บททั้งหมดของ Thank you for Love บทรัก: บทที่ 61 - บทที่ 70

Episode 60 NC++16.00 น.‘น้องแพรของพี่เคน’สายตามคมเข้มก้มลงอ่านข้อความบนหลังรูปถ่ายใบเล็ก ก่อนจะพลิกกลับมาด้านหน้าที่มีรูปของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดกระโปรงฟูฟ่องสีชมพูกำลังยืนเท้าเอวแล้วมองตรงด้วยยิ้ม และรูปใบนี้เขาเป็นคนถ่ายและล้างมันเองกับมือ ก่อนจะเขาจะเผลอหลุดยิ้มออกมาเมื่อนึกไปถึงเจ้าของรอยยิ้มในรูปนี้เพราะตอนที่เคนไปเจอแพรพรรณครั้งแรกนั้น เธอไม่เคยมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าน่ารักนั้นเลย จนเมื่อเขาได้พูดคุยกับเธอนั้นแหละ เธอถึงได้ยิ้มออกมาและนั้นทำให้เขาได้รู้อะไรบางอย่างคือ เด็กคนนี้ไม่เหมาะกับน้ำตาแต่เหมาะกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเคนจึงตั้งมั่นกับตัวเอง เขาจะทำทุกอย่างเพื่อเก็บรักษารอยยิ้มของแพรพรรณไว้ ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรเขาก็ยอม...“เด็กผู้หญิงในรูปนี่ใครเหรอค่ะ” แต่แล้วเสียงของยูกิที่ดังอยู่ทางด้านหลัง ก็ทำให้เคนได้สติก่อนจะเก็บรูปใส่กระเป๋าไว้ตามเดิม เมื่อรู้สึกถึงแรงกอดรัดจากเธอ“น้องสาว...เธอชื่อซันไชน์ ตอนนี้เธอเรียนอยู่เกรดห้า”เคนตอบเด็กสาวกลับไปเสียงอบอุ่นโดยไม่รู้ตัว เมื่อพูดถึงแพรพรรณในวัยเด็ก และน้ำเสียงนั้นก็ทำให้ยูกิรู้สึกอิจฉา

Episode 62@อพาร์ตเมนท์ G1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้...“…ที่เคนพูดเมื่อกี้หมายความว่าไงคะ?” ยูกิเอ่ยถามแฟนหนุ่มของเธออกไปเสียงดัง สายตากลมมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีวันนี้ “เคนจะขอเลิกกับยูกิ เพราะอะไรคะ?”“ผมบอกกับคุณชัดเจนแล้วนะ”“ไม่คะ ยูกิไม่เข้าใจ ถ้าจะเป็นเพราะไอ้รูปบ้าๆพวกนี้ มันไม่เกินไปหน่อยคะ?” ยูกิเหลือบสายตาไปมองรูปที่วางอยู่บนโต๊ะแก้ว ถึงเธอจะรู้สึกกลัวความผิดในข้อนี้มากแค่ไหน แต่เธอจะไม่ยอมเผยพิรุจให้เขาได้เห็นแน่“คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรยู่ชาน ยูกิ!” เคนหันกลับไปถามผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าขาออกไปเสียงเย็น เธอคงคิดว่าเขาโง่มากเธอถึงได้กล้าทำแบบนี้กับเขาที่จริงเคนจะปล่อยไปแล้วไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธอเลยก็ได้ แต่ที่เขาตัดสินใจเข้ามาเคลียร์ปัญหาเรื่องนี้เพราะเขาแค่อยากให้เรื่องของเขาและเธอนั้นจบกันด้วยดี ...ถึงเขาจะไม่เคยมีใจให้ยูกิเพราะเขาก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่มีความต้องการเหมือนกับคนอื่นๆเคนยอมรับเลยครั้งแรกที่เขาได้พบกับยูกินั้น เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก สวยจนเขาอยากได้เธอมาครอบครอง แต่เขาก็ไม่คิดว่าเธอจะมีใจที่ตรงกับเขา เพราะเธอก็ชอบเขาอยู่ไม่น้อยเหมื

Episode 64“...พี่เคนค่ะ! พี่เคนเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ!” เสียงหวานของน้องที่ตะโกนถามผมมาจากในห้องนอนของผม ทำให้ผมหันไปมองทางประตูห้องน้ำที่เปิดไว้ไม่ได้ปิดนั้นด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่งต้องการระบายอารมณ์"พี่สบายดี! หนูแพรมีอะไรหรือเปล่าครับ!" ผมถามน้องกลับไป พยายามจะทำให้เสียงมั่นคงและปกติมากที่สุด แต่น่าแปลกผมกลับตื่นเต้นกับอะไรบางอย่างหลังจากที่รู้ว่าน้องเข้มาหาผมถึงในห้องโอ๊ย!!! แต่ให้ตายเถอะ...ยิ่งผมรู้สึกแบบนั้นกับน้องมากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งอยากดึงร่างบอบบางนั้นมากระทำชำเราเสียให้หายอยาก และพอคิดมาถึงตรงนี้ผมก็ยิ่งต้องพยายามฝืนร่างกายไว้ เพราะตอนนี้อุณหภูมิในร่างกายผมนั้นมันร้อนราวกับมีน้ำร้อนเดือดๆอยู่ในร่างของผมซ่าาาา!ผมยืนนิ่งให้สายน้ำชำระล้างกายตัวเอง ก่อนจะพยายามเงี่ยหูฟังว่าน้อวจะพูดอะไรหรือเปล่า เพราะตั้งแต่ผมถามน้อง เธอยังไม่ได้ตอบอะไรผมกลับมาเลย"หนูแพรครับ!"ผมตะโกนเรียกน้องเสียงดัง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบอะไรกลับมา สงสัยน้องจะออกไปแล้ว ดีเหมือนกัน...ผมไม่อยากให้น้องเห็นสภาพนี้ของผมสักเท่าไหร่ เดี๋ยวน้องจะกลัวน้องยังไม่เคยเห็นด้านมืดของผม... ผมไม่อยากให้น้องก

Episode 66-Ken's talk-เวลา 16.43 น. @โกดังร้างแถวชานเมืองกรี๊ดดด!เสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาเสียงดังลั่น แต่ถึงจะร้องเสียงดังยังไงก็ไม่ใครได้ยินเสียงโหยหวนนั้น เพราะบริเวณรอบข้างโกดังร้างแห่งนี้นั้นปกคลุมไปด้วยป่าน้อยใหญ่เต็มไปหมดกึก!และเสียงกรีดร้องนั้นก็ทำให้ผมหยุดเดิน หลังจากที่เดินเข้ามายังบริเวณในโกดังร้าง ตอนนี้มีลูกน้องมากกว่าสิบชีวิตยืนรักษาความปลอดภัยกันอยู่ และในนี้ก็ยังมีอีกไม่ต่ำกว่าห้าคน และสองคนในห้องนี้ก็มีลูกน้องสนิทของผมอยู่ด้วย"คะ เคนค่ะ...ช่วยยูกิด้วย อึก! พวกมันจะฆ่ายูกิช่วยยูกิด้วย..."ร่างบอบางในชุดขาวตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยเลือด เธอหันมามองผมก่อนจะร้องขอให้ผมช่วยเธอ ...คนเรานี่ก็นะเวลาทำอะไรทำไมไม่คิดให้ดีก่อน ชอบมาเสียใจภายหลังแบบนี้แหละ"...จัดการเธอซะ! อ๋อ แล้วอย่าให้เหลือหลักฐานอะไรไว้ที่นี่ ฉันไม่อยากคุยเรื่องไร้สาระกับพวกเจ้าหน้าที่"ผมหันไปบอกเรนลูกน้องคนสนิทที่ยืนอยู่ข้างกันกับผม ก่อนจะมองไปยังร่างบอบบางด้วยสายตาว่างเปล่า...เธอไมีมีความสำคัญพอที่ผมต้องทำตามที่เธอขอ ถึงแม้สิ่งที่เธอขอจะเป็นการขอชีวิตจากผมก็ตาม"ครับคุณเคน" เรนตอบรับผมด้ว

Episode 68'...ตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่ได้รู้จักกับหนู''...!!!' หลังจสกที่รู้ความจริงจสกปากของพี่เคน ฉันก็ถึงกับสตั้นและทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะหนึ่ง แต่พอเวลาผ่านไปได้สักพักที่ทุกคนเอาแต่เงียบรอฟังคำพูดจากฉัน'เอ่อ...หนูแพรขอเวลาคิดและทำใจก่อนได้ไหมค่ะ?" ฉันถามออกไปเสียงสั่นและไม่มั่นคงมาก ก่อนจะผุดลุกจากโซฟาที่นั่งอยู่ช้าๆ แล้วปลายตามองพี่เคน '...หนูแพรอยากพักแล้ว พี่เคนพาหนูแพรไปส่งกลับบ้านหน่อยสิค่ะ'แล้วหลังจากนั้นก็อย่างที่เห็นในตอนนี้แหละ ฉันกับพี่เคนกลับบ้านในเวลาประมาณสาทุ่มกว่าๆ โดยที่หลังจากเดินเข้ามาในบ้านแล้วฉันก็เอ่ยขอตัวเพื่อตัดบทจากเขา เพราะหลังจากนี้ฉันจะต้องคิดและไตร่ตรองให้รอบคอบ'เรื่องแต่งงาน' สำหรับผู้หญิงนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ฉันจึงอยากมั่นใจในความความรู้สึกของตัวเองให้มากกว่านี้...แต่จะทำยังไงหรือคิดอะไรตอนนี้คำตอบเดียวของฉันก็คือ...แต่งงานกับพี่เคนซะ!ฉันขอบอกอย่างตรงไปตรงมาเลยแล้วกันนะ ฉันก็แอบมีความมรู้สึกๆกับพี่เคนเหมือนกัน ฉันไม่แน่ใจว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นตอนไหน พอมารู้ตัวอีกทีฉันก็เผลอคิดกับพี่เคนเกินพี่ชายไปแล้วถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นถ้าคิดแบบเดียว