บทที่ 3

เจียงเสี่ยวอู่โมโหโกรธเกรี้ยวกลับมาถึงสกุลเจียง

“พี่ใหญ่ เซียวเฉินตัวไร้ประโยชน์คนนั้นไม่ได้เอาสิ่งของของสกุลเจียงไป คนสกุลถังรับเขาไว้แล้ว” เธอพูดอย่างไม่สบอารมณ์

“สกุลถัง?” เจียงอีอีขมวดคิ้ว

“ก็คือถังซินเวยคนนั้น ก่อนหน้านี้ยังตั้งใจเอาของขวัญมาที่บ้านพวกเราอยู่เลย แต่ไม่ได้พบแม้แต่หน้าพี่ ก็ถูกพวกเราไล่ไปแล้ว”

เจียงอีอีครุ่นคิด

“ฉันนึกออกแล้ว มีบริษัทของสกุลถังแห่งหนึ่งเคยขอร้องต้องการร่วมมือกับฉัน แต่ฉันไม่สนใจ ได้ยินว่าตอนนี้บริษัทนั้นใกล้จะปิดตัวลงแล้ว...”

“ใช่ใช่ใช่ ก็คือสกุลถังนั้น” เจียงเสี่ยวอู่พยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง

“ตอนนี้บริษัทสกุลถังใกล้จะปิดตัวลงแล้ว ทั้งครอบครัวใกล้ตายเต็มที ถึงขั้นยังกล้ารับไอ้ตัวไร้ประโยชน์คนนั้นไว้ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย!”

“เซียวเฉินไอ้ตัวไร้ประโยชน์คนนั้นยังพูดว่าพวกเราสกุลเจียงติดค้างเขา พวกเธอว่าตลกไหมล่ะ?”

พี่น้องคนอื่นมีปฏิกิริยาแตกต่างกันออกไป

มีคนเย้ยหยัน มีคนดูถูก มีคนเย็นชา

“เซียวเฉินเป็นสุนัขตัวหนึ่งที่สกุลเจียงของฉันไล่ออกไปก็เท่านั้น สกุลถังกล้ารับไว้ เห็นชัดว่าต้องการเป็นศัตรูกับสกุลเจียงของฉัน ไม่รู้ดีชั่วจริงๆ!”

“ยังพูดว่าพวกเราอย่าเสียใจภายหลัง เขาจะสามารถมีชีวิตรอดถึงวันพรุ่งนี้หรือเปล่าเถอะ” เจียงเสี่ยวอู่เย้ยหยัน

“คนของสมาคมชิงหลงอยู่ที่นั่น เขาจะต้องเสนอหน้าแทนสกุลถังให้ได้ จะต้องจบไม่สวยแน่!”

พี่น้องสกุลเจียงขมวดคิ้ว ครู่ต่อมาทำเพียงแสยะยิ้ม

ไม่เจียมตัว...

“เขาไม่ใช่คนสกุลเจียงแล้ว ไม่ต้องสนใจความเป็นตายของเขา” เจียงอีอีพูดเสียงเรียบ

“ส่วนสกุลถัง เจียงซื่อกรุ๊ปของพวกเราจัดการตามใจแค่เล็กน้อย ก็สามารถทำให้พวกเขาพลิกสถานการณ์กลับมาไม่ได้อีก!”

เพิ่งพูดจบ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

บริษัทโทรมา

“มีอะไร?” เสียงเจียงอีอีเรียบเฉย

“ประธานเจียง เกิดเรื่องแล้วละ! คำสั่งซื้อใหญ่ที่คุณไปเจรจากับเซิ่งหรงกรุ๊ปด้วยตนเองนั้น อยู่ๆ พวกเขาก็ยกเลิกคำสั่งซื้อกะทันหัน แถมจะไม่ร่วมมือกับพวกเราอีกค่ะ!” เสียงร้อนใจดังขึ้นในโทรศัพท์

“อะไรนะ?” สีหน้าเจียงอีอีเปลี่ยนไป

เซิ่งหรงกรุ๊ปคือบริษัทแนวหน้าระดับมณฑล มีบริษัทไม่น้อยร่วมมือกับพวกเขา ได้รับคำสั่งซื้อมหาศาลจากพวกเขา

ตอนนั้นเจียงอีอีเคลื่อนไหวด้วยตนเอง ไปที่เมืองหลวงของมณฑลอยู่หลายครั้ง กลับไม่ได้พบแม้แต่หัวหน้าระดับล่างของเซิ่งหรงกรุ๊ป

ชั่วขณะเธอกำลังรู้สึกหมดหวังอยู่นั้น อยู่ๆ อีกฝ่ายก็ยื่นมือเข้ามา ประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ปขอเข้าพบด้วยตนเอง เกรงใจเป็นอย่างมาก พูดว่าประทับใจในความจริงใจของเธอ นี่จึงมอบคำสั่งซื้อใหญ่ให้ชุดหนึ่ง

เรื่องนี้เป็นความภาคภูมิใจของเจียงอีอีมาโดยตลอด อีกทั้งยังทำให้เธอเป็นที่กล่าวขานในแวดวงธุรกิจเมืองหนานอยู่ระยะหนึ่ง

ตอนนี้ส่งมอบตัวอย่างสินค้าล๊อตแรกไปแล้ว เมื่อวานอีกฝ่ายพึงพอใจมาก นัดหมายเซ็นสัญญาซื้อขายล๊อตใหญ่ในวันพรุ่งนี้

ทำไมวันนี้ถึงเปลี่ยนใจยกเลิกคำสั่งซื้ออย่างกะทันหันกันล่ะ?

เจียงอีอีไม่เข้าใจ

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” เธอระบายความโกรธเกรี้ยวใส่โทรศัพท์

คำสั่งซื้อใหญ่นี้สำคัญต่อเจียงซื่อกรุ๊ปมาก ทำไมถึงเกิดข้อผิดพลาดได้?

“ประธานเจียง พวกเราเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...” คนในโทรศัพท์พูดตะกุกตะกัก

เจียงอีอีวางสายโทรศัพท์ ขว้างโทรศัพท์มือถือใส่โต๊ะชาอย่างแรง มือสองข้างกอดอก สีหน้าเย็นชาบูดบึ้ง

“พี่ใหญ่...เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” สี่พี่น้องมีสีหน้าอึดอัด ไม่กล้าทำแม้แต่หายใจแรง

“ตกลงเกิดเรื่องอะไรกับเซิ่งหรงกรุ๊ปกันแน่? ทำไมอยู่ๆ ก็ยกเลิกคำสั่งซื้ออย่างกะทันหันกันนะ?” เจียงอีอีคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ

ทั้งๆ ที่เมื่อวันก่อนบอกเธอว่าพอใจมาก ชื่นชมเจียงซื่อกรุ๊ปยกใหญ่

“พี่ใหญ่ ไม่สู้พวกเราตรวจสอบดู ดูว่าสามารถชดเชย...” พี่สาวคนรองเจียงอู๋ซวงถามหยั่งเชิง

เจียงอีอีครุ่นคิด หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

เธอโทรหาประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ปก่อน กลับโทรไม่ติด

“ฉันถูกบล็อก?” เจียงอีอีรู้สึกเหลือจะเชื่อ

ตั้งแต่เด็กจนโตเปล่งประกายเจิดจ้าอยู่ท่ามกลางวงล้อม ไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน

เธอเปิดแอปแชท สีหน้าดำทึบทึมในทันใด

บนหน้าจอ เธอถูกลบและบล็อกไปแล้ว ไม่สามารถเพิ่มอีกฝ่ายได้

ท่าทีของเจียงอีอีกลายเป็นน่ากลัวอย่างมาก อกกระเพื่อมขึ้นไม่หยุด

“ตรวจสอบการเคลื่อนไหวของเซิ่งหรงกรุ๊ป” เธอโทรศัพท์ พูดขึ้น

ผ่านไปได้ไม่นาน ทางฝั่งนั้นก็ตอบกลับมา

“ประธานเจียง ประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ป...ขับรถไปที่สกุลถังด้วยตนเอง...”

“อะไรนะ?!”

ตอนนี้เอง สีหน้าพี่น้องทั้งห้าเปี่ยมความตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อ

สกุลถัง...

สกุลถังที่รับไอ้ตัวไร้ประโยชน์เซียวเฉินเอาไว้

นี่จะเป็นไปได้ยังไง?

“บริษัทสกุลถังใกล้ปิดตัวลงแล้ว หนำซ้ำยังติดหนี้ก้อนโต เซิ่งหรงกรุ๊ปจะสนใจได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นประธานบริษัทไปด้วยตนเองอีก!” พี่สาวคนรองเจียงอู๋ซวงยากจะเข้าใจได้

“เซิ่งหรงกรุ๊ปคิดอะไรอยู่? ทั้งเมืองหนานมีเพียงพวกเราสกุลเจียงรับคำสั่งซื้อใหญ่ของเขาได้ สกุลถังเป็นใครกัน?” พี่สามเจียงซานซานพูดออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว

พี่สี่เจียงซือซือขมวดคิ้วไม่พูดจา แต่ก็ไม่เข้าใจเช่นเดียวกัน

เจียงเสี่ยวอู่ยิ่งไม่เข้าใจ

เธอเพิ่งกลับจากสกุลถัง ที่นั่นเป็นยังไงเธอรู้ดีที่สุด

ประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ปโง่เขลาไปแล้วเหรอ?

“พึ่บ!”

เจียงอีอีลุกขึ้น เดินออกไปภายนอก

“พี่ใหญ่ พี่จะไปไหนน่ะ?”

“ไปสกุลถัง!”

.....

ภายนอกสกุลถัง รถไมบัคไม่นับว่าหรูหรามากนักคันหนึ่งจอดอยู่

ประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ปลงจากรถ รีบวิ่งขึ้นตึกไป

ภายในสกุลถัง

เซียวเฉินและคนของสำนักชิงหลงออกไปแล้ว คนสกุลถังกังวลใจมาก คิดอยากแจ้งความ

แต่ผ่านไปได้ไม่นาน เซียวเฉินก็กลับมาอย่างปลอดภัย

“เซียวเฉิน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? คนของสำนักชิงหลงล่ะ?” ทั้งครอบครัวปรี่ถลาขึ้นไปต้อนรับ กลัวเขาได้รับบาดเจ็บ

“ไม่ต้องห่วง พวกเขาไปแล้ว เรื่องหนี้ค่อยคุยกันทีหลังครับ” เซียวเฉินพูดยิ้มๆ

คนสกุลถังปฏิบัติต่อเขาอย่างจริงใจ เขาย่อมต้องช่วยเหลือ

“คุณทำได้ยังไงน่ะครับ?” นายท่านถังและคุณนายถังตกใจอย่างมาก

เซียวเฉินอยากหาเหตุผลกลบเกลื่อน ถังซินเวยมองออกว่าเขาลำบากใจ จึงเป็นฝ่ายพูดแทรกเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

เซียวเฉินส่งสายตาขอบคุณให้

รู้จักกับถังซินเวยได้ไม่นาน แต่อีกฝ่ายใจดีมีเมตตา ทั้งสองคนมีความเข้าใจกันที่ไม่สามารถอธิบายได้บางอย่าง

คนสกุลถังยังเก็บของระเกะระกะภายในห้อง เสียงกริ่งก็ดังขึ้นหน้าประตูอย่างกะทันหัน ทั้งครอบครัวตึงเครียดขึ้นมา

“คุณอา ไปเปิดเถอะ ไม่เป็นไร บางทีอาจมีข่าวดีก็ได้นะครับ” เซียวเฉินพูดยิ้มๆ

“ขอแค่ไม่ใช่ทวงหนี้ก็ต้องขอบคุณฟ้าดินแล้ว...” คุณนายถังยิ้มขมปร่า เดินไปเปิดประตู

“คุณคือ?” เห็นชายแปลกหน้าที่หน้าประตู คุณนายถังลังเล

“สวัสดีครับคุณนาย ผมคือประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ปผังชิงอวิ๋น นี่คือนามบัตรของผม” ฝ่ายชายคลี่ยิ้มเกรงใจ ยื่นนามบัตรให้ใบหนึ่ง

“ประธานบริษัทเซิ่งหรงกรุ๊ป?” คุณนายถังเป็นแม่บ้านคนหนึ่ง ไม่เคยได้ยินมาก่อน

นายท่านถังที่อยู่ภายในกลับสะดุ้งเฮือก

“นั่นไม่ใช่กลุ่มบริษัทระดับแนวหน้าในเมืองหลวงของมณฑลเหรอ?” ถังซินเวยเองก็ตกตะลึง

สองพ่อลูกรีบวิ่งไปที่ประตู

“ประธานผัง เชิญครับ! คุณรีบเข้ามาเถอะ!”

ถังซินเวยและนายท่านถังตกใจทำอะไรไม่ถูก

เซิ่งหรงกรุ๊ป บริษัทยักษ์ใหญ่ติดสามอันดับแนวหน้าในเมืองเอกของมณฑล!

ยิ่งไปกว่านั้น ประธานผังชิงอวิ๋นก็คือคนใหญ่โตที่แท้จริงในเมืองเอกของมณฑล คนมีอำนาจในเมืองหนานได้พบล้วนต้องเกรงใจ

ทำไมคนใหญ่โตเช่นนี้ถึงมาเยือนบ้านพวกเขาด้วยตนเองกันเล่า?

ตกใจกลัว ทำอะไรไม่ถูก

หลังคุณนายถังได้รู้ฐานะของผู้มาแล้วก็ตกใจยืนนิ่งอยู่กับที่ เซียวเฉินเอ่ยเตือนถึงวิ่งลนลานไปชงชา

“ประธานผัง คุณมาที่สกุลถังของผมเพราะมีอะไรอยากชี้แนะงั้นเหรอครับ?” นายท่านถังถ่อมตัวอย่างที่สุด เอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

“อันที่จริงผมมาเยี่ยมเยียนยามวิกาลก็เพราะอยากเจรจาทำความร่วมมือกับพวกคุณสกุลถัง” ผังชิงอวิ๋นพูดยิ้มๆ พลางหยิบใบสั่งซื้อออกมาหนึ่งแผ่น

ถังซินเวยและนายท่านถังหยิบมาดู ทันใดนั้นเบิกตากว้าง...