All Chapters of ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก: Chapter 151 - Chapter 160

แล้วหมอนั่นหายไปไหนเนี่ย ทำไมไม่กลับมาสักที อย่าบอกนะว่าเขาแอบย้อนกลับไปทดลองสรรพคุณยาดองที่ว่ากับยายชารียาที่คอนโดนั่น คิดแล้วภีรดาก็กุมขมับปวดหัวจี๊ด“โอ๊ย...กลุ้ม เอาเหอะ สุดแต่เวรแต่กรรมแล้วกัน” เกิดมันได้ผลจริงก็ดี อย่างน้อยเขาก็จะได้กลับไปคืนดีกับแฟนเก่าแล้วก็ตั้งหน้าผลิตทายาทสมใจ แล้วเธอก็จะได้ปลดหนี้ เป็นไทจากภารกิจบ้าๆ นี้เสียที เฮ้อ...หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วคนที่รอก็ยังไม่กลับมา รอแล้วรอเล่าหญิงสาวจึงเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลียที่โซฟาประจำตำแหน่งนั่นเอง จนกระทั่งมาสะดุ้งตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องเปิดปิดโครมคราม ภีรดาตกใจตื่นรีบลุกขึ้นมองหาต้นเหตุ ทันเห็นร่างสูงใหญ่ที่เดินโซซัดโซเซจนเกือบสะดุดล้มคะมำที่หน้าประตู“โธ่เว้ย!”ดีกรีเสียงเข้มข้นตามปริมาณแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ทำให้หญิงสาวถึงขั้นส่ายหน้า เพราะตั้งแต่อยู่ด้วยกันมายังไม่เคยเห็นอีกฝ่ายเมาจนหมดสภาพเช่นนี้มาก่อน มองสังเกตการณ์อยู่พักใหญ่เห็นท่าว่าไม่รอดแน่ จึงต้องลุกเข้าไปช่วยพยุงร่างสูงใหญ่ไว้ ก่อนที่เขาจะล้มหน้าคว่ำหมดหล่ออีกทีที่ตรงทางเดินนั่นเอง“คราย...” คนที่เมาหมดสภาพยังดูดีก้มหน้าลงมามอง“ฉันเอ

อาการนั้นยิ่งทำให้เจ้าของนัยน์ตาคมกล้าอดนึกเอ็นดูไม่ได้ รวินรุตม์คลี่ยิ้มอ่อนโยน เขาไม่ได้คิดจะหักหาญดอกไม้งามตรงหน้าให้แหลกลาญคามือ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าภีรดาเป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างสวยชวนให้หลงใหลเป็นที่สุด ภายนอกก็ว่าน่ามองแล้ว แต่เนื้อแท้ที่ปรากฏต่อสายตาเขายามนี้ ทำให้ชายหนุ่มไม่อาจละสายตาจากเธอได้แม้เพียงเสี้ยววินาที จนลืมผู้หญิงทุกคนที่เคยผ่านมาจนหมดสิ้น“ละ...เลิกมองสักทีสิคะ” คนถูกมองอดไม่ได้จึงแหวด้วยน้ำเสียงอันตะกุกตะกัก คนเขินจะแย่ จ้องได้จ้องดี“ก็เลิกปิดสักทีสิ”แน่ะ ว่าไม่สลดยังหน้าด้านมาสั่งอีก มันใช่เหรอ“ปิดไฟได้ไหมคะ” ความกระดากอายทำให้ต้องเสนอหนทางใหม่“อายเหรอ”นี่ก็ตรงเกิ๊น เห็นแบบนี้หน้าเธอไม่ได้โบกด้วยปูนซีเมนต์นี่จะได้ด้านทนทานสายตาบาดจิตของเขาได้“อืม...”“ผมชอบเห็นคุณอาย น่ารักดี” คนพูดจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่งาม ก่อนเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า“อย่าห่วงเลย วันนี้ผมจะทำให้คุณอายทั้งคืน!” แล้วภีรดาก็ผวากายขึ้นรับสัมผัสอันร้อนฉ่าที่เขาปรนเปรอให้ในจุดที่ไม่เคยมีใครได้เข้าถึงมาก่อน แต่ความอ่อนโยนและเป็นสุภาพบุรุษของเขาทำให้เธอหายหวาดกลัว และยอมให้เขาได้ร่ายมนตรากับเรือนร่าง

ภีรดามารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อแสงแดดลอดผ่านเข้ามาทักทาย เมื่อลืมตาตื่นสิ่งแรกที่ทำให้เธอยิ้มได้คือใบหน้าที่สว่างเจิดจ้าราวกับดวงตะวันของผู้ชายตัวโตที่นอนหลับสนิทข้างกายหล่ออะไรเบอร์นั้น ขนาดหลับหัวฟูยังดูดีขนาดนี้ ยิ่งคิดถึงสิ่งที่เขาและเธอร่วมกันทำเมื่อคืนที่ผ่านมา พวงแก้มใสๆ ก็ร้อนฉ่าเหมือนโดนไฟลวกขึ้นมาทันที ใครจะคิดว่าผู้ชายเซ็กซ์เสื่อมอย่างเขาจะมีบทรักที่เร่าร้อนได้ขนาดนั้นภีรดายื่นมือไปเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าให้อย่างเบามือ ก่อนลูบไล้ไปที่ส่วนต่างๆ ที่ประกอบกันเป็นใบหน้าของเขาอย่างลงตัว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือความจริง...เขาเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตเธอจริงๆ เหรอเนี่ยดูเหมือนภารกิจยั่วสวาทของเธอจะสำเร็จเสร็จสิ้นลงอย่างงดงาม แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะมีต้นเหตุมาจากความเมาและฤทธิ์ของยาดองสูตรเด็ด แถมเธอและเขาต่างก็ละเมิดข้อตกลงในสัญญานั่นตลอดคืนที่ผ่านมา แต่อย่างน้อยนายจ้างของเธอก็หลุดพ้นจากคำสาปร้ายที่ทำให้ชีวิตเขาไร้ความสุขตลอดมาซึ่งนั่นก็แปลว่า...ตอนนี้เธอหมดหน้าที่ลงแล้ว และคงต้องเดินออกจากชีวิตของเขาเสียที เพื่อที่ว่าเขาจะได้เริ่มต้นใหม่กับผู้หญิงสักคนที่จะมาเป็นแม่ของลูกเหมือนที

“คุณช่วยโทร. เรียกรถพยาบาลที ไม่ๆ ผมไปส่งเองดีกว่า ช่วยให้ใครไปเอารถมารับผมที่หน้าคอนโดทีนะ” เขาสั่งการเสียงร้อนรน ทำให้หญิงสาวต้องรีบออกไปทำตามที่เขาบอก จนกระทั่งชารียาถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินภีรดามองร่างสูงๆ ที่เดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉินอย่างกระวนกระวายเพราะความเป็นห่วง ซึ่งเป็นอาการที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งในยามที่เห็นเขาอุ้มร่างอันไร้สติของอดีตคนรักสาวเข้ามาส่งที่ห้องฉุกเฉินด้วยตัวเองแล้ว พริตตีสาวก็อดที่จะขอบตาร้อนผ่าวไม่ได้ รู้สึกเจ็บจี๊ดในหัวใจขึ้นมาตงิดๆถึงอย่างไรเขาก็ยังคงรักชารียาไม่เปลี่ยนแปลง เหตุการณ์หวานหวามที่เกิดขึ้นเมื่อคืนดูเหมือนจะไม่มีความหมายอะไรกับเขามากไปกว่าแค่การทำภารกิจธรรมดาๆ เท่านั้น เมื่อทุกอย่างจบลงลูกจ้างอย่างเธอก็มีค่าไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงที่ผ่านๆมาของเขาที่จ้างมาหาความสุขบนเตียงจบแล้วก็แล้วกันไปยิ่งตอนนี้เขาหายดีแล้ว มันก็คงถึงเวลาที่คนที่เคยรักกันมากทั้งคู่จะกลับมาอยู่ด้วยกันสักที โดยเฉพาะตอนนี้ที่ชารียากำลังมีปัญหาชีวิตหนักหนาสาหัสด้วยแล้ว ก็ควรที่นายจ้างของเธอจะต้องอยู่เคียงข้างคอยเป็นกำลังใจให้เธอผ่านพ้นวิกฤตชีวิต และกลับมาครองรักกันกับคนที่คู่ค

“ไง? เจอไหม...” คนที่เพิ่งลุกขึ้นได้ตามเข้ามาถามเย้ย พร้อมกับเอามือลูบคางไปมา แอบบ่นในใจไม่คิดเลยว่าไอ้เพื่อนตัวแสบจะมือหนักแบบนี้ “อ้าว…จะไปไหนล่ะ ไม่หาต่อแล้วเหรอ”ตติยะร้องถามยั่วประสาท เมื่อเห็นกระทิงบ้าเดินหน้าคว่ำออกจากห้องเขาไปไม่เหลียวหลัง เพลย์บอยหนุ่มได้แต่ส่ายหน้า และกระตุกยิ้มออกมาอย่างสมใจที่ได้เห็นคนปากแข็งเริ่มจะฟ้องพิรุธที่เก็บซ่อนในใจออกมาให้เห็น และนั่นเป็นเครื่องพิสูจน์ได้ว่าใครกันแน่ที่สำคัญกับหัวใจของเจ้าเพื่อนรักมากกว่ากัน“หึ...ชักจะสนุกเสียแล้วสิ!”ฝ่ายภีรดาหลังจากไปหามารดาและพี่สาวก็อยู่คุยกันจนค่ำ จึงได้รู้ว่าแม่ของเธอหนีมาเปิดร้านข้าวแกงกับพี่สาว โดยมีแฟนของยมุนาที่บังเอิญมาพบกันตอนหนีหัวซุกหัวซุนเข้ามาช่วยอีกแรงนางน้อมจิตต์เล่าให้ฟังว่าหลังจากกระโดดกำแพงหนีเจ้าหนี้ออกมาอย่างกะทันหันวันนั้น ทั้งสองก็ทำโทรศัพท์มือถือเจ๊งตอนว่ายน้ำครำหนี เลยไม่สามารถติดต่อใครได้ เพราะกลัวเจ้าหนี้จะตามเจอจึงออกมาหางานทำแถวๆ โรงงานย่านชานเมืองซึ่งละแวกที่เคยอยู่ก่อนที่จะไปแต่งงานกับพ่อของเธอจากความช่วยเหลือของเพื่อนบ้านเก่าๆ ของมารดา ทำให้ยมุนาได้เข้าทำงานที่โรงงานผลิตผ้าใบ แล