All Chapters of จะรักหรือจะร้าย: Chapter 41 - Chapter 50

“ป๊า…” เสียงสดใสของเด็กน้อยร้องขึ้นด้วยความดีใจ ทำให้คนเป็นแม่รีบหันไปมองตามก่อนจะเห็นว่าเป็นฟรินที่ขับรถมาหาตั้งแต่เช้าตรู่ “ว่าไงตัวแสบ…มาให้ป๊าจุ๊บก่อน” คนเป็นพ่อย่อตัวนั่งลงอุ้มลูกสาวขึ้นมากอดไว้แน่น ถึงแม้ช่วงนี้จะเจอกันบ่อยแต่ยังคงคิดถึงลูกกับเมียทุกวัน “จุ๊บ…ป๊า~” สองมืออ้วนป้อมของลูกน้อยประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้แน่น ก่อนจะจูบที่ริมฝีปากและแก้มของพ่อเบาๆ ดาวเหนือนั่งมองภาพตรงหน้าด้วยความคุ้นชิน สองพ่อลูกเขารักกันมากเสมือนมีแค่เธอที่เป็นส่วนเกิน “แล้ววันนี้ฟรินไม่ทำงานเหรอ” “มีอย่างอื่นที่สำคัญกว่างาน” “…..” ร่างบางหยุดนิ่งไปชั่วครู่ ไม่คิดว่าเขาจะจำได้ว่าเธอต้องไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาลตามนัด “กำลังจะไปโรงพยาบาลใช่ไหม เดี๋ยวพาไป” “ฟรินขับรถมาเหนื่อยๆ นั่งพักเถอะ” “ถ้าเป็นห่วงก็พาลูกกลับไปอยู่ด้วยกันสิ จะได้ไม่ต้องขับรถเทียวไปเทียวมา” ยกมือขึ้นลูบศีรษะของดาวเหนือเบาๆ อยากดึงเข้ามาจูบเข้ามากอดให้หายคิดถึง แต่เธอคงไม่ยอม ถึงแม้ว่าเธออาจจะยังไม่ให้อภัย แต่ให้โอกาสเขาได้ทำหน้าที

แสงแดดวันใหม่เล็ดลอดผ่านเข้ามาภายในห้องกระทบใบหน้าคมคาย ปลุกชายหนุ่มให้ตื่นในช่วงสายของวัน มือหนาควานหาบางสิ่งบางอย่างที่คุ้นเคย ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นนั่งเมื่อพบความว่างเปล่า ดาวเหนือไม่ได้อยู่ในห้องนี้ เงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาบนฝาผนัง ยกมือนวดขมับไล่อาการมึนงง พบว่าตอนนี้เกือบจะเที่ยงวัน ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นเขาไม่เคยตื่นสายขนาดนี้มาก่อน “สายมากแล้ว ทำไมไม่ปลุก” เดินเข้าไปสวมกอดดาวเหนือจากทางด้านหลังในขณะที่เธอกำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัว “เห็นฟรินหลับสบายเลยไม่อยากกวน” “อืม…ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว” วางใบหน้าคมคายซบลงบนไหล่มนอย่างออดอ้อน ใช้ฝ่ามือลูบไปยังหน้าท้องกลมโตเบาๆ “แล้วเป็นยังไงบ้าง โอเคขึ้นไหม สีหน้าดูสดชื่นขึ้นเยอะเลย” “ก็ดี” “หิวหรือยัง?” “หิวแล้ว วันนี้ทำอะไรให้กิน” “มีหลายอย่างที่ฟรินชอบ” “แล้วลูกกินอะไร” “ดาวศุกร์กินข้าวผัดกับไก่ทอด” “หันมาหาหน่อย อยากจูบ” “เห็นประตูข้างหลังมั้ย…เดินเข้ามาทางไหนกลับไปทางนั้น” “ไม่ไ

แกร๊ก…เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นในยามวิกาล ดาวเหนือปรือตาขึ้นมองคนที่มาใหม่อย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะเห็นว่าเป็นฟรินที่เพิ่งเลิกงานกลับเข้าห้องช่วงเวลาเกือบสองทุ่มของวัน “ลูกหลับหรือยัง?” เดินย่องเบาเข้าไปหาคนรัก หย่อนตัวนั่งลงบนขอบเตียง เอื้อมมือไปลูบที่หน้าท้องกลมโตของเธอเหมือนที่ทำอยู่เป็นประจำทุกวัน “หลับแล้วค่ะ” “แล้วสองคนในท้องเป็นยังไงบ้าง” “เมื่อกี้ยังดิ้นอยู่เลย” ดาวเหนือพูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยิ่งท้องแก่ใกล้คลอดกลับรู้สึกตื่นเต้น “สงสัยคงรอป๊าอยู่ ถึงยังไม่พากันเข้านอน” โน้มใบหน้าลงไปแนบชิดกับหน้าท้องกลมโต ราวกับรับรู้ถึงการกลับมาของคนที่เฝ้ารอ เด็กน้อยทั้งสองที่อยู่ในครรภ์ต่างพากันขยับตัวจนคนเป็นพ่อรู้สึกได้ “ป๊าอยากให้พวกหนูคลอดแล้ว คิดถึงจะแย่” “ทำงานเป็นยังไงบ้างคะ เหนื่อยมากมั้ย” เอ่ยถามพลางลูบศีรษะของชายหนุ่มเบาๆ “ไม่เหนื่อยกาย แต่เหนื่อยใจ มีเรื่องให้คิดหลายอย่าง” “งั้นวันหยุดไปเที่ยวกันมั้ย ฟรินจะได้พักผ่อนด้วย” “อยากไปเที่ยวไหน?” “แล้วแต่ฟริน

“พากันไปไหนมา แม่ให้คนไปตามหาจนทั่ว” ผู้เป็นแม่เอ่ยถาม หลังจากเห็นดาวเหนือและลูกสาวเดินกลับเข้ามาในบ้านพร้อมกัน “หมวยกับซ้อไปนั่งเล่นที่สวนหลังบ้านมา” “เหนือมานั่งตรงนี้ เดี๋ยวแม่ไปเอาผลไม้กับขนมมาให้กินรองท้อง” “เหนือยังอิ่มอยู่เลยค่ะแม่” “แล้วเย็นนี้อยากกินอะไร แม่จะได้ให้คนไปตลาดซื้อของมาเตรียมไว้ให้” “เหนือกินอะไรก็ได้ค่ะ” ปาลินลูบศีรษะของลูกสะใภ้อย่างนึกเอ็นดู ดาวเหนือเป็นคนน่ารัก ท่าทางก็ดูอ่อนหวานเรียบร้อย ผิดกับลูกชายของเธอที่เป็นคนหัวรุนแรงเข้าขั้น “แล้วดาวศุกร์ไปไหน ตั้งแต่เช้าแม่ยังไม่เห็นหน้าหลานเลย” “แฟรงก์พาไปเรียนว่ายน้ำค่ะ” “ถ้าเหนือมีอะไรไม่สบายใจ คุยกับแม่ได้นะ” “…..” ใบหน้าแสนหวานปรากฏรอยยิ้มบางๆ คนในครอบครัวของฟรินรักและเอ็นดูเธอมาก เลยไม่ได้เกิดเป็นความหนักใจอะไร “แล้วฟรินเป็นยังไงบ้าง” “เขาดูแลเหนือดีค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร” “ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว ถ้าลูกชายแม่ทำอะไรให้หนูไม่พอใจ ให้รีบมาบอกแม่ เดี๋ยวแม่จัดการมันให้เอง” “น

มหาวิทยาลัย… ร่างสูงคมคายสวมชุดนักศึกษา ยืนก้มมองนาฬิกาข้อมือแบรนด์หรูที่มีมูลค่าราคาสูงถึงแปดหลักอยู่หน้าตึกคณะของหญิงสาว ทรงผมสีดำขลับถูกเสยขึ้นแบบลวกๆ โชว์ใบหน้าหล่อเหลาแบบไม่ตั้งใจ สีผิวขาวซีดเผือดและความสูงที่โดดเด่นสามารถเรียกความสนใจจากนักศึกษาสาวที่อยู่บริเวณนั้นได้เป็นอย่างดี “คิดถึงจังเลย รอนานไหมคะ” ดาวเหนือทำเสียงหวานรีบวิ่งเข้ามาสวมกอดชายหนุ่มไว้แน่น ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มสากเบาๆ “ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง เลิกเรียนตั้งแต่บ่ายสอง มัวไปเถลไถลที่ไหนมา” ฟรินถามเสียงดุ จ้องมองคนตัวเล็กอย่างต้องการคำตอบ “รออาจารย์ตรวจงานอยู่ค่ะ” “แล้วโทรหาทำไมไม่รับสาย ส่งข้อความไปก็ไม่อ่าน” “ตั้งสั่นไว้เลยไม่ได้ยิน” “พอตามใจชักเอาใหญ่” “ฟรินอย่าดุเหนือเลยนะ” เมื่อรู้ตัวว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี จึงส่งสายตาออดอ้อน ซุกใบหน้าเข้ากับแผงอกแกร่งแล้วจูบเบาๆ “…..” “เหนือไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางไปไหนเลย ตัวติดกับฟรินแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงอยู่แล้ว” “แล้วยังไง…ถ้าไม่ติดผัวแล้วจะให้ติดใ