Semua Bab The Secret of His Obsession (POSSESSIVE BOYS SERIES 2): Bab 111 - Bab 120

Habang tinititigan ni Azriel ang salamin na naghihiwalay sa kanya at kay Zarraeah, ramdam niya ang matinding kirot sa dibdib niya. Nakahiga ito sa kama, nakakabit ang dextrose sa payat nitong kamay, at kahit mahimbing ang tulog, kitang-kita ang bakas ng paghihirap sa mukha nito."Dylan, tell me the truth." Hindi inalis ni Azriel ang tingin kay Zarraeah habang kausap ang kaibigan niyang Psychiatrist. "Gaano pa katagal bago siya tuluyang mawala?"Napabuntong-hininga si Dylan bago sumagot. "Azriel, Zarraeah is deteriorating faster than expected. Her headaches, dissociation episodes, and emotional breakdowns—they’re all signs that her mind is struggling to keep up."Halos mapamura si Azriel at napailing. "Then what the hell should I do? I can't just stand here and watch her suffer!"Nilapag ni Dylan ang hawak nitong folder sa mesa. "I have a referral for you. Dr. Elias Monroe, one of the best specialists in Dissociative Identity Disorder. He’s based in the US, and his approach is differen

Sa loob ng pribadong terminal ng airport, bumibigat ang bawat hakbang ni Azriel habang nakamasid kay Zarraeah. Nakatayo ito sa harap ng departure gate, hawak ang maliit na bag. Halos hindi pa rin siya makapaniwala na ganito kabilis dumating ang araw na ito."Zarraeah..." tawag niya, bahagyang garalgal ang boses.Dahan-dahang lumingon si Zarraeah. Ang mga mata nito ay puno ng lungkot pero may determinasyon. "Azriel..." Mahinang tawag nito, saka lumapit ng bahagya. "Alam kong ayaw mong umalis ako. Ramdam ko."Hindi siya sumagot. Sapagkat totoo iyon. Sa kabila ng lahat ng pagpapanggap niya na kaya niyang tanggapin ito, sa kabila ng lahat ng pagsisikap niyang kumbinsihin ang sarili na ito ang tamang gawin—hindi pa rin niya kayang palayain ito.Nang hindi na niya napigilan ang sarili, hinila niya si Zarraeah papalapit at mahigpit na niyakap ito."Tell me I’m wrong, Zarraeah," mahina niyang bulong sa buhok nito. "Tell me na hindi ito ang tamang gawin. Tell me na may ibang paraan."Ramdam ni

Tahimik ang paligid. Wala ni isang ingay maliban sa malamig na ihip ng hangin na dumaraan sa pagitan nila. Si Azriel ay nakatayo pa rin sa harap ng babae, hindi makapaniwala sa nakikita niya.Si Zarraeah… pero hindi rin siya.Ang titig nito ay walang pagkilala, walang pagmamahal, walang kahit anong emosyon na matagal na niyang nakikita rito noon. Para itong bagong tao, isang estrangherong may mukha ng babaeng mahal niya.Kasabay ng pagbukas ng pinto, lumabas si Dylan mula sa sasakyan. Nilapitan siya nito at marahang tinapik sa balikat."Azriel," mahinahong tawag ng doktor. "We need to talk."Pinilit niyang pakalmahin ang sarili, ngunit hindi niya mapigilan ang malalim na paghinga. Nakita niyang tumingin si Zarraeah sa paligid, para bang naninibago ito sa lahat ng bagay."Zarraeah…" Mahina ang kanyang tinig, nanginginig. "Hindi mo ba ako naaalala?"Saglit siyang tiningnan nito, pero mabilis ding umiwas ng tingin. May bahagyang kunot ang noo nito, halatang hindi komportable."Pasensya k

Tahimik na nakaupo si Azriel sa gilid ng kama, pinagmamasdan ang babaeng akala niya ay matagal na niyang nawala—pero ngayon, siya naman ang hindi kilala nito.Zarraeah was different. Hindi na siya ang parehong babae na nakasama niya noon. Her eyes no longer carried the warmth he once loved; instead, they were filled with confusion, uncertainty… at takot.The moment Dylan contacted Aiden, Azriel felt an unfamiliar sense of unease. He knew it was necessary, pero may bumabagabag sa kanya.At nang bumukas ang pinto at bumungad si Aiden, nakita niya kung paano nagbago ang ekspresyon ni Zarraeah.Her entire face lit up.“Aiden!”Napasinghap si Aiden, halatang gulat na gulat. “Zarraeah?” His voice was filled with disbelief.Tumakbo si Zarraeah papunta kay Aiden at niyakap ito ng mahigpit, as if he was the only familiar thing in her world. “Oh my god… You’re here! You’re really here!”Azriel’s jaw clenched. His hands balled into fists as he watched the scene unfold before him.Aiden gently pu

Gulong-gulo si Luis, hindi makapaniwala sa kanyang natuklasan. Nanginginig ang kanyang mga kamay habang mahigpit niyang hinawakan ang kanyang ulo, pilit inuunawa ang lahat ng detalye."Zarraeah..." basag ang kanyang boses nang tawagin ito. "Pakiusap, sabihin mo sa akin lahat ng naaalala mo."Napakurap si Zarraeah. Napakaraming alaala ang biglang bumalik sa kanyang isipan—paulit-ulit, pira-piraso. Parang tinutulak siyang balikan ang isang gabing matagal na niyang kinalimutan.And just like that… her world spun back thirteen years ago.Flashback – 13 Years AgoMaliwanag ang buwan, sumasalamin sa alon ng dagat. Marahang sumasabay ang yate sa agos habang nasa loob ng cabin sina Zarraeah, Zephyrine, at ang kanilang ina. Masaya sila kanina, ngunit biglang nagbago ang ihip ng hangin. Lumakas ang hampas ng tubig, nagpakita ng babala ang kalangitan—parang may paparating na panganib.Nakatayo si Zarraeah sa deck, nakatanaw sa malawak na dagat. Naririnig niya ang mahihinang alon, ang malamig na