All Chapters of ย้อนเวลาไปทวงบัลลังก์แค้นให้คุณหนูตัวจริง: Chapter 21 - Chapter 30

ค่อนข้างสงบเงียบอยู่หลายวันเซียวเฉินได้ใช้ชีวิตที่สงบสุขที่หาได้ยากอยู่หลายวัน สกุลเจียงก็ไม่มีใครมาหาเขาอีกถึงแม้จะไม่รู้ว่าทางด้านสกุลเจียงกำลังวางแผนอะไร แต่ว่าตอนนี้พวกเขาน่าจะกำลังยุ่งอยู่กับการดูแลเจียงหลิว ไม่มีเวลามาจัดการเขาเซียวเฉินก็มีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเช่นกันวันนี้เป็นวันที่ต้องออกไปทำงานข้างนอกเป็นเพื่อนถังซินเวยทั้งวันเนื่องจากบริษัทของสกุลถังกลับมามีชีวิตได้อีกครั้งเพราะได้รับการช่วยเหลือจากเซิ่งหรงกรุ๊ป แต่ยังมีธุระอีกมากมายที่ต้องพึ่งพาสกุลถังของตนตอนนี้ถังซินเวยเป็นถึงประธานถัง เป็นผู้รับผิดชอบกิจการของบริษัท ย่อมต้องจัดการเล็กใหญ่ทั้งหมดให้เรียบร้อยด้วยตนเองทุกวันเซียวเฉินจะช่วยเป็นลูกมือให้เธอ แต่ก็มีความที่ได้ทำแบบนั้นเมื่อก่อนนี้คุ้นชินกับการใช้ชีวิตเสี่ยงตาย ทุ่มเทให้กับสกุลเจียงทุกวี่วัน การใช้ชีวิตแบบนี้สำหรับเขาถือว่าค่อนข้างสงบสุข ให้ร่างกายและจิตใจได้ผ่อนคลายหลังจากยุ่งมาทั้งวัน...“ไปรับถังโยวกัน จากนั้นก็กลับบ้านไปกินข้าวเย็น!” ถังซินเวยพูดพร้อมยิ้มตาหยีตอนนี้เธอมีพลังเต็มเปี่ยม มีเซียวเฉินคอยอยู่ข้าง ๆ ทำอะไรก็รู้สึกไม่เ

“เฮอะ ๆ ๆ...” เหมือนกับเจียงอู๋ซวงได้ยินเรื่องที่ตลกที่สุดในโลก“นอกจากตำนานเฉินเฟยเรื่องนี้แล้ว คิวงานภายในสองปีนี้ก็เต็มหมดแล้ว นักลงทุนและผู้กำกับมากมายขอร้องให้ฉันรับเล่นละครของพวกเขา บริษัทใหญ่หลายแห่งก็เสนอราคาสูงเพื่อให้ฉันเป็นพรีเซนเตอร์...แกว่า ฉันจะดับไหม?”“เซียวเฉินเอ๊ยเซียวเฉิน แกนี่มันช่างเพ้อเจ้อจริง ๆ คำพูดแบบนี้ก็กล้าพูดออกมาได้”เธอมองถังโยวแวบหนึ่ง ยิ้มบางอย่าง ๆ ดูถูก“ฉันพูดแค่ประโยคเดียว นังเด็กนี่ก็เข้ากองถ่ายละครไหนไม่ได้อีก ต่อไปเธอก็คงเป็นไม่ได้แม้แต่เป็นตัวประกอบ แกว่ามา ว่าเธอจะดังได้ยังไง?ถังโยวได้ยินสีหน้าก็เคร่งเครียดขึ้นมา เต็มไปด้วยความกังวลเซียวเฉินไม่ได้พูดอะไรเขาปล่อยมือจากเจียงอู๋ซวง หันหลังกลับไปแล้วดึงถังโยวออกจากฉากถ่ายทำละคร“ถังโยว ละคนแบบนี้มีอะไรน่าแสดง? เราไม่เล่น ฉันจะแนะนำละครเรื่องอื่นให้เธอ” เขาพูดอย่างอ่อนโยนถังโยวพยักหน้าอย่างว่าง่ายแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยเชื่อว่าเซียวเฉินจะมีความสามารถแบบนั้น แต่ถึงอย่างไรก็ออกหน้าแทนเธอ เธอจะทำให้เซียวเฉินขายหน้าไม่ได้“ก็มีแค่ความสามารถพูดจาโอ้อวดหลอกลวงเด็กสาวเท่านั้น” เจียงอู๋ซวงหัวเราะ

กล้าออกมาสกัดยอดฝีมือสองร้อยคนของพรรคชิงเพียงลำพัง ความกล้าหาญไม่เลวเลย“พรรคชิงมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อะไร?” เซียวเฉินวางขลุ่ยยาวลง ถาม“แน่นอนว่าฆ่าแก” นายท่านสามสกุลสวีพูดอย่างไม่อ้อมค้อม ด้วยท่าทางสบาย“คนที่ล่วงเกินพรรคชิงของฉัน ฆ่าไม่เว้น!”“ถ้าอย่างนั้นก็ใช่แล้ว” เซียวเฉินพูดพึมพำ“อะไรถูกแล้ว?” นายท่านสามสกุลสวีขมวดคิ้วอีกครั้ง“พวกแกจะตายอย่างยุติธรรม” เซียวเฉินพูดเสียงเรียบ”“ฮ่า ๆ ๆ...” นายท่านสามสกุลสวียืนอยู่บนเรือกลไฟหัวเราะเสียงดังสายตาของเขาที่มองเซียวเฉินเต็มไปด้วยความถากถางจะฆ่าคนสองร้อยคน ด้วยตัวคนเดียว?แถมยังเป็นยอดฝีมือพรรคชิง...คนที่อวดดีเกินไปถึงจะพูดจาแบบนี้ออกมาได้?จะต้องเย่อหยิ่ง และไม่รู้จักประเมินความสามารถของตัวเองขนาดไหน!หัวเราะไปได้สักพัก นายท่านสามสกุลสวีก็หยุดหัวเราะ สีหน้าเย็นยะเยือกเป็นอย่างยิ่ง“แกรนหาที่ตายสินะ” เขากล่าวอย่างชั่วร้ายเซียวเฉินยิ้มบาง ๆเท้าออกแรงเพียงเล็กน้อย คนก็ออกจากเรือลำเล็ก หลังจากผ่านไปสองวินาทีก็ไปลงบนเรือกลไฟ“สวบ!”เขาพุ่งตัวออกไปเหมือนกับระเบิดนิวเคลียร์ลูกหนึ่งนายท่านสามสกุลสวีโบกมือทีหนึ่ง ยอดฝี

ละครทั้งหมดถูกยกเลิกสัญญา… เป็นไปได้อย่างไร? “เพิ่งมีข่าวแจ้งเข้ามากะทันหัน เมื่อเช้าวันนี้เองค่ะ พวกบทละครที่พี่เคยรับไว้ก่อนหน้านี้ พวกนักลงทุนเหมือนนัดกันไว้ ส่งจดหมายมายกเลิกสัญญาแทบจะพร้อมกันทุกเจ้าเลยค่ะ เป็นการยกเลิกสัญญาฝ่ายเดียวค่ะ…” เจียงอู๋ซวงได้ยินก็สีหน้ามืดครึ้มไป ยกเลิกสัญญาพร้อมกันเหรอ? เธอไม่เข้าใจ คนพวกนั้นไม่ใช่ว่าเคยขอร้องอ้อนวอนเธอแทบเป็นแทบตายให้เธอรับเล่นละครหรอกเหรอ? ตอนนี้ถูกประตูหนีบศีรษะกันหมดแล้วหรืออย่างไร? ลืมไปแล้วเหรอว่าเมื่อก่อนสภาพน่าสมเพชขนาดไหน? “แล้วผู้จัดการส่วนตัวล่ะ? ผู้จัดการส่วนตัวของฉันล่ะ? เรื่องใหญ่ขนาดนี้เพิ่งจะมาบอกฉันเอาตอนนี้เนี่ยนะ?” เจียงอู๋ซวงโมโห “ผู้จัดการส่วนตัวทิ้งจดหมายลาออกไว้หนึ่งฉบับค่ะ…” ผู้ช่วยยื่นจดหมายฉบับหนึ่งมาให้ เจียงอู๋ซวงนัยน์ตาเบิกโพลง สีหน้าไม่อยากจะเชื่อ ผู้จัดการของเธอ เป็นถึงผู้จัดการดารามือทองที่ลือชื่อมากในวงการเชียวนะ ตอนแรกที่เธอยังเป็นแค่ตัวประกอบ ผู้จัดการคนนี้ก็เป็นฝ่ายเข้าหาเธอก่อน บอกว่าเธอเป็นคนมีศักยภาพ อยากจะขอปั้นเธอด้วยตัวเอง หลายปีมานี้ ผู้จัดการมือทองคนนี้ช่วยเธอวางแผนเส

ในฐานะดาราตัวท็อป จะไม่มีละครสักบทส่งมาให้แสดงเลย? “พี่อู๋ซวง หรือว่า จะลองเล่นบทที่ไม่ใช่นางเอกก่อนดีกว่าไหมคะ?” ผู้ช่วยเสนอความคิดเห็น “พูดบ้าอะไรออกมา!” เจียงอู๋ซวงถลึงตาใส่ทันที “ฉันมีชื่อเสียงระดับนี้ จะให้ลดตัวลงไปเล่นเป็นตัวประกอบให้คนอื่นเหรอ? ตลกแล้ว!” ผู้ช่วยไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก อีกหลายวันผ่านไป… ในที่สุดเจียงอู๋ซวงก็ทนไม่ไหวแล้ว ต่อสายโทรศัพท์หาผู้กำกับเหล่านั้นอีกรอบ บอกว่าอยากเล่นบทนางรองหรือตัวละครสมทบหญิงเบอร์สามก็ยังดี “ขอโทษด้วยนะ แต่พวกเราเลือกคนไว้ครบหมดแล้ว” “คุณเจียง คุณไม่เหมาะหรอก” ก็ยังคงโดนปฏิเสธอีกเหมือนเคย เจียงอู๋ซวงเขวี้ยงเครื่องสำอางแบรนด์เนมราคาแพงในห้องแต่งหน้าทิ้งไปด้วยความโมโห เธอถึงขั้นเสนอว่าจะเล่นให้ฟรีโดยไม่คิดค่าตัวแล้ว ทว่าผู้กำกับพวกนั้นก็ยังไม่รับ เจียงอู๋ซวงหดหู่จนแทบจะซึมเศร้าแล้ว “พี่อู๋ซวงคะ ฉันได้ข่าวมาว่ากองถ่ายละครเรื่องหนึ่งกำลังเปิดให้ไปออดิชันบทนางเอกอยู่พอดี หรือพี่จะลองไปดูดีไหมคะ?” ผู้ช่วยเสนอความคิดเห็นออกมาอีกครั้ง นั่นคือกองถ่ายละครที่กำลังเตรียมถ่ายทำละครแนวเทพเซียนซึ่งดัดแปลงบทมาจากนิยายชื่อดัง และจ