Novels by ไรท์โส

วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า

คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ

ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า

"ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท

พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้

พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา

หลังจากทานข้าวเสร็จ สองพ่อลูกก็พากันขึ้นห้องไปก่อน ซึ่งเป็นเรื่องปกติมาก พี่เคเดนจะพาลูกนอนทุกคืน ตอนนี้โดสได้แยกห้องนอนกับฉันแล้ว พอฉันเก็บถ้วยชามล้างเสร็จเรียบร้อยก็ขึ้นห้องอาบน้ำ กำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ พี่เคเดนก็เปิดประตูเข้ามาพอดี "โดสหลับแล้วเหรอ"ฉันเอ่ยถาม "อืม วันนี้มีเรียนพละคงจะเพลียเลยนอนไว"พี่เคเดนตอบกลับมาแล้วเดินมาที่ฉัน "พี่อาบน้ำด้วยสิ"เขาพูดพร้อมกับอมยิ้ม "ทำไมต้องอาบพร้อมกัน?""ก็อยากอาบด้วย ให้พี่อาบด้วยนะครับ"สามีฉันพูดจาสุภาพขึ้นเยอะเลย ฉันอมยิ้มให้เขา"ไปเปลี่ยนผ้าสิ"พอสิ้นเสียงพี่เคเดนรีบไปหยิบผ้าขนหนูแล้วปลดเสื้อผ้าตัวเองอย่างไว .ฉันกับพี่เคเดนอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยกัน เขาให้ฉันหันหลังเพื่อเขาจะนวดให้ "ด้ายครับ.."ขณะที่พี่เคเดนนวดให้ฉันเขาก็เอ่ยขึ้น "มีอะไรคะ"ฉันหลับตารู้สึกผ่อนคลาย พี่เคเดนนวดดีมากค่ะ ไม่รู้ไปเรียนมาจากไหน"ตาโดสอยากมีน้อง""อืม"ฉันตอบกลับสั้น ๆ ตั้งแต่ฉันเริ่มมีอะไรกับพี่เคเดนฉันก็ป้องกันมาตลอดโดยกินยาคุมกำเนิด "พี่ก็อยากมีลูกอีกคน""พี่เลี้ยงนะ"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันก็สวนขึ้นทันที "ครับ..พี่จะเลี้ยงเอง""แน่ใจ?"พี่เคเดนจับร่างฉันหัน

พี่เคเดนขับรถพาฉันกับลูกมาถึงที่บ้าน และพอรถจอดสนิท "อยู่ที่นี้เองเหรอ ทำไมพี่คิดไม่ถึงเลย"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันก็หันไปที่เขา"พี่เคยมาดูบ้านหลังนี้กับพ่อแม่ เพื่อดูไว้เป็นเรือนหอของเรานั้นแหละ ไม่คิดเลยว่าพ่อจะแอบมาซื้อแล้วให้เธอมาอยู่"เขาพูดพร้อมกับอมยิ้ม ก่อนที่จะเปิดประตูรถ พร้อมกับฉันที่อุ้มลูกลงมา พี่เคเดนหิ้วของที่พาลูกไปซื้อมาก่อนหน้านี้ ซึ่งมีของเล่นที่พี่ออสตินซื้อมาฝากด้วย พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าเขา ก่อนที่มาถึงบ้านพี่เคเดนแวะไปเอาข้าวของเขาที่คอนโดมาด้วย กะจะมาอยู่ยาวเลยรึไงก็ไม่รู้ พอเข้ามาในบ้าน ฉันวางลูกชายลง เขาก็เดินไปหาพอเขา"เคเดน อาบน้ำกัน"ลูกชายชวนพ่อเขาอาบน้ำจ้า แล้วพี่เคเดนจะอาบน้ำให้ลูกเป็นหรือเปล่าล่ะ "ไปครับไปอาบน้ำกัน"เขายกลูกขึ้นอุ้ม แล้วถือกระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองเดินขึ้นบันไดไปเฉยเลย ไม่ขออนุญาตฉันด้วย ฉันเอาของเล่นลูกไปเก็บที่ห้องของเขาที่จะมีของเล่นมากมายในห้อง ก่อนที่จะให้พี่เลี้ยงไปพักผ่อน จากนั้นก็ขึ้นมาบนห้อง ได้ยินเสียงลูกชายฉันหัวเราะชอบใจอยู่ในห้องน้ำกับพ่อเขา ฉันเดินไปหยิบเสื้อผ้าเตรียมให้ลูกแล้วมานั่งรอที่โซฟาในห้อง "เคเดนใหญ่"ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่

วันนี้เป็นวันที่ฉันจะสอบเป็นวันสุดท้ายแล้ว ก่อนเข้าห้องสอบ พี่เคเดนก็ได้โทรหาฉัน"ว่าอย่างไงคะ"(สู้ ๆ นะครับ ขอให้สอบผ่าน)เดี๋ยวนี้การพูดการจาของพี่เคเดนสุภาพขึ้นมา เขามักจะพูดกับลูกด้วยคำไพเราะ เลยติดมาพูดกับฉัน พ่อลูกคู่นี้เขาเจอกันบ่อย และดูจะสนิทกันมากด้วย ช่วงนี้ลูกชายฉันมีอะไรก็เคเดน ๆ เวลากลับมาจากไปหาพ่อเขาก็มักจะเล่าให้ฉันฟังไม่หยุด พูดก็ยังไม่ชัด แต่อยากจะพูด ฉันนั่งขำลูกชายตัวเองมาก ส่วนพี่เคเดนอะไรก็ตาโดสเช่นกัน และก่อนจะนอนสองพ่อลูกคอลหากันทุกวัน จนโดสหลับพี่เคเดนถึงจะวางสาย "ค่ะ แล้วพี่อยู่ไหนเนี่ย"(พี่ให้พี่เลี้ยงเอาตาโดสมา แล้วจะพาไปหายายอุ่นน่ะ)ว่างไม่ได้พี่เคเดนมักจะโทรให้พี่เลี้ยงพาลูกไปหาตัวเองตลอด "อ่อ"(สอบเสร็จให้พี่ไปรับได้ไหม แล้วไปกินข้าวที่บ้านพ่อกัน)ตอนนี้คุณไคกับคุณไออุ่นรู้เรื่องฉันกับพี่เคเดนแล้ว ทั้งสองดูดีใจมาก ที่ฉันยอมเปิดโอกาสให้ลูกชายของทั้งคู่ แต่ฉันยังไม่ให้เจอ และไม่ให้รู้ที่อยู่ เว้นแต่ลูกที่เขาสามารถเจอได้ตลอด "อืม.."(สอบวันสุดท้ายแล้วให้พี่ได้เจอเธอบ้างสิ รู้ไหมคิดถึงใจจะขาดเลยนะ)ฉันฟังคำพูดแล้วก็เผลออมยิ้มออกมา "เจอกันแทบทุกวันอยู่แล้

หลังจากที่พี่เคเดนทายาให้ฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ขอตัวกลับ แต่ทว่าเขาก็รั้งฉันไว้ให้อยู่กับเขาก่อน"ทานอะไรก่อนไหม จะได้กินยา""ไม่ดีกว่า ยานี้มันง่วงเดี๋ยวด้ายไปหลับบนแท็กซี่แย่เลย"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มให้เขา"ก็นอนที่นี้แหละ ..พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำอะไรเธอ"พี่เคเดนพูดพร้อมยกมือขึ้นสาบาน"เอ่อ...""ด้ายรอพี่แปบนะ เดี๋ยวพี่ทำข้าวต้มมาให้"พูดจบพี่เคเดนก็รีบเดินเข้าครัว ฉันก็ยอมที่จะอยู่เพราะความตั้งใจของเขากินจะทำอาหารให้ฉันทาน ..ไม่นานนักพี่เคเดนก็ยกถ้วยข้าวต้มที่กำลังร้อนมาเสิร์ฟให้ฉัน "ทำไมมีถ้วยเดียว พี่ไม่ทานเหรอ"พอฉันพูดจบ พี่เคเดนก็ส่ายหน้าแล้วอมยิ้ม "เธอทานไปเถอะ แค่เห็นเธอทานพี่ก็อิ่มไปยันพรุ่งนี้แล้ว""บ้าบอ"ฉันสบถออกมาแล้วเบือนไปหน้าอื่นอย่างเขินอาย จากนั้นฉันก็ทานข้าวต้มแสนอร่อยของพี่เคเดน อย่าคิดว่ายอเขานะ มันอร่อยจริง ๆ แต่จะไม่อร่อยก็เพราะเขานั่งมองฉันทานนี้แหละ จนฉันทานหมด พี่เคเดนก็ลุกเอาถ้วยไปเก็บแล้วยกน้ำมาให้ฉันดื่ม แล้วยังสั่งให้ฉันกินยาเลย "ถ้าง่วงก็นอนที่นี้แหละ เดี๋ยวพี่จะนอนข้างนอกเอง"พี่เคเดนพูดขึ้นหลังจากที่ฉันกินยาไปแล้ว"นอนได้เหรอ"ฉันเอ่ยถาม เพราะตั้งแต

"อย่าทำแบบนี้เลยนะด้าย พี่รู้สึกว่าหัวใจมันสลายที่เห็นเธอ...พี่เข้าใจแล้ว เข้าใจความรู้สึกเธอแล้ว"เขาพูดด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา ฉันหันไปมองเพื่อนทั้งสองที่ดูอึ้งก่อนจะหันกลับมามองพี่เคเดนที่เขายังคงคุกเข่าอยู่ "พี่เคเดน ลุกขึ้นเถอะมีคนมองอยู่"ฉันพูดแล้วกวาดสายตามอง ๆ ไปรอบบริเวณ แล้วก้มมองลงคนร่างสูง เขาส่ายหน้าไม่ยอมลุกตามที่ฉันบอก"พี่ไม่อายเขาหรือไง""ด้ายสัญญากับพี่ได้ไหมว่าจะไม่ทำอีก..ที่ผ่านมาก็ให้แล้วไป พี่รับได้"พอเขาพูดจบ ก็ก้มหน้าลง "ด้ายทำอะไร...ที่พี่เห็นคอแดง ๆ นั้นด้ายแพ้แอลกอฮอล์ พี่คิดว่าด้าย.."ฉันยังพูดไม่จบประโยค พี่เคเดนก็เงยหน้าขึ้นแล้วปาดน้ำตาก่อนที่จะหยัดตัวลุกขึ้นเต็มความสูง สีหน้าเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อกี้ เขาฉีกยิ้มกว้างแล้วจับมือทั้งสองของฉัน "จริงเหรอ ด้ายแพ้แอลกอฮอล์?"เขาพูดขึ้นแล้วตวัดสายตาไปที่เพื่อนทั้งสองของฉัน ซึ่งพวกเขาก็พยักหน้าให้ ในขณะที่ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างเอือมระอาเขา คิดได้ไงกัน"พี่คิดว่าด้ายจะเป็นเหมือนพี่หรือไง"พอพูดจบ พี่เคเดนก็สวมกอดฉันแน่น "ปล่อย พี่ทำบ้าอะไรเนี่ยคนมองกันหมดแล้ว"ฉันพยายามสะบัดเขาออกแต่พี่เคเดนก็รัดฉันแน่น แล้วเอาค

Zendai พอเลิกเรียนฉันก็รีบกลับมาบ้านเลย แก็ปเป็นคนมาส่งเหมือนเดิม จริง ๆ แล้วเจมส์อยากจะมาเจอกับโดสอยู่เหมือนกัน แต่วันนี้เขามีนัดเสียก่อน ฉันไม่หวงนะถ้าเพื่อนอยากจะมาเจอกับลูกพอมาถึงบ้าน แก็ปก็ขอเข้าไปทักทายลูกชายฉันสักหน่อยก่อนกลับ ฉันพาเขาเข้ามาในบ้านก็เห็นว่าลูกชายกับพี่เลี้ยงกำลังนั่งเล่นของเล่น ซึ่งฉันนึกเอะใจว่าของเล่นที่ลูกเล่นอยู่นั้นฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย "สวัสดีครับสุดหล่อ"แก็ปเอ่ยทักทายโดสก่อนที่จะลงไปนั่งที่พื้นปูพรมนิ่งข้าง ๆ "ครับ"โดสวางของเล่นแล้วพนมมือทำตัวโค้ง "เล่นอะไรอยู่ครับเนี่ย"แก็ปเอ่ยถาม ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนโซฟาสังเกตของเล่นอันที่ฉันไม่เคยเห็นอยู่ โดสหยิบของเล่นขึ้นมาแล้วยื่นให้แก็ป พอเขารับมาโดสก็หัวเราะชอบใจแล้วปรบมือแปะ ๆ "เคให้ เค"พอได้ยินลูกพูดฉันหันไปมองที่พี่เลี้ยงทันที "เคไหนครับ"แก็ปถามแล้วยกมือลูบหัวโดส "เคเดน"ลูกเงยหน้าขึ้นตอบ"ไม่ใช่นะคะคุณหนู ปู่ไคค่ะ ปู่ไคซื้อมาฝาก"พี่เลี้ยงพูดขึ้นทันที ฉันมองเธอแล้วขมวดคิ้วด้วยความสงสัย โดสหันไปหาพี่เลี้ยงแล้วพยักหน้ายิ้ม ๆ "ปู่ ปู่ให้"แล้วหันมาตอบแก็ป อะไรกันฉันมึนงงไปหมด จะเชื่อใครดี แก็ปอยู่เล่นกับ

"มึงหมายความว่าจะให้กูลาออก?"ฉันเลิกคิ้วถามเพื่อนสนิท "อืม..ลาออกจะได้ไม่ต้องเจอกับพี่เขา อีกอย่างมึงอาจจะทำใจง่ายขึ้น"กิ๊กพูดพร้อมกับเอามือมาแตะไหล่ "ตอนแรกกูก็จะเชียร์มึงนั้นไง แต่เห็นแบบนี้แล้วคงจะเชียร์ไม่ขึ้นเพราะเขาน่าจะมีคนรักอยู่แล้ว"คำพูดของเพื่อนทำเอาเจ็บจี๊ดที่หัวใจ "...."ฉันยกมือปาดน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่ "กูรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะเดินออกมาทั้งที่ยังรัก แต่ถ้าเจ็บซ้ำ ๆ แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ""อืม"ฉันตอบรับสั้น ๆ แต่ในหัวรู้สึกปั่นป่วนไปหมด ..ฉันเอาคำพูดของกิ๊กมาคิดตลอดคืน ใช่แล้วฉันไม่ควรปล่อยให้หัวใจเจ็บซ้ำ ๆ ซาก ๆ แบบนี้ ในเมื่อทำทุกอย่างแล้วเขาไม่เห็นค่าฉันควรจะหยุด ตื่นเช้าฉันรีบขับรถไปทำงานพร้อมกับใบลาออก พอมาถึงบริษัทฉันก็ตรงไปที่ห้องท่านประธานแล้ววางใบลาออกไว้บนโต๊ะ ก่อนที่จะกลับมาทำงานที่ค้างไว้ เพราะฉันจะต้องเคลียร์งานในส่วนของฉันไว้ให้เสร็จเรียบร้อย คนที่มารับตำแหน่งต่อจะได้ไม่มาว่าฉัน ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าบางเดินเข้ามา ฉันจึงหันไปมองก็ปรากฎร่างหญิงสาวเดินสะพายกระเป๋าส่วนมืออีกข้างหิ้วกล่องอาหาร "สวัสดีค่ะคุณจาร์ มาแต่เช้าเลยนะคะ"เธอหยุดเอ่ยทักทายฉันตรงหน้าโต๊

ไม่รู้เป็นอะไรระหว่างที่นั่งทำงานไปสายตาฉันมักจะหันไปมองที่ประตูห้องทำงานท่านประธานอยู่บ่อยครั้ง "โครงการบ้านเดี่ยวที่xx ยังไม่ได้เซ็นอนุมัตินี่"ฉันพึมพำกับตัวเองแล้วยกยิ้มด้วยความดีใจที่จะได้เข้าไปในห้อง จึงรวบรวมเอกสารเข้าแฟ้มแล้วเดินไปที่หน้าประตู ก็อก ก็อก แอ๊ดดดด ไม่มีตอบรับใด ๆ แต่มีคนเปิดประตูออกมานั้นก็คือหญิงสาวที่ชื่อแอนนา "มีอะไรเหรอคะ"ถ้าไม่มีฉันจะเคาะทำไมล่ะคะ ฉันไม่ตอบพยายามจะแทรกตัวเข้าไป แต่หญิงร่างบางก็ขวางเอาไว้ "ถ้ามีเอกสารที่พี่เหนือจะต้องเซ็นเอามาให้แอนนาเลยค่ะ แอนนาจะเอาไปให้พี่เหนือเซ็นเอง"หญิงสาวพูดแล้วแล้วยกยิ้มพร้อมกับแบมือรับเอกสารจากฉัน "แต่ฉันเป็นเลขานะคะ"ตึก ตึก ตึก ว่าจบเสียงฝีเท้าหนักก็เดินเข้ามา "ทำตามที่แอนนาบอก"เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมปรากฎร่างชายหนุ่มที่เป็นท่านประธาน ฉันหันไปมองเขาด้วยหัวใจที่สั่นหวิว "ค่ะ"ฉันตอบรับแล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้แอนนาไปก่อนที่จะหันหลังเดินกลับมา "ตอนเที่ยงเราไปกินข้าวที่ร้านประจำของเรานะคะ""ได้สิ"เสียงจากด้านหลังดังเข้ามาในหู และคำตอบของชายหนุ่มราวกับมีเข็มมาทิ่มแทงที่หัวใจ'ท่านประธานไม่ชอบทานข้าวกับใคร''แอนนาเป็น

ชายหนุ่มร่างสูงยืนปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วถอดมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ในขณะที่ฉันพยายามหยัดกายลุกอย่างทุลักทุเลเพราะเจ็บที่แขนมาก แต่ทันทีที่จะลุกขึ้นยืน คนตัวโตก็ผลักฉันลงไปนั่งแล้วจับที่ท้ายทอยฉันเชิดขึ้น มืออีกข้างปลดเข็มขัดรูดซิบแล้วถอดกางเกงรวมถึงบ็อกเซอร์ลงมาระดับต้นขา "หึ"เขาแสยะยิ้มร้ายระหว่างที่กำลังรูดแท่งเอ็นที่ขยายใหญ่เข้าออก ก่อนที่จะจับมันมาฟาดที่ปากฉัน "อมมันซะ"ฉันส่ายหน้าหนีแต่ก็ถึงดึงกลับมา พี่เหนือจับท่อนเอ็นที่มีขนาดใหญ่ จ่อมาที่ปากฉัน "...."ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่ยอมที่จะทำตามที่เขาบอก"ฉันบอกให้อมมัน!"พี่เหนือตวาดเสียงดังใส่ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ฉันเงยหน้ามองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า "เลือกเอาว่าจะทำดี ๆ หรือจะให้ฉันกระแทกเธอจนคลานกลับบ้าน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังสีหน้าดุดัน หยดน้ำใส ๆ ไหลออกมาจากตาทันที ไม่คิดว่าคนที่ฉันหลงรักจะใจร้ายแบบนี้ "....."ฉันเลือกที่จะเปิดปากจำใจทำตามที่เขาสั่ง ชายหนุ่มร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจ "นึกถึงตอนกินไอติมแล้วอย่าให้โดนฟันเธอล่ะ"ฉันหลับตาแล้วแลบลิ้นเลียที่ปลายหัวเห็ดที่มีน้ำปริ่ม ๆ "อ่า...แบบนั้นแหละ"ลิ้นเรียวลากตั้งแต่หัว

ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มาสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังรัว ๆ สลับกับข้อความ จึงหยัดกายลุกชึ้นไปหยิบมันขึ้นมา "กิ๊ก"ฉันพึมพำเบา ๆ ก่อนที่จะกดรับสาย "ฮาโหล"(มึงอยู่ไหน กูขอโทษที่กลับไปไม่บอกพอดีพี่ไกด์มีปัญหาน่ะมึง คือมันชุลมุนมากกูเลยไม่มีเวลาบอก)"เรื่องอะไรวะ"ฉันถามกลับไปด้วยความอยากรู้ (คือ.....)..กิ๊กนัดฉันออกมาคุยข้างนอกที่ร้านอาหารแห่งนึง ฉันรับปากที่จะไปทั้งที่ยังคงเจ็บช่วงล่างอยู่ พอลงมาจากห้องก็ไม่มีอยู่เลย จึงลองถามป้าแม่บ้านเลยได้รู้ว่า พ่อกับแม่เข้าโรงงาน ส่วนพี่จ้านยังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน จริงสิ พี่จ้านก็ไปที่งานด้วยนี่ แต่ฉันไม่เจอเขาเลย ไม่รู้หายหัวไปไหน บ้านช่องก็ไม่กลับ แต่เดี๋ยวนะฉันก็ไม่ได้กลับนี่หว่าฉันขับรถมายังร้านอาหารที่นัดกับกิ๊ก พอเข้ามาในร้านกิ๊กก็โบกไม้โบกมือเรียกฉันไปที่โต๊ะ "วันนี้มึงไม่ทำงาน?"พอนั่งปุ๊บเพื่อนสนิทก็เอ่ยถามทันที "เอ่อ..ขอลาน่ะ"ฉันตอบปัด ๆ ไป กิ๊กผงกหัวรับแล้วหันมาบอกกับฉันว่า "สั่งอาหารไว้ให้แล้วนะ""ขอบใจเพื่อนรัก"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มกว้าง ขณะที่กิ๊กใช้ส่งสายตามายังเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ในวันนี้ด้วยสีหน้าแปลกใจ "กูว่า

ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันทำในสิ่งที่มันโง่เง่าในตอนนี้ ประตูลิฟต์เปิดมาที่ชั้น 8 ของโรงแรมที่จัดงานแต่ง พี่เหนือกระชากแขนฉันมายังที่ห้องหรูราคาแพง พอเข้าไปด้านใน ท่านประธานหนุ่มก็เหวี่ยงฉันลงไปกองอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ ก่อนที่จะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทีละเม็ด ทีละเม็ด เขาจ้องมองมาฉันด้วยสายตาคมกริบ ในขณะที่ฉันนอนกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นรูปร่างของชายหนุ่มที่ดูเฟอร์เฟคสุด ๆ มีกล้ามหน้าท้องเรียงกันเป็นแถวอย่างสวยงาม "ร่านนักใช่ไหม"พลึ่บ! เสื้อเชิ้ตตัวแพงได้ถูกโยนทิ้งลงไปที่พื้นจากนั้นคนตัวโตก็เข้ามาขึ้นคร่อมฉัน "ฉันจะสนองให้ แต่จำไว้ว่านี้คือมันเป็นแค่การมีเซ็กซ์แบบไม่ผูกพันธ์ห้ามเรียกร้องอะไรจากฉันทั้งนั้น....""....เพราะเธอต้องการเอง"แคว่ก! ว่าจบมือหนาก็กระชากชุดเดรสสีฟ้าฉันจะขาดวิ่น เศษผ้าได้บาดผิวเนียนฉันจนเป็นรอยแดง "......"ท่านประธานหนุ่มโน้มหน้ามาซุกไซร้ที่ซอกคอฉันสลับไปมา ฉันยอมให้เขาทำตามอำเภอใจ เพราะแค่คำว่า...รักคำเดียวบราเซียร์ถูกดึงหลุดคามือ ทำให้เต้าอกอวบอั่นของฉันเด้งขึ้นประชันหน้าชายหนุ่ม เขายกยิ้มมุมปากอย่างพอใจแล้วใช้ปากครอบยอดปทุมถันพร้อมใช้ลิ้นสากตวัดดูด

พิธีมงคลสมรสของคุณดริฟและคุณปอนด์"มึงมารับกูด้วย"ระหว่างที่กำลังแต่งตัวฉันก็ได้สนทนากับเพื่อนสนิทในสายไปด้วย (ได้ ๆ แล้วมึงแต่งตัวเสร็จหรือยัง)"เสร็จแล้วเหลือแต่ใส่เครื่องประดับ"ฉันตอบกลับไป (โอเค กูกำลังขับรถออกจากบ้าน)พอสิ้นเสียงฉันก็กดวางสายแล้วหยิบต่างหูเพชรขึ้นมาสวมใส่ เพชรไม่ได้เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป หลังจากสำรวจตัวเองเรียบร้อยฉันก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินลงมาจากห้องรอกิ๊กมารับ ซึ่งพี่ชายฉันได้พาลูกน้องไปที่งานก่อนหน้าแล้วเพื่อไปจัดตกแต่งผลไม้กระป๋องซึ่งทางเจ้าภาพเป็นคนสั่งจากโรงงานฉัน ไม่นานนักเสียงรถยนต์ก็ขับเข้ามา ฉันลุกขึ้นหยิบกระเป๋าแล้วออกมาจากบ้านเพราะจำเสียงรถนั้นได้มันเป็นรถเพื่อนสนิทฉันเอง. ฉันเปิดประตูรถเข้าไปนั่งที่ข้างเบาะคนขับ แล้วคลี่ยิ้มหวานให้เพื่อน "พี่ไกด์?""ไปที่งานแล้ว"กิ๊กตอบกลับแล้วขับรถออกมาจากบ้าน ระหว่างทางเราก็คุยกันตามประสาเพื่อนที่สนิทกันมาก จนมาถึงที่โรงแรมสถานที่จัดงาน ฉันกับกิ๊กเดินเข้ามาในงานก็เจอกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่รอต้อนรับแขก "วันนี้สวยจังเลย"เจ้าสาวแสนสวยเอ่ยชมทำเอาเขินจนหน้าแดง "พี่ดริฟก็สวยมากเลยค่ะ"ฉันพอจะรู้จักเจ้าสาวคนนี้อยู่บ้าง เ