All Chapters of ยัยเลขาที่รัก: Chapter 41 - Chapter 50

@บริษัทชายหนุ่มอย่างน้ำเหนือที่ช่วงนี้เริ่มมาทำงานตามปกติ เพราะความจริงที่เขาคิดเอาไว้กำลังปรากฏในไม่ช้า นีน่าเข้ามาหาน้ำเหนือทุกวันจนบ้างครั้งน้ำเหนือก็เอือมระอา ขัดหู ขัดตา ไม่อยากให้มาหาตนแต่นีน่าก็ทำเป็นดื้อรั้นมาหาน้ำเหนือทุกวัน เสียงประตูห้องทำงานเปิดออกทำให้น้ำเหนือเสยหน้ามองคนที่มาใหม่ เจแปนถือซองเอกสารสีน้ำตาลที่ปิดผนึกมาอย่างดีวางลงที่โต๊ะทำงานพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ที่โต๊ะทำงานตรงข้ามผม"ผลตรวจออกแล้วเหรอวะ"ผมมองซองสีน้ำตาลที่เจแปนวางลงที่โต๊ะทำงานต่อหน้าผมด้วยอาการดีใจในที่สุดสิ่งที่ผมรอคอยก็มาถึง"อืม ผลเพิ่งออกเมื่อเช้า พอกูได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าผลออกกูก็รีบไปเอามาให้มึงนี่แหละ จับดูสิยังร้อน ๆ อยู่เลย"เจแปนที่เอ๋ยบอกเพื่อนอย่างทีเล่นทีจริงผมหยิบซองเอกสารด้านหน้ามาค่อย ๆ แกะออกด้วยมือสั่นเทา หยิบเอกสารขนาดเอสี่ออกจากซองแล้วค่อยๆ อ่านที่ละบรรทัดอย่างละเอียด"ผลตรวจเป็นอย่างไงบ้างวะเหนือ"เจแปนเอ๋ยถาม ด้วยความตื่นเต้นและลุ้นผลตรวจว่าจะเป็นจริงที่เพื่อนสงสัยไหม"มียานอนหลับปนในน้ำขวดนั้นจริง ๆ กูว่าแล้วว่ากูต้องโดนวางยา"ผมเอ๋ยบอกเพื่อนเมื่อผลที่ออกมาเป็นไปตามที่ผมคาดคิดเอ

การอยู่ช่วยงานป้าที่ฟ้ามณีรีสอร์ทก็ไม่เลวมีอะไรให้ทำเยอะแยะจนบ้างครั้งฉันลืมเรื่องเศร้าไปได้เยอะ แต่เมื่อไรที่กลับมาถึงห้องพักใจไม่รักดี กลับดันไปคิดถึงคนที่ทำให้เจ็บทุกครั้งฉันส่งจดหมายลาออกให้พี่เหนือเรียบร้อยแล้วทางอีเมล์คงไม่มีเรื่องอะไรต้องเจอหน้ากันอีก สายตาทอดมองออกไปนอกหน้าต่างห้องพักดูวิวภูเขาที่เขียวชะอุุ่ม หัวใจก็เริ่มคิดถึงคนที่ไม่อยากเจออีกแล้ว เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้ฉันหลุดออกจากพวัง มือเรียวหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นดูหน้าจอปลายฝัน [ขวัญแกเป็นไงบ้าง] เสียงจากปลายสายดังขึ้นเมื่อฉันกดรับเป็นเสียงที่ราบเรียบแต่ทำไมใจฉันต้องว้าวุ่นด้วยก็ไม่รู้ขวัญข้าว [สบายดีแก โทรมามีอะไรหรือเปล่า] ฉันเอ๋ยถามเพื่อนสนิทเหมือนทุกครั้งปลายฝัน [ มีสิ วันที่ 9 นี้ที่แกตกลงจะมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวฉัน ยังเหมือนเดิมอยู่ไหม อีกอย่าง ฉันไม่รู้ว่าจะหาใครแทนอกด้วย] อ่อจริงสิ ใกล้ถึงงานแต่งงานเพื่อนแล้ว ฉันเสียใจจนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท แล้วนี่ดันไปตกปากรับคำว่าจะไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้อีกขวัญข้าว [ก็ต้องไปอยู่แล้ว แกแต่งงานทั้งที] ฉันเอ๋ยบอกเพื่อนเมื่อถึงวันนั้นจริงฉันคงจะทำใจยอมรับกับชะตากรรมข้างหน้าได้

ช่วงเช้าของวัน"นี่เห็นคุณขวัญไหมทำไมไม่ลงมาสักที"ป้ามณีหันมาถามพนักงานด้วยความสงสัย เพราะตอนเช้าของทุกวันต้องเห็นหลานสาวลงมาดื่มกาแฟในช่วงเช้าของทุกวัน"ยังไม่เห็นเลยคะ หนูมาทำงานตั้งแต่ 8:00 แล้วยังไม่เห็นคุณขวัญลงมาทานข้าวและดื่มกาแฟเลย"พนักงานเอ๋ยบอกเจ้าของรีสอร์ท"เป็นอะไรหรือเปล่านะ เอากุญแจห้องคุณขวัญมาให้ฉันหน่อย"คุณป้ามณีรู้สึกเป็นห่วงหลานสาวขึ้นมาทันทีเอ๋ยบอกสาวพนักให้เอากุญแจห้องพักของหลานสาวมาให้"ได้คะ"พนักงานสาวเอ๋ยตอบรับหมุนร่างบางเดินไปหยิบกุญแจที่วางอยู่ในลิ้นชักของเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ส่งให้เจ้านาย คนเป็นเจ้านายรับกุญแจห้องพักรีบสาวเท้าไปยังห้องพักของหลานสาวด้วยความเร่งรีบป้ามณีเคาะประตูเรียกหลานสาวอยู่หลายรอบคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหลานไม่เปิดประตูให้คนเป็นป้าเสียทีด้วยความร้อนใจกลัวว่าหลานจะไม่สบายจึงรีบไขกุญแจเปิดประตูห้องเข้าไปกวาดสายตายาวไปทีละจุดเปิดประตูห้องน้ำก็ไม่เห็นหลานสาว หญิงที่อายุล่วงเลยมาจนจะใกล้เลข 60 หันมาถามพนักงานสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างร้อนใจ"อ้าวขวัญไม่อยู่ในห้องจะไปไหนได้อีก เธอแน่ใจใช่ไหมว่าไม่เห็นคุณขวัญจริง ๆ"คนเป็นนายพึมพำให้ลูกน้องสาวได้ยิน

บรรยากาศช่วงค่ำคุณป้าจัดงานเลี้ยงฉลองให้ฉันอย่างชื่นมื่น ทุกคนมีความสุขกับบรรยากาศที่ห้อมล้อมไปด้วยแมกไม้แล้วขุ่นเขาอากาศที่เย็นสบายจากแอร์ธรรมชาติกระทบกับผิวกายฉัน ที่ตอนนี้ทุกคนอยู่ในชุดสบาย ยิ่งทำให้บรรยากาศเป็นกันเองมากยิ่งขึ้น"ชอบไหม ป้าจัดเลี้ยงบาร์บีคิวให้เลยนะ"คุณป้าเอ่ยถามฉันที่ตอนนี้ ฉัน พี่เหนือ ปลายฝัน พี่นิวตัน และต้นไม้ ยืนร่วมกลุ่มอยู่ข้าง โต๊ะอาหาร ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็นั่งร่วมกลุ่มอยู่ไม่ไกลจากพวกเรามากนัก"ชอบมากเลยคะ ขอบคุณ คุณป้ามากเลยนะคะ"ฉันยกมือขึ้นไหว้คุณป้า ท่านก็ส่งยิ้มมาให้"ถ้าชอบก็พากันกินเยอะ ๆ เลยนะวันนี้ไม่อั้นจ๊ะ เดี๋ยวป้าไปนั่งกับพวกพ่อแม่เราดีกว่ายืนนาน ๆ แล้วป้าปวดขา"คุณป้าเอ่ยบอกฉันพร้อมกับหันเดินไปทิศทางของเป้าหมายทันที"ลูกเขย มาหาพ่อหน่อย"เสียงพ่อเอ่ยขึ้นพร้อมกับกวักมือเรียกพี่เหนือให้มาหา ซึงข้างหน้าพ่อมีขวดเหล้าสีอำพันตั้งอยู่"ครับคุณลุง"ผมเอ่ยตอบพร้อมกับก้าวเท้าเดินตรงไปหาพ่อตาทันที"คุณลุงอะไร ต้องเรียกพ่อซิถึงจะถูกจริงไหมแม่"คุณพ่อน้องขวัญเอ่ยขึ้น"ครับคุณพ่อ""มาดื่มเป็นเพื่อนพ่อหน่อย เรียกพ่อหนุ่มคนนั้นมาด้วย ต้นไม้ด้วยนะ ถือว่าวันนี้วันดี ม

ค่ำคืนอันแสนเงียบสงบภายในห้องที่แสนเงียบสนิทมีเพียงสองหนุ่มสาวที่กำลังปลุกไฟสวาท ร้อนระอุไปตามแรงอารมณ์ปราถนามือของผมยังคงสาละวนไม่ละออกจากเนินเนื้อนางที่แสนจะเย้ายวน ปลายนิ้วขยับเขยื้อนเพื่อเข้าไปสำรวจโพรงอุ่นร้อนอ่อนนุ่ม ดึงเข้าออกเป็นจังหวะ สะโพกผายส่ายขึ้นลงเป็นจังหวะเรียวนิ้วร้าย น้ำหล่อเลี้ยงเริ่มผลิตอาบชะโลมรอบนิ้วแกร่ง"อ๊า.."ฉันส่งเสียงหวานครางออกมาจาลำคอระหง ความรู้เสียวซ่านอยากที่จะอกทนต่อไปได้ เนื้อตัวอ่อนระทวย ความรู้สึกวาบหวามที่คนตัวใหญ่มอบให้ทุกครั้งที่นิ้วร้ายดันเข้าออกผมขยับปากออกจากอกอวบอิ่มเลื่อนผ่านแอ่งสะดื้นบุ๋ม มือใหญ่เกี่ยวแพ๊ทตี๊ตัวจิ๋วให้พ้นทาง โน้มใบหนาคมลงที่เนินเนื้อนาง ปลายลิ้นร้าย ส่งเข้าสำรวจรอบกลีบดอกไม้หอมมีหญ้าปกคลุมอยู่ลำไร้ ปลายลิ้นเรียวลัดเลาะตามซอกกลีบดอกไม้หอมเย้ายวน ร่องงามผลิตน้ำหวานผสมน้ำลายจนเปียกชื้น"อ๋าส์....พี่เหนือ น้องใจจะขาดอยู่แล้วใส่เข้ามาเลย"ฉันส่งเสียงครางกระเส้าทุกครั้งที่ปลายลิ้นหนาส่งผ่านมาที่ร่องน้องสาวฉัน พี่เหนือใช้นิ้วร้ายกดลงที่ปุ่มกระสันนวดคลึง ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วหัวใจ อยากจะบอกคนตัวใหญ่ว่าพอแล้วดุ้นลิ้นอยากไ