All Chapters of ย้อนเวลาไปทวงบัลลังก์แค้นให้คุณหนูตัวจริง: Chapter 1 - Chapter 10

เมืองหนานเฉิง ประเทศเซี่ย สกุลเจียงชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งกำลังเร่งเดินทางกลับอย่างรีบร้อนเซียวเฉินถือขนมเค้กเดินเข้าโถงใหญ่ บังเอิญมีหญิงสาวหน้าตางดงามห้าคนออกมาต้อนรับพอดีพี่สาวน้องสาวงดงามพริ้มเพราทั้งห้าของสกุลเจียง พี่สาวคนโตเจียงอีอีสวมชุดทำงานที่ยากจะปิดบังเรือนร่างอรชรงดงามเอาไว้ได้ พี่สาวคนรองเจียงอู๋ซวงสีหน้าเย็นชา เป็นคนสวยเย็นชาดุจภูเขาน้ำแข็ง พี่สาวคนที่สามเจียงซานซานสวมชุดกระโปรงสั้นรูปร่างเร่าร้อน พี่สาวคนที่สี่เจียงซือซือสวมใส่ชุดเบาสบายหน้าตางดงาม พี่สาวคนที่ห้าเจียงเสี่ยวอู่ร่าเริงมีชีวิตชีวามีเสน่ห์อย่างไร้ขีดจำกัด“พี่สาวคนโต สุขสันต์วันเกิด!” เซียวเฉินยื่นขนมเค้กให้ใบหน้าประดับยิ้มเจียงอีอีสบมองเขาสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง ขนมเค้กเละอยู่บ้าง กล่องยังเจือคราบเลือดอีกเล็กน้อย“เพียะ!”เธอขมวดคิ้วมุ่นปัดขนมเค้กจนกระเด็นออกไป ร่วงหล่นเละเทะใบหน้าเจียงอีอีเผยแววรังเกียจ “ขนมเค้กราคาถูกเปื้อนเลือดน่ารังเกียจ แกก็กล้าเอามาให้ฉัน?”เซียวเฉินลอบซ่อนแขนขวาที่เลือดกำลังไหลก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมง เขาได้เผชิญหน้ากับปรมาจารย์ของสี่องค์กรใหญ่ข้างแม่น้ำเมืองหนานเฉิ

เจียงเสี่ยวอู่โมโหโกรธเกรี้ยวกลับมาถึงสกุลเจียง“พี่ใหญ่ เซียวเฉินตัวไร้ประโยชน์คนนั้นไม่ได้เอาสิ่งของของสกุลเจียงไป คนสกุลถังรับเขาไว้แล้ว” เธอพูดอย่างไม่สบอารมณ์“สกุลถัง?” เจียงอีอีขมวดคิ้ว“ก็คือถังซินเวยคนนั้น ก่อนหน้านี้ยังตั้งใจเอาของขวัญมาที่บ้านพวกเราอยู่เลย แต่ไม่ได้พบแม้แต่หน้าพี่ ก็ถูกพวกเราไล่ไปแล้ว”เจียงอีอีครุ่นคิด“ฉันนึกออกแล้ว มีบริษัทของสกุลถังแห่งหนึ่งเคยขอร้องต้องการร่วมมือกับฉัน แต่ฉันไม่สนใจ ได้ยินว่าตอนนี้บริษัทนั้นใกล้จะปิดตัวลงแล้ว...”“ใช่ใช่ใช่ ก็คือสกุลถังนั้น” เจียงเสี่ยวอู่พยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง“ตอนนี้บริษัทสกุลถังใกล้จะปิดตัวลงแล้ว ทั้งครอบครัวใกล้ตายเต็มที ถึงขั้นยังกล้ารับไอ้ตัวไร้ประโยชน์คนนั้นไว้ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย!”“เซียวเฉินไอ้ตัวไร้ประโยชน์คนนั้นยังพูดว่าพวกเราสกุลเจียงติดค้างเขา พวกเธอว่าตลกไหมล่ะ?”พี่น้องคนอื่นมีปฏิกิริยาแตกต่างกันออกไปมีคนเย้ยหยัน มีคนดูถูก มีคนเย็นชา“เซียวเฉินเป็นสุนัขตัวหนึ่งที่สกุลเจียงของฉันไล่ออกไปก็เท่านั้น สกุลถังกล้ารับไว้ เห็นชัดว่าต้องการเป็นศัตรูกับสกุลเจียงของฉัน ไม่รู้ดีชั่วจริงๆ!”“ยังพูดว่าพวกเร

เจียงอีอีเดินเข้าสกุลเจียงใบหน้าบึ้งตึง“พี่ใหญ่ เป็นอะไรไป?” พี่น้องทั้งสี่รีบเอ่ยถาม“ประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ปไปเซ็นสัญญากับสกุลถังด้วยตนเองแล้ว” เจียงอีอีพูดเสียงเย็นชา“ส่วนเจียงซื่อกรุ๊ปของพวกเรา ถูกหักหลังแล้ว”เจียงอีอีพูดอย่างสุขุมมากแต่ภายใต้ความสุขุมกลับซ่อนเพลิงพิโรธเอาไว้“แค่สกุลถังแห่งหนึ่ง ตกลงเซิ่งหรงกรุ๊ปสนใจอะไรพวกเขากัน?” พี่น้องทั้งสี่รู้สึกเหลือจะเชื่อ“พูดเรื่องเหล่านี้ไปก็ไม่มีความหมายแล้ว” เจียงอีอีเอ่ยปากสีหน้าเย็นชา“จำเอาไว้ นับตั้งแต่วันนี้ไป สกุลถังก็คือศัตรูของเจียงซื่อกรุ๊ป จากนี้ไปฉันจะทำเพียงเรื่องเดียว นั่นคือทำให้สกุลถัง...พังพินาศจนหมดสิ้น!”พี่น้องทั้งสี่หวาดกลัวจนไม่กล้าพูดออกมาหากพี่สาวคนโตตัดสินใจทำเรื่องใด ก็จะทำเรื่องนั้นจนสำเร็จนี่คือความมุ่งมั่นของเธอที่เป็นประธานบริษัทเจียงซื่อกรุ๊ป“เซียวเฉินไอ้ตัวไร้ประโยชน์คนนั้น ถึงขั้นกล้าให้ฉันไสหัวไป!” เสียงเจียงอีอีเย็นยะเยือกภาพที่สกุลถังยังฉายซ้ำอยู่เบื้องหน้าเธอสิบกว่าปีมานี้ เซียวเฉินคล้ายสุนัขขี้ประจบส่ายหางไปมาอย่างน่าเวทนาต่อหน้าเธอทำไมถึงกล้าพูดกับเธออย่างนี้?อกเจียงอี

เจียงซือซือหยิบแล็ปท็อปออกมา ล็อกอินเข้าสู่เว็บไซต์หนึ่ง“เว็บไซต์นี้รวบรวมอาจารย์หมอระดับสูงทั่วโลกเอาไว้ ทุกคนบนนี้ล้วนแบ่งระดับไว้อย่างชัดเจน แม้ว่าฉันมีชื่อเสียงในเมืองหนาน แต่ก็เป็นเพียงอาจารย์หมอระดับสองของที่นี่ บนนี้ยังมีระดับหนึ่ง ระดับตำนาน ไปจนถึงระดับสูงสุดอย่างระดับเซียน!” เจียงซือซือทางหนึ่งพูดทางหนึ่งคลิก“อาจารย์หมอระดับอาวุโสเหล่านั้นของประเทศเซี่ยพวกเรา อยู่บนนี้ก็อยู่ในระดับหนึ่งเท่านั้น มีเพียงสองสามคนที่มีชื่อเสียงระดับโลกถึงจะสามารถถูกเรียกขานว่าระดับตำนาน...”“ส่วนระดับเซียน ทั่วโลกมีเพียงแค่คนเดียว! นั่นก็คืออาจารย์ของฉันหมอเทวดาเฉินเซียว!”พูดถึงอาจารย์ของตน ใบหน้าเจียงซือซือเปล่งประกายนี่เป็นความภาคภูมิใจและทรงเกียรติมากขนาดไหน!นึกถึงอดีตตอนกราบอาจารย์ เธอรู้สึกราวกับฝันไปตอนนั้นเธอเป็นเพียงอาจารย์หมอฝึกหัดเพิ่งเรียนจบคนหนึ่ง ยังรู้อะไรไม่มากชั่วขณะเพิ่งเข้าเว็บไซต์นี้ เธอใช้แท็กของหมอฝึกหัด ตอนต้องการขอความช่วยเหลือเมื่อได้พบปัญหายาก กลับไม่มีใครสนใจเธอตอนท่านนั้นที่อยู่ระดับเซียนจุดสูงสุดของพีระมิดพูดว่าต้องการรับเธอไว้เป็นศิษย์ เธอคล้ายฝันไปอย

“ซินเวย ไม่เป็นไรใช่ไหม?”เซียวเฉินใช้ผ้าเช็ดหน้าอุ่นๆ ประคบใบหน้าให้ถังซินเวย พร้อมถามเธออย่างห่วงใยดวงตาคู่สวยของถังซินเวยเปี่ยมความอ่อนโยน“ฉันไม่เป็นไรค่ะ คุณรีบไปดูคุณหนูอู่เถอะ...” เธอมองทางฝั่งเจียงเสี่ยวอู่ กระซิบบอกเจียงเสี่ยวอู่ถูกตบแรงๆ สองฉาด พวงแก้มสองข้างบวมเปล่ง แย่กว่าเธอมาก“คนนอกคนหนึ่ง จะสนใจเธอทำไม? ฉันตบเบาไปด้วยซ้ำ” เซียวเฉินพูดเสียงเย็นชาถังซินเวยอ้าปาก กลับไม่พูดอะไรคนสกุลเจียงไล่เซียวเฉินออกจากตระกูลลก่อน เป็นพวกเธอไร้เยื่อใย เธอเองก็สนับสนุนที่เซียวเฉินทำแบบนี้เจียงเสี่ยวอู่ปิดหน้ายืนข้างหน้าต่าง สายตาจับจ้องด้านล่างตึกอยู่ตลอดบทสนทนาของทั้งคู่ เธอได้ยินทั้งหมดได้ยินเซียวเฉินพูดว่าคนนอกประโยคนั้น ไม่รู้เพราะอะไร เพลิงโทสะคุกรุ่นภายในใจเธอเคยเป็นสุนัขตัวหนึ่งของสกุลเจียง ทำไมตอนนี้กล้าอวดเบ่งใส่คนอื่น?“ไอ้คนเนรคุณ! ไอ้ชั่ว!” เธอสบถด่าภายในใจไม่หยุดความแค้นถูกตบสองฉาดนั้น เธอจะต้องแก้แค้นแน่เธออยู่ที่ข้างหน้าต่างนานมาก กลับไม่เห็นเงาคน ร้อนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ทำไมยังไม่มา?ถึงขั้นกล้าขัดคำสั่งของเธอ...ผ่านไปอีกหลายนาที ในที่สุดก็มอ