All Chapters of The Billionaire's Unplanned Heir: Chapter 21 - Chapter 29

Nang sumapit ang dapit-hapon, unti-unting lumambot ang sikat ng araw, nagiging banayad at mainit sa paligid. Isang mapusyaw na pink na Ferrari ang pumasok sa underground garage ng Velasquez Group. Mula rito, bumaba ang isang matangkad na lalaki—may malapad na pangangatawan, kayumangging balat, at pilak na buhok na agaw-pansin lalo na’t naka-light pink na polo siya.“Humanda ka sa’kin ngayon, Rico,” mahina niyang sambit habang diretso siyang pumasok sa elevator patungo sa pinakamataas na palapag.Hindi nakadalo si Rico sa kanilang salu-salo kagabi, kaya nagdesisyon si Melord na personal itong puntahan upang tanungin kung kailan nila makikilala ang misteryosang Mrs. Velasquez.Paglabas pa lang ni Melord sa elevator, bago pa man siya makarating sa opisina ng mga sekretarya, agad nang napansin ng karamihan ang kanyang presensya. Ang aura niya’y tila hindi maaaring balewalain. Agad siyang sinalubong ni Clay, ang senior secretary ng kumpanya."Mr. Chavez, nasa meeting pa po si Mr. Velasquez

“Wala akong sinabing ganyan,” sabi ni Ella habang umiinom ng gatas. Napalibutan ng manipis na puting linya ang kanyang mga labi, at hindi sinasadyang dinilaan niya ito. Nagdilim ang mga mata ni Rico habang lihim siyang napalunok. Uminom siya ng kape, sabay kuha ng pahayagan, at nagkunwaring nagbabasa muli, ngunit wala ni isang salita ang pumasok sa isip niya. Pagkatapos ng almusal, sabay silang lumabas ng bahay upang pumasok sa trabaho. Habang sinusundan ni Ella si Rico papunta sa underground garage, natigilan siya sa harap ng garahe at napako sa kanyang kinatatayuan. Sino ang makakapagsabi kung bakit isang kotse na lang ang natira sa garahe? At masaklap pa, ito ang huling sasakyang nais niyang sakyan. “Nasaan ang mga kotse?” tanong ni Ella habang mabilis na tumingin-tingin sa paligid. Ang umaasa niyang tingin ay biglang nadurog nang mapagtantong wala na ang ibang sasakyan. Binuksan ni Rico ang passenger door ng natitirang kotse at may mapanuksong ngiti sa mga labi. “Pinadala ko

Sa Silid ng Ospital, nakatayo sina Ella at Rico sa harap ng kama ni Christy, ang ina ni Ella. Magkahawak-kamay ang dalawa, at kahit halatang may karamdaman si Christy, bakas pa rin sa kanyang mga mata ang kasiyahan. Sa isip niya, tunay ngang nakakamangha ang lalaking nakuha ng kanyang anak. Ang maayos nitong hitsura at perpektong postura ay bagay na bagay sa kagandahan ni Ella."Hello po, Mrs. Gatchalian. Ako po si Rico, 29 taong gulang. CEO ng Velasquez Group. May simpleng pamilya, walang bisyo, may bahay, kotse, at ipon." Bahagyang yumuko si Rico. Bagama't maayos ang kanyang tindig, halata ang tensyon sa kanyang mukha, at mabilis ang tibok ng puso niya.Habang sinasabi ang mga salitang iyon, napaisip si Rico kung bakit parang awkward itong pakinggan. Mukhang nasayang yata ang oras na ginugol niya kagabi sa paghahanap online ng "paano ma-impress ang biyenan."Pinipigilan naman ni Ella ang mapatawa. Ngayon lang niya nakita si Rico na kinakabahan. Samantalang sa opisina, kalmado at maa

Inimbitahan ni Ella si Rico para sa hapunan, kaya natural lamang na si Rico ang pumili ng restaurant. Hindi siya nag-atubili at diretsong pinili ang isang high-end na western restaurant. Tahimik ang kapaligiran nito at may romantikong ambiance—isang lugar na karaniwang dinarayo ng mga magkasintahan para sa espesyal na okasyon.Oras na ng hapunan, at abala ang restaurant sa dami ng mga parokyano. Dahil biglaan ang kanilang plano at wala silang reservation para sa isang pribadong silid, napilitan silang kumain sa lobby.Ang mesa nila ay malapit sa malaking bintanang nagbibigay ng tanawin ng mga matatayog na gusali. Kitang-kita rin mula roon ang ilog at ang mga neon lights na nagbigay ng kakaibang saya sa paligid. Habang nakatingin sa labas, nakaramdam si Ella ng hindi maipaliwanag na kasiyahan.Pagkaupo nila, iniabot ng waiter ang dalawang itim na menu at bahagyang yumuko bilang pagbati.“Magandang gabi po, ma’am at sir. May espesyal na couple’s set menu po kami ngayong gabi. Ang mga sa

Ang lahat ng tao sa conference room ay napatingin kay Rico. Tahimik ngunit puno ng awtoridad ang kilos nito habang tinitigan ang screen ng computer sa harapan niya. Mataman niyang sinuri ito, parang naghahanap ng tamang tiyempo bago itinaas ang mga mata at tumitig nang diretso kay Lani, na halatang nag-aabang ng susunod niyang sasabihin."Hindi mo ba napansin na may problema sa PPT mo?" Malamig ngunit diretso ang tanong ni Rico. Walang paliguy-ligoy, ngunit dama ng lahat ang bigat na dala ng kanyang boses.Nataranta si Lani. Agad niyang sinipat ang screen, pilit na hinahanap ang mali. Sa kabila ng malamig na panahon, tumulo ang maliliit na butil ng pawis sa kanyang noo. Para bang biglang sumikip ang paligid, at ang bawat segundo ay lalong nagpapabigat ng tensyon. Sa ilalim ng matinding presyon, tila imposibleng makita ang anumang pagkakamali sa data na kanyang pinagpaguran."Ah… ah… ito kasi…" Nanginginig ang boses ni Lani. Halos hindi niya maituloy ang sasabihin. Namula ang kanyang m