บททั้งหมดของ เมียชั่วคราว: บทที่ 1 - บทที่ 10

"คะ!? คุณใส่ผ้าขนหนูก่อนดีไหม" ไออุ่นยื่นผ้าขนหนูไปให้อีกฝ่ายโดยที่ไม่ได้หันหน้าไปมอง แต่มือของเธอก็ยังยื่นเข้ามาใกล้เรื่อยๆ "ทำไมต้องใส่ด้วย ตอนอยู่ที่เมืองนอก เราอยู่ในห้องด้วยกันสองคน ก็ไม่ใส่เสื้อผ้าอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" "ตอนนั้นอยู่เมืองนอกนี่คะ แต่ตอนนี้เราอยู่เมืองไทยเราต้องทำตัวให้ชินเข้าไว้" หญิงสาวพูดพร้อมกับแอบชำเลืองมาดูว่ามือของเขายื่นมาถึงตรงไหนแล้ว พอมองเห็นนั้น เธอก็รีบยื่นผ้าเช็ดตัวไปให้แต่สายตางามแอบซุกซนมองต่ำลงไปจนเห็นว่าความเป็นชายของเขาตอนนี้มันไม่ธรรมดาเลย ถ้าโดนเขาไปมีหวังตายแน่ๆ บ้าไปแล้วเรากำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย ..หญิงสาวรีบเรียกสติตัวเองให้กลับมาก่อน"ไอต้องพาพี่เข้าห้องน้ำและอาบน้ำให้พี่ด้วยสิ พี่ไม่ชินกับห้องน้ำที่นี่" แล้วชายหนุ่มก็หยิบผ้าขนหนูจากมือเธอมาพันรอบท่อนล่างไว้"อะ!! อาบน้ำ??" "อย่าบอกนะว่าไอรังเกียจที่พี่เป็นแบบนี้ ไม่นานหรอกพี่จะพยายามรักษาตัวเองให้หายตามที่หมอแนะนำ" "ไม่ค่ะ ไอไม่ได้รังเกียจคุณเลย""ถ้าไอไม่รังเกียจพี่ ทำไมพูดกับพี่ห่างเหินจัง""คะ?""พูดกับพี่เหมือนแต่ก่อนได้ไหม ไอเรียกพี่ที่รักทุกคำพูดเลยนะ""ทะ!! ที่รัก?" "ใช่จ้ะ""ไอว่

เช้าวันต่อมา.."ทำไมเมื่อคืนนี้พี่หลับเป็นตายเลยล่ะ"เงียบ~ "ไอ? ไอ คุณอยู่ในห้องนี้ไหม""มีอะไรคะ" ที่จริงไออุ่นก็อยู่ในห้องนี้แหละ แต่เขาถามเรื่องที่เขานอนหลับเป็นตาย เธอก็เลยไม่เอ่ยปากพูดขึ้นมา"คุณไปไหนมา""พอดีไอออกไปข้างนอกมาค่ะ""แต่ผมไม่ได้ยินเสียงประตูเลยนะ""ก็ประตูมันเปิดอยู่คุณจะได้ยินได้ยังไง" ที่จริงประตูไม่ได้เปิดหรอก ตอนนี้เธอคิดว่าจะโกหกยังไงก็ได้เพราะเขามองไม่เห็นอยู่แล้ว"วันนี้คุณพ่อคุณแม่จะมา""ค่ะ""ท่านจะมาทานข้าวเย็น หรือบางทีท่านอาจจะมาค้างที่บ้านด้วยก็ได้"พ่อกับแม่ของเขาจะอยู่บ้านอีกหลัง ส่วนบ้านหลังที่ราชสีห์ใช้เป็นเรือนหอมันคือบ้านที่เขาสร้างไว้ ตอนเริ่มคบกับไอรดา เพราะคิดจะสร้างครอบครัวกับเธอไออุ่นรู้จักพ่อกับแม่ของเขาแล้ว เธอรู้จักท่านก่อนงานแต่งแค่ไม่กี่วันเรื่องที่ราชสีห์คบกับไอรดาตอนอยู่ต่างประเทศ ครอบครัวของราชสีห์ไม่เคยเห็นหน้าไอรดาเลย เคยได้ยินแต่ชื่อจากปากลูกชายเท่านั้นทีแรกครอบครัวของเขาก็ไม่เห็นด้วยที่ลูกชายคบกับผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้า แต่เพราะอุบัติเหตุในครั้งนั้น ถึงแม้ว่าไอรดาจะหายไปช่วงหนึ่งเธอก็กลับมาดูแลเขา แต่พวกท่านไม่รู้หรอกว่าคน

"ที่เธอขอโทษ เธอขอโทษฉันหรือขอโทษพี่ชายฉัน" ไทเกอร์จ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าด้วยความโกรธ"คือ.. ฉัน.." ไออุ่นไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เพราะเธอก็ตกกระไดพลอยโจนเหมือนกัน"เดินดีๆ นะลูก" คนเป็นแม่อาสาพาลูกชายที่มองไม่เห็นขึ้นมาส่งบนห้องพอไทเกอร์และไออุ่นได้ยินเสียงนั้นทั้งสองรีบหันไปที่ประตูแล้วหันกลับมามองหน้ากันแกร่ก! แอดดดด~"ขอบคุณค่ะคุณแม่""แม่ฝากด้วยนะ"หญิงสาวส่งยิ้มให้เล็กน้อยก่อนที่จะพยุงสามีกลับเข้ามาในห้อง พอส่งลูกชายเสร็จพิมพ์พรก็ออกไป"ไอจะอาบน้ำเหรอ" ราชสีห์ลูบคลำที่แขนและลำตัวของเธอ ก็รู้แล้ว ว่าตอนนี้เธออยู่ในชุดเตรียมพร้อมที่จะอาบน้ำ หรือไม่ก็อาบน้ำเสร็จแล้วแต่ยังไม่ใส่เสื้อผ้า"ค่ะ คุณนั่งรออยู่นี่นะคะ ฉันอาบเสร็จแล้วคุณค่อยอาบต่อนะ" ไออุ่นพาราชสีห์ไปนั่งลงที่เตียง แล้วก็เดินไปที่ห้องน้ำพอเธอเปิดประตูห้องน้ำไทเกอร์ก็เดินออกมา แล้วไออุ่นก็ทำสัญญาณมือให้อีกฝ่ายออกไปจากห้องแล้วไทเกอร์ก็เดินผ่านหน้าพี่ชายไปที่ประตูพอไทเกอร์เอื้อมมือไปเปิดประตูหน้าห้อง ไออุ่นก็เปิดประตูห้องน้ำให้เสียงประตูมันดังพร้อมกันจังหวะนั้นเธอแอบมองไปทางด้านราชสีห์ที่นั่งอยู่บนเตียง เพราะกลัวว่า

"ถ้างั้นคุณหยกก็นั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะ ฉันขอเอานมขึ้นไปให้คุณสิงห์ก่อน" หญิงสาวพูดพร้อมกับถือแก้วนมและกำลังจะเดินขึ้นบ้าน"ฉันขอขึ้นไปด้วยได้ไหมคะ อยากจะไปดูคนที่ฉันต้องดูแลด้วย""ก็ได้ค่ะ ถ้างั้นตามขึ้นมาเลย" พูดจบไออุ่นก็เดินนำหน้าขึ้นไปด้านบนก๊อก ก๊อก ก่อนที่จะเปิดเข้าไปเธอเคาะประตูเป็นสัญญาณบอกก่อนเล็กน้อย "ผู้หญิงคนที่คุณพูดถึงเมื่อวานมาแล้วนะคะ" ไออุ่นถือนมไปวางใส่มือให้แบบอ่อนโยน"สวัสดีค่ะฉันชื่อหยกคนที่จะมาดูแลคุณ" หยกพูดกับราชสีห์แต่สายตามองไปดูนมที่ไออุ่นว่างใส่มือให้เขา "ขอโทษนะคะ นั่นนมเย็นหรือนมอุ่นคะ""นมเย็นค่ะ""ไม่ได้นะคะ เช้าๆ แบบนี้คุณต้องเอานมอุ่นๆ ให้คุณราชสีห์ทานจะดีกว่า เพราะท้องของเขาจะได้เตรียมพร้อมในการทานอาหารเช้าต่อ" แล้วหยกก็เดินมาจับนมแก้วนั้นออกจากมือของราชสีห์"ฉันไม่รู้เรื่องนี้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่เตือน" ไออุ่นรับนมแก้วนั้นจากพยาบาลคืนมา เธอคิดว่าจะลงไปเปลี่ยนมาให้ใหม่"เธอมีอะไรทำก็ไปทำ ตรงนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคุณหยก" เสียงทุ้มพูดขึ้นแบบไม่สนใจอีกฝ่ายเลย"คะ?" พอถึงตอนนี้หญิงสาวก็รู้แล้วว่าผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีเขาเปลี่ยนไปมาก จากที่เคยหยอกล้

"โอ้ย! ร้อนๆ" พ่อโจ๊กกระเด็นถูกตัวไออุ่นก็รีบสะบัดออก "ร้อนนน" เสียงที่พูดว่าร้อนออกมาตามหลังก็คือเสียงของหยก เธอโดนไปนิดเดียว แต่คนที่โดนเยอะก็คือไออุ่น"รีบไปหาอะไรมาทำแผลสิ" ราชสีห์เอื้อมมือไปควานหา แต่พอเอื้อมไปก็คว้าได้มือของหยก "เป็นไงบ้าง" ชายหนุ่มถามออกมาแบบเป็นห่วง"ร้อนค่ะ" "กฐินเอาที่ทำแผลน้ำร้อนลวกออกมาหน่อย" พอได้ยินว่าเป็นเสียงของหยกเขาก็ปล่อยแล้วร้องบอกให้แม่บ้านเอาที่ทำแผลออกมาแล้วสักพักแม่บ้านก็รีบถือกล่องทำแผลวิ่งมา"เอามานี่เดี๋ยวแม่ทำให้" แม่ของเธอเดินมาจับเอากล่องทำแผล แล้วจูงมือลูกสาวไปนั่งอีกมุมหนึ่งของห้องนั้น"ทำอะไรซุ่มซ่าม" แทนที่จะเป็นห่วงลูกแต่กลับตำหนิ"เจ็บ.. ไอเจ็บนะแม่ เบาๆ หน่อย" ตรงที่ถูกโจ๊กลวกเริ่มแดง ทั้งเจ็บและแสบแถมแม่ยังไม่เบามืออีก"เจ็บมากไหม ฉันว่าไปหาหมอดีกว่า" คนที่พูดก็คือราชสีห์เป็นห่วงเราด้วยเหรอ นึกว่าจะเป็นห่วงแต่ผู้หญิงคนนั้นซะอีก ..เพราะภาพที่ราชสีห์คว้าตัวของหยก ไออุ่นก็เห็นและไม่ค่อยพอใจอยู่แล้ว แต่ก็พูดอะไรไม่ได้"ถูกโจ๊กลวกแค่นั้นไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ เดี๋ยวหยกจะทำแผลให้ หยกเป็นพยาบาลอย่าลืมสิคะ" แล้วหยกก็เดินไปหาไออุ่น"