Sinipa ni Rico ang pinto ng kwarto ni Ella. Madilim sa loob, tanging ang malamig na sinag ng buwan ang nagbibigay-liwanag, tumatagos mula sa malalaking bintana at bumabagsak sa makikinis na tiles ng sahig. Tahimik ang paligid, at ang bawat hakbang ni Rico ay tila mas naririnig sa gitna ng katahimikan.Agad niyang natagpuan ang kama ni Ella. Yumuko siya at dahan-dahang inihiga ang babae sa ibabaw ng malambot na kumot.Lumubog si Ella sa kama, ang mukha niya ay bahagyang naliliman ng liwanag mula sa buwan. Nakatayo si Rico sa gilid, ang likod nito ay nasa direksyon ng bintana. Ang anyo niya ay hindi maaninag nang malinaw—isang anino lamang na nakatingin sa kanya."Rico… anong balak mo?" tanong ni Ella, pilit na hinahawakan ang kumot at humihila nito papalapit sa kanyang katawan. Ang boses niya ay may halong kaba at pagtataka.Hindi sumagot si Rico. Sa halip, yumuko siya nang bahagya, itinutukod ang mga kamay sa magkabilang gilid ni Ella. Ang presensya niya ay tila bumalot sa babae, wala
"Hindi naman yata tama na may suot akong ganito dito sa opisina," sabi ni Ella habang tinuturo ang itim na velvet box. Puno ng kaba ang kanyang mga mata, ngunit pilit niyang pinanatili ang kalmado sa kanyang boses.Kung magsusuot sila ng wedding rings sa opisina, para na rin nilang sinigaw sa lahat na kasal na sila. Hindi niya gusto ang ideyang iyon—masyado pang komplikado para sa kanya.Tahimik na pinindot ni Rico ang takip ng kahon gamit ang dulo ng kanyang daliri, saka tumingin kay Ella na tila nagtataka. Bahagyang nag-angat ng kilay ang lalaki, ngunit ang pagtataka sa kanyang mga mata ay mabilis napalitan ng isang lihim na liwanag."Bakit naman?" tanong ni Rico, ang boses ay mababa ngunit puno ng kumpiyansa. "I think there's nothing wrong with that."Habang sinasabi ito, unti-unting lumapit si Rico. Ang bawat hakbang niya ay parang nagdadala ng mas malalim na tensyon sa pagitan nila. Si Ella naman, hindi napigilan ang umatras hanggang sa sumandal ang likod niya sa malamig na salam
Habang bumabagsak ang gabi, unti-unting nilalamon ng dilim ang huling bakas ng araw. Ang mga poste ng ilaw ay nagningning, binabalot ang mahabang kalsada sa malamlam na liwanag. Sa ilalim nito, tuloy-tuloy ang paggalaw ng mga sasakyan, bawat isa’y bahagi ng magulong ritmo ng trapiko sa oras ng rush hour. Si Ella, na kanina pa nakatungo sa telepono, ay napatingala at sinundan ng tingin ang tanawin sa labas ng bintana. Unti-unti nang lumalayo ang sasakyan mula sa gitna ng lungsod, patungo sa mas tahimik na bahagi ng suburb. Ramdam niya ang kakaibang katahimikan sa unahang landas. “Mga ilang minuto pa ba?” tanong niya, bahagyang pinisil ang hawakan ng pinto habang pinagmamasdan ang paligid. "Mga dalawampung minuto pa," sagot ni Rico, hindi iniaalis ang tingin sa mahabang pila ng sasakyan sa unahan. Hawak niya ang manibela gamit ang isang kamay, ang kabila’y nakapahinga malapit sa kambyo. Napansin ni Ella ang kakaibang kislap na dumaan sa kanyang paningin. Nang tingnan niya nang ma
Nang marinig ang mga salitang iyon, lahat ng naroroon ay tila natigilan. Halos magtalbugan ang kanilang mga mata sa pagkagulat—lalo na si Rachel. Hindi niya inakala na ang anak niyang ipinagmamalaki ay bababa ng ganito para habulin ang isang babaeng itinuturing niyang tuso. Bahagyang nanginig ang mga daliri ni Ella sa kaba. Hirap siyang itago ang kanyang nararamdaman—kita sa kanyang mukha ang bahagyang paninigas ng panga at pag-igting ng mga mata. "Love at first sight?" tanong niya sa sarili habang pinipigilan ang pag-ikot ng kanyang utak. Ang kakayahan ni Rico na magsinungaling nang napakanatural ay lubos na ikinagulat ni Ella. Napabuntong-hininga siya. Kung pumasok lang siguro si Rico sa showbiz, baka may hawak na siyang award ngayon. Sa taglay niyang mukha, tindig, at talento sa pag-arte, sayang talaga na hindi niya nakuha ang titulong "Best Actor." "Sa tingin ko, natukso ka lang, Kuya. Ang ganda-ganda naman kasi ni Ate Ella!" sabat ni Chelsey na may halong pang-aasar. Kita ang
Ang pamilyang Velasquez ay kilala bilang isang prestihiyosong pamilya. Kaya naman, kapag ang namumuno sa pamilya ay ikinasal, inaasahan nang magiging usap-usapan ito. Hindi lang mga pamilyang aristokrata at mataas ang katayuan sa lipunan ang darating—pati na rin ang karamihan sa matataas na opisyal mula sa kompanya. Ang kasal ay hindi lang basta seremonya. Isa itong pampublikong pahayag ng relasyon at kapangyarihan. Ngunit, paano kung mauwi ito sa hiwalayan? Napakalaking kahihiyan. Habang nag-uusap ang pamilya, hindi sinasadyang mapatingin si Ella kay Rico. Agad itong napansin ni Chelsey, na tila hinanapan ng kahulugan ang kilos. "Ella," sabi ni Chelsey, may bahid ng utos sa boses, "hindi mo kailangang magtanong kay Kuya. Para sa’yo ang mga planong ganito." Ang tono ni Chelsey ay tila nagpalinaw sa inaakala niyang hindi patas ang relasyon nina Rico at Ella. Para bang iniisip niyang si Ella ay sunud-sunuran lamang sa asawa niya. "Teka," dagdag niya, "anong theme ba ang gusto mo pa
Pagbalik nila mula sa kanilang paglalakad, tahimik na tahimik ang bahay. Wala nang ingay o anumang galaw—tila sumang-ayon ang paligid sa katahimikan ng gabi. Lahat ng tao'y nasa kani-kanilang mga kwarto, nagpapahinga. Wala rin naman silang dahilan para bumalik pa sa siyudad sa kalagitnaan ng gabi. Kaya’t napilitan si Ella na manatili sa bahay ni Rico, na nangangahulugang kailangan nilang magkasamang matulog sa iisang silid. Pagkapasok nila sa kwarto, agad napansin ni Ella ang disenyo ng loob. Moderno ang istilo—monotono ang tema ng itim, puti, at abo. Unti-unti na rin siyang nasasanay sa malamig na aesthetic na ito, kahit hindi niya ito personal na estilo. Pagkatapos ng mahabang lakad, naramdaman ni Ella ang malagkit na pakiramdam sa kaniyang likod. Hindi siya sanay pagpawisan, pero ngayong gabi, ramdam niya ang bigat ng init at pawis. Hindi niya nagustuhan iyon. “May damit ba akong masusuot dito?” tanong niya kay Rico, kaswal ngunit may bahid ng inis. Hindi pa siya nakakapunta s
Magkalapit sila nang husto, at halos maghalo na ang kanilang mga paghinga. Bahagyang iniwas ni Ella ang mukha upang hindi maramdaman ang init ng hininga ni Rico, sabay subok na kumawala mula sa pagkakahawak nito sa kanyang mga pulsuhan.Ngunit napagtanto niyang napakalakas ng pagkakahawak ng lalaki—parang hindi man lang ito gumalaw.“Ano bang sinasabi mo d'yan? Huwag kang masyadong feeling,” sagot ni Ella, pilit na ipinaliwanag, “Nagkamali lang ako ng kuha ng pajama, okay?”Ibinaling niya ang tingin pababa, at ang makapal at mahaba niyang pilikmata ay bahagyang kumurap, nag-iiwan ng anino sa ilalim ng kanyang mga mata na parang hugis-abang pamaypay.Hindi siya makatingin nang diretso sa mga mata ni Rico na puno ng masidhing pagnanasa, dahil natatakot siyang tuluyang matupok ng tingin nito.Sa bawat pagkurap ng kanyang mga pilikmata, lalong nag-aalab ang tingin ni Rico.“Talaga ba?” tugon ni Rico, sinadyang pahabain ang huling salita. Ang maikli niyang sagot ay puno ng tamad ngunit map
Nang matapos maligo ni Rico ng mahaba at malamig, si Ella ay tapos nang patuyuin ang kanyang buhok at abala sa paghahanap sa loob ng aparador. "What are you looking for?" tanong ni Rico, pinapahiran ang kanyang buhok gamit ang tuwalya, nakatingin sa bukas na pinto ng aparador na may kalituhan. Bumalik si Rico sa kanyang karaniwang kalmado at composure, ang ekspresyon niya ay walang pakialam, na parang hindi siya ang nagtiis mag-isa sa loob ng banyo ilang minuto lang ang nakakaraan. Itinuwid ni Ella ang kanyang katawan, at ang kanyang manipis na baywang ay mas lalong lumitaw nang ilagay niya ang mga kamay sa kanyang balakang. Lalong nagpatibay ito sa kanyang pangangatawan. Ang mahinhing kurba ng kanyang katawan ay bahagyang makikita sa ilalim ng puting seda niyang strapless na nightgown. "May mga ekstrang kumot ba?" tanong niya, habang tinitingnan ang paligid pero hindi nakakita ng kahit isang kumot sa aparador. Wala ni isang blanket. Tumigil si Rico sa pagpunas ng mga patak
Mula sa bulsa ng mamahaling bistidang suot ni Lola Gina, marahan niyang hinugot ang isang kapirasong papel—kulubot na sa dami ng beses na marahil niyang hinawakan. Seryoso ang kanyang mukha habang inaayos ang salamin sa ilong, bago tumikhim nang malakas para makuha ang buong atensyon ng mag-asawa.“Oo, bilin! At kailangan mong sumunod, kundi, ako mismo ang magbabantay sa’yo araw-araw,” matapang na pahayag ni Lola Gina, sabay hampas ng papel sa kanyang palad para bigyang-diin ang kanyang babala.Nagkatinginan si Rico at Ella. Si Ella ay mariing napalunok, habang si Rico naman ay mukhang aliw na aliw sa nangyayari. Alam niyang hindi basta nagpapatawa si Lola Gina—seryoso ito pagdating sa mga ganitong bagay. Pero sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang mapangiti.“La, alam na namin ang gagawin. You have nothing to worry about. Saka, baka hindi kayanin ni Ella ang ganyang bantay-sarado. Masyadong strict,” aniya, nagtatago ng ngiti habang pasimpleng nililingon si Ella.“Tumigil ka, Rico,”
Habang nginunguya ang mansanas sa bibig, nangunot ang noo ni Ella nang mapansing may nanunuksong kislap sa mga mata ni Rico. Agad siyang nagduda. Kilala niya ang asawang ito—may binabalak na naman.Sa ilalim ng dapithapong langit, kung saan ang ginintuang sinag ng araw ay marahang bumabalot sa kanilang paligid, naramdaman niya ang init ng yakap ni Rico nang hinila siya nito palapit. Mahinang ihip ng hangin ang dumaan, bahagyang niyugyog ang mga dahon ng puno sa kanilang hardin, habang ang pabugso-bugsong awit ng mga ibon ay tila nag-aambag sa kanilang munting mundo ng katahimikan at kasiyahan.Pinayagan niyang sumandal ang ulo sa dibdib ng asawa, ramdam ang mahinang pagtaas-baba nito sa bawat paghinga. May kakaibang kapayapaang dala ang presensya ni Rico, ngunit sa sandaling ito, may halong kutob siyang nararamdaman—lalo na’t narinig niyang humagikgik ito bago biglang nagtanong.“Naalala mo ba kung paano tayo unang nagkita?” tanong nito, may bahagyang tawa sa tinig.Napakunot-noo si E
Tatlong araw na ang lumipas mula nang huling pumasok si Ella sa opisina para pormal na magpaalam at ipakilala ang sarili bilang asawa ni Rico. Sa kabila ng iba't ibang reaksyon ng mga empleyado, hindi niya malilimutan kung paano siya malugod na tinanggap ng secretarial department. Si Trixie nga ay agad na nagprisintang maging ninang ng kanyang anak, habang si Jasmine, sa kabila ng pagiging kalmado, ay ipinakita ang respeto at maingat na pakikitungo sa kanya. Hindi rin niya maitatanggi ang pasasalamat kay Jasmine sa pagiging mabuting kasamahan.Ilang beses na siyang naabutan ni Rico sa opisina, ngunit hindi ito nag-ingay tungkol sa kanilang relasyon. Tahimik lang, parang walang nangyari, pero alam niyang aware ito sa mga usap-usapan.Ngayon, nasa bahay na siya, at ramdam niya ang kakaibang katahimikan. Sanay siya sa maingay na mundo ng trabaho—mga meeting, tawag, at kung ano-anong inaasikaso. Pero ngayon? Tahimik. Walang deadlines, walang report na kailangang ipasa, at higit sa lahat,
Muli siyang napasinghap nang maramdaman ang palad ni Rico sa kanyang hita, banayad na hinahaplos ang balat niya habang ang mga halik nito ay bumaba pa lalo sa kanyang leeg. Hindi niya alam kung paano siya nakakapit pa sa lalaki—parang natutunaw siya sa init ng bawat pagdampi ng labi nito sa kanyang balat."You're so beautiful," bulong ni Rico habang hinahaplos ng hinlalaki niya ang kanyang panga. "And you're mine, Ella."Alam niyang dapat siyang magprotesta sa huling sinabi nito—pero paano, kung sa bawat paghawak nito sa kanya ay parang sumasang-ayon ang buong pagkatao niya?Dahan-dahang bumaba ang kanyang kamay, hinaplos ang matigas na dibdib nito sa ilalim ng mamahaling suit. Saglit na natigil ang paghinga ni Rico at tinitigan lang niya si Ella—nagniningning ang kanyang madilim na mga mata sa pagnanasa, paghanga, at isang mas malalim pang damdamin.Hindi niya na napigilan ang pagngiti. "What?"Ngumisi si Rico, hinagod ng hinlalaki niya ang kanyang pang ibabang labi. “You’re dangerou
Tahimik ang buong opisina, tanging ang bahagyang ugong ng air conditioning ang maririnig. Nakatayo pa rin si Ella sa harap ni Rico, ramdam pa rin sa kanyang balat ang init ng mga bisig nitong yumakap sa kanya kanina. Hindi niya alam kung ang tindi ng damdamin niya o ang lalim ng titig ni Rico ang nagpapahirap sa kanya para makagalaw.Ang lalaking ito… siya ang dahilan kung bakit nagbago ang mundo niya sa paraang hindi niya inakala.Mabagal ngunit sigurado ang kilos ni Rico nang lumapit ito sa kanya. Inabot nito ang kanyang pisngi, hinaplos iyon ng marahan gamit ang hinlalaki. Napapikit siya sa lambing ng dampi nito—parang hinuhubad ang lahat ng pangamba at pagdududa sa kanyang sistema."You’re mine, Ella. And I’ll make sure you feel it every single day," bulong ni Rico, malalim at puno ng pangako.Napasinghap siya nang maramdaman ang mainit niyang labi sa kanyang noo—hindi minadali, hindi pabigla. Isang halik na puno ng kasiguruhan, isang halik na nagsasabing pag-aari na siya nito, at
Sa kabila ng malalakas na palakpak na umaalingawngaw sa buong hall, hindi pa rin mapigilan ni Ella ang pangangatal ng kanyang dibdib. Hindi ito dahil sa kaba o takot—kundi dahil sa bigat ng bagong realidad na ngayon ay hindi na niya matatakasan.Mula sa entablado, tanaw niya ang samu’t saring reaksyon ng mga empleyado. May mga tapat na natuwa, gaya nina Trixie at iba pang kasamahan niya sa secretarial office, na nakangiti habang pumapalakpak. May ilan namang nakakunot-noo, tila hindi pa rin makapaniwala. At syempre, may mga matang nag-uusisa, nagtatantiya kung sino nga ba talaga siya sa buhay ni Rico.Ang lahat ng ito ay parang malabong tunog sa kanyang pandinig, ngunit ang tanging naririnig niya nang malinaw ay ang mahihinang tibok ng kanyang puso—paulit-ulit, bumibilis.“Thank you for your time,” muling sabi ni Rico, walang bahid ng pag-aalinlangan sa boses. At bago pa niya maiproseso ang susunod na nangyari, marahang hinila siya ng asawa pababa ng entablado. Mahigpit ang hawak nito
Pagsapit ng umaga, nagising si Ella sa banayad na dampi ng mga labi ni Rico sa kanyang noo. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata at bumungad sa kanya ang maamong mukha nito—nakangiti, ngunit may bakas ng pananabik sa mga mata."Good morning, love," bulong ni Rico bago muling dampian ng halik ang kanyang noo. "Are you ready?"Bahagyang nag-inat si Ella at huminga nang malalim. "Wala na akong choice, ‘di ba?"Napangiti si Rico, sinakop ng init at saya ang kanyang mukha. "Lagi kang may choice, Ella. But this time, you chose to stand beside me."Hindi siya agad nakasagot. Sa halip, hinaplos niya ang kanyang tiyan, ramdam ang mahinang galaw ng kanilang anak sa loob. Kahapon, sigurado na siya. Pero ngayong nandito na ang sandali, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang kaba.Naupo siya sa kama, habang si Rico naman ay maingat na lumuhod sa harapan niya, hinawakan ang kanyang mga kamay. "You're not alone in this, Ella," malambing na sabi nito. "Whatever happens, I'm right here. We face t
Isang mahinang pagkatok ang pumukaw sa kanyang pansin. Bumuntong-hininga siya bago tumayo at binuksan ang pinto.Si Rico.Nakatayo ito sa harapan niya, suot pa rin ang kanyang puting dress shirt na bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones. Mula sa ekspresyon nito, halatang alam na niyang gising pa si Ella at hinihintay siya.Walang salitang dumaan sa pagitan nila sa loob ng ilang segundo. Tila binabasa ni Rico ang kanyang mukha, naghahanap ng kahit anong bahid ng pangamba o pag-aalinlangan. Pero wala siyang makikita.Ella stepped aside, giving him silent permission to come in.Pagkasara ng pinto, marahan siyang lumapit kay Ella at hinaplos ang kanyang pisngi. "You're thinking too much again," bulong nito.Napangiti siya, kahit may bahagyang lungkot sa kanyang mga mata. "Paano ba hindi mag-isip kung alam mong malapit nang magbago ang lahat?"Hinila siya ni Rico papalapit, ipinatong ang kanyang baba sa tuktok ng ulo nito habang marahang hinihimas ang kanyang likod. "Change isn't a
Kahit pa gaano kalihim sina Rico at Ella sa relasyon nila, hindi na napigilan ang paglaganap ng tsismis sa buong building. Mabilis na kumalat ang bulungan—sa bawat departamento, bawat mesa, at kahit sa pantry kung saan ang mga empleyado ay kunwaring nagkakape pero palihim na nag-uusap tungkol sa “asawa” ni President Velasquez na bumisita kanina.“Buntis daw ‘yung babae,” bulong ng isang secretary habang nilalagyan ng gatas ang kanyang kape. “At ang sabi, nutritionist siya?”“Nutritionist pero parang donya kung umasta?” sagot naman ng isa, sinabayan pa ng bahagyang pagtaas ng kilay. “Kita mo ba ‘yung suot niya? Hindi naman pang-nutritionist ‘yun.”Sa kabilang panig ng opisina, dalawang empleyado naman ang palihim na nag-uusap habang inaayos ang mga dokumento sa file cabinet.“Ikaw ba, naniniwala kang hindi niya asawa ‘yun? Kita mo naman kung paano siya tiningnan ni Pres kanina.”“At si Mr. Salcedo pa ang nagsabi! Kung totoo ‘yung hinala niya, ibig sabihin, matagal nang kasal si Sir Ric