บททั้งหมดของ ยัยเลขาที่รัก: บทที่ 1 - บทที่ 6

ตอนเช้าของวันทำงาน ขวัญข้าวและกุ้งนางอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะทำงานตามปกติเหมือนทุกวัน แต่ดูจากสภาพของเพื่อนตัวเองแล้วทำให้กุ้งนางยังคงเป็นห่วงเพื่อน เพราะเมื่อคืนกว่า เพื่อนของตัวเองจะหยุดร้องไห้ก็คือตอนที่เพื่อนของเธอนั้นหลับไปแล้ว คือพูดง่าย ๆ คือ ขวัญข้าวร้องไห้จนตัวเองเพ้อหลับไปเอง"ยัยขวัญแกแน่ใจนะว่าแกไปทำงานไหว ลาหยุดสักวันดีไหม เดี๋ยวฉันลางานอยู่เป็นเพื่อนแกเอง"หญิงสาวที่กำลังแต่งตัวหันมาเห็นสภาพเพื่อนที่ตายังคงบวมเป่ง ถ้าใครเห็นก็รู้เลยว่าหญิงสาวได้ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก"ฉันไหวแก ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก คืนนี้ฉันว่าจะชวนแกกับปลายฝันไปเที่ยวฉลองความโสดสักหน่อย แกทำตัวให้ว่างด้วยนะแล้วอย่ารีบโทรไปบอกปลายฝันด้วยละ""อืม เดี๋ยวฉันไลน์ไปบอกมันเอง""ถ้าไปทำงานไหวก็ไป เดี๋ยวฉันไปส่งแกที่บริษัท"ทั้งสองสาวก้าวออกจากห้องเพื่อที่จะขึ้นรถไปทำงาน ใช้เวลาไม่นานก็ถึงบริษัทที่ขวัญข้าวทำงาน ขาเรียวก้าวลงจากรถมารด้า 3 สีแดงสด"แกรีบไปทำงานเถอะไม่ต้องเป็นห่วงฉัน""อืม แกก็ตั้งใจทำงานละอย่าคิดมากเดี๋ยวตอนเย็นฉันมารับ"มือเรียวกำพ่วงมาลัยหันหน้ามาบอกเพื่อนที่ลงจากรถไปแล้ว "อืม แกก็ขับรถดี ๆ นะ ฉ

คนมาใหม่ที่พรวดพราดเข้ามาทำให้กุ้งนางนั้นตกใจกับน้ำเสียงที่ดังก่อนจะเห็นร่างใหญ่ยืนมองเพือนของตัวเองด้วยสายตาดุ"พี่เหนือปลายฝันออกไปแล้วคะ""พี่ไม่ได้มาหาปลายฝันหรอกพี่มาหาเพื่อนเรามากกว่า""ใครคะ ยัยขวัญเหรอ""ใช่ ทำไมปล่อยให้เพื่อนกินเหล้าเยอะขนาดนี้แหละ แล้วผู้หญิงสองคนจะพากันกลับอย่างไง""โอ๊ยพี่ หนูก็ห้ามมันแล้วแต่มันฟังซะทีไหน เนี่ยก็ยังคิดอยู่ว่าจะแบกมันไปที่รถได้อย่างไง ตัวมันก็ไม่ใช่เบา ๆ เลย""แล้วนี่จะกลับกันแล้วใช่ไหมเดี๋ยวพี่อุ้มไปส่งที่รถ""ใช่คะเช็คบิลเรียบร้อยแล้ว รอน้องเอาใบเสร็จมาให้แล้วว่าจะพากันกลับเลย นั้นไงน้องถือมาให้แล้ว" ชายหนุ่มมองไปตามเสียงที่พนักงานเดินมายื่นใบเสร็จให้มือหนาช้อนอุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาวแขนเรียวคล้องไปที่ลำคอแกร่งใบหน้าซบลงที่อกกว้าง"รถอยู่ตรงไหนละ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่รถ"กุ้งนางเดินนำหน้าชายหนุ่มทันที เดินมาไม่นานก็ถึงลานจอดรถกุ้งนางรีบเปิดประตูรถด้านหลังให้คนเมาได้นอนสบายน้ำเหนือค่อย ๆ ว่างขวัญลงบนเบาะด้านหลังเบา ๆ ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของกุ้งนางตลอดหรือว่าพี่เหนือจะชอบเพื่อนเราความคิดของกุ้งนางที่ก้องอยู่ในหัวตัวเอง "พี่ถามหน่อย ถ้าถ

คอนโดน้ำเหนือทันทีที่ประตูห้องเปิดออกมือหนาเอื้อมไปกดสวิสต์ไฟเพื่อเปิดให้แสงสว่างภายในห้อง สายตาคู่สวยมองไปที่แมวขาสั้นสีขาวที่กำลังเดินมาคลอเคลียที่ขาของเลขาสาวเหมียว เหมียว เหมียว เสียงร้องที่ออดอ้อนของแมวน้อยที่กำลังเอาตัวมาพันแข้งพันขาของเลขาสาว มือบางช้อนอุ้มลูกแมวตัวน้อยขนปุ๊กปุยที่น่ารักมาไว้ที่แนบอก มือเรียวสวยลูบลงที่หัวแมวน้อยไปมาอย่างอ่อนโยน"น่ารักจังเลยคะบอส น้องชื่ออะไรค่ะ"คนตัวเล็กอุ้มลูกแมวไว้ในอ้อมอกขาเรียวเดินมานั่งที่โซฟาสีเทาของเจ้าของห้องปากบางเอ่ยถามเจ้านายหนุ่มที่ยังยืนอยู่ข้างโซฟาสีเทาภายในห้องรับแขก "น้องชื่อมะลิ เธอชอบแมวเหรอ"สายตาคมของเจ้านายหนุ่มมองไปที่เลขาสาวมุมปากยกยิ้มขึ้มมาเล็กน้อย"ชอบค่ะ แต่ไม่มีเวลาดูแล เลยไม่ซื้อมาเลี้ยง"มือเรียวลูบไปที่หัว ลำตัวและเกาที่พุงน้อย ๆ แมวน้อยขนสีขาวปุกปุยหลับตาเคลิบเคลิ้มทุกครั้งเวลาที่เลขาสาวลูบลงที่หัว"เหมือนแมวฉันมันจะชอบเธอนะ เธอชอบมันไหม ถ้าชอบมาเล่นกับมันบ่อย ๆ ได้นะฉันอนุญาติ""มาเล่นกับมันได้เหรอค่ะ บอสแกล้งพูดหรือเปล่าเนี่ย! ""ฉันพูดจริง ถ้าวันไหนเธอว่าง หรือเหงาอะ มาเล่นกับน้องมะลิได้ตลอดเวลาเลย แต่ต้องโ