All Chapters of The Heartache of a Broken Marriage: Chapter 21 - Chapter 30

Narinig ni Helen ang malamig niyang tono. Ang kaninang sigla sa kanyang tinig ay unti-unting naglaho, at may bahagyang hinanakit siyang sinabi, “Austin, nakalimutan mo na ba? Nangako kang sasamahan mo ako sa transplant.”Saglit na natahimik si Austin. Bahagyang nagkunot ang kanyang noo bago sumagot, “Hindi ko naman nakalimutan.” Itinuro niya ang kanyang secretary na linisin ang kanyang iskedyul. “Anong oras ang operasyon?”“Mamayang alas-dos ng hapon.” May bahagyang kaba at pag-asa sa boses ni Helen . “Pero kailangan ko nang ma-admit sa ospital para sa pagsusuri ngayong umaga. Pwede mo ba akong samahan?”“Ngayong umaga?” Muling nagkunot ang noo ni Austin. “Anong oras na ba?”“Alas-diyes, pupuntahan kita sa opisina mo, okay lang ba?” Ngayong mas malapit na ang kanilang usapan sa isang mahalagang sandali, naging mas maingat ang boses ni Helen.Napaisip si Austin, sandaling tumigil bago tuluyang magpasya.“Dumiretso ka na sa ospital, magkikita na lang tayo roon.”“Sige, hihintayin na la

“Ma’am, anong nangyayari?"Narinig ni Ellery ang ingay at dali-daling lumapit para pakalmahin si Helen.Namumugto ang mga mata ni Helen, galit siyang nagsalita. Napairap siya nang may paghamak, “Kung wala si Austin, wala siyang kwenta, ni hindi siya isang pirasong dumi.”“Oo, oo, tama!”Dali-daling hinagod ni Ellery ang kanyang likod para pakalmahin siya at tumango bilang pagsang-ayon, ”Siyempre, hindi maikukumpara si Cailyn sa iyo, kahit pa ginugol mo ang lahat ng pera ni Austin nitong mga nakaraang taon. Pero ngayon, ikaw ay isang tanyag na Cello Queen sa buong mundo, samantalang si Cailyn ay isa lamang maybahay na marunong lang maglaba at magluto. Paano siya maikukumpara sa iyo, ni hindi man lang siya kasing halaga ng iyong daliri sa paa.”Nang marinig ito, biglang naging mas malamig ang ekspresyon ni Helen, nagngitngit siya at mariing nagsalita, “Tatawag ako kay Cailyn, at ang batang nasa sinapupunan niya, hindi niya dapat ipanganak.”“Siyempre, kung ipanganak niya ang batang iyon

“Ikaw, babaeng walang puso! Para lang masira si Miss Helen, inaresto mo ang anak ko at pinilit siyang siraan, sinasabing gumastos si Miss Helen ng pera para bumili ng matris mula sa anak ko. Paano mo nagawang mag-imbento ng ganitong kasinungalingan? Nakakatawa ka!”Hindi pa man nakakapagsalita si Rowena, biglang tumayo ang kanyang ina, itinuro si Cailyn, at sinermonan siya.“Kita mo, ito ang kalahating milyon na binili niya para sa anak ko. Lahat ito ay itim na pera, hindi namin kayang tanggapin ang ganitong uri ng maruming pera. Ayaw naming mahulog ang kidlat mula sa langit at mamatay!”Galit na galit ang ina ni Rowena, itinapon ang kalahating milyon na ibinigay ni Cailyn sa kaniya, at sumabog ito sa sahig.Si Austin, na dati’y kalmado at tahimik lamang, nilingon ang mga pera sa sahig, at biglang lumamig ang kanyang mukha. Tumingin siya kay Cailyn nang may matalim na tingin at tinanong, “Cailyn, ikaw ba ang nagbigay ng kalahating milyon na ‘yan?"Hindi tumingin si Cailyn sa kanya, at

Sa Pablo Villa, tahimik na nahulog sa malalim na pag-idlip si Cailyn. Sa sandaling iyon, tila lumayo na sa kanyang isipan sina Helen at Rowena. Ngunit ang kapalaran ay hindi madaling makalimot.Sa pagsikat ng araw, habang siya ay payapang kumakain ng almusal, isang hindi inaasahang tawag ang kanyang natanggap.Napakunot ang kanyang noo nang makita ang pangalan sa screen—si Rowena.Hindi niya inaasahang magkakaroon pa ng lakas ng loob siya upang tawagan siya matapos ang lahat ng nangyari.“Ma… Ma’am Cai, patawarin mo ako! Hindi ko dapat sinabi ang mga bagay na iyon kahapon. Wala akong choice! Kung hindi ko ginawa, bababuyin ako ng sarili kong pamilya—ng aking ina, ng kapatid ko! At... at iiwanan ako ng kasintahan ko!”Ang tinig ni Rowena ay garalgal sa pagitan ng mga hikbi. Punong-puno ito ng pagsisisi at panghihinayang.Ngunit si Cailyn ay nanatiling kalmado, halos walang emosyon. “Wala na akong panahon para sa mga patak ng luha mo, Rowena,” malamig niyang sagot. “Ang nakaraan ay naka

Ngunit sa isang iglap, bago pa man dumikit ang patalim sa kamay ng lalaki kay Cailyn, isang malakas na sipa ang dumaan at tumama sa kanya, dahilan upang siya’y tumilapon at bumagsak sa lupa.“Aghh!” Napasigaw siya habang natumba.Napamulagat sina Rowena at ang isa pang lalaki, dali-daling lumingon upang tingnan kung sino ang dumating.Nang makita nila si Jasper, ang kanyang mukha’y puno ng bangis, matalim ang titig na parang isang mabangis na hayop na handang lumapa. Sa takot nila, agad silang nagsimulang tumakbo.Pero huli na ang lahat. Dumating ang mga guwardiyang tinawag ni Jasper at sa loob lamang ng ilang segundo, napigilan na nila ang tatlong tao.“Cai, anong gusto mong gawin sa mga ‘to?” tanong niya habang muling sinipa ang nobyo ni Rowena.“Robbery gamit ang kutsilyo. Ibigay na lang sa pulis,” malamig na sagot ni Cailyn.“Miss Cai, maawa ka, utos lang ‘to sa amin!” Nanginginig sa takot si Rowena habang nakadagan sa kanya ang mga guwardiya. “Wala kaming laban, utos lang ‘to ng