All Chapters of HER TURN TO BREAK HIM: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 32Kinabukasan, nagtipon kami ni Peter at ang ilang mga abogado na tutulong sa amin sa kasong isasampa laban sa mga magulang ng mga batang nambu-bully kay Safara. Hindi ko isasama ang paaralan sa kasong ito dahil ako ang may-ari ng paaralan at si Peter, na pinsan ko, ay may mataas na posisyon sa loob ng administrasyon. Kaya naman, ang mga magulang ng mga batang nanakit kay Safara ang magiging sentro ng aming aksyon."Pipilitin natin na ang mga magulang nila ang magbayad ng malaki sa ginawa nilang pagtrato kay Safara," sabi ko kay Peter habang inaayos ang mga papeles. "Hindi ko kayang makita siyang nasasaktan, at hindi ko papayagan na manatili siyang ganito.""Alam ko, Gordon," sagot ni Peter, na tila masigasig na dinadagdagan ang mga detalye sa mga papeles. "Kailangan nating ipakita sa kanila na walang puwang ang ganitong klaseng asal sa ating pamilya. Hindi lang ang anak mo ang pinoprotektahan mo ngayon, kundi ang mga prinsipyong pinapahalagahan natin."Habang tumitingin ako

Chapter 34IRENE POV Habang pinagmamasdan ko sina Gordon at Nathan, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba at takot. Alam kong darating ang araw na ito—ang araw na malalaman ni Gordon ang tungkol sa anak naming si Nathan. Pero hindi ko inasahan na ganito kabilis. Pinisil ko nang mahigpit ang kamay ni Nathan, na mahigpit ding nakakapit sa akin. Alam kong naguguluhan siya. Hindi pa niya lubos na nauunawaan kung ano ang nangyayari, pero ramdam kong gusto niyang makilala ang kanyang ama. Huminga ako nang malalim bago lumapit kay Gordon. Kita ko pa rin ang emosyon sa kanyang mukha—galit, pagtataka, at isang uri ng sakit na alam kong ako ang may kagagawan. "Gordon..." Mahina ang boses ko, pero alam kong kailangan kong magpakatatag. "Patawad." Napatingin siya sa akin, halatang naghihintay ng paliwanag. "Bakit mo itinago sa akin ito, Irene?" tanong niya, halatang pinipigil ang galit sa kanyang boses. "Bakit hindi mo sinabi sa akin na may anak pa tayo?" Pinisil ko ang kamay ni Nathan at

Chapter 36 "Ma, kailangan ko nang umuwi," biglang sabi ni Safara. "Ayaw ko na dito sa hospital!" dagdag nitong sabi. "Anak, Safara. Babalik tayo sa America," wika ko. Nagulat si Gordon sa sinabi ko. "Babalik kayo sa America?" may bahagyang pag-aalalang tanong niya. Tumango ako. "Oo, Gordon. Mas magiging ligtas kami roon. Ayokong malagay sa panganib sina Nathan at Safara." Biglang humigpit ang hawak ni Gordon sa kamay ni Nathan. Kita ko sa mga mata niya ang kaba at lungkot. "Pero... paano ako? Kasama ba ako sa plano mong pagbabalik?" Napatingin ako kay Safara, na tahimik lang na nakikinig. Alam kong hindi madali para kay Gordon ang ideyang muli kaming mawawala sa buhay niya. Pero mas mahirap para sa akin ang ipagsapalaran ang seguridad ng mga anak namin. "Sa ngayon, hindi ko pa alam, Gordon. Pero ang alam ko, kailangan naming lumayo. Hindi ko kayang isugal ang buhay ng mga bata." "Gusto kong sumama!" sabat ni Nathan, mahigpit na humawak sa braso ni Gordon. "Ayokong mahiwalay

Chapter 38Hanggang tumawag ang kaibigan ko na si Kirie, niyaya niya akong mag bar kaya inundayan ko ito kaysa mag-isip kung anu-ano. Nagdesisyon akong ituloy ang gabi sa ibang paraan kaysa hayaang lamunin ako ng mga alaala ni Vince. Tumayo ako, kinuha ang coat ko, at lumabas ng opisina. Sa lobby, nandoon na si Kirie, naka-cross arms at nakangiti nang nakakaloko."Aba, bumaba rin ang reyna sa trono!" biro niya habang nilalaro ang susi ng kanyang sasakyan."Ikaw kasi, masyado mong ginagawang interesante ang paglabas, kaya ayan, napapayag mo ako," sagot ko habang umiling.Sumakay kami sa kanyang sports car, at agad siyang humarurot papunta sa isa sa mga sikat na bars sa lungsod. Pagdating namin doon, ramdam ko agad ang enerhiya ng lugar—malakas ang musika, ang ilaw ay kumikislap sa iba't ibang kulay, at maraming taong nagsasaya.Umupo kami sa VIP section, at agad na nag-order si Kirie ng isang bote ng mamahaling alak. "Sige, Safara, kalimutan muna ang stress. Cheers!" sabi niya, iniaan

Chapter 40Napansin ko ang bahagyang pamumutla ni Kirie sa sinabi ko. Bagaman mabilis siyang nakabawi sa kanyang ekspresyon, hindi iyon nakaligtas sa akin."Kung totoo ang sinabi ni Vince, hindi ako magdadalawang-isip na ipakukulong kita, Kirie." Tahimik kong bulong sa isipan ko habang pinagmamasdan siya.Pinilit niyang ngumiti, pero halata ang pilit sa kanyang tinig nang magsalita siya. "A-ang mabuti pa'y bumalik na tayo sa ating table at maglasing," aniya, kunwari'y pabiro.Pero hindi ko na siya basta-basta mapagkakatiwalaan. Lalo na ngayon, nang makita kong ang isang bagay na bihira kong makita kay Kirie—takot.Hindi ko siya sinagot at sa halip ay tahimik ko lang siyang sinundan pabalik sa aming table. Sinabayan niya akong umupo, pero ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Kinuha niya ang kanyang baso ng alak at uminom ng isang lagok, tila gustong itago ang namumutla niyang mukha.Napansin kong biglang bumilis ang kilos niya—masyadong casual, masyadong pilit.Napatingin ako sa kan