All Chapters of เมียชั่วคราว: Chapter 11 - Chapter 20

"คุณสิงห์คะช่วยหยกด้วย" พอราชสีห์เดินมาถึงหยกก็รีบคว้ามือราชสีห์ เขารีบก้มลงไปพยุงหยกให้ลุกขึ้น"เกิดเรื่องอะไรขึ้น""ก็ภรรยาของคุณน่ะสิคะ ไม่พอใจอะไรอยู่ไม่รู้ อยู่ดีๆ ก็ตบหยก" พูดถึงตรงนี้เหมือนกับราชสีห์จะหันไปหาไออุ่น "คุณอย่าเพิ่งก้าวนะคะ เดี๋ยวเหยียบแก้ว ตอนนี้ขาของหยกก็เลือดออก""ตอแหลได้โล่ห์เลยนะ" ไออุ่นเริ่มจะไม่ทนแล้ว นี่แค่เข้ามาไม่กี่วันยังทำได้ขนาดนี้"ไอ!! คุณหยกเธอเป็นแขกทำไมคุณใช้มารยาทแบบนี้คุยกับแขก" ราชสีห์ตะคอกให้ไออุ่นอย่างแรง"คุณมองไม่เห็น คุณจะรู้ได้ยังไง ถ้าจะเชื่อก็เชื่อเธอไปเลย!!""ถึงผมจะตาบอดแต่ใจผมไม่บอด ผมรู้ว่าอะไรเป็นอะไร และรู้ทุกอย่าง คุณอย่าคิดว่าจะโกหกผมได้"หยกที่อยู่ในอ้อมแขนของราชสีห์หันมายิ้มเยาะเย้ยให้กับไออุ่น เหมือนว่าตัวเองทำสำเร็จแล้ว"ยังไงในสายตาของคุณฉันก็ไม่เคยถูกอยู่แล้ว" พูดจบหญิงสาวกำลังจะเดินออกจากตรงนั้นไป"เดี๋ยวก่อน กลับมาเก็บเศษแก้วที่เธอทำแตกไว้ แล้วไปหาอะไรมาทำแผลให้คุณหยกด้วย""ทำไมฉันต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้ด้วย ในเมื่อฉันไม่ผิด""ปล่อยเธอไปเถอะค่ะคุณสิงห์ แค่นี้หยกจัดการเองได้""ไม่ต้องหรอกครับ ผมขอโทษแทนเธอด้วย""ฉันไม่ได้ท

"ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ!!" หญิงสาวพยายามจะดิ้นรนให้หลุดจากพันธนาการของอีกฝ่าย แต่ราชสีห์ก็ไม่ยอมปล่อย"เธอเป็นใครกันแน่ เธอคิดจะหลอกฉันไปอีกนานแค่ไหน" ชายหนุ่มจ้องมองลงไปที่ดวงตางามคู่นั้น"ที่คุณพูดมาหมายความว่ายังไง? ฉันก็ไอรดาภรรยาของคุณไง" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเพราะเริ่มใจไม่ดี"ทุกวันนี้เธอเห็นฉันกินหญ้าเหรอ!! ฉันก็กินข้าวให้เธอเห็นอยู่ทุกวันไม่ใช่เหรอ" น้ำเสียงของชายหนุ่มเริ่มจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ"คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ฉันไม่เข้าใจ ปล่อยนะ""กลัวขนาดนั้นเลยเหรอ" ชายหนุ่มสังเกตได้ว่าตอนนี้มือของหญิงสาวกำลังสั่นเพราะความหวาดกลัว"คุณรู้อะไรมาคุณก็บอกฉันสิ ทำไมต้องพูดคลุมเครือแบบนี้ด้วย" เธอตัดสินใจที่จะพูดกับเขาไปตรงๆ เพราะยังไงสักวันเขาต้องจับได้แน่ว่าเธอไม่ใช่ไอรดา"เธอกับน้องชายของฉันกำลังคิดจะทำอะไร""ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูด" ไม่ใช่เรื่องที่เธอสลับตัวกับพี่สาวเหรอ หรือว่าเขาจะได้ยินสิ่งที่เธอคุยกับไทเกอร์?!"ไม่เข้าใจงั้นเหรอ แล้วไอ้ที่ทำกันอยู่ทุกวันนี้มันคืออะไร""ฉันยังไม่ได้ทำอะไรกับน้องชายคุณเลย คุณพูดเหมือนกับว่ามองเห็น หรือว่าคุณจะ..อืมม." ก่อนที่จะพูดอะไรออกไปมากกว่าน

เย็นวันเดียวกัน..วันนี้แม่กลับค่ำหน่อยพอส่งแม่ขึ้นรถไปแล้วไออุ่นก็เดินกลับขึ้นมาบนห้องนอน"กระเป๋าอะไร" ราชสีห์ที่นั่งทำหน้าเย็นชาอยู่ถามเมื่อเห็นว่าเธอเปิดประตูเข้ามา"คุณก็รู้ว่ามันคือกระเป๋าของฉัน แล้วจะถามทำไม" หญิงสาวเดินไปกำลังจะจับกระเป๋าที่วางอยู่บนพื้น เพราะคงเป็นฝีมือเขาที่เอาออกมาจากตู้เสื้อผ้าแต่ราชสีห์ไวกว่า เขาก้มลงไปหยิบกระเป๋านั้นได้ก่อน ไออุ่นก็ไม่ยอมแพ้แย่งมันกลับคืนมา แต่จังหวะนั้นชายหนุ่มใช้แรงเพียงเล็กน้อย ก็สามารถทำให้เธอกระเด็นเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดได้แล้ว"ปล่อยนะคุณสิงห์""กำลังเตรียมกระเป๋าจะไปไหน" ใบหน้าคมโน้มลงมาถามคนตัวเตี้ยกว่าที่อยู่ในอ้อมกอด"ในเมื่อคุณรู้ความจริงทุกอย่างแล้ว ฉันก็คงจะไม่หน้าด้านอยู่ต่อไป""จะไปกับไอ้เสือล่ะสิ""นั่นมันเรื่องของฉัน""มันจะเรื่องของเธอได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นเมียของฉัน""เมียงั้นเหรอคะ ยังดีนะที่คุณยังคิดว่าฉันเป็นเมีย""ถ้างั้นเรามาทบทวนความจำเรื่องเมื่อคืนนี้หน่อยดีไหม" ริมฝีปากหนาขยับเข้ามาใกล้ จนเธอต้องได้รีบเบือนหน้าหลบ"คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับฉัน""ทำไมจะไม่มีสิทธิ์""คุณก็รู้ว่าฉันไม่ใช่ไอรดา คนรักของคุณ""พ

แกร่ก!! แอดดดด~ พอไออุ่นได้ยินเสียงประตูห้องเปิด ก็รีบมองไปทางด้านประตูพบว่าพี่สาวกำลังประคองสามีของเธอเข้ามาในห้อง"แกยังอยู่ห้องนี้อีกเหรอ ขึ้นมาตั้งนานแล้วทำไมไม่เก็บข้าวของออกไป" มันคือเสียงของไอรดาที่ตะคอกว่าให้น้องสาวไออุ่นลุกขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้างามพร้อมกับเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าโชคดีที่กระเป๋าใบนั้นเธอยังไม่ได้เอาของออกมา"คุณออกไปข้างนอกก่อนนะไอรดาผมขอคุยกับน้องสาวของคุณสักครู่""ทำไมต้องให้ฉันออกไปด้วยล่ะคะ" ไอรดาคิดว่าจะไม่เปิดโอกาสให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันอีกแล้ว"ผมขอคุยกับผู้หญิงคนนี้ก่อนได้ไหม" ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อนโยนกับผู้หญิงข้างกาย แต่สายตาของเขาหันมาหาผู้หญิงอีกคนที่เพิ่งจะร้องไห้อย่างหนักเพราะเรื่องนี้"ก็ได้ค่ะ.. พอดีเลยเดี๋ยวรดาจะลงไปเอากระเป๋าขึ้นมาด้วย" ไอรดาออกจากห้องไปอย่างว่าง่าย ถ้าสังเกตก็จะเห็นใบหน้าและแววตาที่ดูจะพึงพอใจมากราชสีห์เดินตามไปปิดประตูและล็อกห้องไว้"คุณมีอะไรจะคุยกับฉันก็พูดมาเถอะค่ะ ฉันจะได้รีบไปจากที่นี่" ไออุ่นเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว"คุณจะไปจากที่นี่ไม่ได้ ผมไม่อนุญาต""แล้วคุณจะให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร""คุณก็ได้ยินแล้วไอรดาบอกว่าเธอท้อง คุณต้

เช้าวันต่อมา.."แขนของหนูไอไปโดนอะไรมาคะ ทำไมเป็นรอยช้ำแบบนั้น" ป้าแม่บ้านกำลังเตรียมอาหารหันไปถามไออุ่นที่กำลังช่วยงานครัวอยู่"สงสัยเมื่อวานนี้ทำงานแล้วมันไปโดนอะไรไม่รู้ค่ะ" ไออุ่นตอบไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไรนักกฐินเดินเข้ามาพอดี "ไม่จริงหรอกป้า" กฐินสะกิดบอกป้าเล็กน้อยเพราะว่ากฐินพักอยู่ห้องติดกับไออุ่น ได้ยินทุกคำพูดที่ไอรดาพูดพอเตรียมอาหารเสร็จ วันนี้ไออุ่นเลือกที่จะกินข้าวก่อนออกไปทำงานข้างนอก เพราะว่ารู้สึกหิวตั้งแต่ตื่นขึ้นมาแล้ว"กินก่อนเจ้านายเลยเหรอ" พอหยกเดินเข้ามาเอานม เพื่อขึ้นไปส่งให้ราชสีห์ข้างบนเห็นไออุ่นกำลังนั่งทานข้าวอยู่ที่โต๊ะในครัวแต่ไออุ่นไม่ตอบ ยังตักข้าวใส่ปากแล้วก็เคี้ยว เหมือนว่ามีแค่เธออยู่ในห้องนั้น"ชูคอไม่ได้เหมือนแต่ก่อน รู้จักหดหัวไว้แบบนี้ก็ดีแล้ว"เพล้ง!! ไออุ่นวางช้อนลงที่ชามอย่างแรงพร้อมกับลุกขึ้น"อย่าเข้ามานะ! ฉันสู้คนนะ" หยกเริ่มจะกลัวพอได้นมแล้วหยกรีบเดินออกจากห้องครัวนั้นไปทันที"แม่นี่ก็หาเรื่องได้ทุกวี่ทุกวันเป็นแค่พยาบาลส่วนตัวทำเหมือนกับเป็นคุณนายรองเลย" กฐินพูดกับป้าเบาๆ"แกก็อย่าพูดมากนัก" ป้าหันไปตำหนิ พร้อมกับมองไปดูไออุ่น ตอนนี้กำล