Inimbitahan ni Ella si Rico para sa hapunan, kaya natural lamang na si Rico ang pumili ng restaurant. Hindi siya nag-atubili at diretsong pinili ang isang high-end na western restaurant. Tahimik ang kapaligiran nito at may romantikong ambiance—isang lugar na karaniwang dinarayo ng mga magkasintahan para sa espesyal na okasyon.Oras na ng hapunan, at abala ang restaurant sa dami ng mga parokyano. Dahil biglaan ang kanilang plano at wala silang reservation para sa isang pribadong silid, napilitan silang kumain sa lobby.Ang mesa nila ay malapit sa malaking bintanang nagbibigay ng tanawin ng mga matatayog na gusali. Kitang-kita rin mula roon ang ilog at ang mga neon lights na nagbigay ng kakaibang saya sa paligid. Habang nakatingin sa labas, nakaramdam si Ella ng hindi maipaliwanag na kasiyahan.Pagkaupo nila, iniabot ng waiter ang dalawang itim na menu at bahagyang yumuko bilang pagbati.“Magandang gabi po, ma’am at sir. May espesyal na couple’s set menu po kami ngayong gabi. Ang mga sa
Parehong nag-enjoy sina Ella at Rico sa pagkain. Nang oras na para magbayad, iniabot ng waiter ang bill kay Rico.Tiningnan ni Rico ang bill nang may malasakit na ekspresyon at may hindi tiyak na tono, "Ang misis ko na ang magbabayad."Kapag nagkakasama ang mag-asawa sa pagkain sa labas, madalas ang misis ang magbabayad. Sa karamihan ng kaso, ang financial na kapangyarihan sa pamilya ay nasa mga kamay ng misis. At talaga ngang ibang pakiramdam kapag may misis na spoil siya. Awtomatikong kinalimutan ni Rico ang orihinal na layunin ng pagkain na iyon at itinuring itong isang candlelight dinner nila ni Ella.Hindi napansin ni Ella ang kaunting pride sa puso ni Rico. Kinuha ang bill at nagbayad siya.Ngunit hindi nagtagal, isang mensahe ang lumitaw sa cellphone ni Ella mula sa kanyang bank account. Nagulat siya nang makita ang halagang 100,000 pesos. Ang mga zero sa dulo ng halaga ay nagpagalaw sa kanyang mga kamay, na parang may hindi inaasahang kaganapan. Hindi makapaniwala, tinitigan n
Ang lahat ng tao sa conference room ay napatingin kay Rico. Tahimik ngunit puno ng awtoridad ang kilos nito habang tinitigan ang screen ng computer sa harapan niya. Mataman niyang sinuri ito, parang naghahanap ng tamang tiyempo bago itinaas ang mga mata at tumitig nang diretso kay Lani, na halatang nag-aabang ng susunod niyang sasabihin."Hindi mo ba napansin na may problema sa PPT mo?" Malamig ngunit diretso ang tanong ni Rico. Walang paliguy-ligoy, ngunit dama ng lahat ang bigat na dala ng kanyang boses.Nataranta si Lani. Agad niyang sinipat ang screen, pilit na hinahanap ang mali. Sa kabila ng malamig na panahon, tumulo ang maliliit na butil ng pawis sa kanyang noo. Para bang biglang sumikip ang paligid, at ang bawat segundo ay lalong nagpapabigat ng tensyon. Sa ilalim ng matinding presyon, tila imposibleng makita ang anumang pagkakamali sa data na kanyang pinagpaguran."Ah… ah… ito kasi…" Nanginginig ang boses ni Lani. Halos hindi niya maituloy ang sasabihin. Namula ang kanyang m
Maingat na ibinaling ni Rico ang tingin mula sa mukha ni Ella papunta sa inosente niyang palad. Muli niyang binalot ito ng tuwalya at inayos ang ice pack. “Teka lang, bibigyan kita ng kendi mamaya.”“Rico, 25 na ako,” sagot ni Ella, halatang pinapaalala na hindi na siya bata para magpauto sa kendi.Bahagyang natawa si Rico, marahang nanginginig ang kanyang dibdib sa bawat tunog ng kaniyang halakhak. Pagkatapos ay maingat niyang hinawakan ang kamay ni Ella, bahagyang tumagilid ang ulo, at diretso siyang tinitigan sa mata. Sa pagkakataong iyon, may halong lambing at paninisi sa kanyang boses. “Secretary Gatchalian, alam ng lahat ‘yan, okay? Pero... bakit para kang bata kung magpadalos-dalos?”Binalikan ni Rico ang eksena kanina. Nang makita niyang sinampal ni Ella si Lani, hindi siya agad nagulat. Ang unang pumukaw sa kanya ay takot—takot na baka may masamang mangyari kay Ella at sa kanilang anak. Nang subukan niyang lumapit, mabilis na itong tumakbo palayo.Kung hindi ito agad nakataka
"Ang ibig mong sabihin, inilipat sa secretarial office ni Manager Shin ang asawa ko dahil kasintahan niya si Lani?" Takang tanong ni Rico matapos niyang marinig ang lahat ng impormasyong nakalap ni Cedric. Maging ang insidente ng sampalan noon ay nagawa niyang matutunan."Ganun na nga po, Mr. Velasquez," ang kumpirmasyon ni Cedric.Matapos nito, nanatiling tahimik si Rico habang nakaupo sa kanyang leather office chair. Walang anumang reaksyon ang ipinakita sa kanyang mukha, at dahan-dahang iniikot ang kanyang mga daliri, tila nag-iisip ng masusing hakbang. Makalipas ang ilang sandali ng katahimikan, narinig ni Cedric ang malamig na tugon ni Rico, "Alamin mo ang trabaho ng dalawang ‘yan. Kahit ang pinakamaliit na pagkakamali, hanapin mo. Pati ang mga buyer ni Lani, kilalanin mo sila. Kailangan ko silang turuan ng leksyon.""Walang lugar para sa kompanya ko ang mga katulad nilang maduming magtrabaho." Itinaas ni Rico ang kanyang malamlam na mata at matalim na tumitig kay Cedric. Ang mal
Noong nakaraang linggo, nasa ibang bansa si Rachel para sa isang business conference nang mabalitaan niyang nagkaroon ng biglaang kasal ang anak niyang si Rico. Nagulat siya, hindi lamang sa balita kundi pati na rin sa kawalan ng impormasyon tungkol dito. Tinawagan niya si Rico, ngunit sa halip na magpaliwanag, tila ba walang pakialam ang anak at ni hindi man lang binanggit ang pangalan ng babae, lalo pa ang anumang detalye tungkol sa kasal.Nagmamadali siyang bumalik sa Pilipinas, puno ng tanong at galit. Pagdating niya, ang unang sumalubong sa kaniya ay ang kanyang ina, si Gina, na nagbalita kung sino ang babaeng napangasawa ni Rico. Paano niya matatanggap ang isang manugang na walang maipagmamalaking pinanggalingan? Siya, na buong buhay inalagaan ang reputasyon ng kanilang pamilya, ay ngayo'y haharap sa kahihiyan. Isang sekretarya? Isang babae mula sa simpleng buhay?Hindi niya kailangang alamin pa ang buong kwento; para kay Rachel, malinaw ang lahat. Isang tipikal na kwento ito ng
"Hindi naman ako makikipag-divorce sa'yo. Gusto ko lang mapasaya ang mama mo."May bahid ng lambing sa kanyang boses, at ang mga mata niya'y puno ng pagsusumamo, na parang humihiling na patawarin siya."Totoo ba?" sagot ni Rico, ang manipis na labi'y bahagyang naka-arko, at ang malalim niyang mga mata'y kumikislap ng emosyon habang nakatitig kay Ella. "Eh, ako? Hindi ako masaya ngayon. Kaya subukan mo rin akong pasayahin."Bahagyang bumukas ang bibig ni Ella, at nanlaki ang kanyang mga mata, parang may bagong mundo siyang natuklasan. Si Mr. Velasquez, na kilala niyang seryoso at malamig, ngayon ay naglalambing sa kanya?Sa ilalim ng nakakabigat na tingin ni Rico, hindi makapagsalita si Ella. Para bang ang bawat salitang lumabas mula kay Rico ay may bigat na siya lang ang makakaintindi.Sa huli, tanong ni Ella, "Ano bang gusto mo?""Bahala ka nang alamin, asawa ko," sagot ni Rico, sinadya niyang bigyang-diin ang salitang "asawa." Ang malalim niyang boses ay parang musika, at ang mga sa
Napatigil si Rico sa pag-scroll sa kanyang telepono. Hindi niya inasahan ang biglaang pag-anyaya ni Ella.Napatingin siya kay Ella, nagtatanong ang mga mata. “Mas maganda kasi ang horror movies kapag may kasama,” dagdag ni Ella, medyo nag-aalangan.Bahagya siyang umubo, pilit na itinatago ang kaba. Sa totoo lang, mahilig siyang manood ng horror movies kahit na matatakutin siya. Dati, ang matalik niyang kaibigan—na ngayon ay nasa ibang bansa na—ang madalas niyang kasama sa ganitong aktibidad. Simula nang umalis ang kaibigan, hindi na siya gaanong nakapanood dahil wala siyang makasama. Kaya ngayong may pagkakataon, hindi na niya palalampasin pa.Napangiti si Rico, tila alam na niya ang nasa isip ni Ella. Ang pilit nitong lohika ay halatang-halata, pero sa halip na kontrahin, pinili niyang magtago ng ngiti. Ayaw na rin niyang pahabain ang pag-aasaran nila kanina.“Sige, maghahanda lang ako ng prutas,” sagot niya, kaswal na tumayo at nagtungo sa kusina.Binuksan niya ang refrigerator, at
Mula sa bulsa ng mamahaling bistidang suot ni Lola Gina, marahan niyang hinugot ang isang kapirasong papel—kulubot na sa dami ng beses na marahil niyang hinawakan. Seryoso ang kanyang mukha habang inaayos ang salamin sa ilong, bago tumikhim nang malakas para makuha ang buong atensyon ng mag-asawa.“Oo, bilin! At kailangan mong sumunod, kundi, ako mismo ang magbabantay sa’yo araw-araw,” matapang na pahayag ni Lola Gina, sabay hampas ng papel sa kanyang palad para bigyang-diin ang kanyang babala.Nagkatinginan si Rico at Ella. Si Ella ay mariing napalunok, habang si Rico naman ay mukhang aliw na aliw sa nangyayari. Alam niyang hindi basta nagpapatawa si Lola Gina—seryoso ito pagdating sa mga ganitong bagay. Pero sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang mapangiti.“La, alam na namin ang gagawin. You have nothing to worry about. Saka, baka hindi kayanin ni Ella ang ganyang bantay-sarado. Masyadong strict,” aniya, nagtatago ng ngiti habang pasimpleng nililingon si Ella.“Tumigil ka, Rico,”
Habang nginunguya ang mansanas sa bibig, nangunot ang noo ni Ella nang mapansing may nanunuksong kislap sa mga mata ni Rico. Agad siyang nagduda. Kilala niya ang asawang ito—may binabalak na naman.Sa ilalim ng dapithapong langit, kung saan ang ginintuang sinag ng araw ay marahang bumabalot sa kanilang paligid, naramdaman niya ang init ng yakap ni Rico nang hinila siya nito palapit. Mahinang ihip ng hangin ang dumaan, bahagyang niyugyog ang mga dahon ng puno sa kanilang hardin, habang ang pabugso-bugsong awit ng mga ibon ay tila nag-aambag sa kanilang munting mundo ng katahimikan at kasiyahan.Pinayagan niyang sumandal ang ulo sa dibdib ng asawa, ramdam ang mahinang pagtaas-baba nito sa bawat paghinga. May kakaibang kapayapaang dala ang presensya ni Rico, ngunit sa sandaling ito, may halong kutob siyang nararamdaman—lalo na’t narinig niyang humagikgik ito bago biglang nagtanong.“Naalala mo ba kung paano tayo unang nagkita?” tanong nito, may bahagyang tawa sa tinig.Napakunot-noo si E
Tatlong araw na ang lumipas mula nang huling pumasok si Ella sa opisina para pormal na magpaalam at ipakilala ang sarili bilang asawa ni Rico. Sa kabila ng iba't ibang reaksyon ng mga empleyado, hindi niya malilimutan kung paano siya malugod na tinanggap ng secretarial department. Si Trixie nga ay agad na nagprisintang maging ninang ng kanyang anak, habang si Jasmine, sa kabila ng pagiging kalmado, ay ipinakita ang respeto at maingat na pakikitungo sa kanya. Hindi rin niya maitatanggi ang pasasalamat kay Jasmine sa pagiging mabuting kasamahan.Ilang beses na siyang naabutan ni Rico sa opisina, ngunit hindi ito nag-ingay tungkol sa kanilang relasyon. Tahimik lang, parang walang nangyari, pero alam niyang aware ito sa mga usap-usapan.Ngayon, nasa bahay na siya, at ramdam niya ang kakaibang katahimikan. Sanay siya sa maingay na mundo ng trabaho—mga meeting, tawag, at kung ano-anong inaasikaso. Pero ngayon? Tahimik. Walang deadlines, walang report na kailangang ipasa, at higit sa lahat,
Muli siyang napasinghap nang maramdaman ang palad ni Rico sa kanyang hita, banayad na hinahaplos ang balat niya habang ang mga halik nito ay bumaba pa lalo sa kanyang leeg. Hindi niya alam kung paano siya nakakapit pa sa lalaki—parang natutunaw siya sa init ng bawat pagdampi ng labi nito sa kanyang balat."You're so beautiful," bulong ni Rico habang hinahaplos ng hinlalaki niya ang kanyang panga. "And you're mine, Ella."Alam niyang dapat siyang magprotesta sa huling sinabi nito—pero paano, kung sa bawat paghawak nito sa kanya ay parang sumasang-ayon ang buong pagkatao niya?Dahan-dahang bumaba ang kanyang kamay, hinaplos ang matigas na dibdib nito sa ilalim ng mamahaling suit. Saglit na natigil ang paghinga ni Rico at tinitigan lang niya si Ella—nagniningning ang kanyang madilim na mga mata sa pagnanasa, paghanga, at isang mas malalim pang damdamin.Hindi niya na napigilan ang pagngiti. "What?"Ngumisi si Rico, hinagod ng hinlalaki niya ang kanyang pang ibabang labi. “You’re dangerou
Tahimik ang buong opisina, tanging ang bahagyang ugong ng air conditioning ang maririnig. Nakatayo pa rin si Ella sa harap ni Rico, ramdam pa rin sa kanyang balat ang init ng mga bisig nitong yumakap sa kanya kanina. Hindi niya alam kung ang tindi ng damdamin niya o ang lalim ng titig ni Rico ang nagpapahirap sa kanya para makagalaw.Ang lalaking ito… siya ang dahilan kung bakit nagbago ang mundo niya sa paraang hindi niya inakala.Mabagal ngunit sigurado ang kilos ni Rico nang lumapit ito sa kanya. Inabot nito ang kanyang pisngi, hinaplos iyon ng marahan gamit ang hinlalaki. Napapikit siya sa lambing ng dampi nito—parang hinuhubad ang lahat ng pangamba at pagdududa sa kanyang sistema."You’re mine, Ella. And I’ll make sure you feel it every single day," bulong ni Rico, malalim at puno ng pangako.Napasinghap siya nang maramdaman ang mainit niyang labi sa kanyang noo—hindi minadali, hindi pabigla. Isang halik na puno ng kasiguruhan, isang halik na nagsasabing pag-aari na siya nito, at
Sa kabila ng malalakas na palakpak na umaalingawngaw sa buong hall, hindi pa rin mapigilan ni Ella ang pangangatal ng kanyang dibdib. Hindi ito dahil sa kaba o takot—kundi dahil sa bigat ng bagong realidad na ngayon ay hindi na niya matatakasan.Mula sa entablado, tanaw niya ang samu’t saring reaksyon ng mga empleyado. May mga tapat na natuwa, gaya nina Trixie at iba pang kasamahan niya sa secretarial office, na nakangiti habang pumapalakpak. May ilan namang nakakunot-noo, tila hindi pa rin makapaniwala. At syempre, may mga matang nag-uusisa, nagtatantiya kung sino nga ba talaga siya sa buhay ni Rico.Ang lahat ng ito ay parang malabong tunog sa kanyang pandinig, ngunit ang tanging naririnig niya nang malinaw ay ang mahihinang tibok ng kanyang puso—paulit-ulit, bumibilis.“Thank you for your time,” muling sabi ni Rico, walang bahid ng pag-aalinlangan sa boses. At bago pa niya maiproseso ang susunod na nangyari, marahang hinila siya ng asawa pababa ng entablado. Mahigpit ang hawak nito
Pagsapit ng umaga, nagising si Ella sa banayad na dampi ng mga labi ni Rico sa kanyang noo. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata at bumungad sa kanya ang maamong mukha nito—nakangiti, ngunit may bakas ng pananabik sa mga mata."Good morning, love," bulong ni Rico bago muling dampian ng halik ang kanyang noo. "Are you ready?"Bahagyang nag-inat si Ella at huminga nang malalim. "Wala na akong choice, ‘di ba?"Napangiti si Rico, sinakop ng init at saya ang kanyang mukha. "Lagi kang may choice, Ella. But this time, you chose to stand beside me."Hindi siya agad nakasagot. Sa halip, hinaplos niya ang kanyang tiyan, ramdam ang mahinang galaw ng kanilang anak sa loob. Kahapon, sigurado na siya. Pero ngayong nandito na ang sandali, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang kaba.Naupo siya sa kama, habang si Rico naman ay maingat na lumuhod sa harapan niya, hinawakan ang kanyang mga kamay. "You're not alone in this, Ella," malambing na sabi nito. "Whatever happens, I'm right here. We face t
Isang mahinang pagkatok ang pumukaw sa kanyang pansin. Bumuntong-hininga siya bago tumayo at binuksan ang pinto.Si Rico.Nakatayo ito sa harapan niya, suot pa rin ang kanyang puting dress shirt na bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones. Mula sa ekspresyon nito, halatang alam na niyang gising pa si Ella at hinihintay siya.Walang salitang dumaan sa pagitan nila sa loob ng ilang segundo. Tila binabasa ni Rico ang kanyang mukha, naghahanap ng kahit anong bahid ng pangamba o pag-aalinlangan. Pero wala siyang makikita.Ella stepped aside, giving him silent permission to come in.Pagkasara ng pinto, marahan siyang lumapit kay Ella at hinaplos ang kanyang pisngi. "You're thinking too much again," bulong nito.Napangiti siya, kahit may bahagyang lungkot sa kanyang mga mata. "Paano ba hindi mag-isip kung alam mong malapit nang magbago ang lahat?"Hinila siya ni Rico papalapit, ipinatong ang kanyang baba sa tuktok ng ulo nito habang marahang hinihimas ang kanyang likod. "Change isn't a
Kahit pa gaano kalihim sina Rico at Ella sa relasyon nila, hindi na napigilan ang paglaganap ng tsismis sa buong building. Mabilis na kumalat ang bulungan—sa bawat departamento, bawat mesa, at kahit sa pantry kung saan ang mga empleyado ay kunwaring nagkakape pero palihim na nag-uusap tungkol sa “asawa” ni President Velasquez na bumisita kanina.“Buntis daw ‘yung babae,” bulong ng isang secretary habang nilalagyan ng gatas ang kanyang kape. “At ang sabi, nutritionist siya?”“Nutritionist pero parang donya kung umasta?” sagot naman ng isa, sinabayan pa ng bahagyang pagtaas ng kilay. “Kita mo ba ‘yung suot niya? Hindi naman pang-nutritionist ‘yun.”Sa kabilang panig ng opisina, dalawang empleyado naman ang palihim na nag-uusap habang inaayos ang mga dokumento sa file cabinet.“Ikaw ba, naniniwala kang hindi niya asawa ‘yun? Kita mo naman kung paano siya tiningnan ni Pres kanina.”“At si Mr. Salcedo pa ang nagsabi! Kung totoo ‘yung hinala niya, ibig sabihin, matagal nang kasal si Sir Ric