All Chapters of นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม: Chapter 41 - Chapter 50

“นายหญิง!” ลุงมิ่งอุทานขึ้นเสียงดัง ธีร์ภาณุหันขวับมองหน้าลุงมิ่งด้วยสีหน้าแปลกใจ ก่อนจะรีบวิ่งตรงไปยังกลุ่มคนงาน ทุกคนหลีกทางให้เจ้านายหนุ่มได้มองเห็นร่างบางที่นอนไม่ได้สติอย่างชัดเจน“หนูไอ!” ธีร์ภาณุเรียกชื่อไอรักอย่างตกใจชายหนุ่มนั่งคุกเข่าลงแล้วใช้มือทั้งสองข้างช้อนร่างบางขึ้นมาแนบอก ลำแขนแข็งแรงกอดกระชับร่างของไอรักไว้แน่น“หนูไอ หนูไอ” ธีร์ภาณุพยายามเรียกชื่อไอรัก โดยหวังว่าหญิงสาวจะรู้สึกตัว“นายเล็กครับ น้ำครับ” ลุงมิ่งยื่นกระบอกน้ำเย็นให้ธีร์ภาณุ ชายหนุ่มคลายอ้อมแขนวางร่างบาง โดยให้ศีรษะวางอยู่บนตักของตัวเอง ก่อนจะเทน้ำใส่มือแล้วลูบตามใบหน้าของหญิงสาว“เฮ้ย! ไปๆถอยออกไปให้อากาศถ่ายเทได้สะดวกกว่านี้” ลุงมิ่งส่งเสียงดังบอกคนงานให้ถอยออกไป คนงานทุกคนจึงแยกย้ายกันเดินห่างออกไป และต่างก็สงสัยว่าผู้หญิงสวยคนนี้เป็นใคร ทำไมผู้เป็นนายของไร่แสงตะวันถึงได้ดูเป็นห่วงเป็นใยมากมายนัก อาจเป็นเพราะไอรักเพิ่งเข้ามาอยู่ในไร่ และธีร์ภาณุเองก็ยังไม่ได้แนะนำให้คนงานรู้จัก เมื่อเห็นเจ้านายผู้เข้มงวด แต่กลับปฏิบัติอย่างอ่อนโยนกับหญิงสาว ลูกน้องก็เลยพาลสงสัยสถ

ไอรักนอนคว่ำหน้าใช้หมอนทับศีรษะแล้วปิดหูทั้งสองข้าง หญิงสาวไม่อยากได้ยินเสียงของคนข้างนอกเลย ยิ่งในสถานที่เดียวกันกับที่เกิดเหตุการณ์ชวนหัวใจเต้นรัวเมื่อคืนวันก่อน เธอยิ่งไม่อยากจะเห็นหน้าเขาเสียด้วยซ้ำไปถ้าเพียงแต่ไอรักจะจำได้ว่า เมื่อคืนวันก่อนที่เธอล็อกประตูแน่นหนา แต่ธีร์ภาณุก็ยังเปิดประตูเข้าไปได้ เพราะมีกุญแจสำรองประตูทุกบานในบ้าน หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่คงจะระวังตัวมากกว่านี้“ขอนอนด้วยคนนะครับ” ธีร์ภาณุพูดเบาๆเขาไขกุญแจห้องเข้ามาเหมือนเดิม หลังจากที่ต้องทนนอนขดตัวและเหน็บหนาวที่โซฟาอยู่ร่วมสองชั่วโมง ชายหนุ่มค่อยๆล้มตัวลงนอนข้างคนตัวเล็กที่หลับไม่รู้อีโหน่อีเหน่ แถมยังไม่ทันไรหลังจากชายหนุ่มนอนลงข้างๆ เธอยังเบียดกายเข้ากับแผงอกกว้างโดยไม่รู้ตัว ทำเอาชายหนุ่มที่พยายามนอนท่องพุทโธอยู่ในใจเริ่มควบคุมตัวเองได้ยากยิ่งขึ้น ก็คนตัวเล็กช่างนุ่มนิ่มและหอมกรุ่นออกปานนี้ธีร์ภาณุใช้แขนกอดกระชับร่างบางเบาๆ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลอย่างทะนุถนอมซ้ำๆอยู่หลายครั้ง เขายิ้มในความมืดสลัว แต่คนที่ถูกขโมยหอมแก้มนวลกลับใช้มือปัดป่าย ราวกับว่ามีแมลงม

ไอรักวางซองเอกสารสีน้ำตาลไว้ที่โต๊ะไม้ภายในบ้าน หญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่ยอมอยู่ที่นี่อีกต่อไป และคงถึงเวลาที่เธอจะทำอะไรจริงจังเสียที ธีร์ภาณุไม่ให้เกียรติไม่ไว้ใจในตัวเธอ เธอก็จะไม่ให้เกียรติใครหน้าไหนอีกแล้ว เมื่อไม่มีใครช่วยเหลือเธอได้ เธอก็จะหาวิธีกลับบ้านด้วยตัวเธอเองรถจี๊ปเลือกนายที่ลุงมิ่งซ่อมเสร็จแล้วถูกสตาร์ทเสียงดังกระหึ่ม ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากโกดัง โดยไม่มีใครทันสังเกต เพราะคนงานมัวแต่วุ่นวายกันอยู่ในไร่ ไอรักขับรถไปตามทางรอบๆไร่แสงตะวัน เมื่อมาถึงปากทางของไร่ หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารถคันที่ขับอยู่จะพาตนเองไปได้ถึงไหน ไอรักเลี้ยวรถออกจากไร่แล่นออกสู่เส้นทางหลัก“จะกลับแล้วหรือตาธีร์” เสียงคุณกานดาเอ่ยถาม เมื่อเห็นลูกชายเดินออกมาจากห้องทำงาน ธีร์ภาณุถูกพี่ชายโทรตามตัวเนื่องจากมีเอกสารด่วนที่ต้องเซ็น เขาจึงต้องรีบมา ทั้งๆที่ใจอยากจะอยู่กับคนตัวเล็กที่เขานอนกอดมาทั้งคืนมากกว่า“เจ้าธีร์มันรีบครับแม่ มันกลัวว่าที่เจ้าสาวของมันจะหนีกลับบ้านไปเสียก่อน” ไทธรณ์ที่ก้าวออกมาจากห้องทีหลังต

“เพิ่งมาถึงนี่แหละครับ ต้องขอบคุณคุณภูชิตนะครับ ที่อุตส่าห์ช่วยดูแลหลานสาวคุณพ่อเป็นอย่างดี” ภูชิตยิ้มให้เล็กน้อย“ไม่เป็นไรครับคนกันเอง”“หนูไอเป็นหลานของคุณพ่อครับ และอยู่ในฐานะเป็นภรรยาของผม เราจดทะเบียนสมรสกัน และรับรู้กันในเครือญาติแล้ว งานฉลองสมรสเราจะจัดในเดือนหน้า เรียนเชิญคุณภูชิตล่วงหน้าเลยนะครับ” ธีร์ภาณุพูดพร้อมกับดึงไอรักให้ลุกขึ้นแล้วโอบเอวไว้หลวมๆภูชิตยิ้มบางๆที่ริมฝีปาก ไอรักเงยหน้าสบตาธีร์ภาณุ ก่อนจะส่งยิ้มแบบเจื่อนๆให้ภูชิต“เอ่อ...ผมขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ที่ไร่แสงตะวันมีนายหญิงน่ารักแบบคุณหนูไอ”คนที่ถูกเอ่ยถึงสะดุ้งตัวเล็กน้อย เพราะรู้ตัวว่าตัวเองก็โกหกอะไรไว้ ไม่ได้โกหกนี่นา แค่พูดไม่หมดเท่านั้นเอง“นานๆครั้งคุณธีร์จะให้เกียรติมาที่ไร่ ผมขออนุญาตเป็นเจ้ามืออาหารกลางวันนะครับ” ธีร์ภาณุนิ่งตัดสินใจสักครู่“ก็ดีเหมือนกันครับ ผมมีธุระอยากปรึกษาคุณภูชิตอยู่พอดี”“เรื่องไฟไหม้ที่ท้ายไร่แสงตะวันใช่ไหมครับ”ภูชิตพูดน้ำเสียงจริงจัง“ครับ” ธีร์ภาณุเองอยากหาเวลามาคุยกับภูชิตเรื่องนี

เมื่อใกล้ปลายทางแห่งความสุข ไอรักส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ ธีร์ภาณุจึงละจากริมฝีปากบางแล้วก้มลงดูดกลืนอกอวบ หญิงสาวแอ่นกายเข้าหาริมฝีปากหนา และแหงนเงยหน้าขึ้นพร้อมกับขยับสะโพกตามแรงดึงรั้งของมือใหญ่เร็วรัวอีกไม่กี่ครั้ง ร่างบางก็เกร็งกระตุกและครางเสียงหวานออกมา“อ๊า...พี่ธีร์” ธีร์ภาณุจับสะโพกเต่งตึงแน่นเพื่อเร่งจังหวะบดเบียดและถูครูดไปตามลำรักแกร่งของเขา สะโพกสอบยกขึ้นสวนรับทุกจังหวะอย่างหนักแน่น ที่สุดแล้วเสียงห้าวทุ้มต่ำก็ครางออกมา กายแกร่งกระตุกแรงสายธารแห่งความสุขหลั่งรินเปรอะเปื้อนสองร่างที่นั่งกอดก่ายแนบแน่นไอรักไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว หญิงสาวยังคงกอดคอหนาไว้และซบหน้าลงบนบ่าแกร่ง ลมหายใจกระชั้นถี่ของเธอและธีร์ภาณุเริ่มปรับเป็นจังหวะปกติ ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุขมือหนาลูบเรือนผมนุ่มอย่างแสนรัก เพียงแค่สัมผัสภายนอก เขาก็แทบจะสำลักความสุขที่ร่างกายนุ่มนิ่มมอบให้แล้ว จะรอถึงวันแต่งงานได้ไหมหนอ ชายหนุ่มตั้งคำถามกับตัวเอง“พี่อาบน้ำให้นะครับ” พูดจบก็ยังไม่รอคำตอบใดๆ ธีร์ภาณุก็อุ้มร่างบางทั้งที่ขายังเกี่ยวรัดสะโพกของตนเองไว้เข้าห้องน้ำจัดการเปิดฝักบัว แล้วลูบไล้ทำคว