LOGINShare
เจ้าสาวไม่สมยอม 43
Last Updated:
2025-02-14 16:00:20“อุ๊ย! พี่ธีร์” หญิงสาวหดแขนลงกอดลำตัวอย่างรวดเร็ว เธอทำตัวไม่ถูกเมื่อหันไปสบสายตากับคนที่นั่งมองอยู่อย่างยิ้มๆ เพราะตอนนี้เธอมีแค่เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาคลุมร่างอยู่ตัวเดียว ตัวเดียวจริงๆ
“ดีขึ้นหรือยังหนูไอ” แววตากับน้ำเสียงที่ถามมาดูห่วงใยและจริงใจ จนคนที่ถูกถามรู้สึกได้
“ค่ะ”
ธีร์ภาณุขยับตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้ที่นั่งอยู่อีกมุมหนึ่ง แล้วเดินตรงมาที่ไอรัก หญิงสาวถอยหลังกรูด
“พี่ธีร์หยุดนะ จะทำอะไรน่ะ” ไอรักพูดเสียงดังหลับตาปี๋ พร้อมกับยกมือขึ้นและเหยียดแขนสุดเป็นการปกป้องตัวเอง ชายหนุ่มหัวเราะร่วนทกับคำพูดและท่าทางของหญิงสาว ธีร์ภาณุเดินผ่านเฉียดร่างบาง เขาหยิบขวดน้ำจากตู้เย็นมาดื่ม เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับใดๆจากธีร์ภาณุ ไอรักจึงค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วหันหน้าหันหลัง ก่อนจะถอยไปสองสามก้าวเพื่อทิ้งระยะห่างระหว่างตัวเองและชายหนุ่ม
“เห็นพี่เป็นคนบ้ากามหรือไง ถึงได้ทำท่าทางอย่างนั้น” ไอรักเอียงหน้าหลบสายตาแล้วเบ้ปากเล็กน้อย ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง
“ยิ่งกว่าบ้ากามอีกเหอะ คนลามก” ธีร์ภาณุหัวเราะเบาๆ กับท่าทางของไอรัก
“คืนนี้พี่คงเคลียร์งานอีกน
Related chapters
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 44
ไอรักนอนคว่ำหน้าใช้หมอนทับศีรษะแล้วปิดหูทั้งสองข้าง หญิงสาวไม่อยากได้ยินเสียงของคนข้างนอกเลย ยิ่งในสถานที่เดียวกันกับที่เกิดเหตุการณ์ชวนหัวใจเต้นรัวเมื่อคืนวันก่อน เธอยิ่งไม่อยากจะเห็นหน้าเขาเสียด้วยซ้ำไปถ้าเพียงแต่ไอรักจะจำได้ว่า เมื่อคืนวันก่อนที่เธอล็อกประตูแน่นหนา แต่ธีร์ภาณุก็ยังเปิดประตูเข้าไปได้ เพราะมีกุญแจสำรองประตูทุกบานในบ้าน หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่คงจะระวังตัวมากกว่านี้“ขอนอนด้วยคนนะครับ” ธีร์ภาณุพูดเบาๆเขาไขกุญแจห้องเข้ามาเหมือนเดิม หลังจากที่ต้องทนนอนขดตัวและเหน็บหนาวที่โซฟาอยู่ร่วมสองชั่วโมง ชายหนุ่มค่อยๆล้มตัวลงนอนข้างคนตัวเล็กที่หลับไม่รู้อีโหน่อีเหน่ แถมยังไม่ทันไรหลังจากชายหนุ่มนอนลงข้างๆ เธอยังเบียดกายเข้ากับแผงอกกว้างโดยไม่รู้ตัว ทำเอาชายหนุ่มที่พยายามนอนท่องพุทโธอยู่ในใจเริ่มควบคุมตัวเองได้ยากยิ่งขึ้น ก็คนตัวเล็กช่างนุ่มนิ่มและหอมกรุ่นออกปานนี้ธีร์ภาณุใช้แขนกอดกระชับร่างบางเบาๆ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลอย่างทะนุถนอมซ้ำๆอยู่หลายครั้ง เขายิ้มในความมืดสลัว แต่คนที่ถูกขโมยหอมแก้มนวลกลับใช้มือปัดป่าย ราวกับว่ามีแมลงม
Last Updated : 2025-02-15นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 45
“พี่สัญญาว่าจะไม่มีอะไรเกินเลย”พูดจบก็ไม่ได้รอฟังคำอนุญาตใดๆ นิ้วเรียวใหญ่จู่โจมลากไล้ผ่านกึ่งกลางความเป็นสาว ไอรักสะดุ้งเฮือกเสียวซ่านไปทั้งร่าง ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยรับรู้กำลังทำให้เธอสูญเสียการควบคุมตัวเอง สัมผัสจากนิ้วเรียวใหญ่แผ่วเบาบ้างหนักบ้างสลับกัน วนเวียนเข้าออกอย่างรู้จังหวะ เรียกเสียงหวานครวญกระเส่าจากริมฝีปากบางอย่างต่อเนื่องในจังหวะเกือบสุดท้ายชายหนุ่มกดน้ำหนักนิ้วแรงอย่างจงใจ แต่กลับชะลอจังหวะลากไล้ที่ช้าลงหากแต่หนักแน่น ไอรักรู้สึกทรมานปนเสียวซ่านราวกับว่าจะขาดใจ ร่างบางบิดเร่า มือเล็กๆทั้งสองจิกแรงลงบนแผ่นหลังแกร่ง จนที่สุดเขาได้ส่งหญิงสาวไปสู่ห้วงความสุขที่ดวงดาวแตกพร่างวิบวับ ไอรักส่งเสียงกรีดร้องดังยาว จนธีร์ภาณุต้องดูดกลืนเสียงนั้นด้วยริมฝีปากของตัวเอง พร้อมกับกอดกระชับคนร่างบางไว้ในวงแขนอย่างแนบแน่นไอรักทุบบ่าชายหนุ่มสองสามทีด้วยความเขินอาย ธีร์ภาณุใช้มือเดียวรวบมือบางไว้ ใช้อีกมือเชยคางมนขึ้นให้สบตากัน“เห็นไหม ไม่มีอะไรเกินเลย” คำพูดกับสายตาเจ้าเล่ห์ของเขาทำให้ไอรักก้มหน้างุด ธีร์ภาณุหัวเราะเบาๆพร้อมกับติดกระดุมเสื้อให้หญิ
Last Updated : 2025-02-15นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 46
ไอรักวางซองเอกสารสีน้ำตาลไว้ที่โต๊ะไม้ภายในบ้าน หญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่ยอมอยู่ที่นี่อีกต่อไป และคงถึงเวลาที่เธอจะทำอะไรจริงจังเสียที ธีร์ภาณุไม่ให้เกียรติไม่ไว้ใจในตัวเธอ เธอก็จะไม่ให้เกียรติใครหน้าไหนอีกแล้ว เมื่อไม่มีใครช่วยเหลือเธอได้ เธอก็จะหาวิธีกลับบ้านด้วยตัวเธอเองรถจี๊ปเลือกนายที่ลุงมิ่งซ่อมเสร็จแล้วถูกสตาร์ทเสียงดังกระหึ่ม ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากโกดัง โดยไม่มีใครทันสังเกต เพราะคนงานมัวแต่วุ่นวายกันอยู่ในไร่ ไอรักขับรถไปตามทางรอบๆไร่แสงตะวัน เมื่อมาถึงปากทางของไร่ หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารถคันที่ขับอยู่จะพาตนเองไปได้ถึงไหน ไอรักเลี้ยวรถออกจากไร่แล่นออกสู่เส้นทางหลัก“จะกลับแล้วหรือตาธีร์” เสียงคุณกานดาเอ่ยถาม เมื่อเห็นลูกชายเดินออกมาจากห้องทำงาน ธีร์ภาณุถูกพี่ชายโทรตามตัวเนื่องจากมีเอกสารด่วนที่ต้องเซ็น เขาจึงต้องรีบมา ทั้งๆที่ใจอยากจะอยู่กับคนตัวเล็กที่เขานอนกอดมาทั้งคืนมากกว่า“เจ้าธีร์มันรีบครับแม่ มันกลัวว่าที่เจ้าสาวของมันจะหนีกลับบ้านไปเสียก่อน” ไทธรณ์ที่ก้าวออกมาจากห้องทีหลังต
Last Updated : 2025-02-16นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 47
“แล้วเอ่อ...คุณ...”“ไอรักค่ะ เรียกหนูไอก็ได้นะคะ คือว่าหนูไอว่าจะเข้าไปในเมืองน่ะค่ะ” ไอรักแนะนำตัวเอง“ครับ คุณหนูไอ เอ่อ...คือว่าคุณหนูไอไม่ใช่คนแถวนี้หรือครับ ทำไมผมไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักมาก่อนเลย” ภูชิตถามเพราะเขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า ผู้หญิงสาวร่างบางหน้าตาจิ้มลิ้ม มาขับรถคันจี๊ปประจำตัวของเจ้าของไร่แสงตะวันได้อย่างไร“อ๋อ!..เอ่อ...หนูไอเป็นหลานของลุงธงน่ะค่ะ บังเอิญขับรถมากินลมชมวิวมาเรื่อยๆ แล้วก็บังเอิญกำลังจะกลับ แต่บังเอิญรถมาน้ำมันหมด แล้วก็บังเอิญมาเจอคุณภูชิตนี่ล่ะค่ะ” ภูชิตยิ้มเล็กน้อยกับคำบอกเล่าของหญิงสาว“ถ้าอย่างนั้นก็บังเอิญที่มาเจอคนใจดีอย่างผมนะครับ” ไอรักมองหน้าภูชิต ทั้งสองหัวเราะเบาๆพร้อมกัน“ลุงธงนี่...ใช่เสี่ยธงชัยเจ้าของกิจการท่าข้าว และเป็นพ่อของเจ้าของไร่แสงตะวันใช่ไหมครับ” ภูชิตถามต่อ“เอ่อ...ค่ะ” ไอรักตอบเบาๆ“คนกันเองนะครับ เอาอย่างนี้ไหมครับ ผมจะไปส่งคุณหนูไอที่บ้านของเสี่ยธงชัย อืม...แต่ผมขออนุญาตกลับเข้าไร่ก่อนได้ไหมครับ มีงานด่วนต้องเคลียร์นิดหน่อย” ไอรักทำท่าลังเลถึงแม้จะดูน่าไว้ใจ แต่เธอก็ยั
Last Updated : 2025-02-16นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 48
“เพิ่งมาถึงนี่แหละครับ ต้องขอบคุณคุณภูชิตนะครับ ที่อุตส่าห์ช่วยดูแลหลานสาวคุณพ่อเป็นอย่างดี” ภูชิตยิ้มให้เล็กน้อย“ไม่เป็นไรครับคนกันเอง”“หนูไอเป็นหลานของคุณพ่อครับ และอยู่ในฐานะเป็นภรรยาของผม เราจดทะเบียนสมรสกัน และรับรู้กันในเครือญาติแล้ว งานฉลองสมรสเราจะจัดในเดือนหน้า เรียนเชิญคุณภูชิตล่วงหน้าเลยนะครับ” ธีร์ภาณุพูดพร้อมกับดึงไอรักให้ลุกขึ้นแล้วโอบเอวไว้หลวมๆภูชิตยิ้มบางๆที่ริมฝีปาก ไอรักเงยหน้าสบตาธีร์ภาณุ ก่อนจะส่งยิ้มแบบเจื่อนๆให้ภูชิต“เอ่อ...ผมขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ที่ไร่แสงตะวันมีนายหญิงน่ารักแบบคุณหนูไอ”คนที่ถูกเอ่ยถึงสะดุ้งตัวเล็กน้อย เพราะรู้ตัวว่าตัวเองก็โกหกอะไรไว้ ไม่ได้โกหกนี่นา แค่พูดไม่หมดเท่านั้นเอง“นานๆครั้งคุณธีร์จะให้เกียรติมาที่ไร่ ผมขออนุญาตเป็นเจ้ามืออาหารกลางวันนะครับ” ธีร์ภาณุนิ่งตัดสินใจสักครู่“ก็ดีเหมือนกันครับ ผมมีธุระอยากปรึกษาคุณภูชิตอยู่พอดี”“เรื่องไฟไหม้ที่ท้ายไร่แสงตะวันใช่ไหมครับ”ภูชิตพูดน้ำเสียงจริงจัง“ครับ” ธีร์ภาณุเองอยากหาเวลามาคุยกับภูชิตเรื่องนี
Last Updated : 2025-02-17นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 49
คนตัวเล็กรู้สึกทั้งโกรธทั้งอับอาย ที่ถูกจับลอกคราบจนร่างเปล่าเปลือย หากแต่ไม่สามารถต่อต้านคนรุกรานได้เลย มือใหญ่ลูบไล้เนื้อเนียนตั้งแต่ลำคอระหงเรื่อยมาจนถึงอกอวบ เขาบีบเคล้นเบาๆและไล้วนตุ่มไตที่หดเกร็งบนยอดอกทั้งสองข้าง ก่อนที่จะแวะเวียนลูบไล้หน้าท้องแบนราบ สมองของไอรักเริ่มสับสนเมื่อความวาบหวามก่อตัวขึ้น แขนขาเริ่มอ่อนแรง หัวใจเต้นโครมครามจนน่ากลัวธีร์ภาณุปล่อยริมฝีปากนุ่มให้เป็นอิสระ แล้วลากไล้ลิ้นร้อนร้ายกาจลงมาตามลำคอระหง เรื่อยลงมายังอกอวบที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรงตามความตื่นเต้นและวาบหวิวของเจ้าของ ชายหนุ่มขบเม้มอกอวบเบาๆทิ้งรอยปื้นแดงไว้หลายจุด อย่างต้องการลงโทษคนดื้อรั้น ก่อนจะดูดดึงตุ่มไตที่หดเกร็งและขบเม้ม สลับกันไปมาทั้งสองข้าง“ปละ...ปล่อยนะพี่ธีร์”“อื้ม” ธีร์ภาณุกำลังสูญเสียการควบคุมตัวเอง เขาถูกความหอมหวนของร่างบางดึงเข้าสู่วังวนของอารมณ์รักรุนแรงจนน่าตกใจ เมื่อทั้งเนื้อตัวของไอรักถูกผู้ชำนาญการสัมผัส และกระตุ้นดึงดูดเข้าสู่วังวนเดียวกัน ร่างเล็กที่ไม่ทันตั้งรับจึงต้องเงยหน้าครางเสียงหวาน และบิดร่างไปมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ธีร์ภาณุปล
Last Updated : 2025-02-17นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 50
เมื่อใกล้ปลายทางแห่งความสุข ไอรักส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ ธีร์ภาณุจึงละจากริมฝีปากบางแล้วก้มลงดูดกลืนอกอวบ หญิงสาวแอ่นกายเข้าหาริมฝีปากหนา และแหงนเงยหน้าขึ้นพร้อมกับขยับสะโพกตามแรงดึงรั้งของมือใหญ่เร็วรัวอีกไม่กี่ครั้ง ร่างบางก็เกร็งกระตุกและครางเสียงหวานออกมา“อ๊า...พี่ธีร์” ธีร์ภาณุจับสะโพกเต่งตึงแน่นเพื่อเร่งจังหวะบดเบียดและถูครูดไปตามลำรักแกร่งของเขา สะโพกสอบยกขึ้นสวนรับทุกจังหวะอย่างหนักแน่น ที่สุดแล้วเสียงห้าวทุ้มต่ำก็ครางออกมา กายแกร่งกระตุกแรงสายธารแห่งความสุขหลั่งรินเปรอะเปื้อนสองร่างที่นั่งกอดก่ายแนบแน่นไอรักไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว หญิงสาวยังคงกอดคอหนาไว้และซบหน้าลงบนบ่าแกร่ง ลมหายใจกระชั้นถี่ของเธอและธีร์ภาณุเริ่มปรับเป็นจังหวะปกติ ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุขมือหนาลูบเรือนผมนุ่มอย่างแสนรัก เพียงแค่สัมผัสภายนอก เขาก็แทบจะสำลักความสุขที่ร่างกายนุ่มนิ่มมอบให้แล้ว จะรอถึงวันแต่งงานได้ไหมหนอ ชายหนุ่มตั้งคำถามกับตัวเอง“พี่อาบน้ำให้นะครับ” พูดจบก็ยังไม่รอคำตอบใดๆ ธีร์ภาณุก็อุ้มร่างบางทั้งที่ขายังเกี่ยวรัดสะโพกของตนเองไว้เข้าห้องน้ำจัดการเปิดฝักบัว แล้วลูบไล้ทำคว
Last Updated : 2025-02-18นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่สมยอม 51
“ก็ได้ครับ หรือหนูไอจะให้พี่แต่งตัวให้ก็ได้นะครับ” ไอรักจิกตามองธีร์ภาณุอย่างรู้ทัน“คนลามก”“ครับๆ พี่ออกไปรอข้างนอกก่อนก็ได้ครับ” พูดจบก็ยังไม่วายฉกวูบมาตรงแก้มนวล แล้วสูดดมฟอดใหญ่ ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้วออกจากห้องไป ทิ้งให้คนโดยขโมยจูบค้อนขวับด้วยรอยยิ้มเขินๆอย่างไม่รู้ตัวเมื่อประตูห้องนอนถูกปิดลง ธีร์ภาณุหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาต่อสายหาคนที่เพิ่งถูกดึงมาเกี่ยวข้องในบทสนทนาเมื่อสักครู่“สวัสดีครับป๊า...” ถ้าเพียงคนที่อยู่ในห้องแอบมาได้ยินบทสนทนาของจอมวางแผนขั้นเทพ อาจจะเกิดปรากฏการณ์ระเบิดปรมาณูลูกใหญ่ตกกระทบไร่แสงตะวันก็เป็นได้ เพราะธีร์ภาณุเพิ่งจะรายงานเรื่องราวต่างๆให้เสี่ยอินฟัง รวมถึงเรื่องข้อมูลเอกสารและรูปถ่ายเจ้าปัญหา ที่เกือบจะทำให้ไอรักใช้เป็นข้ออ้างในการออกจากชีวิตเขาไปได้แล้วเชียวหลังจากกดวางสายโทรศัพท์ธีร์ภาณุยิ้มกว้างถอนหายใจเฮือกใหญ่ ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่มกับตัวเอง ก่อนจะพูดเสียงดังให้คนในห้องได้ยิน“หนูไอครับเย็นนี้เรามีนัดทานข้าวเย็นกับคุณพ่อคุณแม่นะครับ”“เจ้าค่ะ รับทราบค่ะนายเล็ก” ธีร์ภาณุยิ้มกับคำพูดประชดประชันขอ
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 11
“ทำอะไรอยู่นะ” ภูชิตพูดเบาๆ เดินไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องของคนที่ทำให้เขาหมดอารมณ์ไปต่อกับสาวสวยไฟแรงหุ่นอวบอั๋น มือใหญ่ยกค้าง ชายหนุ่มกำลังชั่งใจว่าจะเคาะประตูดีไหม แต่เนื่องจากสมองยังคิดหาเรื่องราวจะคุยกับคนในห้องไม่ได้ ภูชิตจึงตัดสินใจลดมือลงหันหลังกลับ ไปเปิดประตูห้องของตนแทนเสียงเปิดปิดประตูห้องไม่ได้ทำให้คนที่ยืนอยู่ระเบียงกว้างตกใจ เพราะน่านน้ำไม่ได้ยิน เธอยังคงดื่มด่ำอยู่กับภาพบรรยากาศตรงหน้า ภูชิตจัดการถอดเสื้อผ้าโยนลงตะกร้าเตรียมตัวอาบน้ำทันที ร่างแกร่งกำยำเปลือยเปล่ากำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ หากแต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มหันหลังเดินกลับไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะมุมห้อง“ว่าไงสิน” เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์และเสียงทุ้มที่ได้ยินตามมาทีหลัง ทำให้คนที่แอบย่องเข้าห้องนอนอื่นสะดุ้งสุดตัว“คุณภูชิตกลับมาแล้ว เอาไงล่ะทีนี้” น่านน้ำเหลียวซ้ายแลขวา ชะโง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 10
“สวัสดีค่ะคุณศศิพิมล” น่านน้ำยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร หากแต่คนที่ต้องรับไหว้กลับชักสีหน้าไม่พอใจเท่าไร“สวัสดีค่ะคุณน่านน้ำ” ร่างสมส่วนอวบอัดเดินเข้าใกล้ภูชิต มือเรียวจับจองคล้องแขนล่ำอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ริมฝีปากสีสดแสนเซ็กซี่แย้มยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ภูชิตก้มลงมองแขนเรียวที่คล้องแขนตัวเอง แล้วสบตาเจ้าของมือเรียว ใบหน้านิ่งขรึมไม่ได้บ่งบอกความรู้สึกใดๆออกมา เขาหันไปสบตาน่านน้ำอยู่ครู่เดียวก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปจากห้องทำงาน พร้อมกับร่างเย้ายวนที่พยายามเบียดกระแซะร่างของเขาจนแทบจะสิงกันอยู่แล้วเมื่อประตูห้องทำงานปิดลงหลังจากที่สองคนนั้นออกไปแล้ว น่านน้ำก้มลงมองหน้าอกตัวเอง มือเล็กกอดอกจับสองเต้าตัวเองแล้วถอนหายใจ“จะสู้เขาไหวไหมน่านน้ำ ซะบะละฮึ่มขนาดนั้น” น่านน้ำทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิม ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง และเริ่มคิดเป็นจริงเป็นจังว่า หากต้องเพิ่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 9
“พอทานได้ไหมครับ” คำถามจากภูชิต ทำให้น่านน้ำตื่นจากภวังค์ เพิ่งรู้ตัวว่าสายตาของตัวเองจ้องมองอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม หญิงสาวยิ้มแก้เก้อ เพราะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเดินมานั่งอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร“เอ่อ...ได้ค่ะ” ตอบแล้วก็ยิ้มกว้าง ก่อนจะก้มลงรับประทานอาหารตรงหน้าอย่างจริงจัง เพราะหิวหรือเพราะเขินอายที่แอบมองแล้วถูกจับได้ก็ไม่รู้“นายคะ วันนี้ของหวานมีลอดช่องน้ำกะทิ กับบัวลอยไข่หวาน นายจะรับอะไรดีคะ” ภูชิตกับน่านน้ำเงยหน้ามองหญิงสาวในชุดผ้าถุงและเสื้อยืดสีขาวรัดรูปเน้นทรวดทรง ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างโต๊ะอาหารที่ทั้งสองนั่งทานอยู่ ภูชิตพ่นลมหายใจออกเบาๆ นั่นเป็นสิ่งที่น่านน้ำสังเกตเห็นแวบเดียวเท่านั้น“คุณน้ำทานอะไรดีครับ” ภูชิตไม่ตอบคำถามของหญิงสาวที่ยืนยิ้มส่งสายตาวิบวับให้ตนเอง แต่กลับหันมาถามผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าแทน
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 8
“ก็ได้ครับ ผมจะให้โอกาสคุณแล้วกัน พรุ่งนี้เราจะเริ่มงานกันจริงๆเสียที หวังว่าคงไม่มีเหตุการณ์อะไรให้ต้องเลื่อนวันเริ่มงานอีกนะครับ” น่านน้ำคลี่ยิ้มกว้าง ยิ้มหวานบนในหน้าเนียนกับแววตาสดใสบ่งบอกว่าดีใจสุดขีด ทำให้หัวใจของภูชิตกระตุกวูบไหวอีกแล้ว“ขอบคุณมากค่ะ น้ำสัญญาว่าจะทำงานให้สุดความสามารถเลยค่ะ” ภูชิตพยักหน้ารับ ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไป เมื่อประตูห้องถูกปิดลง“คุณได้อยู่ต่อนะจ๊ะ คุณน่านน้ำ” น่านน้ำบอกกับตัวเองแล้วลุกขึ้นกระโดดโลดเต้น โดยไม่สนใจเสื้อคลุมที่หล่นไปกองอยู่กับพื้น เธอกระทืบเท้ากรี๊ดในลำคอ ดีใจที่ยังมีโอกาสอยู่พิชิตใจเจ้านายหนุ่ม ร่างเล็กหมุนตัวอย่างมีคนมีความสุขสุดๆ จนไม่ได้ยินเสียงประตูที่เปิดออกอีกครั้ง“เอ่อ...คุณน่านน้ำผมรอทานขะ...” ภูชิตอ้าปากค้างกับภาพตรงหน้าที่ได้เห็น น่านน้ำหยุดทุกการเคลื่อนไหวอ้าปากค้างตาโตและรีบหันหลังให้คนที่โผล่หน้าเข้ามา ภูชิตรีบดึงประตูปิด เขาหอบหายใจแรงราวกับเด็กหนุ่มเพิ่งเคยเห็นเนื้อนวลสาวครั้งแรก“ขะ...ขอโทษครับ ผมรอทานข้าวนะครับ” น่านน้ำรีบวิ่งไปกดล็อกประตู ก่อนที่จะเอ่ยเสียงแผ่วเบาออกไป“ค่ะ”
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 7
ภูชิตเปิดประตูรถออกแล้ววางร่างบอบบางไว้ที่เบาะด้านข้างคนขับ มือใหญ่จับโน่นถอดนี่อย่างว่องไวไม่เว้นแม้แต่ชั้นในตัวจิ๋วสองชิ้น น่านน้ำตกใจหัวใจหล่นไปกองที่ตามตุ่ม ครั้นจะยกมือปัดป้องหรือเอ่ยปากว่าไม่เป็นไรแล้ว ก็ไม่ทันการณ์ นั่นยิ่งจะทำให้มารยาเล่มแรกที่เธองัดมาใช้ถูกเขาจับได้ เสียเชิงหญิงอย่างเธอกันพอดี คนตัวเล็กจึงจำใจหลับตาไว้อย่างนั้น โดยไม่รู้ตัวเลยว่าผิวเนื้อเนียนขาวโพลนของตัวเอง ตอนนี้กลับกลายเป็นสีแดงเรื่อขึ้นจนทั่วร่าง ด้วยความสะเทิ้นอาย หากแต่ภูชิตไม่ได้สังเกตเพราะเขารีบถอดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของตนมาคลุมร่างของหญิงสาวไว้ทันที และถึงจะไม่ทันได้สังเกตผิวเนื้อเนียนที่เปลี่ยนสี สายตาคมกล้าก็อดไม่ได้ที่ชำเลืองมองทรวงอกอวบอิ่มที่เคยสัมผัสมาแล้ว และรู้ว่าหยุ่นเด้งเพียงใดภูชิตรวบพันเสื้อผ้าและชั้นในเปียกน้ำเอาไปวางไว้ท้ายกระบะ ร่างใหญ่วิ่งไปเปิดประตูด้านคนขับ แล้วขึ้นนั่งประจำที่ หลังจากสตาร์ทรถแล้วภูชิตจึงรู้ว่าลืมปิดประตูอีกด้าน ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยื่นแขนยาวและโน้มตัวไปดึงประตูปิดช้าๆ กลิ่นกายสาวหอมอ่อนๆ
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 6
“ไร่ภูชิตนี่อากาศดี๊ดีนะคะ” น่านน้ำเอ่ยเสียงกังวานใส ยิ้มหวานระบายเต็มใบหน้าเนียน เจ้าของไร่ภูชิตมองรอยยิ้มนั้นนิ่งค้าง“คุณภูชิต คุณภูชิตคะ” น่านน้ำโบกมือไปมาตรงหน้าชายหนุ่ม ภูชิตสะดุ้งตัวเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้าให้เรียบเฉยเหมือนเดิม“เอ่อ...ครับ” “น้ำว่าที่นี่อากาศดี๊ดีนะคะ” ภูชิตยิ้มเล็กน้อยพยักหน้ารับ“คุณน่านน้ำชอบที่นี่ไหมครับ” คนถูกถามระบายยิ้มหวานอีกครั้ง“ชอบค่ะ เอ่อ...คุณภูชิตเรียกน้ำเฉยๆก็ได้นะคะ” ภูชิตพยักหน้ารับ“ครับคุณน้ำ” เสียงเรียกราวกับคนละเมอ“น้ำขออนุญาตเรียกคุณภูนะคะ จะได้คุ้นเคยกัน”“ครับ” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าใกล้ จนสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจกันและกัน บรรยากาศเบื้องหลังเป็นทิวเขาสลับซับซ้อน พระอาทิตย์ดวงกลมโตกำลังจะลับขอบฟ้า ลำแสงสีส้มสาดส่องไปทั่วบริเวณไร่ภูชิต น่านน้ำหลับตาพริ้ม เอาล่ะ...อะไรจะเกิดมันก็ต
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 5
“สิน...ไอ้สิน” ภูชิตตะโกนเรียกลูกน้อง เพราะรู้ดีว่าเหล่าลูกน้องที่ติดตามเขา ต้องคอยดูและระวังความปลอดภัยให้เขาอยู่ใกล้ๆ“ครับนาย” นายสินวิ่งเร็วมาถึงหน้าเรือนไม้ ยืนเอามือกุมเป้าก้มหน้ารอฟังคำสั่ง“ไปซื้อยาลดไข้ชนิดน้ำมาให้หน่อย” ลูกน้องตัวโตทำหน้างงแปลกใจ ภูชิตจึงตวาดเสียงดัง“แกจะทำหน้างงทำไม สั่งอะไรก็ไปซื้อมาสิ”“ครับนาย ว่าแต่วันนี้นายจะเข้าไปดูในไร่ไหมครับ ผมจะได้ให้ไอ้อ๋องมันมาขับรถให้”“วันนี้คงไม่ไปไหน จะไปทำอะไรกันก็ไปเถอะ” ภูชิตพูดจบก็เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ลูกน้องเกาหัวแกรกๆ ปกติแล้วภูชิตจะออกสำรวจไร่ทุกวัน ‘ไร่ภูชิต’ปลูกพืชไร่หลายชนิด ไม่เคยมีสักวันที่ผู้เป็นนายจะไม่ออกไปตรวจไร่ เพราะชายหนุ่มจะมุ่งมั่นกับการทำงานให้ออกมาดีที่สุด และมักจะควบคุมการทำงานทุกอย่างด้วยตัวเอง หากแต่ตอนนี้ผู้เป็นนายกลับมีบางอย่างที่รั้งให้เขาอยากอยู่กับบ้าน มากกว่าการออกไปตรวจงานไร่อย่างที่เคยเป็น“คุณน้ำ...ลุกมาทานยาเถอะจ้ะ” นางแตงอ่อนปลุกน่านน้ำในตอนเที่ยงเกือบบ่ายโมง หญิงสาวปรือตามองอย่างลำบาก แต่การที่ได้นอนหลับพักผ่อนมาตลอดช่วงเช้า และได้รับการเช็ด
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 4
ภูชิตสะบัดศีรษะไล่ความคิดติดเรทออกจากสมองตัวเอง เขายืนขึ้นเต็มความสูงร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร แล้วก้มมองสภาพเปียกปอนของตัวเอง และหันไปมองคนบนเตียง เสื้อนอนลายคิดตี้สีชมพูเปียกแนบไปกับอกอวบ เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าคิตตี้เป็นอะไรที่น่ารักมาก ยิ่งตอนนี้ที่มันสะท้อนขึ้นลงตามจังหวะลมหายใจของคนที่สวมใส่อยู่ คิตตี้ช่างเป็นอะไรที่น่าค้นหาจริงๆยาก็กินไม่ได้ ตัวก็ร้อนจี๋ วิธีเดียวที่จะลดอุณหภูมิในตัวคนไข้ได้ ก็คงเป็นการเช็ดตัวสินะภูชิตกลับเข้ามาในห้องของน่านน้ำอีกครั้งในชุดใหม่ พร้อมกับกะละมังใบเล็กและผ้าขนหนู ชายหนุ่มยืนมองร่างของคนบนเตียงแล้วถอนหายใจ เขาวางกะละมังไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง ร่างสูงนั่งลงบนเตียงชิดร่างของหญิงสาว“ผมจะเช็ดตัวให้นะ ไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ” บุรุษพยาบาลจำเป็นเอ่ยขึ้นเพื่อเตือนสติตัวเอง มากกว่าที่จะบอกคนไข้ที่นอนอยู่บนเตียง มือใหญ่ดึงผ้าห่มผืนใหญ่คลุมร่างเล็กจนถึงคอ ก่อนจะค่อยๆคลำเข้าไปใต้ผ้าห่ม แกะกระดุมเสื้อนอนทีละเม็ด แล้วค่อยๆพลิกร่างใต้ผ้าห่มดึงเสื้อนอนออก“ชิ้นที่หนึ่ง” เสื้ออุ่นๆที่อยู่ในมือทำให้ภูชิตอดไม่ได้ที่จะยกขึ้นอย่างกล้า
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 3
“เงียบจัง” น่านน้ำในชุดนอนกางเกงขายาวเสื้อแขนยาวลายคิตตี้สีชมพู นั่งกอดหมอนใบใหญ่บนเตียงกว้าง บรรยากาศบ้านไร่ช่างวังเวงน่ากลัวจริง ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มืดไปหมด หญิงสาวถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ในวันนี้ มือบางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แต่พอเหลือบดูเวลาแล้ว หญิงสาวก็ได้แต่นั่งตาละห้อย“ดึกป่านนี้หลับกันหมดแล้วล่ะ เฮ้อ!” น่านน้ำเอนตัวลงนอน กว่าเธอจะข่มตาหลับได้ก็ใช้เวลานานนักหนา ทำให้แปดนาฬิกาในวันแรกของการทำงาน น่านน้ำยังคงนอนหลับไม่รู้สึกตัว เนื่องจากการเดินทางไกลและมาเจอสภาพอากาศที่ค่อนข้างเย็น ซึ่งแตกต่างจากอากาศในเมืองหลวง ทำให้ร่างกายของเธอปรับสภาพไม่ทัน หญิงสาวจึงเข้าสู่โหมดไข้สูงและตัวร้อนจี๋ก๊อกๆ“คุณน่านน้ำ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อน แล้วตามด้วยเสียงทุ้มตามมา น่านน้ำพยายามปรือตาขึ้น แต่ทำไมหนังตาเธอมันถึงหนักอึ้งอย่างนี้ หญิงสาวไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะพาร่างตัวเองลงจากเตียงเลยภูชิตขมวดคิ้วมุ่น เขาเคาะประตูอีกครั้ง หากแต่ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่อยู่ข้างใน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจกลับไปที่ห้องตนเอง หยิบกุญแจสำรองมาไขกุยแจเปิดประตูห้องออก
