All Chapters of จะรักหรือจะร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

ชายหนุ่มยืนกอดอกจ้องมองดาวเหนือที่กำลังนอนหลับเปลือยกายคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เรือนร่างอรชรมีเพียงผ้าห่มผืนหนาปกปิดเอาไว้ “อื้อ…ฟรินพอก่อน เหนือไม่ไหวแล้ว” ร่างเล็กที่นอนคว่ำหน้าสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เมื่อสัมผัสได้ถึงท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำลังสอดใส่เข้ามาในช่องทางคับแน่นจากทางด้านหลังเป็นรอบที่สามของคืนนี้ น้ำสีขาวขุ่นที่ถูกปล่อยเข้าไปก่อนหน้านั้น ค่อยๆ ไหลย้อนทะลักออกจากร่องรักสีหวานยามที่แก่นกายลำใหญ่ขยับเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบ ใบหน้าคมคายยกยิ้มด้วยความพอใจ เห็นร่องรักของเธอกลืนกินความเป็นชายของเขาจนหมด “ไหวหรือไม่ไหว เดี๋ยวฉันตัดสินใจให้เอง” ปัก! เสียงเนื้อกระทบบั้นท้ายขาวเนียนดังตามแรงกระแทกที่ชายหนุ่มส่งให้ โดยไม่มีทีท่าว่าฟรินจะยอมจบมันง่ายๆ คนตัวเล็กกัดปากแน่นกลั้นเสียงร้องครางยามที่ฝ่ามือหนาสอดเข้าล้วงเข้ามาบีบเคล้นเนินอกขาวเนียน ปลายนิ้วเรียวลูบวนไปยังยอดอกย้ำๆ “บะ…เบากับเหนือหน่อยได้มั้ยฟริน” ดาวเหนือหันกลับไปมองใบหน้าคมคายด้วยสายตาเว้าวอน แต่ฟรินกลับมองว่ามันยั่วยวนจนอดใจไม่ไหว สะบัดเอวส

-หนึ่งเดือนที่แล้ว- “ได้ข่าวว่าไอรินดาวอักษรตามจีบมึงเหรอไอ้แว่น” “…..” ฟรินไม่ได้ตอบคำถาม ริมฝีปากคาบมวนบุหรี่ นั่งหลับตาเอนหลังพิงโซฟาพร้อมครุ่นคิดอะไรบางอย่าง “เอ้า! ไอ้เวร กูถามไม่ได้ยินหรือไง” เจย์เดนตะโกนถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมแข่งกับเสียงเพลงรอบข้าง “ไม่รู้ดิ ไม่ได้สนใจ” “ไอรินออกตัวแรงจะตายว่าชอบมึง คนเขารู้ทั้งมหาลัย ว่าแต่มึงไม่รู้เรื่องอะไรบ้างหรือไง” คัมภีร์มองไปทางเพื่อนชายที่นั่งทำท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไอ้ฟรินมันเสน่ห์แรงเกินใคร สาวสวยในมหาลัยต่างแวะเวียนมาขายขนมจีบกันทั้งนั้น “รู้แล้วไง” “สวย หมวย เอ็กซ์ขนาดนั้น มึงไม่สนใจจริงดิ” “แบบนั้นมันไม่ชอบหรอก ไอ้แว่นมันชอบแบบหัวอ่อน หลอกง่ายดูติ๋มๆ เหมือนยัยดาวเหนืออ่ะ” ไคโรพูดแทรกขึ้น ก่อนจะเลิกคิ้วยิ้มยั่วประสาทมองหน้าฟริน “หุบปากไอ้สัดไค!” “พูดแทงใจดำอ่ะดิ แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลยนะคนนี้อ่ะ” “…..” “สรุปเอาไงอ่ะ ถ้าไม่จริงจังกับดาวเหนือกูจะได้เอาต่อได้นะไม่ติดอยู่แล้ว” “ก็เอาดิ” ฟรินดับมวนบุหรี

ครืด…สมาร์ตโฟนแผดเสียงร้องดังนานนับชั่วโมงเมื่อมีสายเรียกเข้า ดาวเหนือเหลือบสายตามองเพียงนิด ก่อนจะเห็นรายชื่อของฟรินปรากฏอยู่บนหน้าจอ เขาพยายามส่งข้อความและติดต่อโทรหาเธอหลายสาย แต่สิ่งที่ทำคือปล่อยมันไว้แบบนั้น! ‘27สายไม่ได้รับ’ ‘12ข้อความยังไม่ได้อ่าน’ ร่างบางกดฟังคลิปเสียงย้ำๆ เพื่อเตือนใจตัวเองว่าที่ผ่านมามันเป็นแค่เรื่องหลอกลวงจากผู้ชายที่เธอรักจนหมดหัวใจ คนตัวเล็กนั่งทอดสายตาเหม่อมองไปบนท้องฟ้าที่มืดสนิท มีเพียงแสงดาวที่สาดส่องระยิบระยับพอให้เห็นแค่ลางๆ เธอนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ยอมลุกไปไหนตั้งแต่บ่ายจนถึงดึก “ดึกแล้วนะหนู ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ?” “…..” ดาวเหนือดึงสติกลับคืนมายกแขนเสื้อขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแบบลวกๆ หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง เธอเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลสวนสาธารณะแห่งนี้ สังเกตเห็นดาวเหนือมานั่งใจลอยคนเดียวตั้งแต่บ่ายจนถึงมืดค่ำ “เป็นผู้หญิงมานั่งที่มืดๆ คนเดียวมันอันตรายนะ บ้านอยู่ไหนล่ะ เดี๋ยวป้าไปส่ง” “ขอบคุณค่ะป้า แต่หนูขอนั่งตรงนี้อีกสักหน่อย เ

“พวกแกรู้ข่าวไอ้องศาหรือยัง” เจ้าขารีบวิ่งเข้ามารายงานกับกลุ่มเพื่อนสนิทด้วยท่าทางเหนื่อยหอบ คนในมหาลัยเขาลือกันให้หนาหูว่าองศากำลังเจ็บหนักเพราะถูกทำร้าย “อะไรของแกเจ้าขา” มินดาถามอย่างให้ความสนใจ ถ้าเจ้าขากระตือรือร้นขนาดนี้คงเป็นเรื่องสำคัญ “แล้วแกล่ะเหนือรู้ข่าวหรือยัง” “ข่าวอะไร” “เอ้า! ทำไมไม่รู้อ่ะ มันเกี่ยวกับแฟนแกด้วยนะ” ดาวเหนือหยุดนิ่งชั่วขณะ เมื่อได้ยินในสิ่งที่เจ้าขาบอก เธอละสายตาจากงานที่ทำ เริ่มให้ความสนใจหลังจากได้ยินว่าฟรินมีส่วนเกี่ยวข้อง “มีอะไร มันเกิดอะไรขึ้น” “เห็นเขาบอกกันว่าไอ้องศาโดนฟรินตามไปกระทืบคาห้องน้ำที่คลับเมื่อคืน ตอนนี้นอนหยอดข้าวต้มอยู่โรงพยาบาล” “จริงเหรอเหนือ” มินดาหันไปถามเพื่อนสนิท เรื่องใหญ่ขนาดนี้ยังไงดาวเหนือก็ต้องรู้ “มะ…ไม่รู้เหมือนกัน” เจ้าตัวส่ายหน้าปฏิเสธ เธอไม่เคยรู้เรื่องนี้และไม่คิดมาก่อนว่าฟรินจะทำแบบนั้น “เป็นแฟนกันภาษาอะไรไม่รู้เรื่อง” “…..” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น ครุ่นคิดอย่างหนักว่าเหตุการณ์ที่เกิ

ดวงตากลมโตเหม่อเลื่อนลอยมองบนเพดานสีขาวด้วยสายตาพร่ามัว ร่างของเธอขยับเคลื่อนไหวตามแรงที่ชายหนุ่มส่งให้อย่างหนักหน่วง น้ำรักขาวขุ่นที่ถูกปล่อยเข้ามาก่อนหน้านั้นค่อยๆ ย้อนทะลักออกจากช่องทางสีหวานไหลเลอะผ้าปูที่นอนหยดแล้วหยดเล่า ยิ่งตอกย้ำว่าสิ่งที่ทำเหมือนต้องการผูกมัดชีวิตเธอให้ยึดติดอยู่กับเขาตลอดไป “ฟริน…” เอ่ยเรียกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ใช้เรี่ยวแรงที่มีผลักเขาให้ถอยห่างแต่กลับไม่ได้ช่วยอะไร “เหนือเจ็บ หยุดได้แล้ว” ใบหน้าคมคายโน้มลงประกบจูบแนบชิดปิดเสียงร้องคราง สอดเรียวลิ้นเข้าช่วงชิงความหวานในโพรงปากเล็ก “แม้แต่หน้าฉันก็ไม่อยากมองแล้วหรือไง” “เหนือเกลียดฟริน” “ออนท็อปหน่อยมั้ย จะได้เลิกปากดี” สิ้นประโยคนั้น ร่างของดาวเหนือถูกพลิกให้ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่ด้านบนแบบไม่ได้เต็มใจ เธอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างโกรธเคือง “ขยับสิ ทำเหมือนที่เคยทำ” “เหนือไม่ทำ” “อย่าอวดเก่ง ตราบใดที่-วยฉันมันยังคาอยู่ในตัวของเธอ” “อ๊ะ!” ปัก! หญิงสาวยกมือกุม