ตอนนี้ยัยฝันกับแฟนลงจากเรือไปเที่ยวฟาร์มหอยไข่มุกแล้ว ผมยืนมองเลขาขี้เมาที่นอนหลับสนิทเหมือนไม่ทุกร้อนว่าใครจะทำอะไร ผมนั่งลงเปลข้าง ๆ ยัยเลขาขี้เมา เอื้อมมือไปเขย่าที่ท่อนแขน (แรง ๆ )"ยัยขี้เมาตื่น ยัยขวัญตื่น"เงียบ ! ยัยนี่กำลังซ้อมตายหรือเปล่ามือผมไปอั้งที่จมูกอีกรอบ ก็ยังหายใจอยู่นิ ผมเขย่าไปที่แขนยัยขวัญอีกครั้งแต่ขอบอกว่ามันแรงกว่าครั้งแรกเยอะ ผมเริ่มจะโมโหอีกรอบแล้ว เสียงผมตะโกนดังลั่นเรือเลย"ยัยขี้เมาตื่นสิ ฉันหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ""ยัยขี้เมาตื่นเดี๋ยวนี้นะ ถ้าเธอไม่ตื่นฉันจะหอมแก้มเธอ"จริง ๆ ฉันตื่นตั้งแต่พี่เหนือปลุกครั้งแรกแล้วละ แต่อยากจะแกล้งคนเผด็จการชอบพูดจากระแหนะกระแหน แต่เมื่อได้ยินคำว่าจะหอมแก้มฉันก็ตกใจนะสิลืมตาขึ้นอย่างไว"ฮึ ฮึ เกือบได้หอมแก้ม นิ่ม นิ่มแล้ว"ฉันได้ยินเสียงพี่เหนือพูดออกมาไม่ดังมากมุมปากเขายกยิ้มดูแล้วช่างร้ายกาจยิ่งนัก"ฉันตื่นแล้วพี่เลิกเขย่าตัวฉันสักที""ตื่นก็ดีแล้วฝันกับนิวตันไปรอที่ฟาร์มหอยไข่มุกแล้ว เราสองคนก็รีบตามพวกนั้นไปเถอะ""ก็ไปสิ มั่วพูดพร่ำอะไร""อ้าวยัยนี่ฉันบอกเธอดี ๆ นะ"ผมได้ยินยัยขี้เมาตอบแล้วอยากจะทุ่มให้นอนกองอยู่ตรงนี
Last Updated : 2025-01-15 Read more