Semua Bab หลงเธอ ยัยวิศวะตัวแม่ : Bab 21 - Bab 30

@ ก่อนเวลาเลิกงาน 16:30 ...การที่นั่งหน้าคอมนานทำให้สายตาเมื่อยล้าสุดก่อนที่จะเลิกงานในวันนี้ ร่างบางที่เอาแต่จ้องคอมติวเตอร์อยู่นานเลยต้องล่ะสายตาพร้อมเบียดความเมื่อยล้าออกจากร่างกาย.."ในที่สุดก็สำเร็จ..เมื่อยแท้""ไรอ่า..เรายังไม่ได้เริ่มเลย" ข้าวปุ้นหันมามองเพื่อนสาวคนสนิท"เอาแต่ส่อง instagram น้องสวีข่ายอยู่นั้นแหละจะเอาเวลาไหนมาทำหล่ะ" ตอบเพื่อนโดยไม่มองหน้า"รักเขาอา..^__^น้ำมนต์หันไปมองอีนางช่างเพ้อแบบว่าหยุดเหอะอย่ามามโนขนาดนั้นตัวเธอเองก็ชอบนะ หยางหยาง รักเลยเป็นติ่งไหมก็ไม่นะแต่ชอบในความหล่อ..ตามมาแต่เฟยเฟยแล้ว ^_^ "ไร้สาระยันลูกหมู""เดี่ยวเหอะว่าเพื่อน..เดี๋ยว วนิศราcome back ให้ดู ' แล้วนางก็ทำแบบว่าสวย เริ่ด เชิด หยิ่ง ให้ดู.." แล้วจะค่อยดูยัยข้าวปุ้น " พร้อมยกมือบีบจมูกที่แสนรั้นของเพื่อนเบาๆ "จะ..เจ็บอ่า " "..." ยกมือลูบแก้มเบาๆ"รักหลอกจึงหยอกเล่น " เอียงหน้าเบาลมเบาๆ รดแก้มเพื่อนสาว.. (เหมือนตอนเด็กเวลาเจ็บตัวผู้ใหญ่จะเป่าลมแล้วพูดว่า เพี้ยงหาย..!)"บี๋ทำไรอ่ะ..!พาร์ทดิน ก่อนเลิกงานห้านาที เขาเคลียร์ตัวจนเสร็จเลยเดินเข้ารับแฟน..เห็นช๊อตเด็ดเข้าจังๆตอนแรกก็ใ

บทสรุปของแผนกก็คือ theme เจ้าหญิงข้าวปุ้นขอเป็นซินเดอเรลล่าพี่ผึ้งขอเป็นสโนไวท์ พี่เก๋ขอเป็นราฟาเอล ส่วนพี่นัทขอเป็นเอลซ่า ส่วนน้ำมนต์ขออุบไว้ก่อน...^__^"อะไรกันมนต์อ่าไม่ยอมบอกเลยอะ" "..." เธอน้อยใจเพื่อนที่มีความลับ.."ไม่ซ้ำใครหรอกเชื่อเราสิ " หันมายิ้มหวานให้เพื่อน"ชอบมีความลับกับเพื่อน..ชิ " แกล้งงอนไปงั้นๆความจริงเธอก็อยากจะบอกแหละแต่ถ้าบอกไปเรื่องนี้ก็ต้องถึงหูแฟนของเธออยู่ดี เพราะตั้งแต่ที่รู้ว่าบริษัทบอกthemeงานนางก็รบเร้าถามหาว่าใช้ theme อะไรกันก็แล้วแต่เธอแค่บอกว่าเป็น theme เจ้าหญิงยังจะถามต่ออยู่ว่าเป็นเจ้าหญิงอะไรประมาณนี้.."เปล่าหรอกเดี๋ยวดินรู้อีก""ไม่ดีเหรอจะได้มีเจ้าชายเป็นคู่ ""ห่างกันบ้างก็ได้บ้านก็อยู่ติดกันทำงานก็อยู่ติดแผนกกันตอนเย็นก็แทบจะ ถ้าย้ายได้ก็คงย้ายมาอยู่ด้วยแล้วแหละ" ตัวเธอเองกับม้าก็ไม่ใช่พวกหัวโบราณหรอกนะแต่ว่าชาวบ้านชาวช่องปากคอไม่ธรรมดาชอบนินทาเรื่องของคนอื่นเธอไม่ชอบเลย.."อันนี้เราเข้าใจ" ข้าวปุ้นเดินมากอดเพื่อนสาวให้กำลังใจเพราะว่าหมู่บ้านมันเป็นสังคมกว้างต่อให้ไม่รู้จักกันถ้าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นก็มักจะเกิดการนินทาปากต่อปากตามที่บางค

หลังจากที่จอดรถเข้าที่เข้าทางเสร็จแล้วเหมือนกับว่าดินให้เธอนั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนและเขาก็เดินออกไหนซักทีหนึ่ง...ในขณะที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยคิดไปถึงจุดมุ่งหมายข้างหน้าเพราะว่าอีกสี่เดือนข้างหน้าเธอจะจบปริญญาตรีแล้วเข้าสู่วัยผู้ใหญ่อย่างถาวร "นี่ครับน้ำ" มันสติเรียกเธอกลับมาหลังจากคิดว่าตัวเองจะเข้าสู่โหมดผู้ใหญ่เข้าสู่โหมดวัยทำงานแล้วสิ.."ขอบคุณค่ะก็นึกว่าจะไปที่ไหนซะอีก" เงยหน้ายิ้มให้คนข้างๆชายหนุ่มยื่นน้ำเปล่าให้กับแฟนสาวแต่เขานั้นดื่มเครื่องดื่มที่มี l อยู่ 25% รูปแบบกระป๋องที่เป็นยี่ห้อของญี่ปุ่น..."อะไรอ่ะขอชิมหน่อยสิ" ยิ้มตาหยี"ไม่อ่ะเดี๋ยวก็เมาอีกหรอก""ก็ดินอยู่นี่ไงถ้ามนต์เมาก็มีคนดูแลเรานี่""มนต์อยากให้ดินดูแลหรือครับ" เขาเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ " ดินสามารถดูแลมนต์ได้ตลอดชีวิตเลยนะ" หันไปวางกระป๋องเครื่องดื่มแล้วยื่นมือหนาจับมือเรียวบางของคนข้างๆ "..แต่งงานกับดินไหมครับ"เธอเองแค่ขอชิมเครื่องดื่มแค่นี้เองแต่ดันมาขอเธอแต่งงานเลยเล่นเอาเธออึ้งไม่เป็นเลย "ด่ะเดี๋ยวนะเมาป่ะเนี่ย" หันมาสบตากับสายตาคม.."ดมปากไหมจะได้รู้ว่าเม

"เธอใช้เวลาในการเปลี่ยนเสื้อผ้าเพียงไม่นานก็เดินลงไปข้างล่างเพราะเหมือนว่าเริ่มหิวแล้วสิ พยาธิในท้องเริ่มประท้วงพอเดินลงไปถึงด้านล่างกลิ่นของข้าวต้มทรงเครื่องเตะจมูกเธอยังจัง..."หือหอมจังเลย" ^__^"หอมอะไรครับ""หอมข้าวต้มค่ะ" "ว้า..นึกว่าอยากหอมแก้มดินซะอีก" ชายหนุ่มยกชามข้าวต้มมาเสิร์ฟที่โต๊ะวางขาตรงแล้วยกชามของคนสวยวางตรงหน้า "ขอบคุณค่ะ"พร้อมกับหอมแก้มเขาเบาๆ"หือ.." เขาไม่คิดว่าการที่เขายกข้าวต้มไปวางเฉยๆกับโดนคนสวยขาหอมแก้มสากเบาๆทำเขาเขินไปไม่เป็นเลย" หืออะไรคะ" เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองทำไมทำบ้าบิ่นขนาดนั้นแค่ขอบคุณธรรมดาก็พอแล้วแต่กับยืดตัวเข้าไปหอมแก้มคนตัวโตเบาๆหนึ่งที่"แค่รู้สึกแปลกๆมีคนขโมยหอมแก้มมันเขินครับ""ไม่ดีเหรอต่อไปก็จะไม่หอมแล้วนะ""ดีดิชอบด้วย" พูดขึ้นมาทันทีก่อนที่จะย้ายตัวเองไปนั่งตรงเก้าอี้ข้างๆ"ข้าวต้มหอมจังเลยแถมหน้าตาก็น่ากินค่ะ" ^__^"ทานเยอะๆครับจะได้มีแรง""มีแรงอะไรเหรอ" "คิดอะไรลามกหรือเปล่าเราเนี่ยจะพานั่งเรือข้ามไปเกาะสีชังแล้วก็แวะซื้ออาหารทะเลกับไปฝากคุณน้ารตีครับ""มองยังไงว่ามนต์คิดล

@ตึกเทคนิคยานยนต์เรื่องโปรเจคผมไม่จำเป็นต้องรอฟังว่าจะผ่านไม่ผ่านเพราะผมมั่นใจว่าต้องผ่านในขณะที่เดินลงมานั้นเหลืออาจารย์ก็ดังตามมา อาจารย์ไตรเทพ (เพื่อนเฮียคิว เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องผม) "นายพสุธาไม่อยู่รอฟังเหรอ""อยู่ไหมอ่ะ ที่ทำมาเฮียช่วยดูให้หมด ไม่ผ่านก็แปลว่าเฮียซื้อเกรดมา""ไอ้นี้..วอนกูตกงานซะงั้น" ผมเป็นถึงเพื่อนประธานรุ่นนายเหนือเมฆเกรดการเรียนก็ต้องเทียบเท่าไอ้นั่นแหละเพราะมันไม่ครบคนที่เกรดต่ำกว่าหรอก.."ไปก่อนนะคร๊าบลวกเพ่"ผมได้แต่ถอนหายใจเพราะว่าหมดไอ้ตัวนี้ไปก็ยังมีไอ้วายุน้องชายคนเล็กของพวกมันอีกคนนึงไอ้ตัวนั้นก็กวนตีนไม่เบาเช่นกัน "หมดไอ้ดินยังมีไอ้ยุต่ออีกเมื่อไหร่จะหมดกรรมกับแก๊งค์นี้สักทีวะ""หมดกรรมไรพี่เทพ" ผมไม่รู้จะตกใจอะไรดีอยู่ๆเสียงไอ้ยุก็ดังขึ้น" เห้ยเป็นสัมภเวสียังไงเนี่ยโผล่มาไม่ให้สุ้มด้วยเสียง""โด่..คนออกจะหล่ออย่างเทพบุตรเรียกสัมภเวสี" ยืนเกาหัวให้สรรพนามของตัวเองที่โดนรุ่นพี่และอาจารย์ว่าให้.."มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย""มาหาเฮียดินครับ""ไม่เดินสวนกันเหรอมันที่ออกไปเมื่อตะกี้นี้เอง""เ