บททั้งหมดของ หักเหลี่ยมสวาทคาสโนวา: บทที่ 61 - บทที่ 70

“พี่เทพ...”“หลิน...” เทพกานต์เรียกเสียงนุ่ม ตอนแรกเขาไม่มั่นใจหรอก พอมาถึงแล้วจะได้การต้อนรับเป็นอย่างดีหรือเปล่า ด้วยเขาผิดนัดกับนลินหลายครั้งเหลือเกิน แต่เพียงแค่ประตูเปิดออกแล้วมีร่างโปร่งบางและนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นน้ำหอมที่เพียงแค่กลิ่น ไฟพิศวาสในกายก็ลุกโชนจนแทบขาดสติ ผลักร่างเล็กนอนบนพื้นและโจนจ้วงฝังความแข็งแกร่งพร้อมดื่มด่ำและซอกซอนหาความหวานจรุงใจอย่างหนักหน่วงดุดันชายหนุ่มยืนงงเหมือนกับคนโดนสะกดจิตและโดนหมัดฮุกเข้าเต็มปลายคาง จมูกโด่งสูดกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นสาบเนื้อสาวเข้าปอดเต็มๆ มือใหญ่ขยับไล้ไปบนกายนุ่ม ริมฝีปากหนาขบเม้มซุกไซ้ไปตามลำคอระหง จุมพิตร้อนผ่าวแนบผิวหน้าขาวหอมกรุ่นก่อนจะหยุดนิ่งบนเรียวปากอวบอิ่มนุ่มนลินรู้สึกตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ ไม่ยอมปล่อยให้ความโหยหาที่มีอยู่ลึกๆ ในใจเป็นฝ่ายชนะ สองมือเล็กดันใบหน้าคมคร้ามออกห่าง วงหน้าสวยซีดเผือดแต่มีรอยยิ้มอย่างคนกำลังดีใจเป็นล้นพ้น ริมฝีปากแย้มออกจากกันจนแทบจะฉีกถึงใบหู มือเล็กเรียวยกขึ้นปาดน้ำบนพวงแก้มนุ่ม“พี่เทพ...หลินดีใจมากที่พี่มาหา...นึกว่าพี่จะโกรธจะเกลียดจนไม่เจอหน้ากันอีกแล้ว หลิน...ขอโทษ พี่อย่างโกรธอย่าทิ

เทพกานต์อดสะดุ้งไม่ได้ เพราะแม้น้ำเสียงที่ได้ยินจะนุ่มหวาน แต่ลึกๆ แล้วแอบซ่อนความร้ายกาจเอาไว้ คำพูดที่ไม่ใช่แค่คำเตือน แต่เธอพร้อมที่จะเอาคืนจนต้องเจ็บและจำไปตลอดชีวิต แต่เขาก็เลือกที่จะปัดทิ้งไป ในเมื่อตอนนี้มีอะไรอย่างอื่นที่น่าสนใจกว่าให้ทำ ริมฝีปากหนาอ้างับผลไม้ผลเล็กสีชมพูระเรื่ออย่างถวิลหาและโหยหิว“อุ๊ย!!” ปลายเล็บแหลมยาวจิกลงไปเต็มๆ แรง วาบหวิวและปั่นป่วนไปทั่วทั้งลำตัวจนอยากที่จะดันตัวหนีปากร้อนผ่าวที่กัดกินขบเม้มปลายยอดถันรัวเร็วถี่ยิบ จนเธอแทบจะหายใจไม่ทัน สองแขนแกร่งสอดรัดจนปทุมถันจมหายไปในอุ้งปากหนา สองขาเรียวยาวขยับเคลื่อนไหวหวังว่าจะช่วยผ่อนคลายความวาบหวามหวั่นไหวไปบ้าง แต่กลับยิ่งกระตุ้นไฟปรารถนาให้ลุกโชน เมื่อขาเรียวไปสัมผัสกับความร้อนผ่าวและแข็งแกร่งเทพกานต์อมยิ้มแก้มตุ่ย เพราะได้กลืนกินบัวเม็ดหวานจนเต็มอุ้งปาก ลิ้นสากระคายตวัดไล้วนรอบยอดปทุมถันสลับดุนดันดูดกลืนจนแทบจะได้ยินเสียงดังจ๊วบจ๊าบๆ นิ้วยาวลากไล้กดคลึงยอดบัวสล้างอีกฝั่ง ก่อนจะขยับปากย้ายไปจัดการด้วยความหลงใหลในรสชาติหวานละมุนนุ่มลิ้น ยิ่งชุดบางเบาเปียกชื้นก็ทำให้เขาร้อนรุ่มราวกับถูกไฟเผานลินขบกัดฟันบนริม

นลินนอนหอบแรง แต่ลมหายใจรวยรินด้วยความเหนื่อยกับการเดินทางไปท่องเที่ยวบนสวรรค์ชั้นฟ้า แต่เพียงครู่เดียวหญิงสาวก็เรียกคืนสติของตัวเองกลับมาเข้าที่เข้าทาง ถึงเวลาที่เธอจะสร้างเซอร์ไพรส์ให้กับเทพกานต์แล้วซินะ รอยยิ้มหวานหยาดเยิ้มแตะแต้มบนวงหน้าขาวนวลสวย ดวงตากลมโตเป็นประกายระยิบระยับมีเลศนัยซุกซ่อนอยู่“แหม...พี่เทพขา...จะรีบถอดเสื้อผ้าออกไปไหนกันล่ะคะ หลินบอกแล้วไง เดี๋ยวมีเซอร์ไพรส์”นิ้วเล็กยื่นไปช้อนปลายคางสากระคายด้วยไรหนวดและเคราที่ตอนนี้ขึ้นจนเขียวครึ้มบังคับด้วยแรงอันน้อยนิดที่มีให้ร่างหนาที่มีกางเกงหลุดลุ่ยค้างคาอยู่ระหว่างสะโพกเพรียวลุกขึ้นยืน เบี่ยงตัวเองหนีออกมาแล้วดันอกกว้างด้วยปลายนิ้วชี้ให้ชายหนุ่มนั่งลงบนโซฟาที่ยังร้อนระอุไปด้วยเพลิงพิศวาส ด้วยรอยยิ้มฉ่ำหวาน เรียกร้องและเว้าวอนนิ้วเรียวลากเลื่อนไปบนกายกำยำและแข็งแกร่งเหมือนกับเหล็กกล้า แม้เทพกานต์จะไม่ใช่คนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ แต่เป็นแบบออกบ้างตามแต่เวลาจะมีนอกเหนือจากกีฬาในร่มหรือหลับนอนกับหญิงสาวบนเตียงนอนตั้งแต่หลังเที่ยงคืนไปจนถึงสายของอีกวัน และรู้จักเลือกรับประทานอาหารที่ดีและมีประโยชน์จึงทำให้ชายหนุ่มยังคงรักษา

“ไม่จริง ไม่ใช่พี่เทพ...ใคร...เป็นใคร...อย่าเข้ามานะ กลัวแล้ว อย่าทำอะไรนะ กลัวแล้ว ฮือๆ ” นลินพยายามดึงแขนออกจากการจับกุม แต่เมื่อไม่ได้ผลก็ใช้ฟันขาวสะอาดขบกัดไปบนบ่ากว้าง ก่อนสองขาเรียวกระทุ้งไปที่ลำตัวกว้างเต็มแรง จนชายหนุ่มกระเด็นออกไปและรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำขังตัวเอง พร้อมเสียงร้องสะอึกสะอื้นเหมือนกำลังจะขาดใจ“พี่เทพ...พี่เทพ...หลินขอโทษ...ฮือๆ ”เทพกานต์ถลาลุกขึ้นวิ่งตามไปแต่ก็ไม่ทัน “หลิน” เขาทุบประตูห้องน้ำดังปึงปังๆ “เปิดประตูซิหลิน ไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่นี่แล้ว เรามาคุยกันนะคนดี พี่สัญญาจะไม่ให้อะไรหรือใครมาทำร้ายหลินได้อีกแล้วคนดี ออกมาหาพี่นะ”“ไม่...” หญิงสาวหวีดร้องเสียงดังลั่น“ไปนะ กลัว...กลัวแล้ว อย่าเข้ามา” ไล่ปีศาจร้ายที่ดังอยู่หน้าห้องน้ำให้ออกไปเสียงสั่น แต่ใบหน้าของคนที่เดินไปมองตัวเองในกระจกเงา พร้อมยกมือเช็ดร่องรอยที่เทพกานต์ทิ้งไว้ใบหน้าเปื้อนยิ้มในตาแวววาวด้วยความสะใจอยากจะหัวเราะให้ดังลั่น แต่ต้องอดทนเอาไว้ก่อน เพราะหากหลุดออกมานิดเดียว เทพกานต์จะต้องรู้ และเธอคงรับมือกับไอ้ตัวหื่นจัดไม่ไหว ถูกขยี้จนแหลกเหลวราวกับดอกไม้ริมทางแล้วจะต้องมานั่งเสียใจร้องไห้ฮือๆ ข

“เฮ้ย!” อรินธวัชร้องไม่เป็นเสียง ขณะยืดตัวขึ้นลูบไล้สองปทุมอวบอัดที่ต้องทนอึดอัดอยู่ใต้ผ้ารัดมาหลายต่อหลายวัน จนแทบหมดความรู้สึกก็พอดีกับเทพกานต์ที่เปิดประตูมาจ๊ะเอ๋ ทำเอาเขารีบงอตัวลงในน้ำแทบไม่ทัน“จะ...เจ้านายเข้ามาทำไมฮะ เดี๋ยวผมก็อาบน้ำเสร็จแล้ว” เอ่ยเสียงสั่น พลางกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง ในทรวงก็ไหววูบ หัวใจเต้นแรงกับใบหน้าหื่นกระหายและสายตาเข้มร้อนแรงที่เรียกร้อง“แน่ใจหรือไอ้ตัวแสบ ไม่ใช่ว่าต้องการให้ฉันรีบเปิดประตูเข้ามาเห็นแกกำลังยั่วอยู่ไม่ใช่หรือไง” รอยยิ้มเยาะหยันแต่งแต้มบนมุมหนึ่งของเรียวปากหนา เปิดแง้มประตูไว้กะอ่อยกันไม่ใช่หรือไง ทำอย่างกับเขารู้ไม่ทันงั้นแหละ เมื่อต้องการลองดี ได้เลยไอ้ตัวแสบ เดี๋ยวจะสนองให้จนถึงใจเลยละแกเทพกานต์ร้องครางในลำคอ เมื่อได้เห็นสัดส่วนเรือนกายเหมือนหญิงที่ทั้งอวบอัดเต่งตึงและนุ่มลิ้นยามได้แตะต้องลิ้มลองจนลืมสิ้น เขาเดินทางมาที่นี่ด้วยเหตุผลกลใดและในหัวใจเต็มไปด้วยเพลิงไฟที่รุมเร้ากัดกินหัวใจจนแทบมอดไหม้ สิ่งใดกีดขวางหน้าก็จะถลาพุ่งชนอย่างไม่คิดยั้งมือ“ออกไปก่อนซิฮะเจ้านาย เดี๋ยวผมก็เสร็จแล้ว”ดวงตาคมกริบไล่มองไปบนเรือนกายนวลเนียนและขาว