เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 5 เทียนมีลูกแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-20 15:33:47บทที่เกี่ยวข้อง
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 6 ซาบซึ้งใจ
ตอนนี้ฉันนั่งรถยนต์คันหรูของคุณโดสซึ่งเป็นคนขับและมีคุณเป้นั่งอยู่ที่เบาะข้าง ๆ ส่วนฉันได้นั่งอยู่ที่เบาะหลังด้วยหัวใจที่ร้อนรนกระวนกระวาย รู้สึกเป็นห่วงเหนือมาก ขณะที่คุณเป้มักจะหันมาปลอบใจฉันอยู่ตลอด "ลูกเธอถึงมือหมอแล้ว คงไม่เป็นอะไรหรอก"เขาคอยพูดจาปลอบใจฉันมาตลอดทาง ทางด้านคุณโดสก็ขับรถไปอย่างเงียบ ๆ แต่ท่าทางเขาก็เร่งรีบให้ฉันอยู่เหมือนกัน พอรถจอดสนิทฉันก็รีบลงจากรถวิ่งเข้าไปด้านในตึกโดยที่ไม่ได้รอชายหนุ่มทั้งสอง คิดว่าเขาคงไม่โกรธเพราะฉันเป็นห่วงเหนือจริง ๆ ฉันเห็นป้าพิศนั่งอยู่จึงรีบเดินเข้าไปหาทันที "ป้าพิศ เหนือเป็นอย่างไรบ้าง"ฉันร้อนใจมากมองเข้าไปในห้องตรวจ ปากก็เอ่ยถามอาการของเหนือ ป้าพิศเงยหน้าแล้วลุกขึ้นมองฉันแล้วมองผ่านตัวฉันไปที่ข้างหลัง.เพราะมีชายหนุ่มสองคนกำลังตามติด ๆ ป้าพิศยังไม่ทันได้ตอบอะไร ฉันก็เห็นคุณหมอออกมาจากห้องตรวจ และฉันก็จำได้ว่าหมอท่านนี้คือหมอที่คอยรักษาเหนืออยู่ ที่ชื่อว่า หมอคิณ ฉันจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที แล้วก็มีเสียงคุณโดสพูดตามหลังมา "หวัดดีครับลุงหมอ"ฉันหันขวับไปที่คนพูดก็เห็นว่าคุณโดสกับคุณเป้ยกมือไหว้คุณหมอ แล้วจึงหันมากลับมาที่หมอ คุณโด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 7 ดวงใจ
ฉันออกมาจากโรงพยาบาลมุ่งตรงมาที่พักเพื่อเก็บเสื้อผ้าไปเฝ้าเหนือ ซึ่งมีพยาบาลอาสาดูเหนือไว้ให้ก่อน ฉันหันไปเปิดลิ้นชักหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาดู ในนั้นมีเงินอยู่จำนวนหนึ่ง คาดว่าน่าจะพอกับค่ารักษาของเหนือ แต่มันก็เหลือเพียงก้อนเดียวแล้ว "หรือฉันจะต้องหางานทำเพิ่ม"ฉันพึมพำกับตัวเอง แล้วจะหางานที่ไหนล่ะ เฮ้อ...ฉันพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ แล้วเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วรีบออกมา ระหว่างที่นั่งรอรถเมล์อยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีรถยนต์คันหรูมาจอดตรงหน้า แล้วมีคนเปิดประตูลงมา ฉันยกยิ้มให้เมื่อเห็นคนที่ลงจากรถนั้นก็คือพี่พลอย สายตาฉันมองทะลุไปที่คนขับ ซึ่งเป็นชายหนุ่มวัยกลางคนหน้าตาดี แต่งตัวภูมิฐาน พี่พลอยคุยกับชายหนุ่มคนนั้นแปบหนึ่งก็ปิดประตู แล้วเขาก็ขับรถไป พี่พลอยก็เดินมาหาฉัน "ไม่ไปทำงานเหรอ"พี่พลอยเอ่ยถาม เธอคงไม่รู้ว่าเหนือเกิดอุบัติเหตุ และฉันสังเกตว่าเธอยังแต่งตัวชุดทำงาน เดาว่าคงเพิ่งจะกลับ "เหนือเข้าโรงพยาบาล"พี่พลอยทำท่าทางตกใจแล้วลงมานั่งเก้าอี้ข้างฉัน "เหนือเป็นอะไร"เธอเอ่ยถามแล้วเอามือมาลูบที่แขนฉัน ในขณะที่ฉันลอบหายใจออกมาเบา ๆ "หกล้มน่ะ"แล้วก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่ป้าพิศบอกให้พี่พลอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 8 แค่นอนได้ห้าหมื่น?
"ถ้าแกอยากจะทำงานที่ผับ แกก็ต้องไปสมัครกับคุณโดสก่อนนะ"พี่พลอยบอกกับฉัน ลืมไปเลยว่าคุณโดสเป็นเจ้าของผับนี้หน่า ฉันจึงคว้ากระเป๋าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาคุณโดสทันที นี้มันก็เย็นแล้วคุณโดสคงจะว่าง ตู๊ดดด ตู๊ดดดด ฉันรอสายนานมากคุณโดสก็ยังไม่รับ ฉันจึงกดวางสายไป "คุณโดสไม่รับเหรอ"พี่พลอยถาม"อืม สงสัยคงจะยุ่งอยู่"ฉันพูดขึ้นพร้อมกับถอนลมหายใจเบา ๆ "แก พี่ขอกลับไปนอนก่อนนะ คืนนี้ต้องไปทำงานต่อ"พี่พลอยลุกขึ้นจากโซฟาแล้วบอกกับฉันก่อนที่จะคว้ากระเป๋าตัวเอง "จ๊ะ ขอบใจนะพี่"พี่พลอยเอื้อมมือมาตบที่ไหล่ฉันเบา ๆ "สู้ ๆ นะ"ฉันฝืนยิ้มให้กับพี่สาวข้างห้อง เพราะในใจยังรู้สึกเครียด กังวลและเป็นห่วงเหนือมาก พอพี่พลอยกลับไปฉันก็โทรหาป้าพิศ สอบถามเธอว่าสามารถมาเฝ้าเหนือแทนฉันได้ไหม เพราะถ้าฉันได้ไปทำงานที่ผับอาจจะไม่ได้อยู่เฝ้าเหนือช่วงกลางคืน และป้าพิศก็ตอบกลับมาว่าเธอสะดวก พร้อมที่จะมาเฝ้าเหนือให้ ฉันก็รู้สึกสบายใจไปเปราะนึง พอว่างสายป้าพิศปุ๊บ คุณโดสก็โทรเข้ามาพอดี "ฮาโหลค่ะ"(โทรมามีอะไร)คุณโดสพูดในสายน้ำเสียงเหนื่อย ๆ ราวกับไปทำอะไรมาสักอย่าง "คือ..."(แปบนะ......เงินวางไว้บนโต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 9 เด็กดริ้ง
ฉันเดินตามพี่พลอยติด ๆ สายตาหันไปรอบ ๆ ภายในผับ พี่พลอยพาเดินเลาะมาขึ้นบันไดเพื่อไปที่ชั้นสอง มันจะมาห้องวีไอพีหลาย ๆ ห้องติด ๆกัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะนี้เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มาเหยียบสถานที่แบบนี้ "พี่จะพาเทียนไป..."ยังพูดไม่ทันจบประโยคพี่พลอยก็หันมาที่ฉัน "ก็ไปรายงานตัวกับคุณโดสก่อนไง"ฉันพยักหน้า เออใช่ ฉันต้องไปรายงานตัวกับเจ้าของผับ จะได้รู้รายละเอียดเรื่องงาน รวมถึงค่าจ้าง เหนือรอหน่อยนะ แม่จะรีบหาเงินไปจ่ายค่ารักษาให้ "ตรงไปสุดทางก็จะเป็นออฟฟิศห้องทำงานคุณโดส"ฉันเงยหน้าหันไปมองพี่พลอยแล้วคลี่ยิ้มหวานให้ ทางเดินติดไฟสลัว ๆ แต่ยังพอเห็นทางที่จะเดินได้ ทุกห้องวีไอพี แทบจะมีแขกเข้ามาบริการทุกห้อง ผับนี้ใหญ่ ลูกค้าก็เยอะด้วย พอเดินมาสุดทาง แล้วพี่พลอยก็พาเลี้ยวไปที่ด้านขวา เธอหยุดตรงที่หน้าห้อง ๆ หนึ่งแล้วยกมือเคาะประตู ก๊อก ก๊อก "นี้แหละห้องทำงานคุณโดส"ฉันมองหน้าพี่พลอยสลับกับประตูห้องแล้วคลี่ยิ้มให้กับเธอ แอ๊ดดดดด เสียงประตูเปิดออก ฉันกับพี่พลอยก็หันไปมองพร้อมกัน เป็นคุณโดสที่เปิดประตู เขาดูชะงักจ้องฉันอยู่พักหนึ่ง แล้วใช้สายตากวาดมองเรือนร่างฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า คงจะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 10 เสร็จจ่ายจบ
Dose พอผมเปิดประตูเข้ามา "ไอ้โดส มึงให้น้องเขาไปทำตำแหน่งอะไร"เป็นไอ้เป้ที่ลุกจากโซฟาแล้วเดินเข้ามาถาม ขณะที่ผมเดินสวนมันไปที่โต๊ะทำงาน "เด็กดริ้ง"ผมนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง แล้วบอกกับมัน "น้องจะทำได้เหรอ ดูท่าทาง...""มึงคิดเหมือนกูไหมว่า เทียนหน้าตาเหมือนกับ... "ผมไม่ได้สนใจที่มันพูด แต่กลับเอ่ยขึ้นมาในเรื่องที่ผมสนใจ เมื่อผมเห็นเทียนในวันนี้ ผมรู้สึกว่าเธอคล้ายกับใครคนหนึ่ง แต่ผมนึกไม่ออก "กูก็คิดเหมือนกับมึงเลย.. ยิ่งวันนี้ที่น้องใส่ชุด..."ไอ้เป้หยุดพูดแล้วยกไหล่ทั้งสองขึ้น "..... มันทำให้กูรู้สึกว่าน้องมีหน้าตาคล้ายกับใครคนหนึ่งเลย แต่มันติดอยู่ที่ปากว่ะ"ผมหันไปมองมันแว็บนึง แล้วเอาเล็บเคาะที่โต๊ะพยายามนึก แต่ก็นึกไม่ออก "ยิ่งได้เห็นใบหน้าลูกของน้อง ทำให้กู....""มึงอย่าบอกนะว่ามึงไปทำเทียนท้อง หึ"ผมแทรกพูดขึ้นทั้งที่ไอ้เป้ยังพูดไม่จบ แล้วกลั้วหัวเราะออกมา "ไอ้เชี้ยโดส กูเพิ่งจะเจอกับน้องเขานะเว้ย...""แต่จะว่าไป ถ้าเหนือเป็นลูกกูก็ดีนะสิ"ผมหันขวับไปที่มันด้วยความแปลกใจ จู่ ๆก็อยากจะมีลูกขึ้นมาซะงั้น "ดียังไงว่ะ""เอาจริง ๆ เลยนะไอ้โดส กูรู้สึกถูกชะตากับน้องเหนือนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 11 ขอห้าหมื่นแล้วจะนอนด้วย
หลังจากได้เครื่องดื่มมาเรียบร้อย ฉันก็เดินขึ้นมาที่บนห้องวีไอพี ฉันมองไปที่พี่พลอย สลับกับเครื่องดื่มที่เป็นน้ำสีใสในแก้วเล็ก ๆ จำนวนยี่สิบใบ พี่พลอยเลยส่งซิกแล้วตวัดสายตาไปที่ถังขยะ ตอนนี้มันได้ถูกมาวางไว้ที่ข้าง ๆ กับที่ฉันนั่งแล้ว ฉันคลี่ยิ้มแล้วเดินเข้าไปนั่งลง หมั่บ! แขนแกร่งได้เจ้ามาโอบเอวฉันอีกแล้ว."ชนแก้วกับเฮียหน่อย"ฉันมองพี่พลอยเลิ่กลั่กเลย เธอก็ผงกหัวให้ ฉันจึงยกแก้วใบเล็ก ๆ ขึ้น แล้วชนกับแก้วใบกลางที่มีน้ำสีอำพันอยู่ข้างใน เคร๊งงงง ฉันไม่ได้กระดกดื่ม รอให้ชายหนุ่มเผลอแล้วจะเททิ้งทันที แต่ทว่าเขากลับจ้องมองฉันตาเขม็ง "ดื่มสิครับ"เขาเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองแก้วที่มือฉันกับใบหน้าฉันสลับกัน รู้สึกกดดันมาก "ดื่มเลย ๆ"หญิงสาวที่นั่งอยู่ก่อนหน้านี้ก็พูดขึ้น ฉันรีบตวัดสายตาไปที่พี่พลอยทันที 'อมไว้' พี่พลอยพูดแบบไม่มีเสียง แต่ฉันพอจะเข้าใจ จึงยกขึ้นดื่มทันที อี้ ขมลิ้นซะมัด ขนาดแค่อมไว้นะเนี่ย"น้องชื่อเทียนเหรอครับ""ค่ะ อร้ายขมจัง"ฉันเผลอตอบกลับทำให้ต้องกลืนเหล้าสีใสนั้นลงคอ มันรู้สึกร้อนท้องไปหมด "กินมะนาวตาม"พี่พลอยบอกกับฉัน ในจามมีมะนาวผ่าซีกพร้อมกับโรยเกลือไว้ด้วย ฉันจึงยก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 12 ขอทำใจ
"เทียนขอห้าหมื่น ..แล้วเทียนจะนอนกับคุณ"ไม่รู้อะไรดลใจทำให้ฉันต้องพูดอะไรบ้า ๆ นั้นออกไป ฉันก้มหน้างุด ด้วยความเขินอายคำพูดของตัวเอง แล้วต้องเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของชายหนุ่มตรงหน้า "หึ...สามพันก็มากพอสำหรับแม่ม่ายลูกติดอย่างเธอ"คุณโดสแสยะยิ้มให้ฉันหลังจากที่พูดจบ ฉันรู้สึกหน้าชาเอามาก ๆ สามพันงั้นเหรอ บ้าจริง ดูถูกกันเกินไปล่ะ ฉันยังไม่เคยผ่านมือชายคนไหนเลยนะ ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วถอนหายใจออกมาหนัก ก่อนที่จะลุกขึ้น "ถ้างั้นเทียนขอตัวกลับก่อน"กำลังจะก้าวขาเดิน "เดี๋ยว..."ฉันหันกลับไปที่เสียง."เธอจะเอาเงินไปทำอะไร"คุณโดสลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วท้าวเอวหลวม ๆ จ้องหน้าฉันสีหน้าต้องการคำตอบ "เอาไปจ่ายค่ารักษาเหนือ"ฉันบอกออกไปตามความจริง "ห้าหมื่นเลยเหรอ..ลูกเธอเป็นอะไรกันแน่""ไม่ใช่แค่ห้าหมื่น หนึ่งแสนต่างหากล่ะ"ฉันสวนกลับไป เหนือป่วยครั้งนี้ใช้เงินมากจริง ๆ เพราะเขาไม่เคยเจ็บหนักแบบนี้ อย่างมากสุดก็แค่หมื่นเดียว แต่ครั้งนี้เป็นแสน ฉันล่ะเจ็บหัวใจจริง ๆ "เธอก็เลยต้อง...."คุณโดสหยุดพูดแล้วใช้สายตาโลมเลียเรือนร่างของฉัน "ฉันซื้อเธอก็ได้..ถือว่าทำบุญ""เหอะ"ฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20พันธะหน้าที่ ตอนที่ 13 เรื่องผ้าปูเตียง nc+
ไม่นานนักคุณโดสก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับขวดไวน์และแก้วอีกสองใบ เขาเดินมาวางไว้ที่หัวเตียงก่อนจะยกขวดไวน์รินใส่แก้ว ฉันมองดูเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง แล้วแก้วที่ใส่ไวน์สีแดงสดได้ถูกส่งมาให้กับฉัน "รับไปสิ... ลีลาชะมัด"ฉันหยิบแก้วไวน์จากคุณโดสแล้วเงยมองหน้าเขาที่มีสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ เขาหันไปรินไวน์ใส่แก้วของตัวเอง แล้วมานั่งที่บนเตียง.ฉันมองไปที่ไวน์สีแดงสดที่อยู่ในแก้ว แล้วตัดสินใจยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด"อ่า ขมจัง"มันรู้สึกฝาด ๆ ขม ๆ ทำไมคนรวยชอบดื่มกันจัง.ฉันคืนแก้วให้กับคุณโดส"จะเอาอีกเหรอ"เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ. ฉันผงกหัวยิก ๆ เอาว่ะ ให้เมาหลับไปเลย จะได้ไม่รู้สึกอะไร คุณโดสรับแก้วมาพร้อมกับถอนหายใจ ก่อนที่จะหันไปรินไวน์ใส่แก้วให้ฉัน พอได้รับแก้วมาฉันก็ยกขึ้นดื่มรวดเดียว แล้วยื่นแก้วให้คุณโดส พอดื่มรอบที่สองก็รู้สึกว่า มันก็อร่อยดีนะ ฉันดื่มไวน์ไปทั้งหมด สี่แก้วรู้สึกมึนเอามาก "ไม่เอาแล้วนะ"ฉันคืนแก้วให้คุณโดสแล้วพูดขึ้น "พร้อมแล้วใช่ไหม"ฉันพยักหน้ารับแล้วล้มตัวลงนอนราบ คุณโดสวางแก้วไวน์ตัวเองก่อนที่จะคลานขึ้นมาบนเตียง "งั้นฉันจะเริ่มเลย เสียเวลากับเธอมามากล่ะ"คุณโ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20
บทล่าสุด
พันธะหน้าที่ Special
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า
พันธะหน้าที่ END ขอฝากชีวิต (nc)
คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 49 สานฝัน
ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 48 ขอเบอร์ลูกสาว
"ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 47 พ่อหม้ายลูกติด
พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว
พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 45 พญาเทครัว
หลายวันมานี้ฉันคิดอยู่ตลอดว่าถ้าหายดีแล้วฉันก็จะไปจากที่นี้ทันที และตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยให้เหนืออยู่กับพ่อของเขา แม้ว่าหัวใจของฉันมันแทบจะแตกสลาย แต่เพื่ออนาคตที่ดีของเขา ฉันไม่ควรจะพาเขาไป "พี่หอม เทียนทำถูกแล้วใช่ไหม"ฉันพึมพำกับรูปถ่ายพี่สาวด้วยน้ำตาที่ไหลลงมา แอ๊ดดดด ฉันรีบยกมือปาดน้ำตาแล้วเงยไปมองที่ประตูก็พบชายร่างสูงอุ้มเหนือเข้ามา "แม่"คุณโดสอุ้มเหนือเดินมาที่ฉันในขณะที่นั่งบนโซฟาในห้อง "เหนือ"ฉันเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน พอนึกถึงว่าฉันจะไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว ห้วใจฉันก็สั่นหวิว ๆไปหมด คุณโดสมานั่งข้าง ๆ แล้วเอาเหนือมานั่งที่ตักแกร่งเขา เหนือฉีกยิ้มหวานจนเห็นฟันน้ำนมสามซี่ ฉันยกมือลูบหัวเขาด้วยความเอ็นดู "มหาวิทยาลัยจะเปิดแล้ว...เธอคงจะหายทันไปเรียนพอดี"ฉันชะงักแล้วมองหน้าเขา ถ้าฉันย้ายออกจากที่นี้แล้วคงไม่ไปเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับดิวหรอก ค่าเทอมแพงเกินไป ฉันคงจ่ายไม่ไหวแน่ "คิดอะไรอยู่"ฉันสะบัดหน้าเล็กน้อย "เปล่า"ฉันตอบกลับไปสั้น ๆ แล้วก้มหน้าลง"เทียน...เธอยังคิดถึงเรื่องที่จะพาเหนือไปจากฉันอีกเหรอ""เทียนเลิกคิดที่จะพาเหนือไปจากคุณแล้ว"ฉันเงยหน้าแล้วพูดขึ้นคุ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 44 เห็นเทียนเป็นอะไร
"พี่หอมมม"ฉันตะโกนสุดเสียงพร้อมกับลืมตาขึ้นก็เห็นเพดานห้องสีขาว และมีเสาแขวนน้ำเกลือและเลือดตั้งอยู่ที่ข้างเตียง ฉันขยับตัวก็รู้สึกว่าเจ็บที่หลังมาก .."โอ๊ยยย""เทียน เทียนฟื้นแล้ว"ฉันหันไปที่เสียงจึงรู้ว่าเป็นคุณโดสที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพอดี ดวงตาเขาแดงก่ำ ราวกับคนเพิ่งจะร้องไห้มา และพอเขาเดินมาถึงเตียงที่ฉันนอน"เหนือ เหนืออยู่ไหน"ฉันเอ่ยถามเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับจะพยายามหยัดกายลุกแต่ทว่ามันเจ็บที่บริเวณหลังมาก ๆ "ไม่ต้องลุก เหนือปลอดภัยดี นอนพักฟื้นอยู่ข้าง ๆ เธอนี้แหละ""แต่เทียนอยากไปหาเหนือ"ฉันบอกความต้องการกับคุณโดส ตอนนี้ฉันอยากเจอเหนือมาก อยากเห็นกับตาว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ "เธอนอนพักเถอะเดี๋ยวฉันจะพาเหนือมาหาเธอเอง"เขายกมือมาลูบที่หัวฉันอย่างอ่อนโยนฉันจ้องมองชายหนุ่มนิ่ง ๆ "ฉันขอโทษที่ดูแลเธอได้ไม่ดีพอ ทำให้เธอต้องรับบาดเจ็บ"ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ จะมาไม้ไหนอีกว่ะ "เทียนอยากเจอเหนือ คุณช่วยพาเทียนหรือพาเหนือมาเจอกับเทียนหน่อย เทียนเป็นห่วงเหนือ"ฉันเบือนหน้ากลับมาแล้วบอกกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเตียง "ได้สิ"แอ๊ดดดด ฉันกับคุณโดสหันไปที่ปร
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 43 ทำดีที่สุดแล้ว
ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้บนเก้าอี้ แล้วกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ทำให้รู้ว่าฉันอยู่ในห้องโล่ง ๆ ไม่มีอะไรเลย มีแค่ฉันที่นั่งบนเก้าอี้อยู่กลางห้อง ในหัวก็นึกถึงเหนือขึ้นมา ."เหนือ..เหนือ"ฉันตะโกนสุดเสียงไปทั่วห้อง ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก ดวงตาเริ่มเห่อร้อน คล้ายกับกำลังจะร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงเหนือ ถ้าฉันถูกมัดไว้อยู่แบบนี้แล้วเหนือล่ะ "เหนือ...ปล่อยฉันออกไปนะ เหนือ อยู่ไหน เหนือ"ฉันตะโกนแบบนี้ซ้ำ ๆ จนในที่สุดประตูก็เปิดเข้ามา และฉันต้องเบิกตาโต เพราะคนที่เข้ามาคือ "คุณพริ้ง...เหนือ"เธอจับมือเหนือที่ร้องไห้ สีหน้าซีดเผือกเข้ามาในห้อง"แม่ แงงงง"เหนือเห็นฉันก็พยายามจะเดินเข้ามาแต่ก็ถูกพริ้งจับไว้ "อยู่นิ่ง ๆ"พริ้งก้มลงมาเอ็ดเหนือที่พยายามสะบัดแขน พร้อมกับชี้หน้าเหนือด้วยสีหน้าดุดัน "อย่าทำอะไรเหนือนะ"พริ้งหันมาที่ฉันแล้วแสยะยิ้มร้าย "คุณจับเทียนกับเหนือมาทำไม""ถ้าไม่มีแกสองคน..โดสจะต้องกลับมารักฉัน และแต่งงานกับฉัน"พริ้งจ้องหน้าฉันตาเขม็ง "เรื่องแค่นี้คุณถึงต้องจับเราสองคนมาเลยเหรอ ปล่อยเทียนเถอะ คุณเห็นไหมเหนือจะไม่ไหวแล้ว"ฉันมองที่เหนือที่มีท่าทางเหมือนกับคนไม่มีแรง ห
