั้นหนิ.."พี่ไปก่อนนะ"ฉันหลุดจากความคิดเมื่อได้ยินเสียงพี่พลอยพูด "คะ ค่ะ"ฉันขานรับแล้วผงกหัว "ไปแล้วนะเจ้าอ้วน"พี่พลอยหันไปบอกกับเหนือแล้วหยิกแก้มเบา ๆ ก่อนจะเดินลงบันไดไป ฉันมองแผ่นหลังเธอแว็บนึงแล้วเดินขึ้นบันไดมาที่ห้อง จากนั้นฉันก็พาหนืออาบน้ำกินข้าวกินปลา ในหัวก็คิดว่าฉันควรจะไปที่ผับนั้นดีไหม ไปเพื่อตามหาพ่อของเหนือ เผื่อว่าเขาจะช่วยเหนือได้เรื่องโรคโลหิตจาง ตอนนี้ร่างกายของเหนือไม่ค่อยแข็งแรงนัก ฉันไม่อยากให้เขาได้รับบาดเจ็บ จนเลือดตกยางออกเลย เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไป แต่ถ้าพ่อของเขาสามารถช่วยปลูกถ่ายไขกระดูกได้ เหนือก็จะมีร่างกายที่แข็งแรงขึ้นหลังจากพาเหนือกินข้าวแล้วฉันก็พาเข้านอน พอเหนือหลับฉันก็ทำธุระส่วนตัวต่อด้วยกินข้าวก่อนจะล้มตัวนอนพักผ่อน เช้าวันต่อมา ฉันพาเหนือไปส่งให้ป้าพิศแล้วนั่งรถเมล์มาที่คอนโดคุณโดส ฉันเดินมาถึงหน้าประตูห้องเขาแล้วกดออดหน้าห้อง ไม่นานประตูก็เปิดออก ฉันกำลังจะยกมือไหว้แต่ต้องชะงักเพราะคนที่เปิดประตูไม่ใช่คุณโดส ฉันถอยหลังดูหมายเลขห้องทันที คิดว่าคงจะกดออดผิดห้อง แต่ก็เป็นหมายเล

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 6 ซาบซึ้งใจ

    ตอนนี้ฉันนั่งรถยนต์คันหรูของคุณโดสซึ่งเป็นคนขับและมีคุณเป้นั่งอยู่ที่เบาะข้าง ๆ ส่วนฉันได้นั่งอยู่ที่เบาะหลังด้วยหัวใจที่ร้อนรนกระวนกระวาย รู้สึกเป็นห่วงเหนือมาก ขณะที่คุณเป้มักจะหันมาปลอบใจฉันอยู่ตลอด "ลูกเธอถึงมือหมอแล้ว คงไม่เป็นอะไรหรอก"เขาคอยพูดจาปลอบใจฉันมาตลอดทาง ทางด้านคุณโดสก็ขับรถไปอย่างเงียบ ๆ แต่ท่าทางเขาก็เร่งรีบให้ฉันอยู่เหมือนกัน พอรถจอดสนิทฉันก็รีบลงจากรถวิ่งเข้าไปด้านในตึกโดยที่ไม่ได้รอชายหนุ่มทั้งสอง คิดว่าเขาคงไม่โกรธเพราะฉันเป็นห่วงเหนือจริง ๆ ฉันเห็นป้าพิศนั่งอยู่จึงรีบเดินเข้าไปหาทันที "ป้าพิศ เหนือเป็นอย่างไรบ้าง"ฉันร้อนใจมากมองเข้าไปในห้องตรวจ ปากก็เอ่ยถามอาการของเหนือ ป้าพิศเงยหน้าแล้วลุกขึ้นมองฉันแล้วมองผ่านตัวฉันไปที่ข้างหลัง.เพราะมีชายหนุ่มสองคนกำลังตามติด ๆ ป้าพิศยังไม่ทันได้ตอบอะไร ฉันก็เห็นคุณหมอออกมาจากห้องตรวจ และฉันก็จำได้ว่าหมอท่านนี้คือหมอที่คอยรักษาเหนืออยู่ ที่ชื่อว่า หมอคิณ ฉันจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที แล้วก็มีเสียงคุณโดสพูดตามหลังมา "หวัดดีครับลุงหมอ"ฉันหันขวับไปที่คนพูดก็เห็นว่าคุณโดสกับคุณเป้ยกมือไหว้คุณหมอ แล้วจึงหันมากลับมาที่หมอ คุณโด

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 7 ดวงใจ

    ฉันออกมาจากโรงพยาบาลมุ่งตรงมาที่พักเพื่อเก็บเสื้อผ้าไปเฝ้าเหนือ ซึ่งมีพยาบาลอาสาดูเหนือไว้ให้ก่อน ฉันหันไปเปิดลิ้นชักหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาดู ในนั้นมีเงินอยู่จำนวนหนึ่ง คาดว่าน่าจะพอกับค่ารักษาของเหนือ แต่มันก็เหลือเพียงก้อนเดียวแล้ว "หรือฉันจะต้องหางานทำเพิ่ม"ฉันพึมพำกับตัวเอง แล้วจะหางานที่ไหนล่ะ เฮ้อ...ฉันพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ แล้วเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วรีบออกมา ระหว่างที่นั่งรอรถเมล์อยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีรถยนต์คันหรูมาจอดตรงหน้า แล้วมีคนเปิดประตูลงมา ฉันยกยิ้มให้เมื่อเห็นคนที่ลงจากรถนั้นก็คือพี่พลอย สายตาฉันมองทะลุไปที่คนขับ ซึ่งเป็นชายหนุ่มวัยกลางคนหน้าตาดี แต่งตัวภูมิฐาน พี่พลอยคุยกับชายหนุ่มคนนั้นแปบหนึ่งก็ปิดประตู แล้วเขาก็ขับรถไป พี่พลอยก็เดินมาหาฉัน "ไม่ไปทำงานเหรอ"พี่พลอยเอ่ยถาม เธอคงไม่รู้ว่าเหนือเกิดอุบัติเหตุ และฉันสังเกตว่าเธอยังแต่งตัวชุดทำงาน เดาว่าคงเพิ่งจะกลับ "เหนือเข้าโรงพยาบาล"พี่พลอยทำท่าทางตกใจแล้วลงมานั่งเก้าอี้ข้างฉัน "เหนือเป็นอะไร"เธอเอ่ยถามแล้วเอามือมาลูบที่แขนฉัน ในขณะที่ฉันลอบหายใจออกมาเบา ๆ "หกล้มน่ะ"แล้วก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่ป้าพิศบอกให้พี่พลอย

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 8 แค่นอนได้ห้าหมื่น?

    "ถ้าแกอยากจะทำงานที่ผับ แกก็ต้องไปสมัครกับคุณโดสก่อนนะ"พี่พลอยบอกกับฉัน ลืมไปเลยว่าคุณโดสเป็นเจ้าของผับนี้หน่า ฉันจึงคว้ากระเป๋าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาคุณโดสทันที นี้มันก็เย็นแล้วคุณโดสคงจะว่าง ตู๊ดดด ตู๊ดดดด ฉันรอสายนานมากคุณโดสก็ยังไม่รับ ฉันจึงกดวางสายไป "คุณโดสไม่รับเหรอ"พี่พลอยถาม"อืม สงสัยคงจะยุ่งอยู่"ฉันพูดขึ้นพร้อมกับถอนลมหายใจเบา ๆ "แก พี่ขอกลับไปนอนก่อนนะ คืนนี้ต้องไปทำงานต่อ"พี่พลอยลุกขึ้นจากโซฟาแล้วบอกกับฉันก่อนที่จะคว้ากระเป๋าตัวเอง "จ๊ะ ขอบใจนะพี่"พี่พลอยเอื้อมมือมาตบที่ไหล่ฉันเบา ๆ "สู้ ๆ นะ"ฉันฝืนยิ้มให้กับพี่สาวข้างห้อง เพราะในใจยังรู้สึกเครียด กังวลและเป็นห่วงเหนือมาก พอพี่พลอยกลับไปฉันก็โทรหาป้าพิศ สอบถามเธอว่าสามารถมาเฝ้าเหนือแทนฉันได้ไหม เพราะถ้าฉันได้ไปทำงานที่ผับอาจจะไม่ได้อยู่เฝ้าเหนือช่วงกลางคืน และป้าพิศก็ตอบกลับมาว่าเธอสะดวก พร้อมที่จะมาเฝ้าเหนือให้ ฉันก็รู้สึกสบายใจไปเปราะนึง พอว่างสายป้าพิศปุ๊บ คุณโดสก็โทรเข้ามาพอดี "ฮาโหลค่ะ"(โทรมามีอะไร)คุณโดสพูดในสายน้ำเสียงเหนื่อย ๆ ราวกับไปทำอะไรมาสักอย่าง "คือ..."(แปบนะ......เงินวางไว้บนโต

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 9 เด็กดริ้ง

    ฉันเดินตามพี่พลอยติด ๆ สายตาหันไปรอบ ๆ ภายในผับ พี่พลอยพาเดินเลาะมาขึ้นบันไดเพื่อไปที่ชั้นสอง มันจะมาห้องวีไอพีหลาย ๆ ห้องติด ๆกัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะนี้เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มาเหยียบสถานที่แบบนี้ "พี่จะพาเทียนไป..."ยังพูดไม่ทันจบประโยคพี่พลอยก็หันมาที่ฉัน "ก็ไปรายงานตัวกับคุณโดสก่อนไง"ฉันพยักหน้า เออใช่ ฉันต้องไปรายงานตัวกับเจ้าของผับ จะได้รู้รายละเอียดเรื่องงาน รวมถึงค่าจ้าง เหนือรอหน่อยนะ แม่จะรีบหาเงินไปจ่ายค่ารักษาให้ "ตรงไปสุดทางก็จะเป็นออฟฟิศห้องทำงานคุณโดส"ฉันเงยหน้าหันไปมองพี่พลอยแล้วคลี่ยิ้มหวานให้ ทางเดินติดไฟสลัว ๆ แต่ยังพอเห็นทางที่จะเดินได้ ทุกห้องวีไอพี แทบจะมีแขกเข้ามาบริการทุกห้อง ผับนี้ใหญ่ ลูกค้าก็เยอะด้วย พอเดินมาสุดทาง แล้วพี่พลอยก็พาเลี้ยวไปที่ด้านขวา เธอหยุดตรงที่หน้าห้อง ๆ หนึ่งแล้วยกมือเคาะประตู ก๊อก ก๊อก "นี้แหละห้องทำงานคุณโดส"ฉันมองหน้าพี่พลอยสลับกับประตูห้องแล้วคลี่ยิ้มให้กับเธอ แอ๊ดดดดด เสียงประตูเปิดออก ฉันกับพี่พลอยก็หันไปมองพร้อมกัน เป็นคุณโดสที่เปิดประตู เขาดูชะงักจ้องฉันอยู่พักหนึ่ง แล้วใช้สายตากวาดมองเรือนร่างฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า คงจะ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20
  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 10 เสร็จจ่ายจบ

    Dose พอผมเปิดประตูเข้ามา "ไอ้โดส มึงให้น้องเขาไปทำตำแหน่งอะไร"เป็นไอ้เป้ที่ลุกจากโซฟาแล้วเดินเข้ามาถาม ขณะที่ผมเดินสวนมันไปที่โต๊ะทำงาน "เด็กดริ้ง"ผมนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง แล้วบอกกับมัน "น้องจะทำได้เหรอ ดูท่าทาง...""มึงคิดเหมือนกูไหมว่า เทียนหน้าตาเหมือนกับ... "ผมไม่ได้สนใจที่มันพูด แต่กลับเอ่ยขึ้นมาในเรื่องที่ผมสนใจ เมื่อผมเห็นเทียนในวันนี้ ผมรู้สึกว่าเธอคล้ายกับใครคนหนึ่ง แต่ผมนึกไม่ออก "กูก็คิดเหมือนกับมึงเลย.. ยิ่งวันนี้ที่น้องใส่ชุด..."ไอ้เป้หยุดพูดแล้วยกไหล่ทั้งสองขึ้น "..... มันทำให้กูรู้สึกว่าน้องมีหน้าตาคล้ายกับใครคนหนึ่งเลย แต่มันติดอยู่ที่ปากว่ะ"ผมหันไปมองมันแว็บนึง แล้วเอาเล็บเคาะที่โต๊ะพยายามนึก แต่ก็นึกไม่ออก "ยิ่งได้เห็นใบหน้าลูกของน้อง ทำให้กู....""มึงอย่าบอกนะว่ามึงไปทำเทียนท้อง หึ"ผมแทรกพูดขึ้นทั้งที่ไอ้เป้ยังพูดไม่จบ แล้วกลั้วหัวเราะออกมา "ไอ้เชี้ยโดส กูเพิ่งจะเจอกับน้องเขานะเว้ย...""แต่จะว่าไป ถ้าเหนือเป็นลูกกูก็ดีนะสิ"ผมหันขวับไปที่มันด้วยความแปลกใจ จู่ ๆก็อยากจะมีลูกขึ้นมาซะงั้น "ดียังไงว่ะ""เอาจริง ๆ เลยนะไอ้โดส กูรู้สึกถูกชะตากับน้องเหนือนั

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-20

Bab terbaru

  • พันธะหน้าที่   Special

    วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า

  • พันธะหน้าที่   END ขอฝากชีวิต (nc)

    คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 49 สานฝัน

    ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 48 ขอเบอร์ลูกสาว

    "ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 47 พ่อหม้ายลูกติด

    พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว

    พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 45 พญาเทครัว

    หลายวันมานี้ฉันคิดอยู่ตลอดว่าถ้าหายดีแล้วฉันก็จะไปจากที่นี้ทันที และตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยให้เหนืออยู่กับพ่อของเขา แม้ว่าหัวใจของฉันมันแทบจะแตกสลาย แต่เพื่ออนาคตที่ดีของเขา ฉันไม่ควรจะพาเขาไป "พี่หอม เทียนทำถูกแล้วใช่ไหม"ฉันพึมพำกับรูปถ่ายพี่สาวด้วยน้ำตาที่ไหลลงมา แอ๊ดดดด ฉันรีบยกมือปาดน้ำตาแล้วเงยไปมองที่ประตูก็พบชายร่างสูงอุ้มเหนือเข้ามา "แม่"คุณโดสอุ้มเหนือเดินมาที่ฉันในขณะที่นั่งบนโซฟาในห้อง "เหนือ"ฉันเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน พอนึกถึงว่าฉันจะไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว ห้วใจฉันก็สั่นหวิว ๆไปหมด คุณโดสมานั่งข้าง ๆ แล้วเอาเหนือมานั่งที่ตักแกร่งเขา เหนือฉีกยิ้มหวานจนเห็นฟันน้ำนมสามซี่ ฉันยกมือลูบหัวเขาด้วยความเอ็นดู "มหาวิทยาลัยจะเปิดแล้ว...เธอคงจะหายทันไปเรียนพอดี"ฉันชะงักแล้วมองหน้าเขา ถ้าฉันย้ายออกจากที่นี้แล้วคงไม่ไปเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับดิวหรอก ค่าเทอมแพงเกินไป ฉันคงจ่ายไม่ไหวแน่ "คิดอะไรอยู่"ฉันสะบัดหน้าเล็กน้อย "เปล่า"ฉันตอบกลับไปสั้น ๆ แล้วก้มหน้าลง"เทียน...เธอยังคิดถึงเรื่องที่จะพาเหนือไปจากฉันอีกเหรอ""เทียนเลิกคิดที่จะพาเหนือไปจากคุณแล้ว"ฉันเงยหน้าแล้วพูดขึ้นคุ

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 44 เห็นเทียนเป็นอะไร

    "พี่หอมมม"ฉันตะโกนสุดเสียงพร้อมกับลืมตาขึ้นก็เห็นเพดานห้องสีขาว และมีเสาแขวนน้ำเกลือและเลือดตั้งอยู่ที่ข้างเตียง ฉันขยับตัวก็รู้สึกว่าเจ็บที่หลังมาก .."โอ๊ยยย""เทียน เทียนฟื้นแล้ว"ฉันหันไปที่เสียงจึงรู้ว่าเป็นคุณโดสที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพอดี ดวงตาเขาแดงก่ำ ราวกับคนเพิ่งจะร้องไห้มา และพอเขาเดินมาถึงเตียงที่ฉันนอน"เหนือ เหนืออยู่ไหน"ฉันเอ่ยถามเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับจะพยายามหยัดกายลุกแต่ทว่ามันเจ็บที่บริเวณหลังมาก ๆ "ไม่ต้องลุก เหนือปลอดภัยดี นอนพักฟื้นอยู่ข้าง ๆ เธอนี้แหละ""แต่เทียนอยากไปหาเหนือ"ฉันบอกความต้องการกับคุณโดส ตอนนี้ฉันอยากเจอเหนือมาก อยากเห็นกับตาว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ "เธอนอนพักเถอะเดี๋ยวฉันจะพาเหนือมาหาเธอเอง"เขายกมือมาลูบที่หัวฉันอย่างอ่อนโยนฉันจ้องมองชายหนุ่มนิ่ง ๆ "ฉันขอโทษที่ดูแลเธอได้ไม่ดีพอ ทำให้เธอต้องรับบาดเจ็บ"ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ จะมาไม้ไหนอีกว่ะ "เทียนอยากเจอเหนือ คุณช่วยพาเทียนหรือพาเหนือมาเจอกับเทียนหน่อย เทียนเป็นห่วงเหนือ"ฉันเบือนหน้ากลับมาแล้วบอกกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเตียง "ได้สิ"แอ๊ดดดด ฉันกับคุณโดสหันไปที่ปร

  • พันธะหน้าที่   ตอนที่ 43 ทำดีที่สุดแล้ว

    ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้บนเก้าอี้ แล้วกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ทำให้รู้ว่าฉันอยู่ในห้องโล่ง ๆ ไม่มีอะไรเลย มีแค่ฉันที่นั่งบนเก้าอี้อยู่กลางห้อง ในหัวก็นึกถึงเหนือขึ้นมา ."เหนือ..เหนือ"ฉันตะโกนสุดเสียงไปทั่วห้อง ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก ดวงตาเริ่มเห่อร้อน คล้ายกับกำลังจะร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงเหนือ ถ้าฉันถูกมัดไว้อยู่แบบนี้แล้วเหนือล่ะ "เหนือ...ปล่อยฉันออกไปนะ เหนือ อยู่ไหน เหนือ"ฉันตะโกนแบบนี้ซ้ำ ๆ จนในที่สุดประตูก็เปิดเข้ามา และฉันต้องเบิกตาโต เพราะคนที่เข้ามาคือ "คุณพริ้ง...เหนือ"เธอจับมือเหนือที่ร้องไห้ สีหน้าซีดเผือกเข้ามาในห้อง"แม่ แงงงง"เหนือเห็นฉันก็พยายามจะเดินเข้ามาแต่ก็ถูกพริ้งจับไว้ "อยู่นิ่ง ๆ"พริ้งก้มลงมาเอ็ดเหนือที่พยายามสะบัดแขน พร้อมกับชี้หน้าเหนือด้วยสีหน้าดุดัน "อย่าทำอะไรเหนือนะ"พริ้งหันมาที่ฉันแล้วแสยะยิ้มร้าย "คุณจับเทียนกับเหนือมาทำไม""ถ้าไม่มีแกสองคน..โดสจะต้องกลับมารักฉัน และแต่งงานกับฉัน"พริ้งจ้องหน้าฉันตาเขม็ง "เรื่องแค่นี้คุณถึงต้องจับเราสองคนมาเลยเหรอ ปล่อยเทียนเถอะ คุณเห็นไหมเหนือจะไม่ไหวแล้ว"ฉันมองที่เหนือที่มีท่าทางเหมือนกับคนไม่มีแรง ห

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status